fon müziğini gecenin en karanlık vaktinde kaç gün dinledim kaç kez eskittim bilmiyorum

evlerin yeni yıkanmış serin taşkınlarında

Benim gövdem yıllar boyu sevmekle tarazlandı :) evet öyle oldu :(

dinleyin ey vakti durmak doruğuna varanlar

Bu yaşa erdirdin beni, gençtim almadın canımı
ölmedim genç olarak, ölmedim beni leylak
büklümlerinin içten ve dışardan
sarmaladığı günlerde
bir zamandı
heves ettim gölgemi enginde yatan
o berrak sayfada gezindirsem diye
ölmedim, bir gençlik ölümü saklı kaldı bende.
Vakti vardıysa aşkın, onu beklemeliydi
genç olmak yetmiyordu fayrap sevişmek için
halbuki aşk, başka ne olsundu hayatın mazereti
demedim dilimin ucuna gelen her ne ise
vay ki gençtim
ölümle paslanmış buldum sesimi.

Hata yapmak
fırsatını Adem’e veren sendin
bilmedim onun talihinden ne kadar düştü bana
gençtim ve ben neden hata payı yok diyordum hayatımda
gergin bedenim toprağa binlerce fışkını saplar idi
haykırınca çeviklik katardım gökyüzüne
bir düşü düşlere dalmaksızın kavrayarak
bulutu kapsayarak açmadan buluta içtekini
tanıdım Ademoğlu kimin nesiymiş
ter döküp soru sormak nereye sürüklermiş kişiyi.

Çeşme var, kurnası murdar
yazgım kendi avcumda seyretmek kırgın aksimi.

Gençtim ya, ne farkeder deyip geçerdim
nehrin uğultusu da olur, dalların hışırtısı da
gözyaşı,çiğ tanesi, gizli dert veya verem
ne fark eder demişim
bilmeden farkı istemişim.
Vay beni leylak kokusundan çoban çevgenine
arastadan ırmaklara çarkettiren dargınlık!
Yola madem
çöllerdeki satrabı yalvartmak için çıkmıştım
hava bozar, yüzüm eğik giderdim yine
yaza doğru en kuduzuyla sürüngenlerin sabahlar
yola devam ederdim.

Gençtim işte şehrin o yatık raksından incinen yine bendim
gelip bana çatardı o ruh tutuşturucu yalgın
onunla ben
hep sevişecek gibi baktık birbirimize.
bir kez öpüşebilseydik dünyayı solduracaktık.

Oysa bu sürgün yeri, bu pıtraklı diyar
ne kadar korkulu yankı bulagelmiş gizlerimizde
hani yok burda yanlışı yoklayacak hiç aralık
bütün vadilere indik bir kez öpüşmek için
kalmadı hiç bir tepe çıkılmadık
eriyeydik nesteren köklerine sindiğimizce
alıcı kuş pençesiyle uçarak arınaydık
ah, bir olaydı diyorduk vakar da yoksanaydı
doğruydu böyle kan telef olmasın diye çabalamamız
ama kendi çeperlerimizi böyle kana buladık
gönendi dünya bundan istifade
dünya bayındırladı:
Bir yakış, bir yanış tasarımı beride
öte yakada bir benî adem
her gün küsülü kaldık.

Bunca yıl bu gücenik macera beni tutuklu kılan
artık bu yaşa erdirdin beni, anladım
gençken almadın canımı, bilmedim
demek gökten ağsa bile tohum yürekten düşecekmiş
çünkü hataya bağışık büyük hatadan beri nezaret yer
çiğ tanesi sanmak ne cüret,gözyaşıymış
insanın insana raptolduğu cevher.

Şimdi tekrar ne yapsam dedirtme bana yarabbi
taşınacak suyu göster, kırılacak odunu
kaldı bu silinmez yaşamak suçu üzerimde
bileyim hangi suyun sakasıyım ya rabbelalemin
tütmesi gereken ocak nerde?

 

İsmet Özel

İsmet Özel - Münacaat

İÇİMDEN ŞU ZALİM ŞÜPHEYİ KALDIR YA KENDİN GEL YA BENİ ORAYA ALDIR
İSMET ÖZEL
1975

eser; İsmet Özel
seslendiren; İsmet Özel

Ağzının bir kıvrımından cesaret bularak
ter yürekte susayışlar yaratan yağmurlara açıldım
kalmışsa tomurcuklar önünde sendeleyen çocuklar
kalmışsa bir kaç ısrar ölümle yarışacak
onların yardımıyla dünyamıza acıdım. 

Dünya. Çıplak omuzlar üzerinde duran.
Herkes alışkın dölyatağı bersalarla ağulanmış bir dünyaya
Benimse dar
çünkü dargın havsalamın
gücü yok bazı şeyleri taşımaya.
Önce kalbim lanete çarpa çarpa gümrah
sonra kalbim gümrah ırmakları tanımaktan kaygulu
sakın Styks sularının heyulası sanmayın
er gövdesinde dolaşan bulutun simyası bu,
biraz üzgün ve Ömer öfkesinde biraz
öyle hisab katındayım ki katlim savcılardan sorulmaz
ne kireç badanalı evlerde doğmuş olmak
ne ellerin hırsla yaban tutuşu
ne fabrikalarda biteviye üretilmekte olan kahır
dev iştihasıyla bende kabaran aşkı
yetmez karşılamaya.
İnsanlar
hangi dünyaya kulak kesilmişse öbürüne sağır
o ferah ve delişmen birçok alınlarda
betondan tanrılara kulluğun zırhı vardır
çelik teller ve baruttan çatılınca iskeletim
şakaklarıma dayanınca güneş
can çekişen bir sansar edasıyla
uğultudan farkedilmez olunca konuştuğum
kadınların sahiden doğurduğuna
toprağın da sürüldüğüne inanmıyorum
nicedir kavrayamam haller içinde halim
demiri bir hecenin sıcağında eriyor iken gördüm
bir somunu bölünce silkinen gökyüzünü
su içtiğim tas bana merhaba dedi, duydum
duydum yağmurların gövdemden ağdığını.

Sen ol küçük bir kıvrımdan, bir heceden
aşk için bir vaha değil aşka otağ yaratan
sen ol zihnimde yüzen dağınık şarkıları
bir harfin başlattığı yangın ile söndür
beni bir ses sahibi kıl, kefarete hazırım
öyle mahzun
ki hüzün ciltlerinde adına rastlanmasın.

İsmet Özel - İçimden Şu Zalim Şüpheyi Kaldır Ya Sen Gel Ya Beni Oraya Aldır  (Kendi Sesinden)

İsmet Özel - Bir Yusuf Masalı

Yeniden Doğuş 

tüm varlığım benim, karanlık bir ayettir 

seni, kendinde tekrarlayarak 

çiçeklenmenin ve yeşermenin sonsuz seherine götürecek. 

ben bu ayette seni ah çektim, ah 

ben bu ayette seni 

ağaca ve suya ve ateşe aşıladım! 

yaşam belki 

uzun bir caddedir, her gün filesiyle bir kadının geçtiği, 

yaşam belki 

bir urgandır, bir adamın daldan kendini astığı, 

yaşam belki okuldan dönen bir çocuktur, 

yaşam belki, iki sevişme arası rehavetinde yakılan bir sigaradır, 

ya da birinin şaşkınca yoldan geçişi, 

şapkasını kaldırarak, 

başka bir yoldan geçene anlamsız gülümsemeyle ‘günaydın’ diyen. 

yaşam belki de o tıkalı andır, 

benim bakışımın senin buğulu gözlerinde kendini paramparça yıktığı 

ve bir duyumsama var bunda 

benim ay ve karanlığın algısıyla birleştireceğim. 

yalnızlık boyutlarındaki bir odada, 

aşk boyutlarındaki yüreğim, 

kendi mutluluğunun sade bahanelerini seyreder, 

saksıda çiçeklerin güzelim yok oluşunu 

ve senin bahçemize diktiğin fidanı 

ve bir pencere boyutlarında öten 

kanarya ötüşlerini. 

ah.. 

budur benim payıma düşen, 

budur benim payıma düşen, 

benim payıma düşen, 

bir perde asılmasının benden aldığı gökyüzüdür, 

benim payıma düşen, terk edilmiş merdivenlerden inmektir 

ve ulaşmaktır bir şeylere çürüyüşte ve gurbette, 

benim payıma düşen anılar bahçesinde hüzünlü gezintidir. 

ve ‘ellerini 

seviyorum’ diyen 

sesin hüznünde ölmektir.. 

ellerimi bahçeye dikiyorum, 

yeşereceğim, biliyorum, biliyorum, biliyorum 

ve kırlangıçlar mürekkepli parmaklarımın çukurunda 

yumurtlayacaklardır.. 

küpeler takacağım kulaklarıma 

ikiz iki kızıl kirazdan 

ve tırnaklarımı papatya çiçekyaprağıyla süsleyeceğim. 

bir sokak var orada, 

aynı karışık saçları, ince boyunları ve sıska bacaklarıyla 

küçük bir kızın masum gülüşlerini düşünüyorlar 

bir gece 

rüzgarın alıp götürdüğü. 

bir sokak var benim yüreğimin 

çocukluk mahallesinden çaldığı, 

zaman çizgisinde bir oylumun yolculuğu 

ve bir oylumla gebe bırakmak zamanın kuru çizgisini 

bilinçli bir imgenin oylumu 

aynanın konukluğundan dönen. 

ve böylecedir, 

birisi ölür 

ve birisi yaşar. 

hiçbir avcı, 

çukura dökülen hor bir arkta inci avlamayacaktır. 

ben hüzünlü küçük bir periyi biliyorum 

okyanusta yaşayan 

ve yüreğini tahta bir kavalda 

usul usul çalan 

küçük hüzünlü bir peri 

geceleri bir öpücükle ölen 

ve sabahları bir öpücükle yeniden doğacak olan.. 

Füruğ Ferruhzad

Füruğ Ferruhzad - Yeniden Doğuş

ne seni anlamaya yetti zaman
ne beni anlamana
dereden tepeden konuştuk,
havadan, sudan, giyimden, kuşamdan
ölümden, yaşamdan
bir olmaktan, ayrılıktan, yalnızlıktan, kalabalıktan filmlerden, kitaplardan, mutluluktan, gözyaşından
evlerin iç dünyasından söz ettik.
bu dünyayla, başkalarının dünyasıydı o uzun uzun anlattıklarımız
bir de dost arkadaş muhabbetleri
kendi dünyamızdan söz etmedik hiç
ben sen anla diyordum aslında.
baktın öylece, anlayamadın
teselli edecek sözler aradın
çığlığı duyamadın
suskun olduğum günlerde yüreğimin neden buz tuttuğunu düşünmedin hiç
girip göz bebeklerinden senin gözünle bana bakmaya zaman mı yoktu, yürek mi?
bilmiyorum
ben beni anlatmaya yetmedim biliyorum
seni anladım mı yeteri kadar
şimdi düşünüyorum
sar beni, üşüyorum

yıldız kenter, üşüyorum

BILIN KI - TARIK TUFAN

Anna(tariktufan)

Cinnet Modern

Birhan Keskin - Kargo (Eser Gökay)

https://twitter.com/ahmuhsinunluu
https://youtu.be/hk48ufNrYO0
Demirden sağnaklar altında uyur sevdiğim 
göğsünde hazin ayak izleri eski Şubatların 
onu yaralar kıpırdatıyor 
ve o sertelmektedir yaralardan 
kasıklarına boşalmaktadır nal sesleri 
saçları bukleli bir çocuğu öperek uyandıran 
içimize güneşler bırakan nal sesleri. 
Keserle yontulmuş bir ağzı var sabahın 
varınca bayrakları, marşları duyuyorum 
başım çılgınca sarsılan dallarla uğraşıyor 
durup dineliyorum bütün taframla 
bütün taframla, bütün yumruklarım, bütün 
hantal yüreklerin olduğu orda. 

Kesik kolları var aşkın 
döl ve inat barındıran. 
Hırpanî bir okşayışla akşam 
yanaşınca çocuklara 
ben karakavruk yüzümün arkasında 
kırbaçlayarak büyüttüğüm ağrıyı bırakıyorum 
bana ne çerçilerden, çerilerden, kullardan 
halksa kal'am onu kal'a kılan benim 
boşanır damarlarıma yılların kahraman gürültüsü 
çünkü kavganın göbeğidir benim yerim. 

Ay vurunca çatlatır göğsümdeki mahşeri 
çünkü kavganın göbeğidir benim yerim 
canlarım, kollarında Parti pazubentleri 
dik başlar, erkek haykırışlarla 
göndere, en yukarlara çekiyorlar 
en yukarlara çatlıycak kadar aşkî yüreklerini. 
Yıllardır çocuk başları akıyor yamacımızdan 
yıllardır balçıklı bir hayvan çeperlerimizde 
kentlimiz cebinde cinayet fotoğraflarıyla sofraya oturuyor 
köylü -biraz sessizlik- ne tuhaf bir kelime? 
Asfalt yakıyor genzimi 
asfalt adamlarını topluyor aramızdan 
yıkılıp omuzdaşlarının seslerine 
yıkılıp bir boran içinde toplayarak çiçeklerimi. 

Ben merd-i meydan 
yani toprağın ve kanın gürzü 
güllerin bin yıllık mezarı bendedir 
yukardan bakarım efendilerin pusatlarına 
insanların bütün sabahlarını merak ederim 
gök hırpalanmaktadır merakımdan 
ıtır kokan benim yumruklarımdır 
benim kavgamdır o, aşk diye tanınan. 

Alanlara çok bilenmiş yüreğim alanlara 
vurulsun kösleri şu gâvur sevdamızın 
vursun isyanın bacısı olan kanım karanlığa 
Zülküf de vursun. 
Yüzüne ay kırıkları çarpıp uyansın sevdiğim.

*Sieg des Lichtes - Ludwig Fahrenkrog

Evet, İsyan - İsmet Özel (Efkan Şeşen - Polyushka Polye)- Deus Ex Machina

Metrisin Önü (Cover)

ismet özel - yaşamayı bileydim yazar mıydım hiç şiir (sakultah edit)

İLHAMİ ÇİÇEK - BOŞALTILMIŞ ŞEHİRLER KADAR YALNIZDIR (seslendiren:İsmail Kılıçarslan)

Var mı bilen başıma seni saranlar arasında adını
Mantık mı diyorlar idrak mısın hafıza mı
Sahici bir şeysen eğer söyle bakalım
Neydi sevgilinin koynuma kaçtığı tarih
Yıllardan hangisiydi hangi mevsimdeydik ayın kaçıydı
Koynummuş madem sevgilinin göz diktiği yer kaçmak için
İncecik ürperişli gölgesi cismime neden kıydı
Sor gücün sormaya yetiyorsa var mıymış
Gönlümü bin parçaya böldüğünün bir sebebi
O yürek burkucu gençlik döngülerinde beni çark ettirişi
Ses çürütüp bağrımda
Böğrümden karaltı söktürüşü
Niyeymiş boynumun tan yerine amade kılındığı silkinişler
Türk ilinde fütur eylemeksizin La Belle Dame Sans Merci
Sancak açsın diye mi

Hatırla ikrar etmeye şayan bir hasıla var mı şimdi
Hani savaş patladığında sevdiğim kız
Koynundan senin artık çıkmam deyivermişti
Bunu bir fısıltı halinde çarçabuk
Ve yeminle söylemişti
Yeminle çünkü yemindi olduran olduracak olanı
Yemindi aşkın aşkla bakıştırıldığı sahra
O gün bu gündür savaş denildiğinde zira
Yemin zamanlarından başka şey anlaşılmadı
Ant içildi ahdedildi edildi muharebe
Harbe girişin yemindi girildiyse nişanesi
Öldürdük demiştiler ve bakmışlardı rakama
Ne kadar yemin edildi o kadar kastedildi cana
...
İsmet Özel | Savaş Bitti  

Fon : Motorcycle Diaries - De Usuahia a la Quiaca - Gustavo Santaolalla


İsmet Özel - Savaş Bitti

Benim adım insanların hizasına yazılmıştır. 
Hergün yepyeni rüyalarla ödenebilen bir ceza bu. 
Keşke yağmuru çağıracak kadar güzel olmasaydım 
ölüm ve acılar çatsaydı beni 
düşüncem yapma çiçekler kadar gösterişli ve parlak 
sözlerim ihanete varacak doğrulukta olsaydı. 
Anmaya gücüm yetseydi de konuşsaydım 
diri-gergin kasları konuşsaydım 
'Kardeşler! ' deseydim 'Kardeşlerim! ' 
'Bakın yaklaşıyor yaklaşmakta olan 
'Bakın yaklaşıyor yaklaşmakta olan 
Bakın yaklaşıyor…' 
yazık, şairler kadar cesur değilim 
çocukların üşüdükleri anlaşılıyor bütün yaşadıklarımdan 
gövdem kuduz yarasalarla birazcık yatışıyor. 

Benim gövdem yıllar boyu sevmekle tarazlandı 
öyle bir çalımlarla gecenin çitlerinden atlardım 
bir güneş sayardım kendimi denizin karşısında 
çünkü çam kokularına sürtünüp ağırlaşan ruhların 
inanmazdım dosyalara sığacağına 
gittikçe ışıldardım dükkanlar kararırken 
hüznün o beyaz etrafına sakallarım batardı. 

Benim adım bilinen bütün cevapların üstüne mühürlenmiş 
ellerim tütsülenmiş 
evlerin yeni yıkanmış serin taşlıklarında 
dirgenler, bakraçlar, tornavidalar 
bende kül, bende kanat, bende gizem bırakmadılar 
ve içinden bir baş ağrısı gibi çınlamaktansa 
gövdem açık bir hedef kılındı belâlara. 
Ve bu yüzden yakışıksız oluyor 
insanları hummalı baharlar olarak tanımlamak 
ve bu yüzden göğsümde dakikalar 
ince parmaklar halinde geziniyor 
konvoylar geçiyor meşelikler arasından 
bir yaprak kapatıyorum hayatımın nemli taraflarına 
ölümden anlayanı ciddi bir yaprak 
unutulacak diyorum, iyice unutulsun 
neden büyük ırmaklardan bile heyecanlıydı 
karlı bir gece vakti bir dostu uyandırmak. 

(1972)
 
İsmet Özel

https://apartman52.tumblr.com

İsmet Özel - Karlı Bir Gece Vakti Bir Dostu Uyandırmak

Music the world does not see

https://apartman52.tumblr.com

İsmet Özel - Karlı Bir Gece Vakti Bir Dostu Uyandırmak

Ted2xmen

Recent comments

FurryAnimal

Cengiz EROL

Müverrih

Caner Cop

Related tracks