รวมเพลงของ คำรณ สัมบุญณานนท์

หมวดกรรมฐาน

ธรรมให้เข้าถึงความตรัสรู้

หัดดูตัวเองตั้งแต่เริ่มเลย รู้สึกตัวขึ้นมา 
รู้สึกกายรู้สึกใจ หัดดูไปเรื่อย 
กิเลสอะไรทำงานขึ้นมา รู้ทัน 
กิเลสอะไรซ่อนเร้นอยู่ รู้ทัน 
หัดรู้ไปเรื่อย ทีแรกก็รู้กิเลสหยาบๆ 
ต้องโกรธแรงๆ ถึงจะรู้ ต้องโลภแรงๆ ถึงจะรู้ 
หัดรู้บ่อยๆ ต่อไปขัดใจเล็กๆ ก็เห็น 
ความอยากเล็กๆ เกิดขึ้นก็เห็น 
หัดรู้กิเลสของตัวเองไว้ให้ดีตั้งแต่เริ่มต้นเลย

ถ้ารู้ทันกิเลสตัวเอง เวลาที่คิดว่าบรรลุมรรคผลอะไร 
ก็คอยสังเกตกิเลสตัวเองไป 
กิเลสอะไรยังไม่ละ กิเลสอะไรละแล้ว 
ละชั่วคราวหรือละถาวร สังเกตเอา 
ไม่ต้องเที่ยวถามคนโน้นคนนี้ เชื่อถือไม่ได้หรอก 
มีจำนวนมากเลยที่ไปเรียนที่โน้นที่นี้ที่โน่น 
ไปเรียนมาจากที่ต่างๆ แต่ละที่เขารับรอง
ได้โสดาบัน ได้สกทาคามี ได้อนาคามี เขารับรองให้ 
ไปเรียนอยู่ที่อื่น เขารับรองแล้วมาถามหลวงพ่ออีก 
จะให้หลวงพ่อรับรอง เรารับรองให้ไม่ได้ ไม่ใช่หน้าที่ 
แต่หลวงพ่อจะสอนให้ ไปสังเกตกิเลสตัวเองเอา 
กิเลสอะไรละแล้ว กิเลสอะไรยังไม่ละ 
ที่ละนั้นละเด็ดขาดหรือว่าละชั่วครั้งชั่วคราว 
กิเลสไม่ใช่ของเกิดตลอดเวลา มันเกิดเป็นคราวๆ 
กระทั่งสักกายทิฏฐิ ความเห็นผิดว่ามีตัวมีตน ก็เกิดเป็นคราวๆ 
ฉะนั้นไม่ใช่นึกๆ เอาว่า เอ๊ะ ตอนนี้ไม่มี 
ตอนนี้ไม่มีประเดี๋ยวมันมีก็ได้
ฉะนั้นหัดสังเกตกิเลสตัวเองไว้ให้ดีเถอะ 
หลวงพ่อไม่ได้พยากรณ์ให้ใครหรอก 
แต่จะชี้ให้ดู ชวนให้ดูกิเลสของตัวเอง

หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช
วัดสวนสันติธรรม
20 มกราคม 2567

2567

วิธีทดสอบเมื่อคิดว่าได้มรรคผล :: หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 20 ม.ค. 2567

LINE ID: @mahaeyong
YouTube: วัดมเหยงคณ์ Official Channel
https://www.youtube.com/c/Thewatmaheyong?sub_confirmation=1
Facebook: www.facebook.com/watmahaeyong
Website: www.watmahaeyong.or.th

มุทิตาสักการะ วันกตัญญูบรรพชน 2555

238 ธรรมบรรยายเรื่อง สมถะ-วิปัสสนา

สิ่งสำคัญที่เราต้องฝึกให้ได้ 
ถ้าเราไม่ได้สิ่งนี้เราปฏิบัติไม่ได้ 
ไม่ว่าจะทำสมถะหรือทำวิปัสสนา
ก็ขาดสภาวะอันนี้ไม่ได้ คือสติ 
สติสำคัญที่สุด ขาดสติก็คือไม่ได้ปฏิบัติ 
สมถะก็ไม่มี วิปัสสนาก็ทำไม่ได้ 
สติมันเป็นตัวที่คอยรู้เท่าทัน 
มันรู้อะไร มันรู้ว่าร่างกายเรามีอยู่ 
ร่างกายเราเคลื่อนไหว มันรู้ว่าจิตใจเรามีอยู่ 
จิตใจเราเคลื่อนไหวเปลี่ยนแปลง 
สติจะเป็นตัวคอยรู้ทันความมีอยู่ของร่างกายจิตใจ 
รู้ทันความเปลี่ยนแปลงเคลื่อนไหวของร่างกายจิตใจ

สติถ้าเกิดขึ้นแล้วมันจะทำหน้าที่รักษาจิตใจของเรา 
ทันทีที่สติที่แท้จริงเกิดขึ้น 
อกุศลที่เคยมีอยู่จะดับทันที 
อกุศลใหม่จะเกิดไม่ได้ในขณะที่เรามีสติ 
ขณะที่เรามีสติจิตเราเป็นกุศลเรียบร้อยแล้ว 
แล้วถ้าสติยิ่งเกิดบ่อย กุศลของเราก็จะยิ่งมากขึ้นๆ 
พัฒนาเป็นศีล เป็นสมาธิ เป็นปัญญา 
ขาดสติจริงๆ ก็ไม่มีศีล ไม่มีสมาธิ ไม่มีปัญญา 
ฉะนั้นสติเป็นองค์ธรรมสำคัญที่ขาดไม่ได้ 
สติเป็นอนัตตา สั่งให้เกิดไม่ได้ 
เราจะต้องดูว่าอะไรเป็นเหตุให้เกิดสติ ให้สติเกิดบ่อยๆ 
สตินั้นมีการที่จิตจำสภาวธรรมได้แม่น เป็นเหตุใกล้ให้เกิด 
ถ้าเรารู้จักสภาวธรรมแล้วจำตัวไหนได้แม่นๆ สติจะเกิด 

สิ่งที่เรียกสภาวธรรมก็มีรูปธรรมกับนามธรรม 
อย่างร่างกายเรานี่เป็นส่วนของรูปธรรม 
จิตใจเราเป็นส่วนของนามธรรม 
ถ้าเรามองคำสอนของพระพุทธเจ้า 
มีคำสอนสำคัญอันหนึ่งคือเรื่องสติปัฏฐาน 
สติปัฏฐานเป็นหลักสูตรในการฝึกให้เรามีสติ 
เราก็ต้องคอยรู้ที่พระพุทธเจ้าท่านสอน 
รู้ร่างกายนี้เป็นส่วนของรูปธรรม 
รู้ความรู้สึกสุขทุกข์อันนี้เป็นส่วนของนามธรรม 
รู้ความเป็นกุศลเป็นอกุศลของจิตนี่ก็เป็นนามธรรม 
รู้ธรรมะอันนี้มีทั้งรูปธรรมทั้งนามธรรม 
เห็นกระบวนการทำงานของจิตใจ

หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 
วัดสวนสันติธรรม
26 กุมภาพันธ์ 2567

การฝึกสติ :: หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 26 ก.พ. 2567

61-หมวดนำปฏิบัติ

035 สังเกตความสงบกาย สงบใจ กายเบาใจเบา

นำปฎิบัติ

049 ปล่อยวางอารมณ์

เรียนธรรมะ 
เราฟังหรือเราอ่านพอให้รู้วิธีปฏิบัติ 
ครูบาอาจารย์ช่วยเราได้แค่นั้น ให้เรารู้วิธีปฏิบัติ 
ถัดจากนั้นเราก็ต้องลงมือทำด้วยตัวเอง 
ทำไปแล้วมีปัญหาติดขัดอะไร 
ก็ถามครูบาอาจารย์ ไม่ใช่นั่งคิดไปเรื่อยๆ 
ฟังแล้วก็คิดไปๆ หวังว่าวันหนึ่งจะเข้าใจธรรมะ 
ธรรมะเข้าใจไม่ได้ด้วยการคิดเอาหรอก 
ต้องลงมือเจริญสติ 
จุดอ่อนของปัญญา ก็คือคิดมาก 

หลายคนหลวงพ่อสอนให้รู้สึกตัว ให้ดูกายดูใจ 
เขาบอกเขายังดูไม่ได้ ต้องคิดไว้ก่อน 
เออ ก็คิดไป ชาตินี้คิด ชาติหน้าก็ไปคิดต่อ 
ธรรมะเรียนไม่ได้ด้วยการคิดเอา 
เรียนด้วยการรู้สึก รู้สึกกาย รู้สึกใจ 
ดูกายหายใจออก หายใจเข้า 
ก็เห็นร่างกายหายใจออกหายใจเข้า 
ไม่ใช่เราหายใจออก ไม่ใช่เราหายใจเข้า 
ร่างกายยืน เดิน นั่ง นอน 
เราก็เห็นร่างกายมันยืน เดิน นั่ง นอน 
ไม่ใช่เรายืน เดิน นั่ง นอน 

หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 
วัดสวนสันติธรรม
3 มีนาคม 2567

ธรรมะเรียนไม่ได้ด้วยการคิด :: หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 3 มี.ค. 2567

240125B-1 แบกความรู้

การปฏิบัติ ให้เราคอยรู้ทันความปรุงแต่งเอาไว้ 
จิตเรามันปรุงแต่งตลอดเวลา 
ปรุงสุข ปรุงทุกข์ ปรุงดี ปรุงชั่ว 
ถ้าเราไม่รู้เท่าทัน 
ความปรุงแต่งก็ครอบงำจิตใจเรา 
มันปรุงสุขขึ้นมา เราก็หลง ระเริง 
ปรุงทุกข์ขึ้นมา เราก็กลุ้มอกกลุ้มใจ เสียอกเสียใจ 
ปรุงกุศล คนไม่มีสติปัญญาพอ 
จิตปรุงดีขึ้นมาก็หลง หลงดี หลงดีก็ทุกข์อย่างคนดี 
จิตปรุงชั่วร้ายที่สุด มันปรุงโลภขึ้นมา เราไม่เห็น 
ปรุงทิฏฐิขึ้นมา ไม่เห็น ปรุงโกรธ ปรุงหลง 

ฉะนั้นจุดสำคัญ 
เราจะต้องคอยรู้เท่าทันความปรุงแต่งที่เกิดขึ้นในจิตใจเรา 
มันไม่ยากหรอก 
อย่างขณะนี้ใจเราสุขหรือใจเราทุกข์ ยากไหมที่จะรู้ 
ส่วนใหญ่พอมีความสุขมันก็เผลอเพลิน 
มีความทุกข์ก็มัวแต่เศร้าโศก หดหู่ ท้อแท้ 
แทนที่มีความสุขก็รู้ว่ามีความสุข 
เห็นว่าความสุขเป็นของที่แปลกปลอมผ่านเข้ามาแล้วก็ผ่านออกไป 
ความทุกข์เกิดขึ้นมาก็ไม่ต้องไปหดหู่ท้อแท้ 
ก็เห็นว่าความทุกข์ทั้งหลายผ่านมาแล้วก็ผ่านไป เหมือนกันหมด 
จะสุขหรือจะทุกข์ก็คือมาแล้วก็ไป 
กุศลหรืออกุศลก็เหมือนกัน ผ่านมาแล้วก็ผ่านไป 

ถ้าเราไม่รู้ทันความปรุงแต่ง 
จิตจะหลงในความปรุงแต่ง 
แล้วจิตเรามันจะยึดถือ ยึดถือจิตขึ้นมา 
ถ้ามีความปรุงแต่งเกิดขึ้น เรามีสติมีปัญญา 
จิตไม่เข้าไปยึดถือความปรุงแต่ง 
จิตก็ไม่เข้าไปยึดถือจิต

หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 
วัดสวนสันติธรรม
10 มีนาคม 2567

คอยรู้ทันความปรุงแต่ง :: หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 10 มี.ค. 2567

409.1 โอวาทธรรมนำปฏิบัติเรื่อง ดูความรู้สึก อยู่กับความรู้สึก

OLOZ MP3 (vbHM0-Z_ce)

มนต์การเมือง คำรณ สัมบุญณานนท์

OLOZ MP3 (QKHm8-70)

10 - คำรณ สัมบุญณานนท์ - นํ้าตาเสือตก

OLOZ MP3 (n0vgay6f)

08 - คำรณ สัมบุญณานนท์ - ตาสีกำสรวล ๑

OLOZ MP3 (6qpsxwTR)

07 - คำรณ สัมบุณณานนท์ - เว้าสาว

OLOZ MP3 (MM_TCs0S)

05 - คำรณ สัมบุณณานนท์ - ชมหมู่ไม้

OLOZ MP3 (eXMwpCUj)

02 - คำรณ สัมบุณณานนท์ - ไอ้ทุยแถลงการณ์

มนต์การเมือง คำรณ สัมบุญณานนท์

watpala

Related tracks