نه عجب که خوبرویان بکنند بی وفاییی

برو ای فقیه و با ما مفروش پارسائی

دم سعدی هم گرم با این غزلیات بی نظیرش

صدای تو را دوست دارم
صدای تو، از آن و از جاودان می‌سراید
صدای تو از لاله‌زاران که در یاد
می‌آید
صدای تو
از آنسوی شور
ازپشت بیداد می آید
و جان و دل من
دل و جانم
از آن 
به فریاد می آید
صدای تو اندوه خیام را دارد
در آن دم
که چون کهکشان
حرفی از ماهتاب و ستاره
نوای غزلهای حافظ
بر آن شادخواران و اندوه گزاران
ببارد 
بشارت .

صدای تو را،
رنگ و بوی صدای تو را، دوست دارم.


بــی تــو بســر نمـی شــود

بود آیا که خرامان ز درم بازآیی؟
گره از کار فروبسته‌ی ما بگشایی
نظری کن، که به جان آمدم از دلتنگی
گذری کن، که خیالی شدم از تنهایی
گفته بودی که بیایم چو به جان آیی تو
من به جان آمدم اینک تو چرا می‌نایی؟
بس که سودای سر زلف تو پختم به خیال
عاقبت چون سر زلف تو شدم سودایی
همه عالم به تو می‌بینم و این نیست عجب
به که بینم؟ که تویی چشم مرا بینایی
پیش ازین گر دگری در دل من می‌گنجید
جز تو را نیست کنون در دل من گنجایی
جز تو اندر نظرم هیچ کسی می‌ناید
وین عجب تر که تو خود روی به کس ننمایی
گفتی: «از لب بدهم کام عراقی روزی»
وقت آن است که آن وعده وفا فرمایی
فخرالدین عراقی
....................
خواننده:‌ محمدرضا شجریان
آلبوم:‌ همایون‌مثنوی
موسیقی (سنتور):‌منصور صارمی

بود آیا که خرامان ز درم باز آیی

در خیال، عنوان آلبوم موسیقی است با صدای محمدرضا شجریان که در سال ۱۳۷۵ منتشر شد.
این آلبوم در دستگاه سه‌گاه و آواز بیات ترک بوده و توسط مجید درخشانی آهنگ‌سازی شده است. اشعار این آلبوم از اشعار سعدی و مولوی می‌باشند.

خبرت خرابتر کرد جراحت جدایی		چو خیال آب روشن که به تشنگان نمایی
تو چه ارمغانی آری که به دوستان فرستی		چه از این به ارمغانی که تو خویشتن بیایی
بشدی و دل ببردی و به دست غم سپردی		شب و روز در خیالی و ندانمت کجایی
دل خویش را بگفتم چو تو دوست می‌گرفتم		نه عجب که خوبرویان بکنند بی‌وفایی
تو جفای خود بکردی و نه من نمی‌توانم		که جفا کنم ولیکن نه تو لایق جفایی
چه کنند اگر تحمل نکنند زیردستان		تو هر آن ستم که خواهی بکنی که پادشاهی
سخنی که با تو دارم به نسیم صبح گفتم		دگری نمی‌شناسم تو ببر که آشنایی
من از آن گذشتم ای یار که بشنوم نصیحت		برو ای فقیه و با ما مفروش پارسایی
تو که گفته‌ای تأمل نکنم جمال خوبان		بکنی اگر چو سعدی نظری بیازمایی
در چشم بامدادان به بهشت برگشودن		نه چنان لطیف باشد که به دوست برگشایی

سعدی

Dar Khiyal - Mohamad.R.Shajariyan - محمد رضا شجریان - در خیال

محمدرضا شجریان، آواز
حسین علیزاده، تار
کیهان کلهر، کمانچه
همایون شجریان، آواز، تنبک

آواز درمانده
غزل عطار
دل ز دستم رفت و جان هم، بی دل و جان چون کنم
سر عشقم آشکارا گشت پنهان چون کنم
هرکسم گوید که درمانی کن آخر درد را
چون به دردم دایما مشغول درمان چون کنم
چون خروشم بشنود هر بی خبر گوید خموش
ی‌تپد دل در برم می‌سوزدم جان چون کنم

آواز : درد شوق
غزل حافظ
 
دل از من برد و روی از من نهان کرد
خدا را با که این بازی توان کرد
شب تنهاییم در قصد جان بود
خیالش لطف‌های بی‌کران کرد
صبا گر چاره داری وقت وقت است
که درد اشتیاقم قصد جان کرد


ساز خاموش-ساز و آواز دشتی

دود عود، محمدرضا شجریان

ساز و آواز- دود عود - محمدرضا شجریان

از سایت ویکی پدیا
گل صدبرگ نام آلبومی است که به یاد هشتصدمین سالگرد تولد مولانا  در سال ۱۳۶۰ به صورت گروه‌نوازی سه‌تار، به سرپرستی جلال ذوالفنون و با آواز شهرام ناظری با گرایش موسیقی عرفانی ایران عرضه شد.
گل صدبرگ نقطهٔ عطفی در تاریخ موسیقی ایران محسوب می‌شود. موسیقی‌دانان ایران پیش از این اثر به طور کلی علاقه‌ای به استفاده از ساز سه‌تار نشان نمی‌دادند. استفاده از این ساز به تکنوازی‌ها و احیاناً آوازهایی بسیار معدود منحصر می‌شد که عمدتاً از اقبال عمومی برخوردار نمی‌شدند. به بیان دیگر، استفاده از سه‌تار به عنوان ساز اصلی، آن هم به صورت گروه‌نوازی، در یک اثر موسیقایی در گروه آوازی موسیقی سنتی ایران پیش از «گل صدبرگ» غیر ممکن می‌نمود.


آلبوم گل صد برگ - شهرام ناظری- جلال ذوالفنون

دستی افشان تا ز سر انگشتانت صد قطره چکد هر قطره شود خورشیدی
باشد که بصد سوزن نور شب ما را بکند روزن روزن
ما بی تاب و نیایش بی رنگ
از مهرت لبخندی کن بنشان بر لب ما
باشد که سرودی خیزد در خورد نیوشیدن تو
ما هسته پنهان تماشائیم
ز تجلی ابری کن بفرست که ببارد بر سر ما
باشد که به شوری بشکافیم باشد که ببالیم و بخورشید تو بپیوندیم
هر سونام رشته کن از بی شکلی
گذران از مروارید زمان و مکان
باشد که بهم پیوندد همه چیز باشد که نماند مرز که نماند نام
ای دور از دست پر تنهایی خسته است
گهگاه شوری بوزان باشد که شیار بریدن در تو شود خاموش

تصنیف نیایش- محمدرضا شجریان- همایون شجریان- شعر سهراب سپهری

تصنیف "به جان تو"
شعر از حضرت مولانا
آهنگ از علی قمصری
با صدای همایون شجریان
از آلبوم: آب، نان، آواز
دگر باره بشوریدم،بدان سانم به جان تو
که هر بندی که بربندی،بدرانم به جان تو
نخواهم عمر فانی را،تویی عمر عزیز من
نخواهم جان پر غم را،تویی جانم به جان تو
من آن دیوانه‌ی بندم،که دیوان را همی بندم
زبان مرغ می‌دانم،سلیمانم به جان تو

سخن با عشق می گویم،که او شیر و من آهویم
چه آهویم که شیران را،نگهبانم به جان تو

اگر بی تو بر افلاکم،چو ابر تیره غمناکم
وگر بی تو به گلزارم،به زندانم به جان تو

به جان تو...همایون شجریان

ساز و آواز (درآمد کرد بیات)

پیام نسیم

شجریان - دلبر برفت و دلشدگان را خبر نکرد

عاشقانی استاد شجریان له‌ کوردستان

استاد شجریان _تمرین به‌ یک از شاگردانش

تارِ مرتضی خان نی‌داوود با آوازِ قمرالموک وزیری : آوازِ دشتی

برسان باده که غم روی نمود ای ساقی 
این شبیخون بلا باز چه بود ای ساقی 
حالیا نقش دل ماست در ایینه ی جام
تا چه رنگ آورد این چرخ کبود ای ساقی 
دیدی آن یار که بستیم صد امید در او 
چون به خون دل ما دست گشود ای ساقی 
تیره شد آتش یزدانی ما از دم دیو 
گرچه در چشم خود انداخته دود ای ساقی 
تشنه ی خون زمین است فلک ، وین مه نو 
کهنه داسی ست که بس کشته درود ای ساقی 
منتی نیست اگر روز و شبی بیشم داد 
چه ازو کاست و بر من چه فزود ای ساقی 
بس که شستیم به خوناب جگر جامه ی جان 
نه ازو تار به جا ماند و نه پود ای ساقی 
حق به دست دل من بود که در معبد عشق 
سر به غیر تو نیاورد فرود ای ساقی
این لب و جام پی گردش می ساخته اند 
ورنه بی می و لب جام چه سود ای ساقی 
در فروبند که چون سایه در این خلوت غم 
با کسم نیست سر گفت و شنود ای ساقی

// هوشنگ ابتهاج

 

استاد شجریان، ساز و آواز بیات کرد - شبیخون

کلام: شفیعی کدکنی | آهنگساز: علی قمصری | آلبوم: آب، نان، آواز

www.facebook.com/delnavazan.playlist 
‎ 
کمترین تحریری از یک آرزو این است
آدمی را آب و نانی باید و آنگاه آوازی
در قناری ها نگه کن در قفس تا نیک دریابی
کز چه در آن تنگناشان باز شادی های شیرین است
کمترین تصویری از یک زندگانی
آب، نان، آواز
ور فزون تر خواهی از آن؛ گاه گه پرواز
ور فزون تر خواهی از آن؛ شادی آغاز
ور فزون تر باز هم خواهی؛ بگویم باز
آن چنان بر ما به نان و آب اینجا تنگ سالی گشت
که کسی به فکر آوازی نباشد
اگر آوازی نباشد
شوق پروازی نخواهد بود

آب، نان، آواز | همایون شجریان

گلچهره
دل‌شدگان
آواز محمدرضا شجریان
ساخته حسین علیزاده


گلچهره مپرس

شيخم به طنز گفت حرام است مي، مخور -
 - گفتم به چشم، گوش به هر خر نمي‌کنم
پير مغان  حکايت  معقول مي‌کند -
معذورم  ار  محال تو  باور  نمي‌کنم -
اين تقوی‌ام بس است که چون زاهدان شهر -
ناز و کرشمه بر سر منبر نمي‌کنم
http://khosousi.blogfa.com/post-326.aspx

محمدرضا شجریان و مجید درخشانی، آلمان، 1368

ای ساربان، ای کاروان
لیلای من کجا می بری
با بردن لیلای من
جان و دل مرا می بری
ای ساربان کجا می روی
لیلای من چرا می بری
در بستنِ پیمان ما
تنها گواه ما شد خدا
تا این جهان، بر پا بود
این عشق ما بماند بجا
ای ساربان کجا می روی
لیلای من چرا می بری
فنا نگيرد ز دنياي فاني
شراره عشقی که شد آسمانی
به یاد یاری خوشا آه و اشکی
به سوز عشقی خوشا زندگانی
همیشه خدایا محبت دلها
به قصه بماند به نام دل ما
که لیلی و مجنون فسانه شود
حکایت ما جاودانه شود
«رحيم معيني كرمانشاهي»

زنگ کاروان | کوروس سرهنگ زاده

آواز کم نظیر شجریان در ابوعطا به همراه ساز پیرنیاکان و عندلیبی در آلبوم پیام نسیم - اجرای لوزان سویس

ساز و آواز ابوعطا - شجریان

سحر به بوی نسیمت به مژده جان
 سپرم

Dar Khiyal - Mohamad.R.Shajariyan - محمد رضا شجریان - در خیال

Yazdan_r

Recent comments

Ermia Mohammad

Ermia Mohammad

n.g

moludian zahra

Related tracks