به گوشو پرده پاره شاعري که کم نشستو ايستاده با دهان بازو نعره در فشنگ شعرو آسيو
تصور ترانه لاي پاي خايه جاي پوتينو سيلٍ سيلي روي ريشو ريشه و جوانه هاي خون روي لب خراش زيره چانه
نگفتمت نرو که لاي اين زمين به قدر يک کفن …
ببین چگونه در زیر اب زار میزنیم
نگفتمت هر انچه گفتیم و نوشته ایم کشک بود
مگفتمت نرو
یکی از بهترین آهنگهای عمرم