ورس ۱:

بیست دو سال پیش جبر جفرافیا
یه پسر اومد دنیا ایران
مادر کنارش هر شب تا صبا بیدار
تو خردسالی با کنجاوی
 فکر میکردش دنیا زیباست

تا کشید قد، دید کلش دوزه
تو کلکا کلک و کپا رو پوزه
تا گونه ها ریش مغزا کوسه
هی میان سوسه که از رو جوزه

هولای داستان
۸ تا ۱۰ باشگان شب خوابن پاسگاه
هر کدوم یه الهه ی چاخان
تو یونان باستان

لاف باز میان از رو حسادت
قاچ قاچ میشن همه شتری
حتی نمیشکن خجالت
انگار ترکن موتوری

چرا فرق داشت قدیما قصه؟
نیشمون وا بود باز تر از پسته
ولی همشون شدن یهو وزه
کندن ازم قد ده تای ب.ز

منم نگاشون میکردم بربر
کاش وام خوبیامو پست بدن قسط قسط
لااقل، ولی میخندیدن کرکر
به منی که همش میکرم فس فس
جا عمل

که بریزم آب پاکی رو دستشون
حالا باس سر بکشن
هه میارن زودم که جوش
باس درشونو بذارم دم بکشن

جامپ نزدم برا چند تا جیمی
نلرزید زانوم
فقط آسمون چشامو خیس دید
اونم زیر بارون

کف خیابونا میزدم پرسه
پر مرض درمون بیرون مرزه؟
اینجا در خیالا تخته خونا شده لخته
زیر پتو لرزه و بالشا ترسه

اونجا برعکسه
ریلکس و رله
میگن تا بریم میشی دیگه تلپ
شلپ شلپ تو پول هتلت
مغزت وله، قلبت تلسم

گفتم حله قلمم چگاله
به غم لم ندادم و دادم ادامه
مسیرم تاریک، ماه پشت ابر
جلو‌ رفتم با چندتا ستاره

دیدم گیره نوار روی تکرارو
امیدمون خفته کنج دیوارو
حسامون حبسن تو حصارو
میدوزیم نخ به نخ سیگارو

دیگه شدم خسته 
چون هوا پسه و دستام بسته
ما کوه ها رو میکردیم پودر
یه سری فقط میمالیدن لثه

یا تو لول کرور کرور دروغ دغل
غروب تو روز تو دود شبم
با بال رویام تو فکر صعود
بیرون وطن اومدم فرود فقط

کورس:

تو تاریکی میکنم شعمامو فوت من باز
نمیخوام حتی یه نور
تو سیاهی میبینم راه باشه دور سرپام 
میرسم تنها یه روز 

ورس ۲:

سرگیجه دوره ام کرده و
من پام سست انگار دورم دره
شاید حسرت میخورن هی دور از صحنه
ولی گاهی زورم کم رو شونم درده

اینجا لبخندا هست رو صورت سرده
حرفت حق میشه اگه موهات زرده 
حاجی کندیم از داغی سوزان کم‌شه
ولی ترک خوردیم , تو بوران برفه>

لبخند میزنه مامان پشت  گوشی
بریز اشکاتو تو خودت که خوشرو باشی
مشکلا چی ، رفتیم و رفت بالا شیب 
ولی قول میدم پسرت از دل شیر ‌

تا تکون نخوره دیگه تو دلش آب
خم به ابرو نیاد و به اجبار
رو تن هر چی سختیه بکشم خاک 
اگه بغضی هم تو گلو من میگرف جا

دیگه به روم نیارم اینجا هم زبونم نیست 
 که حرفمو بفهمن از درونم هیچ
جز گوشای خودم تو آیینه 
کسی نشنوه پس کسی پهلوی من نیس 

تنهایی این راه و جر میدم من
دارم فکرشو حتی اگه تکنیک کم
چشم میزنن بدخواها حرصی یکم
میکشم سمشونو  از نیش بگی زهر 

اره ویترینش قشنگه 
لفظ میان هر روزم که گنگ 
میرسم من از رو کف به صحنه
نمیدم من هر کارم که تن بهش

تند تر میرم وقتی پام میلنگه 
سخت بشه  کل جاده سنگ شه
فکر بازه  هر چی عرصه تنگ
نقطش برا وقتی وقت مرگ 

منو این بیخوابی 
رو به رو دیواری
که مشتامه رو سینش حک

لق ریتالین 
محو بیتا چیل
الان پانچم تو گوشا پخش 

میگن که نی عادی 
اینجوری میگاد این 
سلی تو غربت فِرِش لفظش

بدون سیگاری 
دود نشه سیاه وید
بار من سم ، تی اچ سیش صد

کورس: 

تو تاریکی میکنم شعمامو فوت من باز
نمیخوام حتی یه نور
تو سیاهی میبینم راه باشه دور سرپام 
میرسم تنها یه روز

Amir SL X Solamir - Dorahi [Prod. Barzee]

Fibo (Shayan, Solamir, Amir SL)
Instagram: @fibostream @solamiir @sl.fibo @farnaam_ , Telegram: @fibostream

Amir SL X Solamir - Dorahi [Prod. Barzee]

Fibostream Label