🤘

تک آهنگ "عبور"
کلام : سیف ، راوی
آهنگساز : فغان
میکس و مستر : سهند ام زد

Sayf & Raavi  - Oboor (Prod.Faghan)

3 Different Styles

HiGH ON LiFE

میگن تو رویایی نمیفهمی چی پشتِ پرده است
نمیرزید بیوفته سیبِ بهشتی رو خاک
من بازارتونو صیادای کهنه کار
من همه یِ عقیدتونو دوره کردم
نبود جز دروغِ میله ی لا پات
جز تو کسی نخونده اون چیزی که نوشتی رو ماه
منو با رنگم علم کردی ضدِ خودت
ما با بی رنگی از این نمایش تنمون لرزید ارباب
ما با سرِ گرممون بی خبر از زور جریان
روز به روز زورمون خشکید
سودِ بالای نقشت مارو به چوب آذین تبدیل کرد
تو احتکار بازار اره
من بازارتونو صیادای کهنه کار
مشتریتون دیگه مدفوع سگ نمیخره جای غذا
نمیرزید جرقه ی تو سرِ یکی بشه لامپ
از تارا بشتابید به دام خاکستریا
ندانستنیا چیره به مغزان
از پیر برهما بپرس که آبهای جاری سیل نشد زیر درختا
پاره ترین یه بندای مقاوم به شکافِ هسته ای
وقتِ نبرد رفته زکات های صلاحیتتون همش حرفه
من بازارتونو صیادای کهنه کار
پر شد طعم طعمه از پُر قایقا
از گرگ و نمای سگ از طلا و نمادِ فقر
من تو اوجِ نمایشمم گود قلم میچرخه دورِ سرم
نمیرزید بیفتم از ارتفاع قلمِ گنگم تو حوض ورق
من آرمانتونو قاتلای ضدِ قلم
من ترستون از آخرِ قصه رو دوره کردم
نشون نشون جبر نشون قشون ایستاده از خم
کنارِ فانوسِ پیروزی به دریای جهل

Arraabeha

Paayaani

زمانی که منو ترد میکردی از عدن 
خاکیه پنهان خلق انتهای تنگ تر از روحم 
چقدر سنگینم از بی وزنیه وجودت وقتی نقش میزدی تو به این پیکر 
کالبدم این طنینو طی کرد 
من از گل تو روییدم به دیدن 
که خارای سیاهت نمیتونن ببینن 
من از ین تضمین چه بی ضمانتم وقتی یگانگی اجباری برای رویش گل نیست 
اما شاید میشد صدای آواز پرنده های وجودو از کوچه بپرسیم 
کجایی خورشید که 
گناهِ پل ریختن از صدای پای سکوتِ این سایه ها بود 
بیا به هم بتابیم تو این قبیله های حجابت که دلیل کشف ستاره ها بود 
شاید همینم دلیل خلق "نگاه" بود 
بگو اهریمن کدوم ستاره ان پلک های بسته رو دو تا کهکشان مجاورت 
شاید دل به معاشقه ی تو بسته پرنده که نمی وزن باد های مخالفش 
شاید تو خود بادی 
خالق اتفاقی 
که این جهان زاییده شده اتفاقی 
اما اِنگار تو چشم انداز طبیعت این کالبد بی حجابی 
نقاش این نگاری 
یه روزی از تارای تنیده شده ی دور بدنم بیرون میزنم به خیال خلق خودم 
زخم های تنم دست به یکی میکنن تا به علت نبودن این مرگ حمله کنن 
یه روزی حتی از سوی جهان پرتو غیر 
به معرفت روشن سخنت دل نمیدن 
اون روز چهرتو غرق میکنم تو نقاشیام وقتی چشمای ساکنم صدای برکه میدن 
یه روزی شاید ابر ها از پریدن رنگ 
تو شاهرگ شونه های طبیعت سر 
به تنهایی خمیدنت بتابونن نور 
که سایه ها تماشاچیه رقصیدنتن 
تو قدر اعتقاد من به حامیه نگاهی 
گاهی عجیب الخلقه های خوابیده به بالین درخت ها میریزن از این پاییز تکراری 
بیا تصویرمونو پشت این آیینه بکاریم
-----
چه از زبون آزادی ، چه تو روزنه ی نور پرده های پنهانی
چه تو زندونِ اربابای خیالی
درست همین جایی که ما باشیم
کلِ جهان مدحِ توئه
از ابرای متحرک تا آسمونای دورِ پُر از آتیش
همون دایره های تو خالی نقاشیت
جاری ، تو ردای باد قرمزِ کیهانی
تا غبار توی سینه ی رویای بیداری
کران به کران مدح امکانیه که
ما اونو به اسم خدا میشناسیم
ما حرکتِ پر از شوق تو بومت
به ثانیه های تو همه رنگا رو باختیم
همه رنگا رو جز .....، همون حرفای تکراری
چقدر همه پُریم از معمای تاریخ
چقدر دروغ از شد روزای پوشالی ساختیم
چه شبایی که با نبودنت نبوده راهی
با چند قطره وجود و افسانه های واهی
موندگار شدیم تو شهرِ آهن و شیشه
تو رو تو دود تکنولوژی کشیدیمت تو سینه
بهمون گفتن آدم میتونه همه جا ببینه
تو رو زیرِ بارِ قانونای سیستم نمیشه دیدت
زیر چارچوب زیر پرچم قارون
سخنِ عدالتو کشیدن رو سرِ هممون
گور معرفته مهربون منجی کجاست
سرمون زیر زورِ سرانه با کلاه بی کلاه
کلِ جهان مدح توئه
مهم نیست چنذ تا استخونِ چند تا بچه
زیرِ چرخِ ارابه های سرمایه داری میترکن
وقتی ارباب عطسه کنه
مهم نیست وقتی تو خوابِ نازی
با اشاره ی ابروی ملکه هرکی رنگِ پوستش
به قدرِ قصمرو با تحریمِ حیاتش
از خاورِ بیگانه جفت پاهای نازکشو اَره کنه
وقتی زیرِ نظرتیم همه چی دستِ توئه
فقط دیگه چرا تکرار نمیشه لوت؟
عاد و ثمود ، اقوام نوح
همشون همینجان هنوز
و فرائنه ای که پشت کردن به ستاره های آسمون
چند هزار سال قبل تر
وقتی سنگ های عظیم به اراده ی تو به حرکت درومدن
ولی الان ثابتن و علمی که دوباره ریشه کرد

Sokhan

بودنم بی جواب ، هستنم بی جواب
من لای نسیم و رقصِ ستاره های خاموش
تصورم از انتظارتون فاصله نیست
وقتی یه گلِ نایابم رو قله ی کوهِ فراموش
انحنایِ لبِ خشک فلک صورت گرفته ازم
دورم از جرقه ی جادو
یه جسمِ نامیرای اندرومدائیم
وقتی دارید بو میکشید تتمه ی باروتو
من تو هوایِ سرِ خراب چه , هر چند
عیشِ ریاضتمون نرسید به چهل
من نگاهمو قربانیِ راهِ تو کردم
ولی این راه چیزی نیست که نشه دید به دل
شاید دستی به درازای کرانِ دریا که نه
شاید نورِ ته همین تونل ترسناک
شاید فاصله ی زیادی نیست بینمون
از رازِ من ساده گذشتی لا به لای حرفات
چه بعد گردبادِ وعده کنار بگیری گل
چه وسطِ آتیش مقرر بگیری گُر
من معنیِ رفاقتِ دستایِ تو با انتهای زمینم
وقتی میسازی از سفیدی پُل
از انجماد اذهانِ بی خبر از دل
به الماسِ روحِ بعد از نگاهِ دره های گل
شرطِ نمودِ منو میخوای؟خیالی نیست
فقط باید همه ی خالی ها رو ببینی پُر
---
رو انحنای بهت زده ی سیم های لخت 
وقتی پرنده ها میزدند چرت به رسوایی بال 
از دیدگاه این نگاه رفتم 
دوربین های مدار بستت چشم به این جهان که باز کردن 
مسخ شدم از کوریه بداهه کردن 
دعوتم تو این ضیافت به انتظار نشستن 
 اما هنوز بی جوابم تو این راهه برگشت تو این سیاهه بد رنگ 
من نشعت یه درد تو اسارت یه برده ام 
من به یه مو بندم 
منو پاره نکن 
آواره نکن 
وقتی دست های سرد خورشیدم به ستاره نخورد 
بشینو نیستنمو نظاره گر شو 
که بارور کنم زمینو من صدای ریختن برگم 
لحن عاجزانه ی التهاب تارای صوتیم وقتی نطفه های فراموشی از ترس نبودشون این صدارو خفه کردن 
کجای شهرم که نقش زده به تن ِحرف 
توقع بی جای کمکم از رنگ ؟ ؟؟؟
من طبیعت لمس نشده ی بکر بودم زمانی که دستهای کوتاهه هوشه مصنوعی از وهم 
میبافتن تو سر درخت ها 
خیال زاییدن تبر جای برگ ها 
اما من به راهم ادامه میدم 
تا روزی ک ببینم 
همه خالیا پر شدن از حرف هام

Negaah

-----------------------------
05 . Noor
-----------------------------
از لرزه های افتاده به اندام این پهنا 
شکستن بغض های گلوی پنجره ی تنها 
اما این درد همیشه هست همراهش 
ک باز میکنه قلبشو تا 
نور مهمونه خونه بشه 
به کوتاهیه فکر تمومه سایه ها دونه بده 
شاید یه روز برسه از لونه بره 
قبل از این ک این خونه متروکه بشه 
باد بشین رو نیمکت های شکنجه گر تنهایی زوزه بکش 
پرده ها مینون میکنن دل 
از سقفی ک آوارو میپرسته ک میشه نصیبش 
و درختای خونه نشینه زرد 
سر 
تکون میدن به نشونه ی فهم
ک زیر بار حرفای زور باد 
خمیده نمونه تن 
اون کلی باج به خزون برگ هاشو داد 
ک دوباره جوونه زد 
از نگاهه دوخته به زمینش میشه فهمید ک 
نگرانه تمومه فصل 
نگرانه پاییزه محزونه بعد 
تنها باورش اینه ک تمومه شب 
نور کجایی خودتو بده نشون 
چشم ها مستحق تحقیرن 
بزار کوچیک شه مردمکشون 
اما بیا 
بیا تموم شه این پلیدیا 
بیا تموم شه این رنگ سیاه 
تموم ترس های بچگیام 
تو نبودت میکشیدن چنگ به دیوار 
هنوزم صداشون تو گوشم هست 
هنوزم میندازن رو شونم دست 
چیو میپرستید تو این مذهب سکوت 
که خورشیدش طلوع نکرد 
بدون نیست پاییز فصل رسیدن 
زاییده ی تابیدنته دیدن 
بده قول که بیدارم کنی اگه پایه قصه ی خوابیدنت بشینم 
میرم از شهر سایه های بالغت 
که تابشه آفتابو بلعیدن
از فصل بارش های برف 
تو عمق شعرهای نرسیدن 
از چین تو باد موهای ابر ها 
زاد گاهه نگاهه رنگ ها 
میرم از شهر کشیدن نقش رو نقش های پاره سنگ ها 

باد 
منو تو زمانه زیادی برامون باقی نمونده از یاد 
رفته هارو فراموش کن بزار بتابم رو تمومه شاخو برگ ها 
موهای پریشونه این ابر های حریصو از رو صرورتم بردار 
بزار بتابم 
بزار یه شب سرمو راحت رو‌بالش بزارم 
بخوابم

Noor

بودنم بی جواب ، هستنم بی جواب
من لای نسیم و رقصِ ستاره های خاموش
تصورم از انتظارتون فاصله نیست
وقتی یه گلِ نایابم رو قله ی کوهِ فراموش
انحنایِ لبِ خشک فلک صورت گرفته ازم
دورم از جرقه ی جادو
یه جسمِ نامیرای اندرومدائیم
وقتی دارید بو میکشید تتمه ی باروتو
من تو هوایِ سرِ خراب چه , هر چند
عیشِ ریاضتمون نرسید به چهل
من نگاهمو قربانیِ راهِ تو کردم
ولی این راه چیزی نیست که نشه دید به دل
شاید دستی به درازای کرانِ دریا که نه
شاید نورِ ته همین تونل ترسناک
شاید فاصله ی زیادی نیست بینمون
از رازِ من ساده گذشتی لا به لای حرفات
چه بعد گردبادِ وعده کنار بگیری گل
چه وسطِ آتیش مقرر بگیری گُر
من معنیِ رفاقتِ دستایِ تو با انتهای زمینم
وقتی میسازی از سفیدی پُل
از انجماد اذهانِ بی خبر از دل
به الماسِ روحِ بعد از نگاهِ دره های گل
شرطِ نمودِ منو میخوای؟خیالی نیست
فقط باید همه ی خالی ها رو ببینی پُر
---
رو انحنای بهت زده ی سیم های لخت 
وقتی پرنده ها میزدند چرت به رسوایی بال 
از دیدگاه این نگاه رفتم 
دوربین های مدار بستت چشم به این جهان که باز کردن 
مسخ شدم از کوریه بداهه کردن 
دعوتم تو این ضیافت به انتظار نشستن 
اما هنوز بی جوابم تو این راهه برگشت تو این سیاهه بد رنگ 
من نشعت یه درد تو اسارت یه برده ام 
من به یه مو بندم 
منو پاره نکن 
آواره نکن 
وقتی دست های سرد خورشیدم به ستاره نخورد 
بشینو نیستنمو نظاره گر شو 
که بارور کنم زمینو من صدای ریختن برگم 
لحن عاجزانه ی التهاب تارای صوتیم وقتی نطفه های فراموشی از ترس نبودشون این صدارو خفه کردن 
کجای شهرم که نقش زده به تن ِحرف 
توقع بی جای کمکم از رنگ ؟ ؟؟؟
من طبیعت لمس نشده ی بکر بودم زمانی که دستهای کوتاهه هوشه مصنوعی از وهم 
میبافتن تو سر درخت ها 
خیال زاییدن تبر جای برگ ها 
اما من به راهم ادامه میدم 
تا روزی ک ببینم 
همه خالیا پر شدن از حرف هام

Produced By Dousti
Record , Mix And Master : Sahand Mz
Artwork : Abi

Single Track

چیزی زیر خورشید تازه نیست
کلام و اجرا : میرتک
آهنگساز : آرش چاوشی
مهمان : فرزان و تهرنگ
جلد : وهم و علی رسولی
میکس و مستر : عارف
پخش : دورخیز

Chizi Zire Khorshid Taze Nist

09-Bakhtak

Jomeh khoonin

رقاص
شعر و کلام: نوید
آهنگساز: دهقان
ناشر: ملی
قطعه ی هفتم ازمجموعه ی گروهی کانون

(قسمت اول)
خونه‌ی من،‌ یه سالن تنگه/ که توش چند ده تا رقّاص میرقصن، آخر خطّش
توی خطّ مقدم/ رقص یه جنگه
بوی گند دم عرقش/ از اونجا می‌زنه تا همه وطنش
وطنش تنشه پرِ تنش/ عاشق رقصه، همه رقمش
اون ریتمو می‌فهمه/ طبیعتِ محیط رو می‌فهمه
این لعنتی توی سینه/ می‌تپه تپنده‌تر می‌گه
تندتر بری بت خون می‌دم/ از جات بلند شی بت جون می‌دم
کجاس غیرت که بشه رگت؟/ بزنه بیرون یه کر بشنوه
این صدای خوشگل نشنیدنی/ این پرسش صامت رقصیدنی
این سوز نگاه یه صم بکم/ از مریضی که خودش شد دکتر
این همون آینه‌ی نازک رنجور/ که شیکست ولی بقیه رو خندوند
این تلخ طنز تیز گل‌آقاس/ که برّش با همون شد آغاز
مث بهروز تو فیلم کیمیایی/ همون لاتی لطیف بی‌ریایی
مث غوّاصی که اومد دست بسته/ تو میگی گمنامه، من می‌گم رزمنده

(همخوان)
بالاخواهت زیر پاهات/ هنوز زنجیره پاهات
تو هیپ‌هاپ هیچکس تنها نیس/ می‌خونم بدونی که کیه باهات
بالاخواهت زیر پاهات/ هنوز زنجیره پاهات
تو هیپ‌هاپ هیچکس تنها نیس/ می‌خونم بدونی که کیه باهات

(قسمت دوم)
ام.سی صدام کرد، گفت دمت گرم/ داش نوید صدر
یهو جا خوردم! از تو فکر در اومدم/ گفتم نمی‌دونن من اومدم
همون وقت، از اون ته/ دست راستمو مشت کردم
کوبیدم، رو سینم/ راه دادن برم جلو بشینم
بدون حامی و جایزه‌ای/ چی داره می‌شه باعث این
دلای گرم، پاها محکم/ کشته‌ی کارن و کار کشتن
این خاکی که خندتو خشک می‌کنه/ زیر دست اینا سر می‌خوره
پا می‌شه پاهاشو گم می‌کنه/ خودشو پیدا می‌کنه و گل می‌کنه
گل، زینت جنگلشه/ زیبایی دلیل پرورشش
نماد کشور زبانشه/ معنی کلام به بیانشه
ولی آرِت میاد بگی اسمش رو/ میگم کلّش کو، میگی نصفش کن
مث غواصی که اومد دست بسته/ من میگم رقّاصه تو می‌گی رقصنده

(همخوان)
بالاخواهت زیر پاهات/ هنوز زنجیره پاهات
تو هیپ‌هاپ هیچکس تنها نیس/ می‌خونم بدونی که کیه باهات
بالاخواهت زیر پاهات/ هنوز زنجیره پاهات
تو هیپ‌هاپ هیچکس تنها نیس/ می‌خونم بدونی که کیه باهات

Soundcloud.com/mellistream
twitter.com/mellistream
telegram.me/mellistream
instagram.com/mellistream

Kanoon

May 4, 2020

Navid - Raghaas [Prod. By Saeed Dehghan]

مشت
کلام/رپكن: رُخ
آهنگساز: شمرونی
میکسینگ و مسترینگ: سعید دهقان 
طراح جلد: شایان خسروی
ناشر : ملّی 
تاریخ نشر: جمعه - ۶ تیر ۱۳۹۹

دیالوگ استفاده شده در این قطعه از فیلم "اژدها وارد میشود" ساخته‌ی رابرت کلوز نمونه برداری شده است.

Mosht
Rapper and Songwriter: Rokh
Producer: Shemrooni
Mixing and Mastering: Saeed Dehghan 
Artworks: Shayan Khosravi
Publisher: Melli 
Release Date: Friday - 2020 26 June

The Dialogue in this track is sampled from the movie "Enter the Dragon" directed by Robert Clouse.

[قسمت آغازین]
"چند سوال از تو دارم ، بالا ترین تکنیکی که امیدواری بهش برسی کدومه ؟
که هیچ تکنیکی نداشته باشم
بسیار خب ، وقتی با حریفت روبرو میشی به چی فکر میکنی ؟
حریفی وجود نداره
به چه دلیل ؟
چون اصلا منیّتی وجود نداره
خب ، ادامه بده"

[قسمت ۱]
آمارمو داری تیم ملّی مهاجمم
توپو هل میدم سمتت بگو چی بارت هست!
گرچه عقل یه پای ثابت نگارشه
امّا وای به حالت اگه بشه قلم دیوانه تر
بده سلام به دار و دسته
اونیکه کاشت موثر
میگم رازو از غیب
پیرها میگن حقّه
لات نیستین آلاتین میشین ختنه
بچه تر ازتم ولی میدم پند بهت
یه کودک با نقاب پیشکسوته
میگه تاج داره امّا رُخ کیشش کرد
تو رپ فارس هرکی زد سر تیغش پنبه
سر مخاطبو برید و تیغش زد
ما ملّی پوشیم
شما تو لباس بیگانه
آهنگاتون هم که کلاس تیاتره
بگو بینم داده بازیو کی یادت؟
که نمیدونی یه رپکن سلاحش خیاله

[همخوان]
خطره خطره خطرناکه
نمیگیری معلومه از سکناتت
خطره خطره خطرناکه
وقتی جامعه لفظ هاتو از بر باشه
خطره خطره خطرناکه
نمیگیری معلومه از سکناتت
خطره خطره خطرناکه
نمیفهمی وقتی کلّه ت داغه

[قسمت ۲]
سیستماتیک هکم
رو مخت حکم کن
کی میخواد بین من و تو بشه حکم خب؟
پیدا کن چهارتا آدم بی تعصّب
که خالی ان از من
خالی ان از تو
تحت هر بیتی میدم نقد منطقی
زرتی کمیّت رو میچسبی نداره کیفی اینکه
میگن هوادارا بهتون بپیچیم حیفیم 
مدّعی شطرنجی ؟! باس منچ بچینی عشقی
میگی رپکنی ؟
قلمت قاطی کدوم ایدئولوژیه؟
چی یاد بچّه مردم میدی؟
میگن خود شیطون تو رو دیده و گرخیده
اینجا پر بته منم تبرم رو دوش
اینا رفع کُته
ورقم جلوته
اصالت لخته
وقتی چهره ها نقابه
رُخ بی چهره رُخه

[همخوان]
خطره خطره خطرناکه
نمیگیری معلومه از سکناتت
خطره خطره خطرناکه
وقتی جامعه لفظ هاتو از بر باشه
خطره خطره خطرناکه
نمیگیری معلومه از سکناتت
خطره خطره خطرناکه
نمیفهمی وقتی کلّه ت داغه

[قسمت ۳]
جوجه بحث نفوذ کلامه
وقتی زبون قاصره از بروز مسائل
وقتی سلطه گر علمه
وحده متکلّمه
هر دو ور زمین میپرسه
"صبح من کِیه؟"
چشم بیناس از قشر متوسّط
یه بند انگشته دموکراسی عمق منطقش
بیا بین بلوای عموم یه حدّ فاصل
بمونه که بهش میگفتیم رپ فارسه
ولی حالا کجاس؟
تو بنبست زبانی
مختصّ فحّاشی
پر از تبانی ، اهلی نیستن اهالیش
باس نقد کنی غلافی
تُف!
این بازی هم پاسوز بی سوادی شد
بار مسئولیت میزنه به سیاتیکت
عددت بالا ولی پایین گیراییته
هنر نیست جای عقده گشایی
ببین اینا همشون متنه، نیس حاشیه

[همخوان]
خطره خطره خطرناکه
نمیگیری معلومه از سکناتت
خطره خطره خطرناکه
وقتی جامعه لفظ هاتو از بر باشه
خطره خطره خطرناکه
نمیگیری معلومه از سکناتت
خطره خطره خطرناکه
نمیفهمی وقتی کلّه ت داغه

[قسمت پایانی]

راستی داداش ما بدخواهت نیستیم ، خوبتو میخوایم

"وقتی حریف منبسط میشه من منقبض میشم ، وقتی منقبض میشه من منبسط میشم و زمانی که فرصتی وجود داره من ضربه نمیزنم ، مُشت خودش ضربه میزنه"

صفحات ملّی
Soundcloud.com/mellistream
Twitter.com/mellistream
Telegram.me/mellistream
Instagram.com/mellistream

Download : 
https://www.mediafire.com/file/8v7o8deoq5jub7g/Mosht.zip/file

Rokh - Mosht [Prod. Shemrooni]

Shemrooni x Pozx -  Rahi Door

کلام و اجرا : @Sezavar.WG
بیت : @tahrangrap
میکس و مسترینگ : @sahand_mz
ناشر : @wordgamefamily

/ورس یک
من با مترسکهای حلبی دم از عشق زدم
هنوز امیدوارم به صلح
شاید یه روز صدای قلب چوبیشون باعث شد که بشنوم
قبل اینکه بهشون بکنم پشت
منم اون پرنده ول که دست باد میچرخه فقط نا امیده حس
این پرواز تنها راه نجات از این قفسیی که راه آزادیو میخواد نشون بده بهم
کوچ میکنم از شهرتون یه روزی کوچ میکنم سمت جایی که مترسکی نیست
دوتا پاهام حاضرن واسه پریدن از این پرتگاهیی که بالاشم آماده ریسک
شاید عادلانه نیست شاید نپرم بشم تعمه قاتلای زیستن
غرورره پشت صورتاتون فهموند که اگه بخواد همیشگی باشه زندگی نیست
بعد رد شدن از زمینای گندم یه جایی رو میشناسم عشق نماده با سمبل
پرنده و کشاورزای توش خوشحالن هر دو
مهم نیست براشون رسیدن به خونه چندم
قبل رفتن چشم رو به همه بستم
اشیونَمو رو خراب کردم به عشق مقصد
شاید یه روزی برگردم شایدم اصلا
فقط میدونم اینجا از مترسک نمیترسن
/کروس

از مترسکاتون نمیترسن پرنده ها
غم میخورن به جای ارزن فقط
اشتباق پرواز تو دلا سوخت
اونجا که با پاهاشون عشق رو کردن لقد
مهاجرت تنها راه بود برای رهایی
تنها راه فرار از درست و غلط
از ذوق آزادی در میرم از خودم در میرم از تو در میرم از قفس

/ورس دو

شما که هر طرفو نشونم دادین تله س
به شکارچیاتون گفتین بالمو بگیرن هدف
شما که همه مدعی به احساسید فقط
ولی دلاتون بدون عشقه وقت میکنید تلف
شما که نفرت و انتخاب کردید جای لطف
ندیدین دستای زبر کار و گونه های سرخ
ندیدین امید پروانه های عاشقو تیر زدید
ترسو کردید تو وجودا واسه برد

/کروس

از مترسکاتون نمیترسن پرنده ها
غم میخورن به جای ارزن فقط
اشتباق پرواز تو دلا سوخت
اونجا که با پاهاشون عشق رو کردن لقد
مهاجرت تنها راه بود برای رهایی
تنها راه فرار از درست و غلط
از ذوق آزادی در میرم از خودم در میرم از تو در میرم از قفست

Negaah

Mc Tes

Recent comments

Meysam Farahmand

Saeid Rahmansetayesh

mirass

Pouria Fazel nezhad

Related tracks