شبیخون - آواز بیات کرد کنسرت همنوا با بم - محمدرضا شجریان

چشم نرگس - اجرای خصوصی محمدرضا شجریان

آواز و تار - راست پنجگاه- چاهِ زنخدان

خواننده: محمدرضا شجریان
تار: محمدرضا لطفی
شعر: حافظ
-----------------------------------

در ازل پرتو حسنت ز تجلی دم زد
عشق پیدا شد وآتش به همه عالم زد
جلوه ای کرد رخش دید ملک عشق نداشت
عین آتش شد از این غیرت و بر آدم زد
جان علوی هوس چاه زنخدان تو داشت
دست در حلقه آن زلف خم اندر خم زد
دیگران قرعه قسمت همه بر عیش زدند
دل غمدیده ما بود که هم بر غم زد
مدعی خواست که آید به تماشاگه راز
دست غیب آمد و بر سینه نامحرم زد
عقل می خواست کز آن شعله چراغ افروزد
برق غیرت بدرخشید و جهان بر هم زد
حافظ آن روز طربنامه عشق تو نوشت
که قلم بر سر اسباب دل خرم زد
عشق و شباب و رندی مجموعه مراد است
چون جمع شد معانی گوی بیان توان زد
امشب ز غمت میان خون خواهم خفت
وز بستر عافیت برون خواهم خفت
باور نکنی خیال خود را بفرست
تا درنگرد که بی تو چون خواهم خفت

آواز و تار چاهِ زنخدان

MohammadReza Lotfi|محمدرضا لطفی،قافله سالار،تکنوازی تار در دستگاه راست پنجگاه

چه دانستم | برگرفته از موسیقی فیلم شهرآشوب

آواز: همایون شجریان
ساز: آرش شهریاری

چه دانستم که این سودا مرا زین‌سان کند مجنون
دلم را دوزخي سازد دو چشمم را کند جیحون

چه دانستم که سیلابي مرا ناگاه برْباید
چو کشتی‌ام دراندازد میانِ قلزُمِ پرخون

چو این تبدیل‌ها آمد نه هامون ماند و نی دریا
چه دانم من دگر چون شد که چون غرق است در بی‌چون

مولانا

Che Danestam

▨ نام شعر: امشب (غزلواره‌ی شماره ۱۰)
▨ شاعر: اسماعیل خویی
▨ با صدای: اسماعیل خویی
▨ موسیقی: کیهان کلهر، آلبوم شهر خاموش
▨ نقاشی پرتره‌ی پوستر: اثر امیرمحمد قاسمی‌زاده
▨ پالایش و تنظیم: شهروز
ــــــــــــــــــــــــ
امشب نمی‌دانم چه باید کرد
امشب کسی در خانه‌ی من نیست
گیرم، برون از من 
تاکِ شب از انگورِ صدها کهکشان پر بار
گیرم خُم مهتاب هم سرشار
من با که نوشم
دُردِ شادی یا غم خود را
وقتی که مستی چون تو
هم‌پیمانه‌ی من نیست؟
دیروزها وقتی که شب می‌شد
من تازه
با صد بامدادِ تازه در جانم
آغاز می‌گشتم
روزِ سیاهِ نابه‌سامان را 
چون خواب تاریک پریشانی
نوردیده
سوی نوازش، سوی آرامش
سوی نگاه و خنده‌ی تو باز می‌گشتم
اما
امشب شبِ بی‌روزنی در من
تنها، تهی، تاریک، گسترده‌ست
امشب نمی‌دانم چه باید کرد
وین تیره‌ی دل‌سرد
با من نمی‌دانی چه‌ها کرده‌ست
با من نمی‌دانی چه‌ها کرده‌ست
با من نمی‌دانی چه‌ها کرده‌ست
▨ 
اسماعیل خویی

اسماعیل خویی | امشب

خبرت خراب تر کرد جراحت جدایی / چو خیال آب روشن که به تشنگان نمایی
بشدی و دل ببردی و به دست غم سپردی / شب و روز در خیالی و ندانمت کجایی
تو جفای خود بکردی و نه من نمی توانم / که جفا کنم ولیکن نه تو لایق جفایی
چه کنند اگر تحمل نکنند زیر دستان / تو هر آن ستم که خواهی بکنی که پادشایی
من از آن گذشتم ای یار که بشنوم نصیحت / برو ای فقیه و با ما مفروش پارسایی
سخنی که با تو دارم به نسیم صبح گفتم / دگری نمی شناسم تو ببر که آشنایی
تو که گفته ای تامل نکنم جمال خوبان / بکنی اگر چو سعدی نظری بیازمایی
در چشم بامدادان به بهشت بر گشودن / نه چنان لطیف باشد که به دوست بر گشایی














ساز و آواز افشاری- محمد رضا شجریان- سعدی

Abu Atā' - Tar by Lotfollah Majd (ابو عطا - تار لطف الله مجد)

سحری، درویش امیر حیاتی

هوای روی تو دارم ، نمی گذارندم
مگر به کوی تو این ابرها ببارندم

مرا که مست توام این خمار خواهد کشت
نگاه کن که به دست که میسپارندم؟

مگر در این شب دیر انتظار عاشق کُش
به وعده های وصال تو زنده دارندم

غمی نمی خورد ایام و جای رنجش نیست
هزار شکر که بی غم نمی گذارندم

سَری به سینه فرو برده ام مگر روزی
چو گنج گم شده زین کنج غم برآرندم

چه باک اگر به دل بی غمان نبردم راه
غم شکسته دلانم که می گسارندم

من آن ستاره ی شبزنده دار امیدم
که عاشقان تو تا صبح می شمارندم

چه جای خواب که هر شب محصلان فراق
خیال روی تو بر دیده می گمارندم

هنوز دست نشسته ست غم ز خون دلم
چه نقش ها که ازین دست می نگارندم

کدام مست، می از خون سایه خواهدکرد
که همچو خوشه ی انگور می فشارندم

سحری، درویش امیر حیاتی

Yasin Karimi 1