نماز رامش

توسط کانال ساند کلود پسرکبریت فروش.امیــد


شهزاده قصه مــن ،گلشیــفتــه فراهانی

In the Stream! In the Stream-Hymn 909 🌹 Solo en el Fluir!-Himno 407 🌺🎻

متفاوت ها را در متفاوت ها ببنید!
http://motefavetha.com

آهنگ جدید مهدی یراحی به نام نفس

Siah-Asheghi.mp3

گیتی پاشایی در سال ۱۳۱۹ هجری شمسی در تهران به دنیا آمد.

پدر بزرگش جعفر منصوری شاعر و استاد تار و خط بود و نوازندگی تار و سه تار را به مادر گیتی آموخت و بدین ترتیب گیتی از طریق مادرش با موسیقی آشنا شد. وی ردیف‌های موسیقی سنتی را نزد فرامرز پایور، مهدی فروغ و محمود کریمی آموخت. پس از دیپلم به آمریکا رفته و در سیتی کالج نیویورک در رشته معماری مشغول به تحصیل شد و در سیاتل آمریکا لیسانس هارمونی و ارکستراسیون گرفت.

در اواخر دهه چهل، فعالیت رسمی خود را با خوانندگی در رادیو و تلویزیون آغاز کرد و به خواندن تصنیف‌های مردمی مشغول شد. ترانه‌های «شب من شب تو»، «دل بوالهوس»، «گل مریم»، یه دل دارم» از جمله ترانه‌هایی است که او در آن زمان خوانده بود. در سال ۱۳۵۴. به عرفان و تصوف روی آورد و سپس بر روی شعرهای شاعران معاصر چون مهدی اخوان ثالث، احمدرضا احمدی و محمدعلی سپانلو آهنگسازی کرد. در سال ۱۳۵۶ ه.ش. در فیلم «سفر سنگ» به کارگردانی همسرش مسعود کیمیایی، به عنوان بازیگر حضور یافت اما پس از آن دیگر به بازیگری نپرداخت.


در سال ۱۳۶۸ به آلمان رفت و در هامبورگ یک دوره موسیقی کلیسایی و ترانه‌های مذهبی را در نوریک هوخ شوله گذراند.
گیتی پاشایی پس از انقلاب به کار آهنگ سازی به طور جدی پرداخت و با سه فیلم «تیغ و ابریشم» (۱۳۶۵)، «سرب» (۱۳۶۷) و «گروهبان» (۱۳۶۹) هر سه به کارگردانی مسعود کیمیایی به عنوان آهنگساز فیلم شناخته شد.

گیتی در اواخر عمرش دچار افسردگی شده بود. وی عاقبت در ۱۷ اردیبهشت ۱۳۷۴ هجری شمسی بر اثر بیماری سرطان در تهران درگذشت. گیتی برای درمان سرطان به آلمان میرود و در آنجا متوجه میشود که شوهرش مسعود کیمیایی با گوگوش ازدواج کرده‌است. به همین دلیل درمان را رها میکند و به ایران باز میگردد و دچار افسردگی میشود و فوت میکند. وی مادر پولاد کیمیایی می‌باشد.

گل مریم
گل مریم سر راه تو پرپر کردم
ندانستم قسمهای تو باور کردم

گل مریم سر را تو پرپر کردم
ندانستم قسمهای تو باور کردم 

بیادم بیادم آید آن شب در سکوت صحرا
توبودی و منو مهتابو عطر گلها
رها بود زغمها دل ما

رفتیو شد فنا آن رویا
دردلم شد بی تو هنگامه برپا
درانتظارت عمرم هدر شد نفرین براین رویا

گل مریم سر را تو پرپر کردم
ندانستم قسمهای تو باور کردم 

گل مریم سر را تو پرپر کردم
ندانستم قسمهای تو باور کردم

...

گل مریم - گیتی

وای وای رشیدخان مویەای کوردی کورمانجی است که کوردهای کُرمانج‌ خراسان برای مرگ میر رشیدخان، سردار شجاع قوچان ساختند. متن کامل از این قرار است

امروز دو روزه للو فردا سه روزه لو
رشید نیومد للو دلم می‌سوزه لو

وای وای رشید خان سردار کورد قوچان

رفتی نگفتی للو یک یاری دارم لو
در شهر غربت للو دلداری دارم لو

وای وای رشید خان سردار کورد قوچان

این رخت کِیَه للو رخت یارمه لو
می خوام بشورم للو با آب گلها لو

وای وای رشیدخان سردار کورد قوچان

رخت حاکمه للو با چشم بشویم لو
گل بهارمه للو با چشم بشویم لو

وای وای رشید  خان سردار کورد قوچان

ناصرالدین شاه به واسطه رشوه و فساد و عیاشی در قرارداد آخال منطقه فیروزه که متعلق به کوردها بودە را به ترکمن ها با وجود تمام مبارزات و ایستادگی سردار رشیدخان قوچان واگذار میکند. شهرهای کوردی فیروزه و باقر را که هم اکنون نیز در ترکمنستان درخشش خاصی دارند، در کنار قرارداد آخال، می‌بایستی به روسیه تحویل می‌شدند. چندین بار از طرف حکومت مرکزی  به حکومت میر رشیدخان شجاع‌الدوله (سردار ایلخان کل کنفدراسیون کُرمانج خراسان / کنفدراسیون ایلی زعفرانلو) دستور حرکت به سوی ترکمنستان و تحویل فیروزه داده شده بود. اما رشیدخان هر بار به بهانه‌های مختلف زیر این بار نرفته بود و نمی‌خواست که قسمتی از سرزمین و مسکن کوردهای خراسان را (که با ریختن خون خود و عزیزانشان آن را حفظ و از کیان و شرافت آن پاسداری کرده‌اند) بخاطر عیاشی و بی‌لیاقتی شاه و همچنین فساد و رشوه دربار، تجزیه و به بیگانگان بسپارد. ناصرالدین شاە فرستاده خود را برای اجبار تحویل خاک بە خراسان ارسال میکند.
گویا فرستاده ناصرالدین شاه، با حیله سردار رشید را کە سوار بر اسب سیاهی بودە غافلگیر میکند و رشیدخان کشته میشود، وی به دیار باقی می‌شتابد (یعنی در روز دوم سفرش وفات یافت؛ امروز دو روزه للو، فردا سه روزه لو … رشید نیومد للو، دلم می سوزه لو، …). همراهان و مردم که مطلع شده بودند، بسیار آزرده و غمگین می‌شوند و جنازه را با روپوش سیاه در کالسکه‌ای قرار می‌دهند و این بار همان اسب سیاه حامل جنازه می‌گردد. اسمر (ئەسمر خان) همسر رشید خان سراینده شعر این مویه است که در اصل در مراسم پرسه و مرگ خوانده میشود، اما در دوران دولت پهلوی توسط‌ خانم پری زنگنه در دستگاه شور و به آهنگسازی واروژان هاخواندیان تبدیل به ترانه شدە است

هه سپی شه ما بی خادی، مه داغدار کر ، های دشمن له مه شاکر، مه خار و زار کر ، های قوچانه بی‌ خادیی، مه خاکسەر کر ، وای وای رشیدخان، سردار کورد قوچان .

ترجمه شعر

اسب خان بی‌صاحب ماند و ما داغدار شدیم‌ ، وای دشمن را شاد و ما را خوار و زار کرد ، وای قوچان را بی‌صاحب، ما را خاک بسر کرد ، وای وای وای (با تو هستم) رشیدخان سردار کورد قوچان .

متن بند دوم :

Îro du ro ne lêlo sibe sê ro ne lo
امروز دو روزه للو فردا سه روزه لو

Reşîd nehatiye lêlo dil dişewite lo
رشید نیومد للو دلم می‌سوزه لو

Way awy Reşîdxan serdarê kurdî  Qoçan
وای وای رشیدخان سردار کورد قوچان

Hespê şah bêxwedî ma û em daxdar kirin way
اسب شاه بی‌صاحب ماند و ما داغدار شدیم وای

Dişmen şa û em xwar û zar kirin way
دشمن را شاد و ما را خوار و زار کرد وای

Qoçan bêsahîb û em xakisar kirin way
قوچان را بی‌صاحب, ما را خاک بسر کرد وای

Way way Reşîdxan serdarê kurdî  Qoçan
وای وای با تو هستم رشیدخان سردار کورد قوچان

Tu çûy te negot lêlo, yarek min heye lo
رفتی نگفتی للو یک یاری دارم لو

Li şehrî xerîb lêlo, dildar min heye lo
در شهر غربت للو دلداری دارم لو

Way way Reşîdxan serdarê kurdî Qoçan
وای وای رشیدخان سردار کورد قوچان

Va kincên kê ne lêlo, kincê yarê ne lo
این رخت کیه للو رخت یارمه لو

Dixwazim bişom lêlo, bi ava gulan lo
می خوام بشورم للو با آب گلها لو

Way way Reşîdxan serdarê kurdî Qoçan
وای وای رشیدخان سردار کورد قوچان

Kincê hakim e lêlo, bi çavan bişom lo
رخت حاکمه لو با چشم بشویم لو

Gul bihara me lêlo, bi çavan bişom lo
گل بهارمه للو با چشم بشویم لو

Way way Reşîdxan serdarê kurdî Qoçan
وای وای رشیدخان سردار کورد قوچان

رشیدخان، سردار کورد قوچان اجرای گروه كُر دختران(+تاریخچە)

ای ایران | استاد بنان

دیدم تو خواب وقت سحر
شهزاده ای زرین کمر
نشسته رو اسب سفید
می اومد از کوه و کمر
می رفت و آتش به دلم می زد نگاهش
کاشکی دلم رسوا بشه ، دریا بشه ، این دو چشم پر آبم
روزی که بختم وا بشه ، پیدا بشه ، اون که اومد تو خوابم
شهزاده ی رویای من شاید تویی
اون کس که شب در خواب من آید تویی تو......
از خواب شیرین ، ناگه پریدم ،او را ندیدم ، دیگر کنارم به خدا
جانم رسیده ، از غصه بر لب ،هر روز و هر شب ، در انتظارم به خدا
دیدم تو خواب وقت سحر
شهزاده ای زرین کمر
نشسته رو اسب سفید
می اومد از کوه و کمر
می رفت و آتش به دلم می زد نگاهش
 
ترانه سرا : بیژن ترقی 
 آهنگ ساز : مهندس همایون خرم 

ای ایران | استاد بنان

xerces1