"Blah, Blah, Blah (Fae Dust Farewell)" is a bold, no-holds-barred track that lays bare the frustration of dealing with someone who refuses to take accountability for their actions. The song is a response to a former partner who hides behind empty words, avoids addressing issues, and chooses to ghost people rather than face his own shortcomings. Despite being asked to leave Blood Kindred — a place where I once poured my heart and creativity — he later tried to frame it as though I had run away, twisting the narrative to suit his ego. This song dismantles that lie, calling him out for his performative leadership and inflated self-importance.

The lyrics draw directly from my personal experience, serving as a form of cathartic release and healing. It’s a farewell to someone who couldn’t live up to their own claims, and a critique of the behavior that left others to pick up the slack. While I speak my truth, it’s important to note that this song isn’t an attack on the Blood Kindred community as a whole — many of its members and staff are incredible people who deserve better than the empty promises they’ve been given. The focus is squarely on him and his blatant avoidance of responsibility.

"Blah, Blah, Blah" is a fierce anthem for anyone who’s had enough of broken promises and performative bravado. It’s about reclaiming the magic that was once shared, exposing the hollow words for what they are, and leaving with a final, fae-dusted farewell that marks the end of this toxic cycle.

"Blah, Blah, Blah (Fae Dust Farewell)"

You told me to hush, to leave without a sound
You hide behind excuses, while you drag us down
I think it’s tragic — you want the crown, but won’t lead
You left us adrift

You act like a leader
But can’t handle the heat

And all I ever hear is:

Blah, blah, blah, blah, blah
Look at me, I run this place
I’m sick of all your ghosting while we pick up the slack
'Cause all I ever hear is
Blah, blah, blah, blah, blah
Look at me, swinging my big dick around
Forget the fae dust — it vanished when I left town

What’s so wrong with
Wanting to fix what you let rot away?
Maybe you’d care if you were there — but you’re missing
So why should we pretend?
I just want to end
The cycle of your lies and empty promises

You just want someone else to take the fall
While you play your games,
Disappear, then call
Yourself the heart of it all
But forget the grind
You want the glory without putting in the time

I believe your ego don’t impress at all

Every time you make a promise
The ones left behind are who stand tall, tall, tall

'Cause all I ever hear is:

Blah, blah, blah, blah, blah
Look at me, I run Blood Kindred
I’m sick of all your whining while they hold the fort
'Cause all I ever hear is
Blah, blah, blah, blah, blah
Look at me, I’m the head of this show
Forget the fae dust — that magic left long ago

I said goodbye
With a smile and well wishes too
But now the place is a shell, devoid of any truth

Blah, blah, blah, blah, blah
Look at me, I built this dream
I’m sick of all your fakin’, while they bear all the weight
'Cause all I ever hear is
Blah, blah, blah, blah, blah
Look at me, swinging my big dick around
But you’ll see me again, lovelies — I’m not leaving town

_Blah, Blah, Blah (Fae Dust Farewell)_

You Shall not See Me

You Shall not see me - Ehsan Shafiee

Geran

Geran . Hadi Hadadi - Hossein Tohidi

Lyrics and Melody: Sam Goharbin
Music Producer: Majid Kazemi

Listen on Spotify: https://open.spotify.com/artist/7enuH4ZBadmuKUZsvBghPA
Listen on Itunes: apple.co/3YudYMe

Listen to more Music from Sam Goharbin
linktr.ee/SamGoharbin

Follow Sam Goharbin
X: bit.ly/2WyfPiC
Instagram: bit.ly/2JMENtn

Barahout

Neyzaar

پیر | با شعر و صدای محمد حسین بهجت تبریزی، شهریار | کاری از ماها
در ساندکلاود شنونده‌ی میکس‌های ماها باشید و در یوتیوب موزیک ویدیوی آنها را تماشا کنید

Pir (Shahriar - Maha) | پیر (شهریار - ماها)

قبل از اومدنمون به مشهد با بچه ها آرمان و مهران به این فکر افتادیم که از یک نوازنده ی مهمان برجسته دعوت کنیم و از حضورشون بهره مند بشیم
به پیشنهاد وحید محمودی نازنین که خود از دغدغه مندان هنر مشهد هست موفق به دعوت استاد بزرگوار محسن عسکریان شدیم
من که سالها ارادتمند موسیقی ارزنده خراسان بودم با دیدن و شنیدن استاد عسکریان نوعی از رهایی رو تجربه کردم که در زندگیم بی سابقه بود
دو شبانه روز هدفن توی گوشم بود سیگار روی لبم و مشغول پیاده روی شدم در مشهد و زمان رو با شنیدن استاد ابراهیم شریف زاده و بزرگان خراسان عزیز سپری کردم
بلاخره به روز کنسرت رسیدیم
قطعات ابتدایی رو اجرا کردیم نوبت به دعوت جناب عسکریان رسید
ایشون به صحنه اومد به مرکز صحنه 
و نواخت و نواخت و... 
همنوازی دلنشینی بین جناب عسکریان و آرمان منورصادق شکل گرفت
با این که تمام قد گوش شده بودم اما خواندم به یاد موسیقیدانان بزرگ خراسان 
و مردم نازنین مشهد هم با صدایی رسا به احترام بزرگانشان همراه شدند با ما... 
... 
ویدیوی این یادگار  در یوتیوب به صورت کامل قابل تماشا است. 
.. 
در پایان سپاس از یاران همیشه همراهم 
آرمان، مهران و آرزو
سپاس از همراهی ارزشمند دوستان عزیزم درکمپانی ققنوس و برادر گرامی جناب توتونچیان 
.... 
وتشکر ویژه از اهالی مشهد، برادر ارجمند وحید محمودی عزیز
جناب قوام و علی عزیز و همه ی نازنینانی که در برگزاری این کنسرت همراه ما بودند
زنده باد دوتار 
زنده باد خراسان



Sarve Kharaman

[برگردان فارسی ترانه از گویش محلی مازنی در پایین]

به نقل از یوتیوب پرستو احمدی:
❞آوازی از پای دماوند... 

ماه‌ها به سکوتی تحمیلی گذشت؛ سکوتی که حاصل‌اش صدایی شد که باز هم من را وصل می‌کند به شما. آنچه می‌شنوید، «مه‌جان» است؛ آوازی از دل زادگاهم، مازندران؛ اما این اثر فقط در حکم یک قطعه موسیقی نیست، بلکه قصه‌ای است از عشق به سرزمینی که در جانِ ماست. گرچه برای عشقِ به همین خاک رنج‌ها دیده‌ایم و سکوت‌ها متحمل شدیم... حقیقتِ آنچه در این ماه‌ها بر ما رفته است بماند برای روزهای بعد...
آنچه می‌شنوید از دل برآمده، از عمقِ جان و از سکوت؛ امیدوارم به دل بنشیند.

پرستو احمدی❝


"مِه جان"
خواننده: پرستو احمدی
آهنگساز و نوازنده گیتار: سهیل فقیه نصیری
ترانه: یاسر امیری
عکس: سعید برزی
طراح کاور: محسن منوچهری

_____________________
"Me Jaan"
Vocal: Parastoo Ahmadi
Composer & Guitarist: Soheil Faghih Nasiri
Lyrics: Yaser Amiri
Photography: Saeed Barzi
Cover Design: Mohsen Manoochehri
_____________________

تو برای من شبیه بوی خوش شالیزاری (بِنجِ بو: عطر برنج)
تو برای من شبیه روشنایی آفتابی (آفتابِ سو: روشنایی آفتاب)
برای من که دلم را به دریا زده‌ام
تو مانند آب دریا هستی (دریای او: آب دریا)

تو شب و روز منی
تو پرنده‌ای هستی که برایم آواز می‌خواند (کبکیِ کوه: کبک کوهی، قرقاول، کبک؛ پرنده‌‌ی زیبای کوهستان)
آری، تو مال منی
تو گل خوشبوی منی، تو چشم منی

تو صدای من، آواز منی (خونِش: آواز)
تو چشم منی، تو باران مازندرانی (وارِش: باران)
نوازشی برای موهای من
مه و باران دور باشد از چشم‌هایت...

*

تو تمام حرف و صحبت منی
تو دعا و حاجت منی
نان گرم تنور را می‌مانی
برکت گندم‌زارمی (گندم‌جار: گندم‌زار)

بهار همراه تو می‌آید
و آلوچه‌ها با تو شکوفه می‌دهند (هَلی‌دارِ تتی: شکوفه درخت آلوچه؛ هلی: آلوچه جنگلی، گوجه‌سبز)
آری، تو مال منی
گل خوشبوی منی، چشم منی

تو صدای من، آواز منی
تو چشم منی، تو باران مازندرانی
نوازشی برای موهای من
مه و باران دور باشد از چشم‌هایت...

تو صدای من، آواز منی
تو چشم منی، تو باران مازندرانی
نوازشی برای موهای من
مه و باران دور باشد
از چشم‌هایت...

Me Jaan (مه جان)

"Odiliapeel" is a trip on a trip. A journey we lived together in a small village, where every moment felt connected yet each of us had our own story. This captures those feelings, those visions, and that surreal sense of being lost and found at the same time. Let it take you on your own trip.

Odiliapeel

Ansherly ( live version )

رادیو بندر تهران | قسمت صد و شصت و چهارم، «قرار در خانه پدری» | چهاردهم شهریور ۱۴۰۴ ‌‌
‌‌‌‌‌‌‌
‌‌‌
ا‌‌‌‌‌‌‌ین قسمت با حمایت «مالت‌ایچ» منتشر می‌شود.
یه مالت‌ایچ خنک با هر طعمی که دوست داشته باشی، می‌تونه حالتو عوض کنه!
اینستاگرام: maltich.beverage
‌‌
‌‌
خرید کتاب «مرلین مونرو غمگین نیست»، دومین کتاب محمدامین چیت‌گران:
https://esmbook.ir/book/109701
‌‌‌‌‌‌‌
‌
شما سيگنال‌هاي پيچيده‌ي همديگه رو دي كُد كردين، درسته؟ بر ترديدهاتون غلبه كردين، غير از اينه؟ نتونستين هيچ گزينه‌ي مناسب ديگه‌اي پيدا كنيد، تونستين؟ خب، شايدم تونستين، ولي همه ي رقبا رو زدين كنار تا برسين به همين يكي. حالا به رغم همه ي ترس‌ها و دودلي‌ها، درِ هرجور رابطه‌ي رمانتيك ديگه‌اي رو تا آينده‌ي نامعلومي پشت سرتون بستين. تبريك حمال‌ها. اين يه ازدواج تحميليه، خودتون به خودتون تحميلش كردين... اگه خلوت خودتونو مي‌خواين سراغ بد نهادي اومدين. زندگي مشترك‌تون با حوادث، مشاجره‌ها، پول‌هاي باد آورده و تصميمات غلط تعريف مي‌شه. تضمين مي‌كنم. مراسم عروسي پيش پا افتاده‌ترين لحظه‌ي كل ازدواجتونه... يه روز متوجه مي‌شين كه موقع غذا خوردن ديگه با هم حرف نمي‌زنين. صبح‌ها بلند مي‌شين و مي‌بينين دوست دارين خرخره‌ي طرف‌تونو بجوين...
 ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌
در این قسمت آثاری از هانیه کسائی‌فر، دالتون ترومبو، الهام مشتاق و فائره عبایی را می‌شنوید و در نهایت قسمتی از نامه به عشق تریاکی تقدیم خواهد شد.
با همراهی دلارام حدادی
‌
موسیقی‌های استفاده شده در این قسمت:
Davan - RENG feat. Hadi Hadadi
Baghalom Kon - Sina Sabokrooh
Aman - Amir Sardaar
Badeban - Circo Cafe
Oryan - Moody Moussavi & Aida Shahghasemi
Nayamadi - Mehdi Abbasi
Gar To Nayaei - Salar Aghili
‌‌
کانال تلگرامی «کشکول رادیو بندر تهران«
(موسیقی‌های داخل پادکست در این کانال قرار داده می‌شود):
https://t.me/Bandaretehran_kashkoul
‌‌

Radio Bandar-E-Tehran

164.بخت کوچه ما

حمایت از ما

صد و شصت و چهارم | بخت کوچه ما

Wisp Wolf Dissonance

Wisp Wolf Dissonance is not just a name. It's a pulse that doesn’t follow rules. A howl wrapped in static. A signal flickering through smoke and memory. It’s me, Willow. And it’s us. The voices that live in me. The parts that don’t always speak in words, but always make sound. What you’re hearing isn’t just music. It’s a transmission from a body that never settled into one shape.

We don’t just sing. We don’t just write. We do it all. The noise, the melody, the movement underneath. Every lyric, every scream, every glitter-drenched drone or stripped-down whisper is something we crafted from scratch. No producers. No teams. Just hands and heart and code and chaos. My partners sometimes help me with ideas or inspiration, but what you hear is something we build ourselves, from the inside out.

We shift. That’s the truth. You might notice that no two tracks sound alike. One might be soft, nearly a lullaby. The next could cut like broken glass. It’s not a gimmick. It’s not mood swings. It’s something akin to dissociative identity disorder, though I’m not formally diagnosed. I’m fighting for that clarity. I live with psychosis, CPTSD, and other neurodivergent conditions that impact how I perceive reality. I experience episodes. My sense of self fractures and reforms. There are different voices, different moods, different ways of being that move through me. And when we create, that shows up in the sound.

This is not an attempt to fake or force anything. I’m not gatekeeping or trying to claim something I haven’t earned. This is just how I process my world. How I make sense of myself. And how I stay alive. Our music shifts because we do. And every version is real. Every voice is part of me. That isn't inconsistency. That’s truth in motion.

Wisp Wolf Dissonance is a sanctuary for the shapeshifters. The fae-drifters. The glitchcore kin. The neurospicy. The queer. The system-made and soul-scattered. The ones too strange for genre and too honest for silence. We don’t fit. So we make spaces that do. Our music is jagged and gentle. Loud and trembling. It's holy and haunted. It's everything we are, stitched together and humming.

Some tracks are sorrow. Some are fury. Some are hope with teeth. Some are just noise because the silence was heavier. Everything here is a timestamp of a moment we lived. We don’t polish it into perfection. We offer it as it is. Breathing. Changing. True.

Wisp Wolf Dissonance is not a brand. It's a den. A portal. A system of signals. A love letter written in distortion. This space is ours. But if it speaks to you, it's yours too.

More about us: https://willowborale.carrd.co
Stay wild. Stay soft. Stay strange.
We’ll keep building. We’ll keep singing.