جاوید کردم صدای مردمو مردمم برده

صدای اولی مولوی پردل هس

شلیک مفته ، بارون سربه🙂

شير مرد ايراني ، كاش از تو زياد بشه با علم و سواد سياسي


Chorus
بله بله قربان، زندگی نرماله
یه سال کار کارگر، یه شب شام کُفاره
بله چشم قربان، زندگی نرماله
به جز اینم نمیگیم، مبادا که جُرم باشه
‌
بله بله قربان، زندگی نرماله
یکی تو گور خوابه، یکی دَه تا برج داره
بله چشم قربان، زندگی نرماله
حقمونو نمیخوایم، مبادا که جرم باشه 

‌Verse 1
قربان پایینو دیدید؟ سفره‌ی خالی رو دیدید؟
شما نورِتون زیاده، شهر تاریکو دیدید؟
اینجا که باریکه کمر، چون خونا رو مکیدید
اینجا که کثافتتونو از بالا میریزید
‌
دیدید چقد فرق داریم، دوریم ازتون؟
بلیط نمیخواد، دعوت منید همتون
پسر برو تو اتاق، آقا رو نترسون
ایشون کهنه و پاره ندیدن، نه حتی از دور
‌
قربان نظاره کنید، شما ستاره شدید
با کور سوی نور همینا که اعدام میکنید
شما با اشتباه رشد کردی، به جای توبیخ
نقد منتقدم بریدی تا اراده کنید
‌
قربان شیرین کنید کامتون رو تلخه کلامم
اینجا مردم فقط زنده‌ان، زندگی ندارن
بچه‌های ما شبا سر روی گُشنگی میذارن
ببخشید وجدانای شما چه‌جوری میخوابن؟
‌‌
Chorus
بله بله قربان، زندگی نرماله
یه سال کار کارگر، یه شب شام کُفاره
بله چشم قربان، زندگی نرماله
به جز اینم نمیگیم، مبادا که جُرم باشه
‌
بله بله قربان، زندگی نرماله
یکی تو گور خوابه، یکی دَه تا برج داره
بله چشم قربان، زندگی نرماله
حقمونو نمیخوایم، مبادا که جرم باشه
‌
Verse 2
وقتی کل دنیا از مردمش حمایت میکرد
دولت ما مسئول نبود، شکایت میکرد
به معترضا برچسب اغتشاشگر میزد
به زندان کفایت میکرد؟ نه، جنایت میکرد
‌
بی‌شک ما رکورد زدیم، ما تنها کشوریم
که واکسنش فرق داشت، مرفه و فقیر
تو عصر علم زنو واسه زیباییش میزنیم
با ونِ پلیس میدزدیم، ناکجا میبریم
‌
سبد خرید خالی، تو سفره نفتم نداریم
دنیا تو مریخ و ماه، ما توی قهقراییم
مُرده‌هایی که باید تو فکر مرگم نباشیم
چون پول سنگ قبر و کفن و دفنم نداریم
‌
من آژیر خطرو زدم تا گوشا بسوزه
گرسنه‌هایی داریم که فرصتشون یه روزه
اون لب مرگو بوسیده کجاست؟ کی میدونه؟
لااقل یکی بره براش لالایی بخونه
‌
Chorus
بله بله قربان، زندگی نرماله
یه سال کار کارگر، یه شب شام کُفاره
بله چشم قربان، زندگی نرماله
به جز اینم نمیگیم، مبادا که جُرم باشه
‌
بله بله قربان، زندگی نرماله
یکی تو گور خوابه، یکی دَه تا برج داره
بله چشم قربان، زندگی نرماله
حقمونو نمیخوایم، مبادا که جرم باشه
‌
Verse 3
میترسیم از سال بعد از اجاره خونه
از مدرسه‌هایی که وسط بیابونه
پرنده پر نمیزنه تا بی‌آب و دونه
این زندگیِ نرمال یا بیمارمونه؟
‌
جنس بی‌کیفیت اینجا مثل طلا میمونه
کارگر دو شیفت میدوعه، پراید فرار میکنه
توی این چرخه‌ی فاسد تلاش بیخوده
سیستم واسه یکی یه میلیون رو فدا میکنه
‌
واسه ماله‌کشا که تو آمریکا مست فسادن
برون‌ریزیِ عقده، تخلیه‌ی فاضلابن
اینجا چپ و راست نداره، همه یه جناحن
میگیم گیر باتلاقیم، میگن پی اصلاحن
‌
احیانا چیزی هست که بهتون بر بخوره؟
احیانا فکر کردین شهروند بردتونه؟
مردم نون نخورن، نون شما چرب بمونه؟
قربان گفتنم دلیلِ گیجی سرتونه؟
‌‌
Outro
تانکرای نفت تو صف، تو راه رفت
لاله‌های سرخ، فرشِ دلار سبز
شهر پر از فقر، سوتِ صدای مرگ
مسحور پول، روحِ رجالِ پست
‌
بدون جناحیم، دنبال رهایی
دستای گره به هم، زنجیر انسانی
بدون جناحیم، دنبال رهایی 

قدرت اتحاد، تقدیر خودِ ماییم
‌‌
تانکرای نفت تو صف، تو راه رفت
لاله‌های سرخ، فرشِ دلار سبز
شهر پر از فقر، سوتِ صدای مرگ
مسحور پول، روحِ رجالِ پست
‌
تانکرای نفت تو صف، تو راه رفت
لاله‌های سرخ، فرشِ دلار سبز
شهر پر از فقر، سوتِ صدای مرگ
مسحور پول، روحِ رجالِ پست

Normal

بالاترین طبقه‌ی جامعه‌ی من شمایی
اگه ذهن انسان جهان باشه، شما خدایی
خالقی، خالق فکر، دبیرِ اخلاق
بستری، پایه‌ی کشت، نویدِ افکار
آینده‌ی کشورمی، فردای بهترمی
رنگِ دنیای سیاهم، روشنیِ شبمی
دانش‌آموزِ بی‌انضباطتم، نیمکت عقبی
تا ابد تو صفتم، پشت سرت، یک قدمی
قلم دادی دستم، قلم میزنم به جات
حالا که دست گذاشتن جلو دهنت، میشم من صدات
دیکته میکنم رو ورق لعنت به فساد
جای معلم تو زندان نیست لعنت به استبداد

بمون یاد دادین جلو ظلم وایسیم
ما بذرِ شجاعتیم که شما کاشتین
بشکنه قلمی که لرزید رو ورق و
خفه باد گلویی که نگفت راستین

حقیقت یا قدرت؟ جواب بده جاه طلب
این امتحانِ شرفه من اولین داوطلب
تو جبهه‌ی معلما سنگر آخرم
همه فرمولا رو حفظم قول میدم باخت ندم
این یه انشاست تقدیم به هرچی معلم
ما دست‌پرده‌ی توایم از کارگر تا دولتش
دیوارِ کوتاه و بلندش، معترض تا مفتش
از مکبر تا این رپری که صداش بلنده
معلم چجوری بابا نون داد رو یاد بده؟
وقتی سفره‌ش اونقدر نیست که نون توش جا بشه
چجور از غرور بگه وقتی باتوم جوابشه؟
در کلاسو وا کنم که طوفان میشه!

بمون یاد دادین جلو ظلم وایسیم
ما بذر شجاعتیم که شما کاشتین
بشکنه قلمی که لرزید رو ورق و
خفه باد گلویی که نگفت راستین

Choobe Moalem

Verse1

قسم به خون قسم به شیر مادرم
خفه نمی‌مونم حتی وقتی کشیده ماشه رم
جلو کفتار می‌میرم ولی یه شیر با شرف
یه سیلی هم به من بزن پیر ناخلف
ببین رحم من تمامه، سهمم از جهان
تو با هر چی میخوای بزن سنگرم دستام
شاید حتی اشکم ببینی، به خون آغشته‌ست
ولی تسلیم نمیشم ، مرگ؟ جان عشق است
صدام تو خیابونه، خب خفم کنی بی‌فایده‌ست
ما میلیون‌ها بذر کاشتیم، آماده‌ی ایفای نقش
بی‌سایه پخش مثل تیرای پخش کنت، تش
مترسکات حلق آویزن، دونه دونه تیرای برق
خط، سمت، جناح، وصل به هیچ‌جا نیستم
تولید ایرانم، بی‌انقضا، بیخ تا ریشه‌ام
جنازم هم نمی‌ذاره بکنی بی‌تاریخم
حتی آتیش، آهک، اسید، ذوب، له کنیم، یه جا
یا تیکه تیکم کنی، هر تیکمو بسپری به خاک
دونه دونه سبز میشم نتونی بشمُریم نگاه
من تمام من تمام من تمام مام
من؟ من؟ من تمام مام
سر طناب دار، آخرین سرپنامه آخ
که اگه برسه دستای بازم به اون طناب دار
می‌بوسمش، طناب دار، طناب جان، طناب خان
منو ببر اونجایی که من تمام مام

 Choruse

طناب دار طناب دار طناب دار
می‌گیرمت تو آغوشم من با افتخار
گوله میشه صدامون تو قلب این حصار
می‌بینیم همدیگه رو باز اونور دیوار
رفیق کلید خون تو قفل آزادی بذار
می‌گیرمت تو آغوشم من با افتخار
گوله میشه صدامون تو قلب این حصار
می‌بینیم همدیگه رو باز اونور دیوار

Vers2

قسم به پرواز هفت پنج دو، به عدد
ب هزار و پونصد گل خونی توی یه سبد
قسم به وطن قسم به این زندان ابد
تا قتل عام خاوران برمی‌گردیم عقب
قسم ب اون لحظه‌ای‌ که گرفته بودنت
کسی جلو نمیومد، شعار دادن همه
قسم به اون تیری که جا مونده تو تنت
پناه نبردی به کسی چون می‌فروختنت
قسم به طناب دار به شجاعت ستار
مادرای داغدار، قسم به قتل افکار
قسم به اونی که ایستاد جلوی جبار
که محاکمه کنیم حاکمو کف دربار
قسم ب خونا که ریختی و تقاص ندادی
آدم به آدم میرسه راه فرار نداری
هم‌وطنِ من تو وطنمی ما بی‌کرانیم
طنابِ دارو می‌بوسم تا تو تنها نباشی

Choruse

طناب دار طناب دار طناب دار
می‌گیرمت تو آغوشم من با افتخار
گوله میشه صدامون تو قلب این حصار
می‌بینیم همدیگه رو باز اونور دیوار
رفیق کلید خون تو قفل آزادی بذار
می‌گیرمت تو آغوشم من با افتخار
گوله میشه صدامون تو قلب این حصار
می‌بینیم همدیگه رو باز اونور دیوار

Tanaabe Dar (ft Bilaghab)

Chorus:

نمی‌دونه عدلِ علی، رئیس زندان با وکیل بنده رفیق
نمی‌دونه عدلِ علی، از تجاوز، دستور به دست رئیس
نمی‌دونه عدلِ علی، از رقص سم روی تخت مریض
نمی‌دونه عدلِ علی، از اعتراف‌گیری به سبکِ غریق

Verse1:

از مجرمِ مزدورِ بچه‌خور
فرمان‌بر بودنِ یه گله گرگ
کسی سرپیچی کرد از حرفِ حکم
مزدورا ریختن روش و کله شد
اونجا که دوربین نداره رو من دیدم
سابقه‌هام دارن دو رقم میشن
اینا رو اخبار نمیگه بت من میگم
قاتلو قدرت می‌دادن و رم می‌کرد
قتل می‌کرد، اینبار سیستماتیک
شب می‌زد، نور نیست خف صدا هیس
خلوت نباشه میرن انفرادی
مرخصی، ملاقاتی، تقدیر بجا تیغ
شیش متری، قدیمی، قرمز، تیغ دار
جانیِ پشیمون، وجهه دیندار
یا عفو می‌خوره یا بیست چار بیست چار
جلو دوربین نمیرن اینا، هیچ‌جا
کف خواب چیه؟ تو کُریدور می‌خوابن
مظلومو تو دخمه بش هول میدادن
انباردار، شیاف، هروئین تا بنگ
افسر نگهبان هم پست میداد شب
مجری و مجرم همدستن
هفت‌خان، هفت‌تیرکش، هفت‌خطن
فقط سیاسیان که دست بستن
کفتار و گرگ با همن و کفتر پر

Chorus:

نمی‌دونه عدلِ علی، رئیس زندان با وکیل بنده رفیق
نمی‌دونه عدلِ علی، از تجاوز، دستور به دست رئیس
نمی‌دونه عدلِ علی، از رقص سم روی تخت مریض
نمی‌دونه عدلِ علی، از اعتراف‌گیری به سبکِ غریق

Verse2:

میشنوی منو از رجایی‌شهر
غزلم، قزلِ حصرِ ورامینم
خلافی دستم نی، خلافی مغزه
کسی که ظلمِ ظالمو تداعی کرده
کهریزک می‌ذارن رپامو شب
دستگرد، عادل‌آباد، فشافویم
معترضی که میدونِ نمازو بست
جر داد سپر گاردو، کلانو زد
قلعه‌ی فراموشی، قلعه‌ی قهقهه
مجنون حاصلِ تجاوزِ قرچکه
جرم تبلیغ پرواز، تحریکِ مقنعه
حکم زندان، شلاق، قانونِ جنگله
دویست و نُه ، پنجاه و نُه، شصت شیش
پلاک صد، دست و پا قفل، زنجیر
تو کدوم زندان بود ذهنو که بستین؟
اولین سد تن بود، شکستیم
زندان نگو بگو سلاخ‌خونه
چشم و زبون قطع، کر تا بناگوشِت
تجارتِ مواد، وارداتِ محموله
عکسِ تیمارستانه، صادراتِ مجنونه

Chorus:

نمی‌دونه عدلِ علی، رئیس زندان با وکیل بنده رفیق
نمی‌دونه عدلِ علی، از تجاوز، دستور به دست رئیس
نمی‌دونه عدلِ علی، از رقص سم روی تخت مریض
نمی‌دونه عدلِ علی، از اعتراف‌گیری به سبکِ غریق
نمی‌دونه عدلِ علی، از مهندسی، جنگِ زرگری
نمی‌دونه عدلِ علی، زیر الف‌طا پرِ قبرِ عمیقه
نمی‌دونه عدلِ علی، نقطه کور پرِ جسدِ شهیده
نمی‌دونه عدلِ علی، هرچی می‌خواد بشه ما قوی‌تریم

Verse3:

هوادارای جنگیم تو بندن ولی
خونی نریخته ازمون که سبزتر نشیم
معترض، مستقل، بی‌رهبر، قوی
شما منگین، سفید سیاه، برفک زدین
شاخ دیکتاتورِ از ترسه برا جنگجو
آزادی‌خواها زدنت، حتی از تو
سرخه صورتمون از خاوران، از خون
تو برا قدرت میدی جون، ما برا مظلوم
جنایت تو نقطه کور پنهان
درز می‌کنه میشه یروز افشا
سر به نیست شاهد، خبر کذب انکار
کارخونه هیولا سازی، جلد انسان
دیوار نمی‌کنه اسیر فکرو هرگز
تیزه انقد صدامون که اَ بِتن رد شه
حبس خیلی کوچیکه جلوم مرگه
یه بیتم جیگرو، یه بیت پلکو کنده

Chorus:

نمی‌دونه عدلِ علی، از مهندسی، جنگِ زرگری
نمی‌دونه عدلِ علی، زیر الف‌طا پرِ قبرِ عمیقه
نمی‌دونه عدلِ علی، نقطه کور پرِ جسدِ شهیده
نمی‌دونه عدلِ علی، هرچی می‌خواد بشه ما قوی‌تریم

Outro:

نمی‌دونی تو نقطه کورِ زندان
میشه ردِ خون پنهان
نمی‌دونی قدرت و پولِ شیطان
چه بازی‌ای می‌کنه با روحِ انسان
نمی‌دونی تو نقطه کورِ زندان
میشه ردِ خون پنهان
نمی‌دونی قدرت و پولِ شیطان
چه بازی‌ای می‌کنه با روحِ انسان

Noghte Koor

Verse1:
با خودم می‌کِشمت من تا هرجا که میرم
انگار عمل طناب دارم، الیافیه قلب
ضربانِ کوه سنگی، رستاخیزِ من
انقدر رقیقم می‌کنی تا تو رپ جاری بشم
سر پایینه؟ نه، میکنی شجاع‌ترم
جوری نظامو میزنم که جوونیم خدا زدم
راحت انتخاب کن، مقصدِ دو راه منم
ولی تو انتظار رسیدنت کُما زدم
بیدار میشم تویی، می‌خوابم تویی
دلیل کشیدن، دلیل ترک سیگارم تویی
می‌تونی آروم‌ترین وحشی یا بیتابم کنی
یه صفحه‌ی سفید رو نقطه‌ی سیاهم شدی
حسِ غریبی که تو تموم شعرام حضورت
مثل روحِ تو تن آدما شاید دروغه
چکار می‌کنه صِدام با تو، با من سکوتت
انگار وقتی تو جلومی یه بازنده تومه
پابندش خوبه، روشنی آینده توشه
رفیق استثناً این تناقض سازنده بوده
تلخ ولی شیرینی وسطِ فالم می‌کوبه
مَه رو هم تند، دو تا خالم میزونه

Chorus:
شینِ عشق نباشه دنیا رو بالا میارم
ی بده امانمو ببر ، چه ایمانی دارم
میم مرگ رو بگیری از رگ مایه می‌ذارم
آ رو بگیر از ماه، خودم میشم شبت، می‌تابم

Verse2:
رفتم تو عمیق‌ترین حفره‌های دلت
تاریک نبود، حتی رسید توش ستاره بهم
شاید تو منبعی شاید میدی تو نور به خالقت
اگه بری دیگه برسم تو کدوم هزاره بِت
نه جنسی نه ملک، نه اسیری نه صاحب
یه بالِ آزاده که تهِ مستیش پروازه
خودِ بهشتی که نیازی به پَری نداره
جهانت اگه سقوطم باشه پریدن داره
شاید یه رویایی تو بیداری، شاید توهمی
شاید خالق تو شاعرته، با من عوض شدی
شاید تقلبی، شاید با قلمم دمخوری
شاید دوباره وسط شعر فیریک زدم رو بیت
فراری میده حواسمو دیوِ دیوونه‌م
برام می‌جنگه و می‌نویسه، میگه بخونم
فقط تو می‌دونی که من چقدر پرم شلوغم
گاهی حتی نمی‌دونم خودم خودم کدومم
کدومم؟ خودمم یا تو؟
یه تیکه از توام؟ یا یه تیکه‌م با توعه؟
تو خورشیدی میشم نورانی با تو
منم دنباله‌داری که دیده روی سیاتو

Chorus:
شینِ عشق نباشه دنیا رو بالا میارم
ی بده امانمو ببر ، چه ایمانی دارم
میم مرگ رو بگیری از رگ مایه می‌ذارم
آ رو بگیر از ماه، خودم میشم شبت، می‌تابم

Heroshima

نفت می‌کشن، می‌مکن گاز، گاز می‌گیرن سینه مادرو
غارت می‌کنن تو رو مردم، از پشت میزنن تیر آخرو
هشت سال زیر بار توپ، خیسه هنوز، به خاکش خونه
سینه اَ دشمن سوخته، کمر از حاکم پاره پوره
بیب بیب، می‌ریزه یگان، اگه در بری که مین میگیره به پات
جلو دشمن، پشت دشمن، خشک میشی تا چرب شه سیبیل رجال
خوزستانه اینجا، معدنِ سیاه، طلای ایران
شلیک مفته، بارون سُربه، داغداریم، شقایقیم ما
می‌چاپن مسجد سلیمان، چاپ می‌کنن واسه مسجدا عراق
پاپوش واسه کارونِ اهواز، هُل میدن تو پاچه بچه‌ها مواد
پلاک شهید سوسنگرد، تبدیل به مین میشه تو غزه
چینِ دامن ایذه رو چیدن، کردن تو کربلا روبنده
لشکر می‌کشن سگای سورتمه، نفت میبرن می‌خرن گوله 
سگا هارن، قلاده دارن، پنجه به مردم و سرا تو توبره
خبرنگار و مجری کورَن، یکی از قدرت، یکی از پول
تاریک می‌کنن صحنه‌ی جرمو تا تو نقطه کور بشی سرکوب
شاتل، فناپ، ابرآروان، سر اینترنت، کاندومِ ارباب
ابرزس، های‌وب، ژرف‌نگر، چقده قیمت سانسور فریاد؟
صادراتیا پرده می‌گیرن، نیُفته نقاب از نفس جانی
از اروپا تا آمریکا پخشن، پنهان تو حقوق بشر گاهی!
بشین بیرون گود، بنویس
پرونده بساز به قاتل بده تیغ
پا رو واقعیت، جیب زیر میز
دستات کثیفه ولی ویترینه شیک
مقتول هزار تا، راوی یکی
خبر دست اولو از جانی بگیر
قاتل و لابیش، کامله تیم
چه شرفی چه قلمِ پاکیزه‌ای!
تیتر بزن، خبر جعلی بگو
اون مجرمه و تو تضمینِ اون
رو جنایت مهر تایید بکوب
سبزی اسکناس با ترکیبِ خون
از سینما رکس تا متروپل، ایده‌ی جنایت تا تصویبش
از خاک هوا تا گِلِ تو آب، از آبادان تا اندیمشک
جای گوله رو سینه‌ی خرمشهر بوی مرگ میده
ایران اسیرِ زندانِ ظلم و جنوب توی تبعیده
من دنبال صلحم، مسیرم جنگه
دل ما بزرگه نظر شما تنگه
ذهنم سفیده، صدامم سبزه
سپرم عشقه، سلاحم رپه
فریاد مظلوم تو سینم، حنجرم پُر چرک
جوهرم خون معترض، دفترم جنبش
تیمم پر از شیر ژیان، دشمنم بزدل
جاوید کردم صدای مردمو، مُردمم بُرده

Karoon

Toomaj & Justina - Pichak

Verse1
من خودِ خطم، اَ کسی خط نمی‌گیرم
رو شونم می‌کوبم، اَ خودم ترفیع می‌گیرم
هیچ چیزِ زندگی تضمینی نی، نه
خیابونی می‌مونم و رپی می‌میرم
درختی که با برگ تبر می‌بُره
سیاست‌دانی که واست غزل می‌خونه
جنگلی که شهرو هرس می‌کنه
هم نعره میکشه هم عمل می‌کنه
یه جنگلِ بلوطِ وحشی و مست
میلیون درخت، به هم زنجیر و وصل
ارتشِ سرخ که جلو تبر میشه سبز
سپرِ خزر و خلیج و غربی و شرق
اینجا امپراتوریِ ریشه‌هاست
گره کورِ مادرزاد با دیدِ باز
سرو مظهر، پیچک آیینِ ماست
سینه‌سوزِ هم، رو دشمن سینه چاک
اینجا نمی‌ندازه برگ رو شاخه دور
می‌کشه وزن رو ساقه دوش
تنه تا پای جون تکیه‌گاهمون
انگار با عشق بُریدن نافمونو
مثل رقص کُردی ما پیچیده تو هم
مث لُرِ زاگرسیم و ریشه تو سنگ
مث خوزستانیم ما همیشه تو جنگ
سیستان، یکپارچه، بِکر، تنومند
هیچ درختی نباید بمونه تنها
نباید خشک شه ازمون یدونه حتی
اگه بسوزه یه مُهره چه وزیر چه سرباز
میرسه آتیش به قلعه، یروزه بر باد
باد اورده رو می‌بره باد
جنگل حاصلِ تابیدنِ آفتاب
به بذر، آمیختنِ به خاک
یک‌ها کنار هم میشن یروز هزار

Chorus
ققنوسیم از خاکستریم
آتیش میشیم تو دل سرما
بی‌پایان مثل خاک زمین
طوفان به پا می‌کنیم برپا

Verse2
انحصارِ خشم و تعصبتی
ادعاته جنگ رو توقف بدی   
بیا از خودمون شروع کنیم انقلابو پس
یکم بیشتر فرق و تنوع ببین 
  باید جنگ عقیده تموم و صلح شه  
بذار بشنویم صدای همو بزدل 
نترس شک کنی به باورای عمرت
 نذار خط بدن بت کتابای کُهنه
حالا کنارم بشینین 
بیا منظره‌ی روبرو رو ببینیم 
داریم لیاقتِ آزادی رو ما 
فراموش کنیم هرچی که قبلا شنیدیم 
جیره نمیگیرم من 
طرز فکرمو از کسی دیکته نمی‌گیرم من
دنبال اتحاد و رسیدن به عدالت و حق 
مخالفو می‌پذیرم، کینه نمی‌گیرم من
مگه هدفمون یکی نیست
اربابارو توی کفنشون ببینیم
باید خونمونو پس بگیریم اول، بعد
قانوناشو طبق نظرمون بچینیم 
دیگه وقتشه بیداری 
باید ببینیم توی چنته‌هه چی داریم 
چپ و راست آزادی‌خواه، برده‌ی سیاسی
آخرش ما معمولیا سرنوشت رو می‌سازیم

Chorus
ققنوسیم از خاکستریم
آتیش میشیم تو دل سرما
بی‌پایان مثل خاک زمین
طوفان به پا می‌کنیم برپا

Pichak (ft Justina)

Shallagh (ft Justina)

Chorus:
رفیقمو گرفت، عشقمو گرفت
کشورمو کور کرد این طلسم
جهنمِ رُل شده با وعده‌ی بهشت
بیخیالت میکنه پس جوینتتو بکش
Verse1:
گُل نبود خار بود اون در اصل
کام نمیداد بت، ناکامت کرد هوس
سواری بده نبودی، رامت کرد علف
میگن خماری هم نداره تش نسخیه نترس
گُل نزدی گُل زده بهت
گُل زده بهت، طعم ۳ هیچو بچش
بُردی نداره برات فقط میخواد بی‌حس شی 
عشقت یه طرفتست اون دشمنته بیبی
گُل نمیکشی تو، گُل میکشه شیره‌تو
بد میکنی به خودت من بعدتو دیدمو
دولتا میخوان نتونی دولتا زدن ریشتو
سیاستمدرا غول درون تورو دیدنو
میخوان بکشنش، تو نطفه خفش کنن
میخوان ببُرن بالاتو، پاهاتو فلج کنن
میخوان شکوفا نشی بذاری شکوفه رو لب
میخوام کمکم کنی، باید بت کمک کنم
Chorus:
رفیقمو گرفت، عشقمو گرفت
کشورمو کور کرد این طلسم
جهنمِ رُل شده با وعده‌ی بهشت
بیخیالت میکنه پس جوینتتو بکش
Verse2:
این سیاست جهانیه، جدیدم نیست
ما نباید فکر کنیم و بفهمیم
باید یجور سبک شه این سرِ سنگین
جوری پلن چیدن که قاتلم خودت هستی
خودکشی، دست جمعی
دست اونا پاکه دست خودته یا تقدیر
مهم نیست کرده باشن اون سلاحو تبلیغ
هدف اینه یادت بره وسط جنگیم
نکشی منگی، بکشی چِت
تمرکز نداری، پرش فکر
توهم توطئه، تنش ذهن
افتاده به خس‌خس اون سینه سفتت
هی فکر میکنی، میخوره فکر روانتو
بی هدف و پوچ کرده کُل جهانتو
خرابت کرده، خرابش کن
بذارش کنار، بذار کنار بهانه رو
Chorus:
رفیقمو گرفت، عشقمو گرفت
کشورمو کور کرد این طلسم
جهنمِ رُل شده با وعده‌ی بهشت
بیخیالت میکنه پس جوینتتو بکش
Verse3:
هیچ دیوونه‌ای نمی‌دونه دیوونست
داستان تو و رُل گُلم همینه
از بیرون ببین خودتو که هوشت پریده
انقدر تو نیستی که با خودتم شدی غریبه
هیچ فراموشی‌ای دردی رو دوا نیست
در نهایت میشی از مشکلاتت فراری
مساله نباشه وجود نداره جوابی
تو میدون جنگ بجز جنگ راهی نداری
دانا اونیه که خودشو بشناسه
مغزی تیز که خودشو بشکافه
قوی اول باید به خودش مسلط باشه
کشور خودشه، نشون بده رهبر داره
ضعفِ انسان تو وابستگیه
یکی برده‌ی گُله یکی یه دراگِ دیگه
عاشق چیزی شو که ضد تو سلاح نمیشه
منم عاشقِ جنگم و این یه تراژدیه

Afsoon

Chorus:

گاپون شریفه، تو خود گاوی
خون تو پولت بوده گرفتی هاری؟
تو که مالدارِ پایین و بالا بمالی
تو کوچیکی نه کارگر لات کراواتی

Verse 1:

وام بگیر، رانت بخور، بالا برو باش
دارا شو، شاید بی‌افته سارا جلو پات
خودساخته ساختی این داستانو کجات؟
تو با نظامِ ریالی چون بالاخوات دلاره
سیلی به کارگر بزن، به نونت محتاجه
چیپه ضعیفه مدیری که روی خوش داره
بخر شهروندو، وطن هتل نیست، بنگاهه
مست قتل کن تو جاده دیه بده، برج داره
پدرت، فقیر جنسه بخرش، اناره کارگر بکنش
غرور داره بشکنش سر به زیر یا سر ب تنش
نباشه، کیسه بوکسه بزنش
رینگ کردین ایران رو؟ وایمیسم تو روتون یه تنه
حله معما مشکل تو سازمانه و لابیش
اختلافِ کهکشانی بین بالاعه و پایین
اختلاف طبقاتی از مالی رسید به جانی
حتی داروی قلابی حتی بیمار کرونائی
حتی رأی حتی حبس حتی رفاه تو بند
حتی ساز بی‌استعدادا که ستاره شدن
حتی مدرک دکتری مُهر خرید یه گوشه‌ش
رئیس، مدیر، صاحب، ناظر با ترفیع یه روزه‌ش

Chorus:

گاپون شریفه، تو خود گاوی
خون تو پولت بوده گرفتی هاری؟
تو که مالدارِ پایین و بالا بمالی
تو کوچیکی نه کارگر لات کراواتی

Verse 2:

هرکی به فکر خودشه، حیف که نمی‌دونن
قایق از هر طرف سوراخ بشه زنده نمی‌مونن
یکی دلش قرصه به پولش و نگهبانِ خونه‌ش
یکی به لباس نظامیش و ستاره رو شونه‌ش
نمی‌دونن غرق میشه قایق یجا همش
وقتی دور شیم از ساحل دیگه دِلو به آب زدن
دیره حتی واسه فرار، بسته‌ست راه آخرم
وقتی پا برهنه‌ها بمب پای سازه‌هات زدن
پایه‌هاش کجن، این برج دَووم نمیاره
سقفش تَرَک خورده و حتی پوسیده دیوارش
کلکه پیشرفت، باخت مقصدِ پله‌هاشه
بیشتر سقوط میکنی اگه بالاست تکیه‌گاهت
دَووم نمیاره، نخور گول ارتفاعو
نخور گول امنیت فیک چرک اسکناسو
نشو بازیچه‌ی بازیکنِ بازنده دِ پاشو
از این خواب زمستونی، جبران کن اشتباتو
امروز تو رفاهی، فردا نوبتِ توعه
سیستمی که حامیشی میشه دشمن خودت
ورق برمی‌گرده چون برگه‌ها بُر زده شده
روزی قرعه به نامت افتاد شوک نشه مخت
صحبتِ فُرجه، حرفِ بازه زمانیه
دیگه فرصتِ آخره، الان تایمِ طلاییه
مهمترین انتخابه، امتحانِ نهاییه
یا میای تو تیم ما یا کُل بازی خراب میشه

Chorus 2:

من من، تو تو، بیایین یار بکشیم
بین حکومت و ملت حصار بکشیم
یا پایین بایست، یا با بالاییا بشین
یالا انتخاب کن، مهره‌هاتو بچین

Verse 3:

برعکس میشه بازی، چرخ گردون رسمش اینه
مات میشه شاهی که مردمش زجر ببینه
وزیر میشه سربازی که ته خط رسیده
روزی میرسه که بچه‌ی کار قد کشیده
قد عَلَم کرد جلوت، ورق برعکس شد
نظام زمین خورد، مکتب سوخت، میرزا فلک شد
برج ریخت، زمین‌خوار خار شد، زمین تَرَک خورد
حالا باز جیب بزن، تیغ بزن، داسا رو هرس کن
بترس از گردون، از اخم چشم مظلوم
از مشت دست محروم، از حق‌خواهای مقتول
کی میدونه روزِ طغیان رو؟ بترس از هرروز
کسی تا اونروز ملحق نشد به ملت عقب موند
فقیر میشه جانی گاهی، لبریز میشه طاقت
برعکس میشه، قدرت میره پایین، ضعیف میشه مایَت
جلوی خشمِ مردمو نمیشه گرفت به راحتی
اونروز من حامیِ توام، هنوز دنبالِ عدالت

Chorus 2:

من من، تو تو، بیایین یار بکشیم
بین حکومت و ملت حصار بکشیم
یا پایین بایست، یا با بالاییا بشین
یالا انتخاب کن، مهره‌هاتو بچین

Outro:

دور دورِ توعه بگرد ما در حال گردشیم
بتاز تا جیبت حال داره، ما محاله خسته شیم
دیگه تمومه لاشخوریت و دوران بردگی
قراره تو گوشت باشی، ما قراره تفت بدیم
ببین چه حقیری وابسته به پوله قدرتت
نوک بینی رو بیخیال، آینده روزه روشنه
تاس ما هم شیش داره، نباش به زورت مطمئن
دیر برسی به حرف من، حق رسیده پشت سرت
من من تو تو
من من تو تو
بین حکومت و ملت حصار بکشیم

Gapoon

Toomaj - Habbeye Angoor
Mix & Mastering: Behzad

زیر گنبد کبود
شنگول و منگول پَر حَبه‌ی انگور پَر
آقا گرگه تنها نبود، با گَلَه‌ش اومد
گرگه در نزد اونا درو شکوندن
بابا رو زندون کرد، علفزارو سوزوندن
شنگول و منگول پر حبه‌ی انگور پر
مُرده‌های متحرک همگی جوون‌مرگ
باباشونو بردن مامانو شکوندن
گرگا شعر بلد نبودن، روضه میخوندن
شنگول دیگه شاد نبود، خواب نداشت شبا
تن‌فروشی می‌کرد گرگا بیارن براش دَوا
چهره‌ی نامرتب، لومپن و نامودب
متنفر از خودش، خودکشی ناموفق
نه نایی واسه رفتن، نه پلی واسه برگشت
بی‌هدف، بی‌مسیر، زندگی نامنظم
بدون سقف، بی‌دیوار، نه معشوق نه عاشق
پریشان گریزان، یه بیمار، کلافه
یروز رسید نخوانش، دیگه جنس نداره
ضعیف بود درد خماری امون نداد بش
شنگول و منگول پر، حبه‌ی انگور پر
منگول دیگه زیبا نبود، خط داشت صورتش
بیکار، سابقه دار، اون با همه دشمنه
می‌گفت قلب ندارم، تو بچگی کشتنش
فقط تیغِ تو کمرمه که پشتمه
ضداجتماع، مثل انقلاب، ر به ر فساد
چشم ب چشم نزاع، عشقش انتزاع، یه لات
پر از خاطرات تلخ و عقده، پر از خشم بود
دنیا رو باخته از قبل، منگول نترس بود
پُر از شک و شرم و درد و غم، پر از مرگ بود
پاکار گناهکار رو چوبه‌ی دار رفت زود
شنگول و منگول پر، حبه‌ی انگور...
حبه‌ی انگور تلخ شد، الکلی شد
مست قدم زد تو شهر، خوب و بد رو دیدو
تجربه کرد بالا پایین، دنیا رو چشید و
تناقض ذاتِ پاک و دستای کثیف شد
حبه‌ی انگور سالهاست غصه‌هاشو می‌نویسه
نمی‌خونه، داد میزنه، قلمش تیغِ کینه
حبه‌ی انگور پشت میز نه، روی میزه
نمی‌شینه، نمی‌ترسه، هرچی دیده میگه
دست اَز دست کشید، زد رو میز، پیکو چپ کرد
خلافو گذاشت کنار، موادو ترک کرد
خرج نکرد، کل عشق و انرژیشو جمع کرد
کل شبا رو نوشت، کل روزا رپ کرد
شنگول و منگول پر، حبه‌ی انگور نه
حبه‌ی انگور موند، حبه‌ی انگور مرگ
نداره، حتی اگه نخوانش، نه تا شعر
هست، نه تا عشق هست، نه تا کشور
دست گرگاست
نه، من مرگ ندارم.

Habbeye Angoor

Toomaj Salehi is an Iranian hip hop artist mostly known for his protest songs concerning Iran's societal issues and the policies of the government of the Islamic Republic of Iran.

Karoon

Toomaj

Recent comments

@mohamadhadimehrabi

baktash hesaraki

Oshihan

Shabnam Zarbali

Related tracks