Wywiad, zaproszenie na spektakl "TRY WALKING IN MY SHOES" o losach uchodźczyń i uchodźców, które mają miejsce na całym świecie z powodu wojen, zrealizowane w studio Radia Pogoda przez Urszulę Salamon.
Wywiadu udzielała Natalia Nikoljuk i Monika Wińczyk

Try Walking In My Shoes - Zapowiedz W Radiu Pogoda

ludowa piosenka ukraińska
linia melodyczna nagrana do spektaklu "try walking in my shoes"

W Wisniowym sadzie.mp3

Producer duo @ifs_raps and Japanese rapper @ultrama00 team up for a collective ritual.

Imagine a consciousness saturated with a psychoactive substance. Perceptual precision spills out of the defined limits, colours blur and the edges of objects become sticky and stretchy. At this borderline moment, between waking and hallucination, the pulse is activated. It begins to accelerate. It forces the body to react immediately. A syncopated strobe flashes with rhythm. A figure that is a voice enters the stage. With each formed word, the voice sinks into its sound, dissolving meaning into the fractal sonority of language.

REIFSMA activates in apparent simplicity. The initial drum loops sound familiar ('Heddchara'), but then - from behind the sliding curtain of the beat - MA appears on stage. He begins to weave his multi-layered story. His voice seems to be in many places at once. On the one hand, he is trying to create some kind of narrative, but at the same time he can't stop himself from uncontrollable, sound-alike digressions that spread in different directions. The stories told by MA seem to oscillate around automatic writing and create snapshot images of a frenetic mind reacting to the slightest hint of reality. MA's voice shows its wide register and different frequencies, as if it is capturing from within the streams of consciousness of different people lending itself to them to spin their own stories. There is something sensually primal in this gesture, playing out beyond the control of habitually trained attention. The IFS duo's rushing beats follow the shamanic MA like his shadow. They accompany him with their jitteriness ("Shinnyu"), nervous loops ("Yaksoq") and breadth of perspective ("Enshooritz"). However, they do not pretend to distract from MA's voice; rather, they try to frame a broad panorama for the ritual situation.

In the world of REIFSMA, listeners feel like characters in William Gibson's books. Faced with sensual overstimulation, the body reacts uncontrollably and spontaneously. The aim, however, is not liberation from technology, but to find a loop for the body to instinctively follow.

IFS is a duo of producers coming from Poland: Mateusz Wysocki (@fischerle) and Krzysztof @kook-on Ostrowski. Their extensive musical fascinations draw on traditions such as avant-garde, dub, glitch, footwork and hip-hop. There have been five releases by the duo to date, including the 2022 album 'Psycho Outs' recorded with Polish rapper Prykson.

MA is a Tokyo-based Japanese rapper and vocalist. His musical activities include extended vocal practices and field recordings. Two MA albums have been released so far - a debut album on Morphine Records and a collaboration with Italian sound artist Nicola Ratti 'NR + MA'.

Mixed and mastered by IFS
Artwork by Marta Sieczkowska

REIFSMA

IFS MA - REIFSMA

Premiera w Radio Kapitał!
Elektroniczny duet IFS / @ifs_raps , tworzony przez Mateusza Wysockiego / @fischerle i Krzysztofa Ostrowskiego łączy siły z japońskim raperem MA / @ultrama00 . Na albumie “REIFSMA” mającym premierę we wrocławskim labelu outlines / @outlineslabel przedstawiają muzykę pełną wielowymiarowych bodźców, wychodzącą z post-footworku i abstract rapu, ale przekraczającą wszelkie gatunkowe granice. Premiera 17 lutego > https://outlineslabel.bandcamp.com

Albumy tygodnia, nowości i przedpremierowe odsłuchy co wtorek o 12:00 w audycji Świeżynka > radiokapital.pl/shows/swiezynka

IFS MA - MADOROM (outlines)

This is one of the life jackets found on the beach of the Greek island of Chios. It was worn by a refugee who had fled across the Mediterranean. I don't know if this person is still alive or if he/she made it to the shore. We don't know what happened to him or her.


Orange life jackets appeared in Poznań in 2017 as part of the 'Adopt a Life Vest' campaign, coordinated by the Centre for Migration Studies at Adam Mickiewicz University.


49 orange and black life jackets, 49 lives - of thousands of people fleeing wars. The vests were meant to draw attention to the problems of refugees in public places, offices, theatres and schools.


I also took part and took home an object that belonged to someone who had fled war, fear, poverty, hunger and great anxiety. I don't know what happened to that person, I don't know where she is, if she is still alive? I only know that she is not with us in Poland.


The system that was supposed to work has failed - there was no humanitarian corridor to ensure safe escape from the war zones, no resettlement assistance from the transit camps in Italy and Greece to support these countries in solidarity. There was no resettlement programme from the camps in the countries bordering the conflict zones, because it was and is easier to close one's eyes than to deal with the problem.


Barricades were put up at the borders. We closed ourselves off instead of reaching out and helping.


The life jacket I adopted has become a mobile sign. It has a great emotional meaning for me and is not just an object.


Since 2017, I have taken it with me to different places. When I travel with it, I think a lot and intensely about the situation of all the people who have had to flee their homes, cities and countries.


This life jacket you see now belongs to someone, it was meant to help people cross the sea, it was meant to give them hope of survival.

I do not know where the owner of it might be. I hope he/she is in a safe place.


(The International Refugee Flag, designed by Syrian artist and refugee Yara Said (b. 1991), is a symbol of the movement to recognise all refugees as members of a single community, and is based on the life jacket).

czytał Max
tlumaczenie Zofia Nierodzińska

#refugees #lifejasket #zaadoptujkamizelke #kolektywanalog
#instalacjadźwiękowa #teatertreffen
#soundinstallation :kamizelka + nagranie na starym telefonie


Rettungsweste  Life jacket

/\/\/\

--------- (IZA - DEMO VERSION - AMA - Morphine Records)

Równonoc wiosenna, pierwszy dzień wiosny zazwyczaj świętujemy poprzez bliski kontakt z naturą. W tym roku wyszliśmy tylko na balkon.

Spędzając więcej czasu razem w domu, zaczęliśmy też tego dnia nagrywać muzykę, wracając do zarzuconego wcześniej pomysłu na piosenki katastroficzne naszego duetu Monster Hurricane Wihajster. Powstało sporo nagrań, nad którymi jeszcze popracujemy, by wyłonił się z tego cały album MHW „Inne Święto Wiosny”. (Najtrudniej w domu nagrać wokale, zwłaszcza z dziećmi wokół.) Chcemy się podzielić utworem „Not Today (but soon)” w dwóch częściach oraz dwoma tekstami powstałymi w ostatnim czasie.

Tekst Moniki ukazuje zaakceptowanie narzuconego dystansu społecznego poprzez przesunięcie uwagi na okazję do wzmocnienia bliskości osobistej. My – nie wy.

Natomiast wiersz Huberta pochodzi z cyklu o wyprowadzaniu psa, którego nie posiada, wiersze te powstają zawsze w działaniu, podczas realnego obchodu czterech ulic z sąsiedztwa w rytmie przy zachowaniu pauz typowych dla spacerów z psem. W czasie epidemii taki spacer nabiera nowego znaczenia.

Symetria płynu

Symetria płynu,
kran zamknięty.
STOP_klatka.
Ty – ojciec, ja – matka,
Ty – kochankiem jesteś – ja Twoja przenikająca do wewnątrz kochanka,
Ty – wsuwasz się płynnie, głos Twój jak rybki w akwarium, przeszywa impulsem moje płatki różowe, zakończone kolorem fioletem z bliźniącej się i jeszcze cieknącej osoczem rany.

Żyje_my w kole płynącej wąsko żyłami wody.
Splata się rozkosz, wije się – plącze supły z moim i twoim intensywnie pachnącym smrodem.

Krok wydaje się być miarą ciekłego istnienia.
Krok w stylu dowolnym, takiego tylko chcę podniecenia.
Stylem motylkowym płynę, choć trudność w nim ogromnie wielka. Jestem pustą bez ślimaczego ciała, bezbronną muszelką.
Styl mój odważny, dostojny – dostrojony do środka i zewnętrza wodnej w ciele moim i twoim wojny.

Odpływy, przypływy, zamęt...

Lekka na wyschniętej skórze trwoga, bez pana, bez pani i bez świętego boga.
Beza z kremem kawowym tylko do popicia, wierzę w taką tajemnicę śmierci oraz rozcieńczonego życia

Mętne podłoże – noże, jak nogi rozwarte w pachwinach, jak wygięte w extazie ramiona.
Słodkie przejście poza granice jednego oddechu, jednego pulsu i tchnienia.
Duet wszystkiego z niczym topi się, roztańczony w wodospadzie pragnień.
Lodowa pokrywa przykrywa wrzawę spadających na skórę odciętych kropel.
To ja, to on, to ona – WĘDRÓWKA MIEDZYKOMÓRKOWA!

Tam trwam_y w tej wodzie, w tej błękitnej fali, w śmiesznym serca splocie, raz będąc blisko, to znów w oddali.
Pełzamy słodko, kładąc na wargi nasze ważne słowa.
Trwa rozmowa. Trwa rozmowa...
W telefonie głos nie twój nagle woła: proszę czekać – będzie z daleka rozmowa międzykomórkowa.

Kręcą się jak owsiki krople wody zamkniętej w żyłach nieprzejrzystych.
W żyłach toczą się, tłocząc ospale niczym lokomotywa na parę z tysiącami podoczepianych do niej brutalnie wagonów.

Patrzę na rękę twoją, patrzę na rękę moją.
Widzę galopujące w nas suche wodospady wszystkiego, tego istniejącego teraz i w przyszłości
tego daleko zaprzeszłego

Monika Wińczyk


Wyprowadzam psa 2020 

wyprowadzam psa
niewidzialnego, tak od lat
innego mieć nie chciałem, a teraz to nawet przywilej

teraz to nie to samo
nie wiem, jak miałbym to wytłumaczyć
gdybym dostał pytanie, jak ważny mój powód wyjścia

nerwowo się zatrzymuję, rozglądam
zapalam papierosa
jednego z tych, których nie palę wcale

w masce to łatwiejsze
choć na to przygotowany byłem

Hubert Wińczyk

                                   wiosna 2020

Rettungsweste Life jacket

Monika Wińczyk

Related tracks