Hulusi Gökmeşe - Ey Sevdiğim  [Official Audio] - From YouTube

RESMİ FACEBOOK SAYFASI
www.facebook.com/senaidemirci

Senai Demirci - Esref Ziya - Benim Ölümüm

Gözlerin en iyi bir şeydi benazir 
En iyi bir şeydi...

Benazir - Payidar Zaraman

Takvim sorup hudut çizdirme bana
Ben sana çiçeklerle geleceğim
-Ihlamurlar çiçek açtığı zaman.

Ihlamurlar Çiçek Açtığı Zaman - Bahattin Karakoç

‘Yaşama sevinci adına bir tutamağım kalmadı Ömür hanım.’
Şükrü Erbaş

Ömür Hanımla Güz Konuşmaları - Şükrü Erbaş

O kadar güçsüzüm ki sesim bile çıkmıyor 
Saat üçtür belki dört uyusaydım ya keşke 
Uyanmaktan korkmasam yüz yıl uyurum sanki

Ali Lidar - Ağlamak Anlamaktır

"Aynı saatte
 Aynı şiirde
 Aynı satırda
 Yıldızlar eşliğinde buluşalım."

Bak kirpiğinin şu teli rüzgârda diğerine karışmış. Kavuşmuşlar birbirlerine. Bunu da güneş okşamış. Vakitlerim korkutmasın karanlıkta seni. Yüzüne ay değiyor. Ayın hilâl halinde gözlerime yansıyan küllerimi görüyorum…

Abdurrahim Karakoç'un Sen ve Ben şiiri,
hayırlı vakitler.

Şair: #AbdurrahimKarakoç
Yorum: #FurkanÖzdemir (https://www.instagram.com/hisseyab/)
Müzik: Diriliş Ertuğrul - Ceylan
Fotoğraf: Olga Pogodina

Abdurrahim Karakoç - Sen ve Ben

“Senin yanında ömrüm uzuyor
Diyecektim, demedim”
•
“Geyve’deki vişne ağaçlarına inanılmaz bir sempati besliyorum. Bunun nedeni dallarındaki meyveler değil, vişne ağacını gördükçe dedemi hatırlamam. Çünkü dedem benim gözümde hep bir vişne ağacı olarak kaldı.”
Böyle diyor İbrahim Tenekeci bir kitabında. Şairlerin anılarına ilgi duyan biriyim. Onlarda o güzel dizelerin mayasının saklı olduğuna inanırım çünkü. Hafızam beni yanıltmıyorsa İbrahim abi küçükken dedesi onu meyve bahçesine götürür, ağaçların isimlerini öğretirmiş. Bunun için özellikle kış mevsimini, ağaçların meyve vermediği, kuruyup yaprak döktüğü zamanları seçermiş. Bunu insanlara uyarlayınca kıymetli bir hakikatle karşı karşıya kalıyoruz. Misal, dallarında elma olan bir ağacı herkes tanır. Mühim olan meyvesi yokken tanımak. Bu, insanlar için de böyle. Anadolu irfanının bize söylediği de budur asırlardır. Girişteki dizeler de İbrahim Tenekeci’nin “Zor günlerin ağabeyi...” diye başlayan o kısacık denemesinin son sözleridir. Biz inanırız ki bazı şeyler yokluğuyla kaimdir ve öyle değil midir ki aşk, aramaktır. Hep söylenir: Aramakla bulunmaz ancak bulanlar hep arayanlardır.’ Bulmak, yaradır. Yine şairin diliyle: ‘Bizde, yaralar sarılmaz, saklanır.’

Şair: İbrahim Tenekeci
Yorum: Furkan Özdemir
Müzik: Karadayı - Elimi Tut
Fotoğraf: Annie Spratt


#İbrahimTenekeci
#ÜzülmekYasak
#FurkanÖzdemir

İbrahim Tenekeci - Üzülmek Yasak

“insan anladığı ve anlaşıldığı insanla çiçek açar”

●

Kalbimizin denizleri yine bir gecenin sonuna dalgalarını getirdi. Ayaklarımız karaya basmadan bir saray düşlüyoruz o küçücük sinemizde. Gümüşten pencereler, ipekli yollarıyla. Yaklaştıkça darmadağın oluyordu saraylar. Gözlerimizden sayısızca kaçan ayrıntının bir lahzasında hiç göremeyeceğimiz bir sultan gelip ıslah ediyordu eline tutuşturulan sarayı. 

Ürkek bulutlar cesur damlalar bırakıyor üstümüze. Sanki konacağı omuzu evvelden biliyormuşcasına. Sonra razı olmuyor o yağmur damlacıkları düştüğü omuza. Biz onu nimet sayıyoruz, kurutmuyoruz ıslandığımızı ispatlamak için. Razı olmamış bir yağmur damlasını taşımak fark etmiyordu hikayemizi ertelemeye. Sadra şifa yapıp, ruhlarımızı durulamakla meşgulüz çünkü. Bir gün damlayacak o razı olunmuş bir yağmur damlası sükûnet içindeki hayatımıza.

Furkan Özdemir

●●●

Şair: Nurullah Genç
Yorum: Furkan Özdemir (ins: @hisseyab)
Müzik: Paola
Fotoğraf: Chris Henry

İnternet paketi video izlerken çok götürdüğü için bu şiirin mp3 halini indirebilmeniz için bağlantı bırakıyorum: https://yadi.sk/d/MWN3oHQTyE2cXw

Keyifli dinlemeler.

#nedünyanegözlerin

Nurullah Genç - Ne Dünya Ne Gözlerin

“Sana kalbimi yollamak isterdim, ama kalbim bende değil ki! Ben, hicranınla inleyen bir rebap. Baktım, göğsümde senin kalbin çarpıyor. Onu yollayamam.”

●

Şiirlerin kalbinde uyuyan hikâyeler vardır. Bazıları şairi hayattayken uyanır. Kimi de şairinde saklı kalır. Bakiler, anlatmak yoluna gitmiş hikâyesini. Biz de size aktaralım:

Henüz üniversite birinci sınıftayken fakültede birlikte bazı faaliyetlere katıldığı bir arkadaş grubu vardır şairimizin.
Bir cuma vakti namaza gitmek için hazırlanır fakat gruptan birlikte gideceği arkadaşını bulamaz. Belki orada bulurum diye kütüphaneye gider fakat orada yoktur. Gruptan bir kız arkadaşı olan Fatma hanımı kitaplar önünde ders çalışırken görünce ona sorar ve “Görürsen benim gittiğimi söyle, o anlar.” der. Çıkmak üzereyken Fatma hanım biraz beklemesini ister, söyleyecekleri vardır.
Dışarı çıkarlar, Fatma hanım şiirlerini okumasını ister. Ölümden, hayatın çekilmez oluşundan bahseden çok karamsar şiirlerdir bunlar. Bülent bey böyle şiirler okumamasını tavsiye eder kendisine. Fatma hanım böyle şiirleri sevdiğini söyleyince aralarında şöyle bir konuşma geçer:
—Yoksa sen aşık mısın kız?
—Evet.
—Kim bu?
—Söylemem.
—Haberi var mı bu kişinin?
—Hayır, haberi yok.
—Peki bu kaba saba bir insan mı, senin bu duygularına ilgi göstermeyecek bir kimse mi?
—Hayır aksine çok hassas.
—Bizim gruptan mı.
—Bizim grupta.
—Ben şimdi onu buldum ama sorularıma doğru cevap vermen şartıyla.
(Bunun üzerine gruptaki arkadaşlarını tek tek sorar ve hiçbiri değildir.)
—Ya hu Fatma neredeyse ben miyim diye sorasım geliyor. Benden başka kimse kalmadı bizim gruptan.
—Niye sormuyorsun?
—Ben miyim?
—Sensin.
Fatma hanım hıçkıra hıçkıra ağlamaya başlar. Yüreğini açar, intihar etmek isteyecek kadar çok sevdiğini anlatır. Bakiler, kendisinin buna değecek bir adam olmadığını, herkes gibi alelade bir insan olduğunu ve bunun çok yanlış bir düşünce olduğunu söyleyerek nasihatte bulunur.
On beş gün sonra Fatma hanımı bir pastaneye götürür ve şu cümleleri kurar:
“Bak, sen çok iyi bir kızsın. Aileni tanıdım. Ailen de çok asil bir aile. Ve senin maksadın benimle evlenmek, bunu da çok iyi biliyorum. Ama ben seninle evlenecek durumda değilim. Sana karşı ileride mahcup olmak istemiyorum. Gel bu evlenme meselesini, gel bu aşk işini çıkar aradan, iki kardeş gibi okuyalım. Hatta fakülteyi bitirdikten sonra seninle müştereken yazıhane açalım"
Fatma hanım bu sözler üzerine çok üzülüp çok ağlamış tabii ve “Ben artık bu fakültede okuyamam.” diyerek fakülteyi terk etmiş. Sömestr tatilinde Fatma hanımın isteği üzerine Yavuz Bülent Bakiler onu Cebeci İstasyonu’ndan uğurlar.
Olanlardan kendisini suçlu hisseden ve onun üzüntüsünü duyan şairimizin gönlünden işte bu hikâyesi uzun, buruk dizeler dökülür.

Şair: Yavuz Bülent Bâkiler
Yorum: Furkan Özdemir (https://www.instagram.com/hisseyab/)
Müzik: Farzm Salami

#cebeciistasyonu #yavuzbülentbakiler

Yavuz Bülent Bakiler - Cebeci İstasyonu Ve... Sen

/Leyla′ya, Leyla demek Mecnun′luğa taliplikmiş
şimdi bana Leyla′dan geçmek düşer
bu,
ayrılığın tek çaresiymiş/

gitmeli buralardan
bu su kendini çoğaltıyor seni andıkça
her teşekkürde sen muhakkak karşımdasın
tüm şairler seni tanıyor sanki
hep seni yazıyorlar
ağzımda deniz kokusu
bu vapur da sana boşalıyor ey sevgili!

sen unutulduğun kadar sevgilisin
İbrahim′in yüreğine ateş üfler nefesin
Bak, bu karınca da çatladı merhamet yolunda
seni hangi kavme tufan olarak gönderdiler
ahh Leyla, ey ademoğlunun en büyük imtihanı
sen ve gece, siyah üstüne siyah
bu ceylan da kan kusar ey sevgili!

buralardan gitmeli diyorsam sen elbet
beyaz olan her şeyden
aklımdan, şu çiy düşmüş kirpiklerimden yani
bu yağmur seni hatırlatmalı
bu deniz, bu çay bahçesi başkalarının olmalı

tüm mezarlıklarda geçerli referansın
bu şehir de sen gibi artık
gittikçe unutuldu ölüler
gittikçe sıradanlaştı aşk
anneler bile vazgeçti çocuklarından
sahi ben nesiydim bu aşkın ey sevgili?

ben olmasam da vapur saatinde kalkacak
kadıköy telaşlı, üsküdar mahsun kalacak
o kitapçı bir başka müşteriye hoşgeldin diyecek
artık başka bedenlere iştahlanacak bu yangın ey sevgili

sen başkalarına hazırlanırken
işte o gün gözlerim gözlerin olacak
bir bulut yükünü taşıyamayacak
kan akacak o zaman kan
geçtiğim tüm yollardan geçeceksin
zihninde benden kalma menkıbeler
gözlerinde resmedilmiş karşılıksız bir sevda
tüm telaşlarından sıyrılıp
bir adım daha üsküdar, bir adım daha ayrılık
artık bu ölüyü anmanın vakti gelmiştir ey sevgili!

Numan Arıman'ın Vera şiirinden sonra bir şiirine daha ses olmaya çalıştım. Ey Sevgili şiirinin de kendisine ait olduğunu gördükten sonra bu güzel şiiri sizlere sunmak istedim. Keyifli dinlemeler.

Şair: Numan Arıman
Yorum: Furkan Özdemir

İbrahim Tenekeci - Üzülmek Yasak

Furkan Özdemir

Related tracks