بشنوید در تصنیف و آوازهای ایرانی
اهنگ بسیار زیبای معجزه شرقی مرحوم منوچهر طاهرزاده

با تو این ثانیه ها معنی تکرار نبودن
باور آئینه ها جرات انکار نبودن


بودنت معجزه ی شرقی باران و عطش
تو نبودی ، روز و شب این همه تب دار نبودن


تو نه سحری تو نه جادو نه سرابی میدونم
تو نه آغاز یه رویا نه یه خوابی میدونم


تو همون آیت و نوری توی شبهای سیاه
توی آوار تباهی تو امیدی تو پناه


گر چه هنوزم فاصله ها خورشید رو از من میگیره
اما نذار این شب زده باز تو تن ظلمت بمیره


ثانیه ها ثانیه ها وسعت فریاد منه
کاری بکن کاری بکن فرصت میلاد منه


با تموم خستگی هام با همه دلبستگی هام
با تموم خستگی هام با همه دلبستگی هام


لب خاموشم تو رو چون شعری واسه فریاد کم میاره
تو کویر تشنه روح من بگو باز بارون بباره


با تو این ثانیه ها معنی تکرار نبودن
باور آئینه ها جرات انکار نبودن


بودنت معجزه ی شرقی باران و عطش
تو نبودی ، روز و شب این همه تب دار نبودن


تو نه سحری تو نه جادو نه سرابی میدونم
تو نه آغاز یه رویا نه یه خوابی میدونم


تو همون آیت و نوری توی شبهای سیاه
توی آوار تباهی تو امیدی تو پناه


گر چه هنوزم فاصله ها خورشید رو از من میگیره
اما نذار این شب زده باز تو تن ظلمت بمیره


ثانیه ها ثانیه ها وسعت فریا د منه
کاری بکن کاری بکن فرصت میلاد منه


با تموم خستگی هام با همه دلبستگی هام
با تموم خستگی هام با همه دلبستگی هام


لب خاموشم تو رو چون شعری واسه فریاد کم میاره
تو کویر تشنه روح من بگو باز بارون بباره

اهنگ بسیار زیبای معجزه شرقی مرحوم منوچهر طاهرزاده

دلکش --- بازگشته
امید جانم ز سفر بازآمد
شکر دهانم ز سفر بازآمد
ــــــــ
عزیز آن که بی خبر
به ناگهان رود سفر
چو ندارد دیگر دلبندی
به لبش ننشیند لبخندی
ــــــــ
چو غنچه‌ی سپیده دم
شکفته شد لبم ز هم
که شنیدم یارم بازآمد
ز سفر غمخوارم بازآمد
ــــــــ
هم‌چنان که عاقبت
پس از همه شب بدمد سحر
ناگهان نگار من
چنان مه نو آمد از سفر
ـــــــ
من هم، پس از آن دوری
بعد از غم مهجوری
یک شاخه‌ی گل بردم به برش
ـــــــ
دیدم که نگار من
سرخوش ز کنار من
بگذشت و به بر، یار دگرش
ــــــــ
وای، از آن گلی که دست من بود
خموش و یک جهان سخن بود
ــــــــ
گل که شهره شد به بی‌وفایی
ز دیدن چنین جدایی
ز غصه پاره پیرهن بود

دلکش - بازگشته - امید جانم ز سفر باز آمد Delkash- Baaz Gashte (Omide Janam Ze Safar Baz Amad)

موسیقی : سهراب پور ناظری

گفتم بدوم تا تو همه فاصله ها را
تا زود تر از واقعه گويم گله ها را

چون آينه پيش تو نشستم كه ببيني
در من اثر سخت ترين زلزله ها را

پر نقش تر از فرش دلم بافته اي نيست
بس كه گره زد به گره حوصله ها را

يك بار تو هم عشق من از عقل مينديش
بگذار كه دل حل كند اين مسأله ها را

علیرضا قربانی - وضعیت سفید- گفتم بدوم تا تو همه فاصله ها را...

من که مجنون توام
شعر :جواهری وجدی
آهنگساز : انوشیروان روحانی 
خواننده : مرضیه

من که مجنون توام  - مرضیه و انوشیروان روحانی

بانو دلکش
آهنگ از جناب پرویز یاحقی
شعر ترانه از جناب نواب صفا

چو اسیر دام توام، رام توام

محمد نوری (زادهٔ ۱ دی ۱۳۰۸–درگذشتهٔ ۹ مرداد ۱۳۸۹) خواننده ایرانی بود. محمد نوری موسیقی را زبانی جهانی و از آن تمام اقوام و ملت‌های روی زمین می‌دانست و از همین رو به اقتباس و الهام از هنر کلاسیک غرب معتقد بود.[۱] او برنده جایزه «خورشید طلایی» (۵۰ سال صدای متفاوت و ماندگار) در سال ۷۸ از جشنواره مهر و دارای مدرک درجه یک هنری خوانندگی از شورای عالی ارزیابی کشور و وزارت ارشاد بود. وی در سال ۱۳۸۵ (چند سال پیش از مرگش) به عنوان چهرهٔ ماندگار برگزیده شد.
نوری در تهران زاده شد و در جوانی آواز را نزد خانم اولین باغچه‌بان و تئوری موسیقی را نزد سیروس شهردار و فریدون فرزانه، اساتید هنرستان عالی موسیقی، فراگرفت. وی شیوهٔ آواز خود را متأثر از بافت و غنای زخمه‌ایِ اساتیدی چون حسین اصلانی، ناصر حسینی، و محمد سریر می‌داند.

دههٔ بیست، دوران آغاز نوعی تفکر در شعر و موسیقی آوازی درمیان مردم ایران، به‌ویژه نسل جوان بود که بخشی را می‌توان متأثر از نشر و پخش وسیع‌تر موسیقی علمی و آثار فولکلور کشورهای مختلف جهان ازطریق رادیو و صفحات گرامافون دانست. «محمد نوری» در همین سال‌ها - سنین نوجوانی - با خواندن اشعار نوینی که برروی نغمه‌های روز مغرب‌زمین و برخی قطعات کلاسیکِ آوازی سروده شده‌بود، کار خوانندگی را آغاز کرد. او طی سال‌های بعد، با تکیه بر تحصیلات هنرستانی و دانشگاهی خود، توانست هویت مستقلی به این اندیشه و گرایش ببخشد و با اجرای آثار اساتیدی که قبلاً ذکر آنان رفت، فضای متفکرانه‌ای به گونهٔ آوازیِ خویش دهد.

آوازهای این استاد، طی پنج دهه، درمیان سه نسل، شأن و اعتبار ویژه‌ای کسب کرده‌است. این هنرمند در حاشیهٔ سال‌های پرتلاش، با اجرای بیش از سیصد قطعهٔ آوازی، تقریر و ترجمهٔ مقالات و سرودن اشعاری از ترانه‌های ماندگار، بیش از پیش خود را در دل مردم این مرزوبوم جا داد. او اخیراً چند اجرا به نفع بیماران خاص داشت. صدای او برای نسل گذشته یادآور لحظه‌های خوب و مهربانی‌های سرشار، و برای نسل امروز، آفرینندهٔ شیرین‌ترین خاطرات است. وی ترانه‌های میهنی زیادی اجرا کرده‌است. یکی از مهمترین و معروف‌ترین ترانه‌های وی، جان مریم نام دارد که آهنگ زیبای آن از ساخته‌های خود نوری است.

نوری در کنار تحصیل در رشته ادبیات زبان انگلیسی و رشته نمایش، آواز ایرانی را نزد اسماعیل مهرتاش آموخت. بعد از آن نزد اساتید هنرستان عالی موسیقی «سیروس شهردار» و «فریدون فرزانه» و«مصطفی پورتراب» رفت و از آن‌ها تئوری موسیقی، سلفژ و نوازندگی پیانو را فراگرفت. آواز کلاسیک را نزد اولین باغچه بان و فاخره صبا آموخته و شیوه آوازی خود را با تاثیر از استادانی چون حسین اصلانی، ناصر حسینی پیدا کرد و رفته رفته به شیوه منحصر به فرد خود دست یافت. شیوه‌ای که به سختی می‌توان آن را در زیر شاخه‌ای از شاخه‌هایی چون پاپ، کلاسیک و... گنجاند.او پس از انقلاب اسلامی و پس از مدتی سکوت، فعالیت هنری خود را با آلبوم در شب سرد زمستانی همراه با فریبرز لاچینی و احمدرضا احمدی در سال ۱۳۶۸ از سر گرفت و این همکاری بعدها با آلبوم آوازهای سرزمین خورشید ادامه یافت. اندگار]] موسیقی انتخاب و معرفی شد. او فارغ‏‌التحن اشعاری از ترانه‌های ماندگار، بیش از پیش خود را در دل مردم این مرزوبوم جا داد. او در سال‌های صیل از هنرستان تئاتر، زبان و ادبیات انگلیسی از دانشگاه تهران، و مبانی تئاتر از دانشکدهٔ علوم اجتماعی بود. وی به لحاظ پایبندی به اخلاقیات و پرهیز از دروغ و فریب به جایگاه والایی در بین مخاطبان و در اجتماع دست یافت.این استاد، طی پنج دهه، درمیان سه نسل، شأن و اعتبار ویژه‌ای کسب کرد. این هنرمند در حاشیه سال‌های پرتلاش، با اجرای بیش از سیصد قطعه آوازی، تقریر و ترجمه مقالات و سرودآخر عمر چند اجرا به نفع بیماران خاص داشت. صدای او برای نسل گذشته یادآور لحظه‌های خوب و اجرای ترانه‌های مختلف محلی آذری، گیلکی، شیرازی و... او همچون «جان مریم»، «شالیزار»، «واسونک»، «جمعه بازار» و... به لحاظ احساس و لهجه در نهایت زیبایی و استادی است.در سال ۱۳۸۵ او از سوی سازمان صدا و سیما به عنوان [[چهره مانی‌های سرشار، و برای نسل امروز، آفریننده شیرین‌ترین خاطرات است. وی ترانه‌های میهنی زیادی اجرا کرده‌است که هر یک اوج حس وطن دوستی را در دل ایرانیان بیدار می‌کند. یکی از مهم‌ترین، زیباترین و معروف‌ترین ترانه‌های وی، جان مریم نام دارد.سرانجام پس از سال‌ها مبارزه با بیماری سرطان مغز استخوان و وخامت وضعیت جسمانی در شامگاه ۹ مرداد ۱۳۸۹ در بیمارستان جم در تهران به دیار باقی شتافت


نمی شه غصّه ما رو ٬ یه لحظه تنها بذاره
نمی شه این غافله ٬ ما رو تو خواب جا بذاره
ما رو تو خواب جا بذاره
دلم از اون دلای ٬قدیمیه از اون دلاست 
که می خواد عاشق که شد ، پا روی دنیا بذاره 
پا روی دنیا بذاره
دوست دارم یه دست ، از آسمون بیاد ما دوتا رو
ببره از اینجا و ٬ اون ور اَبرا بذاره
تو دلت بوسه می خواد، من می دونم امّا لبت 
سر هر جمله ی دلش ، می خواد یه امّا بذاره
بی تو دنیا نمی ارزه ،تو با من باش و بذار 
همه دنیا منو ، همیشه تنها بذاره

نمی شه غصّه ما رو ٬ یه لحظه تنها بذاره
نمی شه این غافله ٬ ما رو تو خواب جا بذاره
ما رو تو خواب جا بذاره
دلم از اون دلای ٬قدیمیه از اون دلاست 
که می خواد عاشق که شد ، پا روی دنیا بذاره 
پا روی دنیا بذاره

من می خوام ،تا آخر دنیا ، تماشات بکنم
اگه زندگی برام چشم تماشا بذاره
دوست دارم یه دست ، از آسمون بیاد ما دوتا رو
ببره از اینجا و ٬ اون ور اَبرا بذاره
تو دلت بوسه می خواد، من می دونم امّا لبت 
سر هر جمله ی دلش ، می خواد یه امّا بذاره
بی تو دنیا نمی ارزه ،تو با من باش و بذار 
همه دنیا منو ، همیشه تنها بذاره

آرزوها - محمد نوری

سيد جمال نجفی مشهور به جمال وفايی در سال ۱۳۱۹ در خيابان ری تهران زاده شد. پدرش تلاوت قرآن می‌كرد و از موسيقی‌، تنها سبک مذهبی آن را درست و شايان‌توجه می‌دانست و فرزندش را در اين سبک آموزش داد اما جمال به محض آشنايی با اسماعيل مهرتاش و جامعه باربد، اين نوع موسيقی را برنمی‌تابيد و طبع شوخ و شاد او بيشتر در پی فراگیری رديف و آوازهای رمانتيک و ترانه‌های بزمی بود و چه كسی بهتر و مناسب‌تر از اسماعيل مهرتاش كه موسيقی سنتی را با تجربه‌های نوآورانه تئاتر آشتی می‌داد.

جمال وفايی از ۲۶ سالگی همكاری خود با راديو ايران را آغاز كرد و تا آغاز انقلاب هم در برنامه‌های سنتی و كلاسيک این رسانه مانند "موسيقی ايرانی"، "گلها" و "برگ سبز" و همچنین در برنامه‌های سرگرم‌كننده مانند "شما و راديو" ترانه و آواز می‌خواند.
وفايی در برنامه‌های "شما و راديو" از جمله صدای خوانندگان ديگر را تقليد می‌كرد و بارها باعث خنده و شادی خود آن خوانندگان می‌شد. 
ملوک ضرابی بارها خود از وفايی خواسته بود كه صدايش را برای او و شنوندگان راديو 
 تقليد كند 
با ارزوی سلامتی وطول عمر برای این هنرمند قدیمی

سال 1348 - تقلیدصدای همه خوانندگان توسط جمال وفایی

هرچی از خوبی تو بگم کمه
عاشقونه می خوامت یه عالمه
واسه چشمای قشنگت می میرم
عشق من از تو نفس می گیرم

هرچی عشقه توی چشمای توئه
توی قلب من فقط جای توئه
این محاله تورو تنها بذارم
تورو بیشتر از خودم دوست دارم

هر عشقی یه روزی می میره
تاریکی دنیا رو می گیره
عشق تو تا ابد می مونه
اسمتو این لبام می خونه

خونه پر میشه از عطر نفسات
حالا که عاشقونه ست حال و هوات
ببین از عشق دیدن چشات
همه دنیامو می ذارم زیر پات
همه دنیامو می ذارم زیر پات

هر عشقی یه روزی می میره
تاریکی دنیا رو می گیره
عشق تو تا ابد می مونه
اسمتو این لبام می خونه

هرچی از خوبی تو بگم کمه
شونه هات یه تکیه گاه مبهمه
بذار این حس قشنگو بشناسم
می خوامت با همه احساسم

مهربونیت همه زندگیمه
عشق تو دلیل دیوونگیمه
وقتی میگی که بهت پابندم
به تموم غصه ها می خندم

هر عشقی یه روزی می میره
تاریکی دنیا رو می گیره
عشق تو تا ابد می مونه
اسمتو این لبام می خونه

Eshghe Akhar

خواننده: مرضیه
 آهنگ­ساز: همایون خُرّم
 شاعر: معینی کرمانشاهی
دستگاه: همایون (بیداد)

ساغرم شکست ای ساقی / رفته‌ام زِ دست ای ساقی 
در میانِ توفان
بر موج غم نشسته منم / در زورق شکسته منم / ای ناخدای عالم
تا نام من رقم زده ‌شد / یکباره مُهر غم زده ‌شد / بر سرنوشت آدم
ساغرم شکست ای ساقی / رفته‌ام ز دست ای ساقی
...................................
تو تشنه‌­ کامم کُشتی / در سراب ناکامی­ها / ای بلای نافرجامی­ها
نبرده لب بر جامی / می‌کِشم به‌دوش از حسرت / بارِ هستی و بدنامی­ها
بر موج غم نشسته منم / در زورق شکسته منم / ای ناخدای عالم
تا نام من رقم زده ‌شد / یکباره مُهر غم زده ‌شد / بر سرنوشت آدم
ساغرم شکست ای ساقی / رفته‌ام ز دست ای ساقی
...................................
حکایت از چه‌ کنم؟ شکایت از که‌ کنم؟
که خود به­دستِ خود، آتش بر دلِ خون­شدة نگران زده‌ام
...................................
بر موج غم نشسته منم / در زورق شکسته منم / ای ناخدای عالم
تا نام من رقم زده ‌شد / یکباره مُهر غم زده ‌شد / بر سرنوشت آدم

طاقتم ده - ساغرم شکست ای ساقی - مرضیه

» شاعر : بیژن مفید
» آهنگ ساز : بیژن مفید

[دکلمه]
آهای 
آوازه خون دیگه نخون که عاشقت منم
رفیق گریه هات همدم تنهایی هات منم

[آواز]
نه دیگه این واسه ما دل نمیشه
نه دیگه این واسه ما دل نمیشه
هر چی من بهش نصیحت می کنم
که بابا آدم عاقل آخه عاشق نمی شه
میگه یا اسم آدم دل نمی شه 
یا اگه شد دیگه عاقل نمی شه
بهش میگم جون دلم این همه دل توی دنیا 
چرا یک کدوم مثل دل خراب و صاحب مرده ی من
پا پی خیال باطل نمی شه
چرا از این همه دل
یک کدوم مثل تو دیوونه ی زنجیری نیست
یک کدوم صبح تا غروب تو کوچه ول نمی شه
میگه یک دل مگه از فولاده
میگه یک دل مگه از فولاده
که تو این دور و زمونه چشش و هم بذاره
هیچ چیزی نبینه یا اگه چیزی دید 
خم به ابروش نیاره
میگه هر صید که می شه قلب باشه 
میگه هر صید که می شه قلب باشه 
اما هر چی قلب شد دل نمی شه
نه دیگه نه دیگه
نه دیگه این واسه ما دل نمی شه
نه دیگه این واسه ما دل نمی شه
نه دیگه این واسه ما دل نمی شه
نه دیگه این واسه ما دل نمی شه
نه دیگه این واسه ما دل نمی شه

حسین پژمان بختیاری - نه دیگه این واسه ما دل نمیشه

دل من یه روز به دریا زد و رفت
	پشت پا به رسم دنیا زد و رفت

پاشنه ی کفش فرارو ور کشید
	آستینِ همّتو بالا زد و رفت


Eshghe Akhar

hamid_arabnejad

Related tracks