Alicja Maciejko
Composition and  painting
played 11.08.2024

I was with my parents in a capsule of finitude
We were supposed to end our lives here all together
just in case, so as not to separate
and not to disperse in the universe in different galaxies
I was glad that I was holding their hands and I was not afraid of jumping into nothingness in the bubble of their Love
But at the last moment I remembered that I had to pick up a parcel
A notebook that I bought for my son, in which he was to write down the memories of his life
I also remembered myself, that I had said many times that I wanted to die in the arms of my beloved and that Asia and Monika were not with us
We escape, I said and I do not know how that dream ended
So now
I am climbing where I used to be able to fly
And at the same time I am flying where I used to try to reach
This parallel in one moment is an unconquered mountain
and a beautiful valley with fertile land and a river full of fish
A distant unknown land and the taste of an apple from an apple tree that our grandfather planted
It's dark and without the light of the horizon I can't tell being from non-being
It's light and without a black sky I can't tell non-being from being
I wonder how space is understood by people who were born
in a world covered by mountains
maybe they don't know the words Existence and Duration but they have a thousand words for Transition and Exit?

This simultaneity is lack and love, or maybe the fullness that Monia still writes about in her poems?
Boundless trust and suffering due to betrayal?
I throw myself into the same abyss that was once the foundation
And it turns out that during the jump you can also find the door to wonderland
It's enough to look at them to say that it's a flight to the mountains, that it's love and solace in a cold sea
That it's peace and waves that will carry sounds to the other side
Completely ordinary, according to the laws of physics
According to the lawlessness of metaphysics

W moim śnie 
Byłam z moimi rodzicami w kapsule skończoności
Mieliśmy skończyć tutejsze życie wszyscy razem 
na wszelki wypadek, żeby nie rozdzielić się 
i nie rozproszyć we wszechświecie w różnych galaktykach
Cieszyłam się ze ich trzymam za ręce i nie boję się skoku w nicość w bańce ich Miłości
Ale w ostatniej chwili przypomniałam sobie, że muszę odebrać przesyłkę
Notatnik, który kupiłam dla mojego syna, w którym ma spisać wspomnienia swojego życia
Przypomniałam siebie też, ze przecież wiele razy powtarzałam że chcę umrzeć w ramionach ukochanego i że nie ma z nami Asi i Moniki
Wybiegamy, powiedziałam i nie wiem jak skończył się tamten sen
Więc teraz
Wspinam się tam gdzie kiedyś mogłam dolecieć
I jednocześnie lecę tam gdzie kiedyś próbowałam dojść
Ta równoległość w jednej chwili jest niezdobytą górą 
i piękną doliną z żyzną ziemią i  rzeką pełną ryb
Daleką nieznaną krainą i smakiem jabłka z jabłoni którą podsadził nasz dziadek
Jest ciemno a bez światła horyzontu nie umiem odróżnić bycia od niebycia
Jest jasno a bez czarnego nieba nie umiem odróżnić niebycia od bycia 
Ciekawe jak przestrzeń pojmują ludzie którzy się urodzili 
w świecie zasłoniętym przez góry
może nie znają słów Istnienie i Trwanie ale maja tysiąc słów na Przejście i Wyjście? 
Ta jednoczesność jest brakiem i miłością, a może pełnią o której Monia wciąż pisze w swoich wierszach?
Bezgranicznym zaufaniem i cierpieniem z powodu zdrady?
Rzucam się w otchłań tą samą która była kiedyś fundamentem
I okazuje się że w trakcie skoku też można znaleźć drzwi do krainy czarów
Wystarczy na nie spojrzeć by stwierdzić że to lot w góry, że to miłość i ukojenie w chłodnym morzu
Że to spokój i fale, które przeniosą dźwięki na drugi brzeg
Zupełnie zwyczajnie, zgodnie z prawami fizyki
Zgodnie z bezprawiem metafizyki

Step by Step Nothing and Everything

Architect, artist, assistant professor at the Institute of Architecture of the University of Zielona Góra.
Simple poetic works for piano are original compositions, partly improvised.
I play stage piano Yamaha SC-YC88,  and CLP 635, the songs are raw, I don't process them in any way.
I invite you to listen. I will be grateful for promoting my music.
Alice