Eski püskü odasında dikkate değer tek varlığı kitapları olan genç Pokrovski ölmeden hemen önce aslında deliler
gibi âşık olduğu ama bir türlü açılamadığı Varvara’ya “perdeleri aç” demişti değil mi?
Varvara perdeleri açmış ama odadan içeriye en küçük bir ışık huzmesi bile girmemişti. Çünkü o gün şehir pustan ve
sisten yapılı bir kasvet anıtı gibiydi.
Tam o pusun ve sisin içindeyim işte. Tamamlanmamış tüm heveslerimle Neva’nın kenarında belki ahşaptan yapılma
dilenci kutuma birkaç bakır kopek atarlar diye laternamı döndürüp duruyorum.
Aslında dilenmek işin bahanesi. İnsanlara uzattığım ve içinde yalan dolan bazı acındırmaların olduğu o kötü yazılmış
mektubun da hiçbir önemi yok. Cılız, küçük bir ışık arıyorum ben. Köşeye sıkışmış dindar bir Hristiyan’ın çaresizce “ışığın
gelsin” diye yakarmasına yahut ikindiden yenice çıkmış Beyrutlu bir ihtiyarın “ah dünya” diyerek iç çekisine benzer bir
yalvarışa sahip değilim.
Onlar, kendilerini, kendilerinden çok daha büyük bir şeyin parçası haline getirebilmeyi başarmış son derece talihli
insanlar. Oysa ben, bütün talihsizliklerimi anlamlandırmaya çabalayarak hayatımı kuşatan enkazı incecik bir tırnak
törpüsüyle yarmaya çabalamaktan gayrısını yapamıyorum.
Allah kalbime “tek bir ayet seç ve onu anla” diye ilham etseydi o hiç şüphe yok ki “insana elinin emeğinden başkası
yoktur” ayeti olurdu.
Allah kuluna ilham eder. Buna böylece inanıyorum ben. Bütün kalbimle hem de. Ama sorun şurada: O korkunç
sıkışmışlığın çıkardığı uğultudan duyamıyorum O’nun sesini.
Şiir de yazamıyorum artık, aşk mektubu da. Oysa nicelerini yazıp bozmuştum. Laternamı biteviye ve yeknesak şekilde
çevirmekten ve ışığı umut etmekten başkası gelmez oldu elimden. “Elleri titrediği için saat tamirini bırakmak zorunda
kalan mahzun bir saatçi gibiyim” desem bana kimseler inanmaz üstelik.
Varvara, ah o iyi kalpli kız, Pokrovski’ye doğum günü hediyesi almak isteyerek on rubleyi, yani cebindeki son parayı bir
sahafın avcuna bırakmış, yine de alamamıştı o Puşkin kitaplarını değil mi? Pokrovski’nin bütün amacı oğluna kendisini
affettirmek isteyen ayyaş babası imdada yetişmiş, o da cebindeki son iki rubleyi vermiş, sahaf insafa gelerek bırakmıştı
kitapları değil mi?
Benim için kimse insafa gelmiyor gibi hissettiğimde aklıma geliyor sürekli o sahne. Bir sahaf insafa gelsin istiyorum.
Biri yardımıma yetişsin istiyorum. Işık olsun. Biraz aydınlık.
İstanbul’a geldiğim ilk yıl kaldığım o bodrum katında ışığın içeriye incecik sızmasını dileyerek açardım küçücük
pencerenin perdesini. Eğer pencerenin önüne bir araba park ettiyse -ki her zaman ederdi- ışık olmazdı. Gece ile gündüzü
ayırt edecek kadar bile aydınlık dolmazdı evin içine.

İsmail Kılıçarslan - Sizi bütün kalbiyle

Terör devleti İsrail, Elon Musk’ı kafakola alınca herkeste bir endişe hasıl oldu. Ne yapacağız, nereden haber alacağız,
İsrail’in Gazze’de yaptıklarını nasıl öğreneceğiz? Yersiz bir endişe mi bu? Değil; çünkü neredeyse bütün dünyada medya,
medyaya haber taşıyan ajanslar zaten İsrail lobisinin hükümranlığı altında, onun izni olmadan kıllarını kıpırdatamıyor,
gerçeği perdelemekte, yerine yalanı koymakta, İsrail’i aklamak, Filistinlileri karalamak için gereken her şeyi yapıyor.
Sosyal medyada da durum farklı değil; İsrail’in vahşi saldırılarına, açıktan savaş suçlarına ya da Filistin’in kendi
vatanlarındaki toprak hakkına dair bir şeyler yayınlamaya çalıştığınızda sansürle karşılaşıyorsunuz. Geride bir tek Elon
Musk’ın twitter’ı kalmıştı, şimdi o da ağır baskı altında... Hal böyle olunca; ya twitter da giderse diye endişelenmek, o
zaman bölgeden haber alamayız, İsrail’in gözlerden uzakta işlediği insanlık dışı cürümleri görünür kılamayız ve Filistin
halkının maruz kaldığı zulmü dünyaya duyuramayız diye endişelenmek elbette yersiz değil...
Öte taraftan, durumun kendisi, yani içinde bulunduğumuz çaresizlik halini daha da koyultan bu yeni çaresizliğimiz
bizler açısından oldukça dramatik... Hatta zavallıca... Kendimizi kendi elimizle getirdiğimiz bu nokta gerçekten çok
zavallıca... Haber almak, haksızlığı duyurmak ve haklıyı savunmak noktasında bu kadar dışa bağımlı hale gelişimiz,
neredeyse tamamı bize dost olmadığı aşikar emperyalist sermayenin malı olan küresel haber organizasyonlarının, medya
yapılarının, sosyal medya ağlarının esiri oluşumuz bizim için açıklanması çok müşkül bir durum...
Bizim kendi haber kuruluşlarımız, ajanslarımız, medya unsurlarımız var elbet... Ancak onların küresel dolaşım şansları
da bu sözünü ettiğimiz kötü niyetli sermaye yapılarının, medya imparatorluklarının gücüyle rahatlıkla tıkanabiliyor. Kaldı ki
bizim medya kuruluşlarımızın güçlükle bölgeye gönderebildiği muhabirler de İsrail’in saldırılarına maruz kalabiliyor ve her
işe maydanoz olan küresel medya etiği kuruluşları bütün bunları rahatlıkla görmezden gelebiliyor.

Gökhan Özcan - Pamuk ipliği olarak Elon Musk

Tam da bugünlerde; Türkiye-ABD ilişkilerinin, Çin-ABD ilişkilerinin, Rusya-ABD ilişkilerinin geleceğini sorgulama, doğru tespitler için çaba harcama zamanı. Uzunca bir süredir küresel ölçekte “geleneksel yapı ve kurumlar” ciddi oranda aşınıyor. İşlevini kaybediyordu. Ama Trump’ın gelişiyle bu “aşınma ve yıkım” deprem etkisi göstermeye başladı. 
Özellikle ABD-Avrupa ilişkilerinin, İkinci Dünya Savaşı’ndan bu yana ilk kez bu denli yıkıcı bir hal alması, Avrupa için karanlık bir dönem başlatır mı sorusu anlamlı hale geldi. Beş yüz yıldır, geleneksel sömürgeci ülkeler için tarihin sonu gelmiş olabilir mi? 

İbrahim Karagül-Türkiye Avrupa için kendini feda eder mi!

Ukrayna savaşı ile başlatılan planın nihai hedefi Türkiye-Rusya savaşı çıkarmaktı. Bunu iki kez denediler. FETÖ üzerinden denediler. Suriye savaşı üzerinden denediler.  
Eğer 15 Temmuz başarılı olsaydı bu savaş kesinlikle başlamış olacaktı. Zaten darbe ve müdahaleyi de bu amaçla yaptılar. Türkiye’yi tekrar Batı eksenine yerleştirip bir silah olarak Rusya’ya karşı kullanacaklardı. Eğer Suriye savaşı devam etseydi bu savaş yine çıkarılmış olacaktı. Bir şekilde yeni bir oldubitti ile bunu başaracaklardı. 

İbrahim Karagül-Güney ve Kuzey’deki iki büyük savaş bitti

İkinci Dünya Savaşı sonrası kurulan bütün düzen yıkılıyor. Kurulan bütün üst yapılar dağıtılıyor. Şu an henüz dokunulmamış yapıların hiçbiri ayakta kalamayacak. 
Bu öyle yıkıcı bir fırtına ki, güç haritalarını, siyasi ezberleri, bölgesel ve küresel ilişki biçimlerini temelden sarsacak, değiştirecek. 
Sadece Avrupa merkezli kurumlar değil; ulus-üstü bütün yapılar bu gidişle ortadan kaldırılacak. “Uluslararası Toplum” kavramının ve gücünün anlamı tarihe karışacak. Uluslararası sözleşmelerin anlamı kalmayacak. Uluslararası yargı ve yaptırımların anlamı kalmayacak. 

İBRAHİM KARAGÜL-“Türkiye-ABD Masası” da kurulacak.

İsrail, önceki gece Şam dahil Suriye’nin birçok bölgesini bombaladı. Bombalamakla yetinmedi, Şam’a doğru işgal haritasını genişletti. Kendince güvenlik alanı gördüğü bölgelere, Suriye topraklarına yerleşmeye dönük bir adım daha attı. Buralara Suriye ordusunun, hükümetinin, halkının girmesini engelliyor. 

İbrahim Karagül-Suriye savaşı tekrar başlarsa!

MHP lideri Devlet Bahçeli’nin başlattığı, Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın tam destek verdiği, bir devlet politikası olarak yürütülen “Silahların bırakılması, PKK’nın tasfiyesi, Terörsüz Türkiye” planı belli bir aşamaya geldi. 
Kamuoyu “Terörsüz Türkiye” hedefine büyük destek veriyor. Ancak “Çözüm Süreci” hayal kırıklığının etkisi yüksek. Bu yüzden olsa gerek, desteğin “sessizliği” dikkat çekici. PKK ve değişik isimler altında varlığını devam ettiren unsurlarının, süreci sabote etme, boşa çıkarma konusunda “eski alışkanlıklarını” devam ettireceklerine dair güçlü bir kanaat etkili. 

İbrahim Karagül-“Taş üstünde taş, omuz  üstünde baş kalmaz..!”

“Türkiye’nin bölünmesi”, küçültülmesi, parçalanması dönemi kapandı. Kuruluşundan bu yana devam eden korkunun bittiğini söyleyebiliriz. Çünkü bu yönde bütün hesaplar çöktü. 
Bu tezleri üretip besleyenler güç kaybetti, Avrupa’nın, ABD’nin, başka ülkelerin on yıllardır terör üzerinden, içeride PKK/FETÖ benzeri yapılar üzerinden yürüttükleri çalışmaların sonu geldi. 
Yüz yıl önce Osmanlı’yı imha eden, 21. yüzyılın başında Türkiye’yi bir kez daha imha etmeye çalışan, 11 Eylül sonrası yeni Ortadoğu haritaları çizip Türkiye’yi de “haritası yeniden çizilecek ülkeler” arasına katan akıl ve iradenin son saldırısı 15 Temmuz’la noktalandı.

İbrahim Karagül-“Türkiye’nin bölünmesi” dönemi artık kapandı. Hiçbir ülkede bu güç yok. “Kürt Kartı” kimin silahıydı? Bizi öldürenler şimdi “Bizi savunun” diyor!

“Suriye’de Alevilere saldırıları endişe ile takip ediyoruz” buyurmuş CHP Başkanı Özgür Özel.
Suriye devleti bulundukları yerlerde terör estiren, sivilleri öldüren, bomba-layan, devletin bütün uyarılarına rağmen bunu yapmaya devam eden Nusayri teröristlerin 100’e yakınını telef etti ya. Ona içerlemiştir.

İsmail Kılıçarslan - Sizce de öyle değil mi?

Suriye’de mezhep savaşı için yeni adımlar atılırken, “Suriye’yi parçala, bölgeyi parçala” planları yeniden sahaya sürülürken, aslında dünyanın tamamında bütün kartlar sahaya sürülüyor. 
ABD-Rusya yakınlaşması Çin-Rusya eksenini bitirir mi? Böyle eksen kaymasında Türkiye’nin ve Avrupa’nın durumu ne olur? Onlarca yıldır devam ettirdikleri “İslam’la Savaş”, Batı’nın kendi içinde bölünmesiyle sona erer mi?  Sadece sorularla bile her şeyi özetlemek mümkün. 

İbrahim Karagül-PKK’yı vur, Suriye’yi kurtar. Suriye’yi kurtar, İsrail’i vur!

Suriye yönetimi ile YPG (SDG) arasında yapılan anlaşma Türkiye için ne anlama geliyor? 
Suriye’nin bütünlüğünü sağlayacak, Türkiye’nin güvenlik endişelerini giderecek bir adım olabilir mi? 
“Terörsüz Türkiye” planının bir parçası mı? Türkiye-Suriye-Lübnan ortak güvenlik havzasına ulaşmada bir kazanım mı? 
Artık başladığını ilan ettiğimiz “coğrafyamızda harita bütünleşmesi”ne açılan ilk kapı mı?

İbrahim Karagül- Suriye-PKK anlaşması: ‘ABD Barışı’ bizim için hep ‘tuzak’ olmuştur! Türkiye’yi durdurma hesapları artık çöktü. Yenildiler. Terör örgütleri ‘bit pazarı’na düşecek.

Türkiye için, “terör dönemi” sona erdi. On yıllardır ülkenin kanını emen, içeride, bölgede ve dünyada onu zayıflatan en büyük “iç tehdit” ortadan kalktı. 
Ekonomik çöküşlerin, siyasi krizlerin, toplumsal çatışmaların ana sebebi olan ve ABD ve Avrupa için “içeriden saldırı” gücü olarak kullanılan terör yapılanmaları büyük oranda çökertildi. 
İster etnik kökenli olsun, ister mezhep kökenli olsun, inşa edilen Büyük Türkiye’de, artık bu yapılanmalara hiçbir şekilde alan açılmayacak. Bu “alan”ın açılmasına yönelik zaaf alanları kapatılacak. 

İbrahim Karagül-Türkiye için “iç tehdit” sona erdi.  Terör ve bölünme dönemi kapatıldı.  İsrail o ‘dansöz’ü kullanacak. Erdoğan tekrar seçilince neler olacağını iyi biliyor.

Ekrem İmamoğlu ve “örgüt” üyeleri gözaltına alındı. Terör ve para trafiği ağına mensup herkese ulaşan bir soruşturma başladı. 
Diplomasının sahte olduğunun tescil edilmesinden sonra, İstanbul Büyükşehir Belediye’sinde (İBB) adeta devlet içinde devlet kuran, bir “Paralel Devlet” yapılanmasına giden yapının çökertilmesi başladı. 
Bir proje çöktü. Artık FETÖ projesi mi, AB projesi mi, İsrail projesi mi, terör bağlantılı proje mi ortaya çıkacak. 

İbrahim Karagül-“Ekrem Projesi” çöktü: İBB’deki “Paralel Devlet” çetesi çökertildi. Bu ülke, “Zulüm 1453’te başladı” diyenlere teslim edilmeyecek! Para trafiğinin, sahtekarlığın ötesi var!

Aslında ‘Batı’ durmuyor. Yani ABD de uzak duruyor. ‘Karışmadığını’ da söyledi, gazetecilere, ‘konuyla ilgili her gelişmeyi ikide bir getirip sormayın’ mealinde dahi konuştu. Avrupa’yı başlığa çekmemin sebebi, ana muhalefet partisinin AB ile ilişkisinin siyasi düşünce ve politika inşasında, pratiğinde öncelikli olmasıdır…

Nedret Ersanel-Avrupa İmamoğlu’nun arkasında neden durmuyor?

Bir suç imparatorluğu kurmuş. Örgüt çerçevesinde her alanda görevlendirmeler yapmış. Belediye başkanları, meclis üyeleri, şirket sahipleri, ihale organizatörleri, medya çeteleri, sosyal medya yapılanmaları ve daha birçok örgütlenme kurmuş.

İbrahim Karagül - Görgüsüz, cahil, kibirli, aç gözlü.. Ekrem’in suç imparatorluğu çöktü. Ama CHP iç tehdit haline geldi. “İç operasyon karargâhı” oldu. ABD, Avrupa desteği yok. Birer birer devrilecekler... CHP’deki panik bundan.

Türkiye İsrail’i boykot etti,
CHP Türkiye’yi boykot etti.
Türkiye İsrail’i durdurmaya çalışıyor,
CHP Türkiye’yi durdurmaya çalışıyor.
Türkiye soykırıma karşı insanlık safında yer aldı,
CHP Türkiye’ye karşı İsrail ve soykırım safında yer aldı.
Bu CHP artık bir siyasi parti değil. Yeni tür bir örgütlenmedir. Bir iç cephedir, iç tehdittir. Türkiye ile içeriden savaşa tutuşmuştur.

İbrahim Karagül - Türkiye İsrail’i boykot etti, CHP Türkiye’yi boykot etti

Aklıma epeydir takılan bir konuda, sözüne, bilgisine, mesleki yetkinliğine çok güvendiğim birkaç insanla uzun, upuzun bir fikir alışverişinde bulundum ve yargım netleşti: Türkiye’de şarkıcı, oyuncu, ünlü dediğimiz bir takım isimler faşist bir mekanizma tarafından esaret altında tutuluyor. İnsanların konuşması da, konuşmaması da, fikir beyan etmesi de, fikir beyan etmemesi de bu faşist mekanizma tarafından kontrol ediliyor. 

İsmail Kılıçarslan - Bu ünlüleri bu faşistlerin elinden kurtaralım

İsrail Türkiye için varoluşsal bir tehdit haline gelmiştir. Sadece Türkiye için değil, sadece Filistin ve Lübnan için değil, coğrafyamızın bütün ülkeleri için birinci tehdit haline gelmiştir. Bu ülkelerin tamamının güvenlik ve tehdit değerlendirmelerinin birinci sırasında İsrail vardır. Bu artık bölgenin mutlak gerçeğidir. 

İbrahim Karagül - Artık Türk-İsrail savaşı kaçınılmaz. Doğrudan askeri karşılık görecek. Batı gücü parçalandı, Türkiye İsrail’in sınırlarına yerleşecek. Bizim haritamızda yeri yok! Türkiye’nin önünde diz çökecek.

Önce Netanyahu; “Türkiye ile kötüleşen komşuluk ilişkilerimiz var. Suriye’nin, Türkiye dahil olmak üzere hiç kimse tarafından İsrail’e saldırı için bir üs olarak kullanılmasını istemiyoruz. Türkiye ile Suriye’de çatışma istemiyoruz. Türkiye, ABD ile harika ilişkileri olan bir ülke. Başkan Trump’ın Türkiye lideri ile iyi bir ilişkisi var. Bu çatışmayı nasıl önleyebileceğimizi görüştük”…

Nedret Ersanel - Trump, Netanyahu’nun önünde Türkiye’yi neden övdü?

Birçok ülkenin Türkiye'nin kanatlarının altına sığınmak isteyeceği, kendini güvende tutacağı bir tarih aralığına geçtik. Bugün bunu açık etmeseler de, ulusal gurur meselesi gibi gölgede bıraksalar da, bölgemizdeki çoğu ülke yakında bu tercihle yüzleşebilir. 
Ama Türkiye'nin kanatları açık. Bir ucu Orta Asya’da bir ucu Afrika’da. Bir ucu Karadeniz’de bir ucu Hint Okyanusu’nda. Geçmişe bakanlar ve geleceği okuyabilenler, coğrafyada bin yıldır harita çizen siyasi genetiği algılayanlar bunun bir fırsat olacağını göreceklerdir. 
Sömürgecilik sonrası “ortaklıklar dünyası inşa etme”ye çalışan Türkiye’nin, yaklaşan büyük tufanda sığınılacak bir liman olduğu gerçeği, Orta Kuşak coğrafyasının hakim kanaati ve kimliği haline gelecektir. 

İbrahim Karagül - Beş yüz yıllık Batı düzeni bitti. ABD-Çin savaşı son sahne olur. Türkiye’nin kanatları geniş: Bir ucu Asya, bir ucu Afrika. O “Süper Kuşak” kurulacak. Tam bu sırada: CHP “iç isyan” başlattı. PKK gibi tasfiye edilecek. Türkiye durdurulama

Gazze bizim için ne ifade ediyor? Filistin halkının büyük mücadelesi sadece Filistin için midir? Ya da Gazze’de soykırımla imha edilen bir halkın durumu, coğrafyanın güçlü ülkelerine ne tür zorunluluklar yüklüyor? 
Gazze halkı için tek çözüm, onları o topraklardan çıkarıp daha güvenli yerlere taşımak mıdır? Peki bu bir sürgün, tehcir, etnik temizlik değil midir? Peki aslında bunu kim istiyor ve kim bizim üstümüzden bu kanaati servis ediyor?

İbrahim Karagül - İsrail’i “güçle” terbiye etme zamanı gelmişken, Gazze’yi boşaltıp İsrail’i kurtarmaya mı çalışalım! Buna “hicret” mi diyelim! Bu haliyle hicret haramdır! İngiltere için, ABD için, İsrail için “cihad” edenleri de gördük biz!

İsrail, Yunanistan, Rum Kesimi ve içeride CHP, Türkiye’ye karşı bir ittifak oluşturdu, bir “cephe” kurdu. Aynı ülkelerin yıllardır Doğu Akdeniz ve Ege’de yürüttüğü ortak askeri yapılanma, askeri anlaşmalar şimdi daha esaslı bir şekilde, içeride CHP’yi kullanarak, Türkiye’ye yöneldi. 

İbrahim Karagül - Türk devletleri  KKTC’yi sattı mı? “Orta Koridor’u kim sabote ediyor? İsrail, Atina’yı ve CHP’yi Türkiye ile savaşa soktu. EGE’deki adalar bir haftada el değiştirir!

“Türklerin 21. Yüzyılı” ya da “Türklerin ikinci kez dönüşü” ifadeleri geleceğin tarihçileri arasında çokça kullanılacak. Bugüne bakıp, detaylara takılıp, zihnini körleştirenler, bu büyük tarih ve coğrafya sıçramasını algılamanın yanına bile yaklaşamaz. 
Bunu dar anlamda milliyetçilik, klasik anlamda Osmanlıcılık gibi algılarsak, Büyük Güçler yapılanmasının yeni hâlini kavramaktan uzaklaşırız. 
Öyleyse milletlerin geniş tarih aralığında üstlendikleri rollere, siyasi genetiğine, tarih yapıcılığına, coğrafya formatlamasına yeniden dönmeli, 21. yüzyılın ikinci çeyreğinde olabilecekleri tahmin edebilmeliyiz. 

İbrahim Karagül - “Türklerin 21. Yüzyılı”, ikinci kez tarih dönüşü. Malazgirt’ten sonraki yeni Milletler İttifakı. O korkunç sabır, o büyük hedef, o diri siyasi genetik. Akdeniz’den okyanuslara taşacak güç inşa edilecek.

1-	İsrail Başbakanı Netanyahu’nun; “Birkaç kilometre ötede, Akdeniz kıyılarında bir halifelik kurulmasına izin vermeyeceğiz” cümlesi sıradan bir açıklama değil. 
2-	Bu bir Halifelik tartışması değil. Halifeliği yıkanların “yeniden kurulur” korkusu da değil. Türkiye’nin büyük güç inşasının hilafeti yeniden inşa edeceği endişesi de değil. Gerekirse bu da olacak ama açıklamanın ana gerekçesi, İsrail’in varoluş sorununa çözüm üretme çabasıdır. 

İbrahim Karagül - İsrail “Hilafet”i nasıl durdurur? Mesela başka: Batı’nın gücü dağıldı, dokunulmazlık bitti. Yeni stratejik değer tanımlıyor. En keskin korkuları kullanıyor Türkiye İsrail’in sahibidir.

Şöyle bir domino etkisi düşünelim: Hindistan Pakistan’a saldırır. Pakistan ve Bangladeş Hindistan’ı vurur. 20. yüzyılın bütün anlaşmazlıkları topyekûn bir savaşa dönüşür. 
Çin durmaz, kuzeyden Hindistan’ı vurur. ABD ve İsrail’in Çin’e karşı silahlandırıp güçlendirdiği Hindistan’ı zayıflatmak için bir fırsat yakalar ve bunu kullanır. Bu senaryo başarılı da olur. Belki de beklediği budur. 

İbrahim Karagül - Hint-Pakistan savaşı çıkarsa… Hindistan küçülür. Pakistan genişler. Bu İsrail kurgusudur. Süper Kuşak kırılamaz. Türkiye oyunu bozar. Cevabı Tel Aviv’de verilir.

İnanılmaz bir sabır sınavındayız. Türkiye ve coğrafyanın her köşesinde, ülkelerin, devletlerin, milletlerin dirençlerini son noktasına kadar zorlayan adımlar atılıyor, inanılmaz tahrikler yapılıyor. 
Ülkelere saldırıyorlar, içeride terör grupları oluşturup vuruyorlar, açıkça “yok edeceğiz” çağrıları yapıyorlar, İslam’la savaş nutukları çekiyorlar, harita küçültme projeleri servis ediyorlar. 
Açık açık “şu bölgeyi işgal edeceğim” diyebiliyorlar, “bizim bu ülkeyi parçalamamız lazım” diyebiliyorlar. Ülkelerin başkentlerini bombalıyorlar, askeri karargâhlarını vuruyorlar. Büyük bir haydutluk, bir yağmacılık, bir azgınlık ve arsızlıkla karşı karşıyayız. 

İbrahim Karagül - “Sabır sınavı” infiale neden olur. İsrail “Türkiye gazabı” yaşayabilir! Kurucu güç biziz, ne savunması! Selahattin her yerde, göremiyoruz… Artık yutkunmayacağız…

Kalbimizdeki ve zihnimizdeki haritalar fiziki haritalara göre çok büyük ve birbirine çok yakın. Çünkü zihinlerimiz yakın, çünkü kalplerimiz yakın. Çünkü duygu dünyamız, birlikte gelecek tasavvurumuz yakın. Çünkü siyasi genetiğimiz aynı.
İstanbul ile Kahire’nin, Şam ile Beyrut’un, Bağdat ile İsfahan’ın, Bursa ile Bosna’nın, Gazze ile kalplerimizin arasına kimseler sınır koyamaz, koyamıyor da. 

İbrahim Karagül - Bir sonraki Teknofest Şam’da yapılamaz mı? Tarih, coğrafya bizi şah damarınızdan yakaladı. Kıbrıs, Şam, Gazze, Beyrut: Yakın olan İsrail değil, biziz. Yüzyıllar dayanamadı, İsrail mi dayanacak?

Hindistan’ın önceki gece Pakistan topraklarına füze ve savaş uçakları ile saldırı başlatması, Güney Asya’yı bir anda hareketlendirdi. Haftalardır devam eden gerilim ve savaş açıklamaları, Hindistan’ın Pakistan’a 24 hava ve füze saldırısı ile gerçeğe döndü. 

İbrahim Karagül - Pakistan ezberleri bozar. Hindistan savaşı kaybeder. Babür’ün dönüşünü izleriz. Bin yıllık tarih bugüne gelir, Güney Asya’da harita değişir. Belki de zamanı gelmiştir!

Son iki haftada bütün dünyayı ilgilendiren olağanüstü şeyler yaşandı. Devam ediyor ve edecek. Yeni küresel güç yapılanmasının şekillenmesine dönük çok büyük adımlar atılıyor. 
Hepsinin merkezinde Türkiye var. Hepsinde kazanan tarafta Türkiye var. Hepsinde Türkiye akıl ve bilgelikle hareket ediyor. Hepsi Türkiye’nin güç inşasına çok büyük yığınaklar yapıyor. Hepsi Türkiye’nin “Süper Güç” gerçeğini tescil ediyor, ilan ediyor. 

İbrahim Karagül - PKK kendini feshetti. 47 yıllık kanlı tarih bitti. Son iki hafta: Hint-Pakistan savaşı, Rusya-Ukrayna barışı, ABD-Hamas görüşmesi, İsrail’in by-pass oluşu... Hepsinde Türkiye kazandı!

Ahmed Şara, Irak'ta Amerikan askerleri ile savaştı. Suriye’de HTŞ’yi kurdu. ABD tarafından başına 10 milyon dolar ödül kondu. Aranan terörist ilan edildi. Gün geldi Baas rejimi devrildi, Suriye’nin Devlet Başkanı oldu. 

İbrahim Karagül - Türkiye bütün güç haritalarının “düğüm noktası” haline geldi. Barış masası kurabilen tek ülke. Olmadığı masadan imza çıkmaz! İçerideki ‘yabancı’lar un ufak oluyor. Daha büyük sürprizler gelecek! Biz haklı çıktık, onlar kaybetti.

İki yüz yıl boyunca içimizi karartan haberler, kayıplar, işgaller, açlık, sefalet, yenilmişlik; Batı'nın azgın hegemonyasını yaşamış büyük bir millet olarak bugünlerde olup biteni anlamakta zorlanıyoruz.

İhsan Aktaş - Bu köşe yazısına başlık bulamadım: 'Gün dönümü'

Son zamanlarda insanın anlam arayışı ve mevcut sosyal medya düzeninden kaçışın yollarına dair denemeleri çok fazla görmeye başladım. Ya da dijital çağın sosyolojisi ilgi alanım olduğu için dikkatimi çekiyor olabilir. ‘Bir Başka Mesele’ programında içinde bulunduğumuz sanal düzeni anlamlandırmaya çalıştığımız konukların ortak görüşü de böyle. Çok değil 30 yıl öncesinde büyük bir özlem var. Bunun adı da sahicilik. Gerçeği arama ve hissetme hasreti de diyebiliriz.  

Ersin Çelik - Hatice Ebrar Akbulut: İnanılmaz saldırı altındayız

Cumhurbaşkanlığı Strateji ve Bütçe Başkanlığı 2025 yılı Mart ayı sonu itibarıyla kamu personel istatistiklerini açıkladı. Açıklanan verilere göre 5.243.896 (Aralık sonunda 5.241.753) kamu personeli istihdam edilmektedir. 

Ahmet Ünlü - 2025 yılı Mart sonu itibarıyla açıklanan her statüdeki kamu personel sayısının analizi

Trump’ın Körfez ziyaretinde “Amerikan Neoconlar”a ve “ulus inşacı Liberal şahinler”e yönelik sert eleştirilerde bulunması “Önce Amerika” söyleminin ete kemiğe bürünmeye başladığını gösteriyor. Ziyaret Trump ve Netanyahu arasındaki kırılmayı ifşâ etti. Netanyahu, Trump’ın İsrail’in kuyruğunu izlemesini bekliyordu. Trump ise Netanyahu’ya “sarı kart” gösterdi. 

Abdullah Muradoğlu - Neoconlar panik atak yaşıyorlar!

Eskiden, yazılarını okuyarak, konuşmalarını dinleyerek hatta hal ve tavırlarına bakarak kendilerine hayran olduğumuz bir hayli kalem ve kelam erbabı vardı. Bunlardan biri de genç yaşta ve hayatının en verimli devrinde vuku bulan vefatıyla bizleri hüzün deryasına gark eden merhum Erol Güngör’dü. O, kalem ustalığının yanı sıra ahlak ve karakter âbidesi olarak da dostları tarafından çok seviliyor ve hürmet ediliyordu. Nerede, ne zaman karşılaşsam, yanında daha fazla kalma ihtiyacı duyuyordum.

Dursun Gürlek - Prof. Dr. Erol Güngör’ün enfes bir yazısı

Birinci yılı bitirince, elde edilen sonuç ve tecrübenin verdiği birikimle “Nesil Bir Yaşında” başlıklı bir yazı yazmış, tepkiler ile bunlara karşı tavrımızı şöyle ifade etmiştik:

Hayreddin Karaman - Birinci yılın sonunda NESİL

Dervişe sormuşlar: “İnsanı nerede gördün?” Cevap vermiş: Düşerken gördüm insanı. Tutunduğu tuğlayı Rabbi bilmekle meşguldü. Başkasının putuna İbrahim’di, başkasının günahının masumuydu düşerken insan. Öyle bir düşüşle düşüyordu ve bu düşüş ona öyle büyük bir zevk veriyordu ki mest oluyordu mutluluktan. “Benim kararım” diyordu, “benim sevabım” diyordu, benim günahım, benim Rabbim, benim dünyam, benim hayatım. Her “benim” dediğinde düşüyordu insan. Düşmenin her türünü ezberine aldığını zannederek düşüyordu. Üstelik düşerken dönüşü bildiğinden yüzde yüz emindi. Döneceği yerin orada, öylece kendisini beklediğinden hiç şüphesi yoktu. 

İsmail Kılıçarslan - İnsanı nerde gördün?

Resmi rakamlara göre tarım alanında çalışan çiftçilerin yaş ortalaması 59.
Seneye bu yaş 60 olacak. 
Kırsal bölgelerde yaşlanan çiftçilerin yerini dolduracak genç nüfus lazım.
Ama yoklar, çoğu büyük şehirlere göç etti.
Gençler tarımda çalışmak istemiyor.
18-32 yaş arasındaki çiftçilerin oranı şu an yüzde 5.

Yaşar Süngü - Gençler şehirlerde mutlu mu?

Türkiye’de çok hikâye duyduk, işittik. Halk partisinin demokrasiye inandığını iddia etmesi mesela. Yahut 24 saat daha direnince AB kararıyla hükümetin düşeceği… Ya da Lozan’ın 2023’te biteceği… Neler, neler.
En büyük hikâyeyi hep bu tür şeylerde aradık.

Yusuf Dinç - En büyük hikâye bir hikâye lazım olduğuymuş meğer

Almanya-İsviçre seyahatimizin İsviçre ayağını yazıyor Ayşe Akdağ kardeşimiz iki yazıda. Zürih, Basel, Lozan ve Montrö seyahatimize sizi de dâhil eden bu leziz yazıları zevkle okuyacağınızı umuyorum. Keyifli okumalar…

Yusuf Kaplan - Zürih, Basel, Lozan ve Montrö seyahatleri… (1)

Sosyal medyanın en güçlü haber mecrası Yeni Şafak.
Yeni Şafak Gazetesi olarak yayın hayatına başladığımız ilk günden itibaren ülkemizde demokrasinin tüm kurumları ile yerleşmesi, milli irade ve değerlerimizin hâkim olması için tüm gücümüzle çalıştık. Bu ülkenin geleceğinin derin sularda boğulup gitmemesi için çaba sarf ettik. Fırtınalı günlerde sığınılacak bir liman olduk. Bugüne kadar ülkemize yapmış olduğumuz katkıyı bundan sonra da okurlarımızın desteği ile sürdürmeye devam edeceğiz. Her gün Yeni Şafak’la yeni bir umut olacak.

Yeni Şafak

Popular tracks