بعدنات

کاش بیرون فتد از سینه دل زار مرا
کشت نالیدن این مرغ گرفتار مرا
بی بقا شادی وصل تو و دانم که ز پی
آرد این خنده ی کم گریه بسیار مرا
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
 کرد از خواب عدم بهر چه بیدار مرا؟
گو طبیبم نکند چاره مریض عشقم
که تن خسته خوش است و دل بیمار مرا
نیست گویاییم از خویش چو طوطی مشتاق
این سخن‌هاست از آن آیینه رخسار مرا


https://facebool.com/Khosousi
https://plus.google.com/+KhosousiM
http://khosousi.com

نسرین امینی - کارگاه استاد شجریان

شاهکاری نادر از استاد! آهنگ طلوع  محمد به همراه تلاوات اذان با صدای استاد شجریان و ایرج !

میگن اسبت رفیق روزِ جنگه
مو میگویم از او بهتر تفنگه
سوارِِ بی تفنگ قدرت نداره
سوار وقتی تفنگ داره سواره
تفنگ دسته نقره‌ام رو فروختم
برای وی قبای ترمه دوختم
فرستادم، برایم پس فرستاد
تفنگ دسته نقره‌ام داد و بیداد، داد و بیداد

تفنگ دسته نقره - شهرام ناظری

بشنو از نی چون حکایت میکند(استاد شجریان)

من آن نیم که دل از مهر دوست بردارم ... و گر ز کینه دشمن به جان رسد کارم
نه روی رفتنم از خاک آستانه دوست ... نه احتمال نشستن نه پای رفتارم
کجا روم که دلم پای بند مهر کسیست ... سفر کنید رفیقان که من گرفتارم
نه او به چشم ارادت نظر به جانب ما ... نمی‌کند که من از ضعف ناپدیدارم
اگر هزار تعنت کنی و طعنه زنی ... من این طریق محبت ز دست نگذارم
مرا به منظر خوبان اگر نباشد میل ... درست شد به حقیقت که نقش دیوارم
در آن قضیه که با ما به صلح باشد دوست ... اگر جهان همه دشمن شود چه غم دارم
به عشق روی تو اقرار می‌کند سعدی ... همه جهان به درآیند گو به انکارم
کجا توانمت انکار دوستی کردن ... که آب دیده گواهی دهد به اقرارم

غزل سعدی

محمّد رضا شجریان - یادواره استاد رضوی سروستانی

لطفی و شجریان در منزل کمالیان

لطفی و شجریان - شور 1359

آواز چه کسم من_کنسرت چرا رفتی همایون شجریان

تصنیف دشتی نمیدانم
محمدرضا شجریان و گروه شهناز
اجرای ۶ مهر ۹۳ در استکهلم


نمی‌دانم چه می‌خواهم بگویم
غمی در استخوانم میگدازد
خیال ناشناسی آشنارنگ
گهی میسوزدم گه می‌نوازد
نمیدانم چه میخواهم بگویم
زبانم در دهانِ باز، بسته است
درِ تنگِ فقس باز است و افسوس
که بالِ مرغِ آوازم شکسته است
فغانی گرم و خون آلود و پردرد
فرو می‌پیچیدم در سینه‌ی تنگ
چو فریاد ِ یکی دیوانه‌ی گنگ
که می‌کوبد سر شوریده بر سنگ
درونِ سینه‌ام دردی‌ست خون بار
که همچون گریه می‌گیرد گلویم
غمی آشفته، دردی گریه آلود
نمی دانم چه می‌خواهم بگویم

http://Khosousi.Com
https://fb.com/Khosousi
https://plus.google.com/+KhosousiM

تصنیف دشتی نمیدانم - محمدرضا شجریان و گروه شهناز - اجرای ۶ مهر ۹۳ در استکهلم

کلاس آواز - عسگری - مظهری - پارسا - دوره عالی شجریان

مصاحبه‌ای با محمدرضا شجریان و پرویز مشکاتیان در رادیو لندن
فایل صوتی از مصاحبه رادیو لندن با استادان شجریان ومشکاتیان در خصوص کنسرت‌های گروه عارف مربوط با اواخر دهه‌ی ۶۰ شمسی

http://01.khosousi.com
https://fb.com/Khosousi
https://plus.google.com/+KhosousiM


مصاحبه‌ای با محمدرضا شجریان و پرویز مشکاتیان در رادیو لندن

بعد از این که زیرزمین خانه ی پدری را رفت و روب کردم و یک فرش 12 متری قدیمیِ زمخت را به کمک برادرم در آن پهن کردیم؛ از آن به بعد پاتوق بیشتر کودکی هایم گوشه ای از همین فرش، کنار بخاری نفتی بود. کنار بخاری نه به خاطر گرمایش، که به خاطر صدایم که در تنِ تو خالی اش می پیچید و خوش آهنگ تر به نظر می رسید. من بیشتر مشق های کودکیم را با آواز می نوشتم. فرقی نداشت “جدول ضرب” بود یا “سارا انار دارد”؛ همه را با آواز روخوانی می کردم و می نوشتم.
معمولا کار به همین جا ختم نمی شد. یادم هست یک دستگاه رادیو پخشِ قرمزِ کوچک در خانه داشتیم که حاصلِ تلاش برادر بزرگترم در مسابقات استانی قرأت قرآن بود. یک چراغِ قرمز کوچکِ ال ای دی مانند در کنار آن بود. همین نور کم در زیرزمین کوچک و تاریکِ خانه ی پدری کافی بود تا احساسِ یک کنسرت با شکوه در من جاری شود. آنتنش هم با کمی تنظیمات می شد میکروفن. شجریان می خواند و من لب میزدم. او تحریر به حنجره اش می نشاند و من ادا اطوارش را پیاده می کردم.
سرم را مدام به طرفین تکان می دادم و حس می گرفتم و سعی می کردم درست مثل خودش بخوانم: یاد ایامی؛ یاد ایامی…
به انتهای نوار که می رسید دیگر خیس عرق شده بودم. در آن زیر زمین نمور و تاریک، فقط صدای تشویق حضار حالم را جا می آورد. لامپ مهتابی نیم سوز شده ی زیرزمین را روشن می کردم تا مدام چشمک بزند و نور فلاش انبوه عکاسان حاضر در سالن تامین شود؛ و بعد مدام تعظیم می کردم و ژست های شجریانِی که هیچ وقت ندیده بودمش را به خودم می گرفتم. به یک بار هم راضی نمی شدم. تشویق ها که تمام می شد نوار را به عقب بر می گرداندم و از همان اواخر نوار؛ تشویق های دوباره و عکس های چندباره تکرار می شد.
حالا؛ پس از گذشت بیست و چند سال از آن کنسرت های زیرزمینی خوشحالم. خوشحالم که صدای او حتی به بهانه ی ربنا باز به گوش مردم خواهد رسید. شاید مخاطبانِ زیادی برای کنسرت یک کودک در زیر زمینِ نمور خانه ای بلیط تهیه کرده باشند؛ کسی چه می داند…

���� ������ ���

کنسرت زیرزمینی شجریان به روایت محمد فکری

آواز : استاد محمد رضا شجریان

سه‌ تار: داریوش پیرنیاکان

نی‌: : جمشید عندلیبی

تنبک: مرتضی اعیان

قطعه دردِ دل‌، محمد رضا شجریان

محمد رضا شجریان...رقص پروانه

آلبوم آه باران- بازخوانی: گلهای رنگارنگ 232 بنان
اثری از مرتضی محجوبی- خالقی- رهی معیری
چنانم بانگ نی آتش بر جان زد
که گویی کس آتش بر نیستان زد
مرا در دل عمری سوز غم پنهان بود
نوای نی امشب ، بر آن دامان زد
نی محزون داغ مرا تازه تر از لاله کند
زجدایی ها چو شکایت کند و ناله کند
که به جانش آتش هجر یاران زد
به کجایی ای گل من
که همچو نی بنالد زغمت دل من
جز ناله ی دل نبود در عشقت حاصل من
گذری به سرم ، نظری بر چشم ترم
کز غم تو قلب رهی خون شد و از دیده برون شد
نوای نی گوید کز عشقت چون شد



شجریان- چنانم بانگ نی

شجریان - ئاسمانی عیشق

چندان که گفتند غم با طبیبان
درمان نکردند مسکین غریبان

آن گل که هر دم در دست بادی ست
گو شرم بادت از عندلیبان

یا رب امان ده تا باز بیند
چشم محبان، روی حبیبان

ای منعم آخر بر خوان وصلت
تا چند باشیم از بی نصیبان

ما درد پنهان با یار گفتیم
نتوان نهفتن درد از طبیبان

حافظ نگشتی شیدای گیتی
گر می شنیدی پند ادیبان

نام آلبوم : ساز قصه گو
دستگاه : سه گاه
کنسرت بزرگداشت حافظ
شعر: حافظ
خواننده : استاد محمد رضا شجریان
سرپرست گروه : استاد فرامرز پایور
همنوازان :
سنتور: فرامرز پایور 
تار: هوشنگ ظریف 
تار: محمد دلنوازی 
نی: حسن ناهید 
ویلن: مجتبی میرزاده 
ویلن: فرهاد پور 
ویلن آلتو: پروین صالح 
ویلن آلتو: پروین شکالور 
بربط: منوچهری 
تنبک: محمد اسماعیلی 
تار : داریوش پیر نیاکان



بعدنات

naarekhandan