Negah_meraj

Beat Producer: YazdanSaz
Mix & Mastering: @shervinraadfar
Recording Engineer: CyaHits
Animator: Sepkhkh
Production Manager: @aidin-alipour
Label Manager: @SajadTrb
Label: @TheFaryasGroup
Distribution  : @vage-media
Thanks to Amir Takhavari , Morshed & YAS

Eghva

SoelChigini - Eghva

Bagheri

Album: Maa Hanooz Zendeim
Beat: Diak
Cover Art: JustC

میپوشه جینِ روشنشو با یه دُرسِ آبی
میبنده کمربندشو، می‌کنه تو دِنا بیت پلی
نداره هیچ مدل مشکلاتی
داره قرار با رفیقش صرفِ کوکی، کافی
نزدیکای کافه می‌بینه تو راهش
یه گله چیریکی پوش، یه گله اوباش
پا پیچِ یه دخترن، گیرِ به موهاش
پوتینا لگد تو روناش، یه مشت توی گیسوهاش
میزنه رو ترمز، نفسش میاد جوش
صف میبندن جوون ها، شر، شهر میشه یه آشوب
میگیره رفیقی که از بچگیاشون
« اسمش سیو بوده رو گوشی « رپرِ خیابون
میرسه بش سه سوت، با یه تک زنگ
پایه‌ ترینشه، رفاقت تنگ تنگ
موج اعتراض جلوی گاز سنگ سنگ
و داستانِ قدیمی و باز بنگ بنگ
روزها می‌گذرن میشن شلوغ‌ تر خیابونا
دستای خالی مُشت میشن علیه قانونا
روبرو عشاقِ خون، فستیوالِ زالوها
جشنِ اشک‌آور و خردل و رقصِ باتونا
می‌کنن فیلتر همه راه‌ها رو، ارتباط قطع
خیابون سنگرمونه، می‌مونیم، استقامت
می‌گردن چشما تو دودها دنبالِ عدالت
می‌کشن لات های حکومت شاتگان و کلاش و

و توپ و تانک و شلیکِ گلوله ها
و خون و خاک افتادنِ جوونه ها
یگان، موتور، خفتگیرا تو کوچه ها
و سایه‌ی اطلاعات رو دیوارای خونه ها
و توپ و تانک و شلیکِ گلوله ‌ها
و خون و خاک افتادنِ جوونه‌ ها
یگان، موتور، خفتگیرها تو کوچه ‌ها
و سایه ‌ی اطلاعات رو دیوارای خونه ‌ها

یه پدر داغه به سینه‌ ش و به مچ هاشه زنجیر
اتهامش تبلیغ، برگزاری تدفین
لباس ‌شخصی ها از آرامگاه تا توی گوشی ها
پیِ عزادارها و مدام تفتیش
مادری دنبالِ گم ‌شده‌ش، اشک ها یه ریز از چشش
نعشِ بچه‌ ش گروگانه، اونا نمیدن بهش
باید امضا می‌کرد اتفاقی مرده پاره تنش
دستش می‌ رفت روی برگه ولی نمی‌ رفت دلش
همه‌ جا بوی باروت، شهدا بدون تابوت
یه طرف نورِ گشتیا، یه جا فانوسِ جاسوس
روزا خطر کمین تو شهر، شبا تو خونه‌ هامون
مجری ها مجرمن همه، اینجا دروغه قا‌نون
میبُرن پَرِ پرستوها، می‌کِشن لاله ‌ها رو رو زمین
می‌ سازن چهل ساله زندان که امروز بکنن تو رو اسیر
به جونِ رژیمِ پلیسی ترس، میزنه تیر رو تا جلو نری
می‌ بافن طنابِ دارِ قطور توی دادگاه‌های حکومتی
دو تا رفیقم موندن بگن باشرفه کی
هرکدوم قدِ توانش گذاشته وسطِ میز
دومی ماهِ دوم با یه خروار پرونده گیر
اولی با یه پلاکادر جلوی اسلحه تیر
حالا تنها رفیقش شکنجه شده زندانه
هشت ماه تو انفرادیه، منتظر اعدامه
دُرسِ آبیشم هنوز تو کشو خونیه و پاره
یادگار ۴۰۱ تو چشم ساچمه هم داره

ولی ادامه داره مسیر، ادامه داره
ما تاریک ‌ترین شبمونم ستاره داره
انقدر می ‌مونیم تو خفقان و می ‌خونیم از نور
تا بشنون ما رو، این صدای مائه
ادامه داره مسیر، ادامه داره
ما تاریک‌ ترین شبمونم ستاره داره
انقدر می ‌مونیم تو خفقان و می ‌خونیم از نور
تا بشنون ما رو، این صدای مائه
ادامه داره مسیر، ادامه داره
ادامه داره مسیر، اعدامِ داره
ادامه داره مسیر، ادامه داره
ادامه داره مسیر، اعدامِ داره

Maa Hanooz Zendeim

Dorse Abi

Album: Maa Hanooz Zendeim
Beat: Sajjad 
Cover Art: JustC

یه اتاقِ بی ‌پنجره که همیشه درش بسته ست
ماه ‌هاست ماهو ندیدم، خورشید و ندیدم یه هفته‌ ست
یه اتاقِ بی‌پنجره که همیشه روشن با نور
نمی‌دونم کیِ روز و شب، می‌خوان دیوونم کنن یا کور؟ ها؟
یه اتاقِ بی ‌پنجره هیچوقت نمیگذرن ساعت هاش، 
بهم میدن از زیر در غذا، باهام حرف نمی‌زنن آدماش
یه اتاقِ بی ‌پنجره پُرِسقف، همیشه سرد
می‌ کنه زخم تنمو، تخت نداره، خواب رو‌ زمینِ سخت
یه اتاقکِ بی ‌روح، همه چی خاکستری و بی ‌رنگ
مثل قبر می‌ مونه، تلخ نیست حتی، بی احساسه و بی ‌رحم
توی یه اتاق بی ‌پنجره‌ م دیوارها دورش سنگ
پنج تا قدمه طولش انقدر تنگ که خُلقت تنگ
تنگ شده دلم برا موزیک، برا حرف زدن، برا صدا
هدفون بذارم از رو کلاه، تکست بگم میون خرابه‌ ها
تنگ شده دلم برا خیابون، واسه شلوغی و چراغ سرخ
تنگ شده دلم برا مستی، واسه سرخیِ چشای تو
تنگ شده دلم برا خواب، طعمِ واقعیِ آب
بوی خاک، سوز باد، قهوه و نونِ داغ
تنگ شده دلم برای کوه، دست به سنگ تو صخره‌ ها
واسه بوکس واسه رقصِ پا، یادم میاد شکسته پام
بوها رو یادم رفته
طعم ‌ها رو یادم رفته
خودم شدم یه درد بزرگ
دردها رو یادم رفته
کلماتو یادم رفته
قدمامو یادم رفته
رو گردنمه هنوز میکروفون، ولی هدفامو یادم رفته
چی می‌خواستم قلباً؟
رویامو یادم رفته
چی بودم قبلاً؟
دنیا رو یادم رفته
چرا نمی‌ترسم؟
نمی‌ترسم من از مرگ
چرا همه‌ ش پرِ خشمم؟
مشتامو یادم رفته
ولی تورو یادمه، هنوز گوشه ‌ی قلبم دارمت
هنوز اسمت، هنوز عشقت، مثل یه سنگر با منه
اینجا مث وطن واقعی نیست، یه ساله هر یه ساعتش
می ‌دونم می ‌تونه باشه کابوس، باشه هر روز روزِ آخرش
یادمه بودیم چجوری با هم
بچه ‌هامون که چه خونی دادن
می‌گفتیم تو دل روزهای بد: « ما میاریم روز خوبی آخر »
یادم هست که نبودم تنها، همه تن ‌ها رو یادمه
امواج متحدمون رو، وسعت دریا رو یادمه

می ‌دونم هنوز تو یادمی
می ‌دونم که هنوز با منی
خواستم که ناجیت باشم، ‌حالا تو تنها راه نجاتمی
می ‌دونم هنوز تو یادمی
می ‌دونم که هنوز با منی
یه روز میاد بیدار شم و باز شن این درا آهنی
می ‌دونم هنوز تو یادمی
می ‌دونم که هنوز با منی
خواستم که ناجیت باشم
حالا تو تنها راه نجاتمی
می ‌دونم هنوز تو یادمی
می ‌دونم که هنوز با منی
یه روز میاد بیدار شم و باز شن این درا آهنی

Otaghe Bi Panjareh

Album: Maa Hanooz Zendeim
Beat: Diak
Cover Art: JustC

دورمو گرفتی مثل پیله
حالا اسیرِ سلولی‌ام از جنس سینه
نه من فکر فرار، نه زندانبان فکر قفلِ درا
بیا چیزی که بینمونه رو بش بگیم عشق
قطعیه که حبسم ابده
اینجا ریشه دووندم و گره به تنم تنته
بیرونِ این زندان جایی رو ندارم
قول میدم که فکر رفتنم به سرم نزنه
تنهام ولی نمی‌ذارم تو تنها
ببینی خودتو جدا و جز از ما
زخمای من و تو از یه جنسن
مرهمت میشه تراپیستِ خود درمان
واسه همه مغروم ولی خاکم برا تو
حتی نفسم بگیره بازم دارم هواتو
گذشته‌مو میدم بره، آینده‌مو خراب
که واسه‌ی تو ‌بسازم با سازم الانو
می‌سازم برات یه گالری
با کلی رنگ تو این زندانِ سیاه سفید
می‌کشیم ما با همدیگه یه ایرانِ شیک
خیلی وقته منتظرتم، حاضری؟

به یاد قبلیا برای بعدی
باید قوی شیم پشتیبانِ هم شیم
برای داشتنِ ایرانی رنگی
باید سخت شیم
به یاد قبلیا برای بعدی
باید قوی شیم پشتیبانِ هم شیم
برای داشتنِ ایرانی رنگی
باید سخت شیم

اونا نمی‌تونن تحمل کنن خنده‌هاتو
زجر می‌کشن که می‌بینن شادیم همیشه
اونا می‌ترسن از اینکه من باهاتم همه جا و
می‌ترسن از اینکه تو هم همرامی همیشه
پشتیبانی همیشه، مثل سرو مثل کوه
هم شجاع هم شریف، چشم‌نواز، با شکوه
تو راهتم همیشه، مثل رود یا نسیم
چه طوفان چه طغیان، تا بخوای با همیم
من و تو یه عمر با همدیگه داریم خاطره
نزدیک ‌ترینِ همیم حتی با این فاصله
من عاشق تموم زخمای روح و تنمم 
بازم اگه فدایی بخوای داداشیت حاضره
می‌رقصیدیم جلو گلوله با دهنِ کج
وسط روز، وسط شب، وسط جنگ
این خونواده از دست نرفته، نه
نگاه کنی می‌بینی که هنوز بغلتم
نوشتم رو بیت برات، تو رو دیوارای شهر
من صدای تو شدم، تو شدی قهرمان من
آزادی برای من خندیدنِ اون چشاته
اسیر تویی شدم که شدی جهانِ من

به یاد قبلیا برای بعدی
باید قوی شیم پشتیبانِ هم شیم
برای داشتنِ ایرانی رنگی
باید سخت شیم 
به یاد قبلیا برای بعدی
باید قوی شیم پشتیبانِ هم شیم
برای داشتنِ ایرانی رنگی
قراره جمع شیم
قراره جمع شیم
قراره جمع شیم
قراره جمع شیم

Pileh

Album: Maa Hanooz Zendeim
Beat: Sajjad 
Cover Art: JustC

من هنوز زنده‌م، هنوز پیغمبر عشقم
هنوز از داغ این کشور شبا پلک نمیره رو پلکم
من هنوز سرپام، هنوز یاغی و بی‌پروام
هنوز نه رعیت نه ارباب، هنوز حق و تلخن حرفام
منو نمی‌کنه خاموش گنداب لجن 
نمی‌تونه بزنه کَس افسار به رپم
فروشی نیست فریاد مظلوم
قیمت نداره پس ناز قلم
منو نمی‌تونی خفه کنی، گفته بودم
اگه رحمی بوده که دیگه مرده تو من
گفتی این دو سال صدامو کشتی تو حبس
شدم گرافیتی، شعار و پرتره تو شهر
من هنوز زنده‌م، هنوز بازیکن رِندم
خواستید کورم کنید اما هنوز تیزن دو تا چشمم
می‌بینم با ولع می‌زنید غلت تو خون، سالم در نمیاد از توتون
ببینید می‌بینیم و جارش می‌زنیم و نقاب برمی‌داریم از روتون
هنوز خودمم هنوز خود مردمم
هنوز از ترس می‌ترسم از تو نه
پینه کارگریام کف دست پرن
هنوزم عاشق گل گندمم
هنوز برهنه پام، هنوز خاک بازم
هنوزم شاعر کف آسفالتم
هنوز سفته کمر ولی جا پا نرم
هنوز تق به توق بخوره بازداشتم، اه

ولی جریان داره زندگی، هنوز زنده‌ست تومون اتحاد
داریم جاری می‌شیم مثل رود، هنوز جوشانن چشمه‌ها
کوتاه شده فیتیله‌ش، داره تندتر میشه ارتعاش
بشنو داغ‌تر میشه هی صدام، یعنی نزدیک شده انفجار
ولی جریان داره زندگی، هنوز زنده‌ست تومون اتحاد
داریم جاری می‌شیم مثل رود، هنوز جوشانن چشمه‌ها
کوتاه شده فیتیله‌ش، داره تندتر میشه ارتعاش
بشنو داغ‌تر میشه هی صدام، یعنی نزدیک شده انفجار

جوش خوردن همه استخونام، جوهر قلم داره میشه روون
قُل می‌خورن کلمات تو سینه‌م، آتشفشانه زیر گلوم
قلم تیزه هنوز، قلم تیغه هنوز، قلم اسلحه‌ست که بستم تیغو از رو
جوری جر میده پرده‌ها میرن از رو، پشت برگه‌هاتونم دیدم با دید درون
پیله از تو مغز میاد، مغز از پیله
انقدر جوونه دادیم داره سرسبز میشه
سر سرخ حالیت می‌کنه که مقصد چیه
بدتر بشی بعد برات بدتر میشه
آره از قبل سینه‌م چاک‌تر
آروم‌ترم چون دیدم بازتر
قول دادم به خودم که میرم تا تهش
فنام از خودمم جیگردارترن
جر میدیم آسفالتو، این خیابونا مال مان
روحیه کوماندویی، بزرگ شده‌ی پادگان
جراحای شهر با عمل تیمی
شوک میدیم بش و نفس‌گیری
شاهرگ خیابونا تو دستمونه و 
مغزش جلومونه وسط سینی
گرم می‌کنیم برا راند بعدی
وایسی جلومون که باختت قطعیه
عقب نشینی اینجا نداره معنی 
جرمه حرف؟ پس اینم خلاف بعدیم

جر میدیم آسفالتو، این خیابونا مال مان
روحیه کوماندویی، بزرگ شده‌ی پادگان
جر میدیم آسفالتو، این خیابونا مال مان
این خیابونا مال مان
ما، ما هنوز زنده‌ایم
ما هنوز زنده‌ایم
ما هنوز زنده‌ایم
ما هنوز زنده‌ایم

SSIO x Drake - Alles oder Nix (EHRENLOSER REMIX)

Treated. feat 《lola》

اگه قد من کشیده بودی
نمیتونستی تکون بخوری از نعشگی درد

زندگیم ادامه داره اما
هنوزم حمل میکنم توی سینه خستگی مرگو

یادمه رفتنا رو لحظه های غمگین دفترامو
من اگه سخته برام هضم الان چون یادمه قبلنا رو

رو سیاهم پیش موهای سفیدم
پیشِ کودک درونم پیش به موقع رسیدن

جلو سیگارای کشیدم جلو سیاه ریه هام
و آرامش که طرفش نمیرم

هر چی عجله میکردم دیر میشد باز
یه تولد توی تنم پیر میشد باز

وقتی گوشت روح منو میبرید
این رنجِ بی وجدان سیر میشد باز

خوشحالی چه باختی میداد
وقتی اخم ابروهامو آشتی میداد

روانی ام ولی دنیا منو عادی میخواست
نمیرقصید بهش میگفتم ساز چی میخوای

ها دنیا به ساعت اتاق من خوابیده
کرختی بهم پا میده راه میره باهام بهم جا میده

خوشبینی وا میره تا میشه فردا واسه دیدنم
صابونِ دل ما رو سوهان روح ساییده

دیگه نقاب نمیزنم دل به آب نمیزنم
حس خرج نمیکنم اتفاق نمیخرم

من اهل پروازم افت پریدن از رو چاله هات نمیپرم
هر قدم ریسک سقوطمه

از همه ی که چی بشه ها که چی ترم
پرده ها رو میکشم تا که هیچ کسی نیاد به دیدنم

ترسناکه سیرم از نفس
بی رمق این رمان مضطربو میزنم ورق

شیونم تنم داد من بیداد منم
هر چی بوده کاشتم منتظر جوونه ام

فکرِ چیدنم فقط فهمیده شدن توهمه
نمیکنم جستجو واسه گفتگو

من از دیالوگ فراری ام
خونه ام نوک برج زهر مار

توو نظرم کل کنایه و نیش و خنده دار
دلم ابره زبونم طغیان سیل سیلاب ها

از کلمه های غیر واقعی چیزی نموند جز خرابه ای
هر چی میشنوی جنازه ی جمله های امیدواریمه

میبینی هنوز جسدشون هست
گرمای نفسشون هست

بوی تلاشا و عرقشون هست
رنگ تلافی توو طلبشون هست

یا من زیادی زود اومدم یا که خیلی دیر
از این جماعت مصرفی فکر خیری نیست

نمیفهمم خنده هاشونو
غصه هاشون جدی نیست

دنیاشون جوون و خامه من خیلی پیر
نیم سوزن همه لامپای شهر دلم

گاهی چشمک میزنن وقتی دارم توی کوچه هاش تلو میخورم
منتظر مهتاب یه روزی خودمو زیر تیر چراغ برق ولو میکنم

دیگه نقاب نمیزنم دل به آب نمیزنم
حس خرج نمیکنم اتفاق نمیخرم

من اهل پروازم افت پریدن از رو چاله هات نمیپرم
هر قدم ریسک سقوطمه

از همه ی که چی بشه ها که چی ترم
پرده ها رو میکشم تا که هیچ کسی نیاد به دیدنم

پر کز کردن کنج اتاقم من دودم سرفه گناهم
روی چشایی که چشم به راه جواب موندن

میکشه سرمه سوالم
زنده موندنمو خوب بلدم ولی

چطوری زنده موندن شده فراموشم
ناامید نه غمگینم سراپا گوشم
پی یه صدام که بگیرمش در آغوشم

Farshad Romane Moztareb

: شعر

[ورس یک]

ترکِ ترکه تَرَکِ

واسه پاکه دوستش فلکه

یا که این ترکه ی تر همون درد مشترکه

فلکی بچرخم دور سرت تو

صورت فلکی من مخرجو

این سر گردون هنوزم قصه ی چرخ و فلکه

میچرخه ببینه کیا میخندن به این آدم سر و ته

تو کاریت نباشه بزن اینا واسه من قلقلکه

درد من از اینه که آشنام قند آب میشه توو دلش

صورتشو نمیبینم ولی این خنده های اون کلکه

یا از اون رفیق که تماشاچی زرشک

ولش کارتو بکن ، کار تو فلک نیست الکه

[کروس]

فلکی گریه نکن الکی گریه نکن

کارتو فلک نیس الکه

فلکی گریه نکن الکی گریه نکن

کارتو فلک نیس الکه

[ورس دو]

تو نمیدونی چه خبره فلکی

این زندگیو من میشناسم

فقط یه وسیله ـَس که باهاش یکی مثِ منو دست میندازن

حوصله شو خط میندازن ، اونو سر لج میندازن

تکِ تک همیشه تک به تکشونو زیر فلک میشناسم

میبینم اشکات میریزه از زیر صورت پوشه

صورتتو نمیبینم ولی چقد اون چشا آشناس ها

ترکَتو شُل میزنی ، بزار بردارم از دوشت

بار عذاب وجدانو محکم بزن و پاش واسا

با من باش باهاتم ، کلی خاطرخواتم

تو به من لطف میکنی ، فلکی خاک پاتم

حس میکنم جای یکی تووی جمع خالیه ولی کی نمیدونم

کیه که نمیتونسته ببینه ها؟ فلکی نمیدونم

فلکی بگو از اون چشای آشنا

بگو ببینم اون آشنا کیه؟

تو کی هستی که من انقد خوب سوار ریتمای ترکَت میخونم

صورت پوشتو بردار ببینم نکنه اونی که جاش خالیه

اِ تو که خودمی ، اینجا چه خبره؟

اگه تو منی پَ من کی بودم؟

[ورس سه]

ما یه عمره همدیگه رو عذاب میدیم و سد همیم

ما دو تا مبدأ و مقصد همیم

میرسم به تو هر دفعه فکر میکنم دزد اومده

ما مزرعه و سم و مترسک و سیل و آفت همیم

تو همه ی ریشه ها ، میوه ی اندیشه ها

من تیغ تیز تیشه ها ، تمایل به خشکوندن

تو غرق توو کلیشه ها ، زندونیه شیشه ها

من سنگ ترسوی پیش پا

تمایل به نشکوندن ، از لج و لجبازیات

کم یا زیاد چیزی عایدت نشد به جز قهر با هم بازیات

تو یه عمره تووی صورت ، من توو مخرجِ کدورت

حالا هم ترکه هم صورت با منه ، بگی که اومد

اگه میبینی اشک میریزم واسه تو نیست ، واسه این درده

ما أ کف پا به هم وصلیم ، این جدایی خونی و زرده

فلک ، یعنی میمونی تک ، یعنی بین من و تو ترک

یعنی مرگه تخمِ شک ، یعنی برو به درک

فلک ، یعنی میمونی تک ، یعنی بین من و تو ترک

یعنی مرگه تخمِ شک ، یعنی برو به درک

فلک ، یعنی میمونی تک ، یعنی بین من و تو ترک

یعنی مرگه تخمِ شک ، یعنی برو به درک

فلک ، یعنی میمونی تک ، یعنی بین من و تو ترک

یعنی برو به درک

Single

Ben - Falaki

Toomaj Salehi is a well known Iranian rapper, activist, and voice of resistance. Known for his bold lyrics and fearless criticism of oppression, he blends Persian poetry with hard-hitting rap to expose social injustices. His music is a powerful call for freedom, human rights, and change, making him a symbol of defiance in the face of censorship.

Maa Hanooz Zendeim

Toomaj

Recent comments

صاحب الزمان

ariyaramneh 2500

Ali Mahmoodi

felou

Related tracks