☆playlist☆
제목 - 가수
踊り子(무희) - Vaundy
Tokyo Flash(도쿄 플래시) - Vaundy
ばかになっちゃったのかな(바보가 되어버린 걸까) - 스다 마사키
月に吠える(달을 향해 짖다) - 요루시카
アンコール(앙코르) - 요아소비
a.m.3:21 - yama
ランデブー(랑데부) - 니시나
夜撫でるメノウ(밤을 위로하는 마노) - 야아세(요아소비)

도쿄

네이키드 런치(http://nakedlunchstuff.com) 의 여름 영원 키링에서 역으로 영감을 얻어 제작하였습니다. 꿈에서 듣는 것처럼 느리고 여름의 더운 공기가 느껴지는 곡들로 구성했어요! 구매하신 분들께 더욱 특별한 추억이 되었으면 좋겠습니다.

다시는돌아오지않는여름의또다른이름은영원이라불러요.

꽃을 심는다는 마음으로

New York’a kar yağarken, gece yarısında Beşinci Cadde’nin telaşı uzaklara doğru siliniyordu.
Gölgelerin içinde, tarihle dolu bir restorandan bir ışık parlıyordu — Delmonico.

Noel gecesi olmasına rağmen, mekân rezerve edilmişti.
Sandalyelerde hem yaşayanlar hem de ölüler oturuyordu, fakat sınır gecenin kendisi kadar belirsizdi ve kimse bunu umursamıyordu.

Merkezde siyah cüppeler giymiş yaşlı bir adam oturuyordu.
Kırmızı şapkası sallanıyordu, fakat gözleri uçurumdan daha karanlıktı.

Satan Claus.

Ruhların bekçisi, yılın birkaç zamanında layık görülenleri dirilten ölümün biçicisi — bu kutsal gecenin garip efendisi.

Bu gece, iki “efsane”yi diriltti.

---

Charles Ranhofer (Fransa)
New York’ta saray mutfağının zirvesine ulaşmış bir dahi.
Malzemelerin sesini dinleyen ve tabaklarına “hikâyeler” işleyen bir adam.

Marcus Gavius Apicius
Roma İmparatorluğu’nun efsanevi gurmesi.
Yemeği felsefeye dönüştüren, her tatta hayatın kendisini yiyormuş gibi yaşayan bir deli.

---

Hiç tereddüt etmeden, ikisi de Satan Claus’un önünde diz çöktü.

“Bu geceki çift testi.”
“Tarihteki en büyük Noel yemeğini yaratın.”

Kısa bir sessizlik.
Sonra, bir sonraki anda, iki ruh aynı anda alev aldı.

Ranhofer, New York gecesi kadar siyah bir önlük bağladı,
Apicius ise dalgalanan koyu kırmızı Roma peleriniyle mutfağa çekildi.

---

✨ Yemek doğarken çıkan ses

Delmonico’nun mutfağı artık bir restoran değildi — o bir kutsal mekân olmuştu.

Ranhofer ateşi kontrol ediyordu,
Apicius ise kokuları büyü gibi dokuyordu.

Hareketleri bir dansı andırıyordu.
Baharatlar yıldız tozu gibi saçılıyordu,
et ay ışığı gibi parlıyordu,
soslar erimiş gece gökleri gibi derin ve tatlı akıyordu.

Her yemek hem sanat hem de baştan çıkarmaydı:

• Tek lokmada dört mevsimi gezdiren bir terrine
• Dilde anıları uyandıran bir şarap sosu
• Roma imparatorlarını bile diz çöktürecek kadar ilahi altın trüfler
• Ve en yüce Noel kızartması — sıcak ve parlak, sanki yiyenin geleceğini aydınlatıyordu


Hiçbir zehir yoktu.
Ama tat doğrudan ruha dokunuyordu.

---

✨ İlk ve son akşam yemeği

Yemekler tadıldığında, her misafir aydınlanmış gibi gülümsedi.

Tat delilik değil, şefkatti.
Ama bu nezaket çok güçlüydü,
bu güzellik dayanılmaz derecede saf.

Tabak üstüne tabak.

Her ruh mutluluk içinde serbest bırakıldı,
sessizce kaderini tamamladı.

Bir sandalye, sonra bir diğeri boşaldı,
ta ki sadece Satan Claus kalana kadar.

Şarabını eğdi ve bir iç monolog gibi mırıldandı:

“Mükemmel.
Yemek — öyle güzel ki ruhu çalabilir.”

Ranhofer ve Apicius tabakları aracılığıyla birbirlerine saygı sundular,
sonra sessizce kaybolup gittiler.

Bu “tekrarlanmayacak akşam yemeği”nin perdesi indiğinde,
Delmonico’nun ışıkları hafifçe titredi.

Bu, o gecenin gerçekten var olduğunun kanıtıydı
ve dünyaya sonsuza dek bir mucize olarak kazındı.


İlk ve Son Noel Yemeği_ Şeytan Noel Baba'nın Çift Testi

まげてのばして

Walking On Springtime

Here Always

Candy Tree

まげてのばして / 中谷美紀


まげて のばして 
お星さまをつかもう
まげて 背のびして 
お空にとどこう

小さく まるめて 
風とお話ししよう
大きく ひろげて 
お日さまをあびよう

まげて のばして 
お星さまをつかもう
まげて 背のびして 
お空にとどこう

みんな さよなら
またあしたあおう

まげて のばして
おなかがすいたら帰ろう
歌を うたって おうちに帰ろう

Candy Tree

trueunpa