نوروز با تمامی آیین ها و رسم هایش؛ از شروع تا پایانش: از چهارشنبه سوری اش تا سیزده به درش و خاطره هایی که از خود بر جای گذاشته است و بر جای می گذارد. ترانه قدیمی و زیبای بنفشه با صدای بانو گیتا شاید بخشی از آن خاطرات باشد     

بنفشه؛ ترانه قدیمی، بانو گیتا

بسألك بس يالحبيب حتى من غير الزعل ..
آنه في حبك غريب والله في قلبك أمل ..
آه .. لو تدري شكثر الهم في قلبي يزيد ..
كل ما قربت تبتعد .. وأحس في حبك غريب ..
ودي تسمع قصتي وتاخذ بديني ...
وتمسح جروحي ودمعتي وتحن علي ..
ودي لي قام الفرح تسمع غناووي الشووق ..
نبتدي قصه يديده بالفرح من غير زعل ..
واللي غير هالزمن ماتعتب عليه ..

بسألك - فرقة الاخوة البحرينية

طلال مداح - علامه ماينابيني - اسطوانة

ترانه سرا : حسین نجفیان _ آهنگ و تنظیم : کوروش یغمایی _  سال انتشار : ۱۳۵۸

فریدون فروغی  _ کوچۀ شهر دلم

هنو میشه تو چشات خیلی چیزا رو تازه کرد
میشه با گرگر دستای تو خیلی کارا کرد
میشه تو چشمای تو گم شدو مرد
میشه دریارو به بغض تو سپرد
میشه با چشم تو رنگارو شناخت
میشه بهترین ترانه ها رو ساخت
نگو دیره من از این فاصله ها بدجوری گریم می گیره
نگو دیره من از این بی خودیا بدجوری گریم می گیره
آره گریم می گیره
میشه هر قصیده رو با چشم تو اندازه کرد
میشه تو چشمای تو قدیمی ها رو تازه کرد
همه کاشی کاریا خرابه ها
همه ماشین دودیا مثنویا
میشه فریاد زد رفت تا ته دشت
میشه دریا شدو از خشکی گذشت
نگو دیره من از این فاصله ها بدجوری گریم می گیره
نگو دیره من از این بی خودیا بدجوری گریم می گیره
آره گریم می گیره

(شب و شام)

sattar1.blogfa.com

ستار - نگو دیره

محمد نوری (زادهٔ ۱ دی ۱۳۰۸–درگذشتهٔ ۹ مرداد ۱۳۸۹) خواننده ایرانی بود. محمد نوری موسیقی را زبانی جهانی و از آن تمام اقوام و ملت‌های روی زمین می‌دانست و از همین رو به اقتباس و الهام از هنر کلاسیک غرب معتقد بود.[۱] او برنده جایزه «خورشید طلایی» (۵۰ سال صدای متفاوت و ماندگار) در سال ۷۸ از جشنواره مهر و دارای مدرک درجه یک هنری خوانندگی از شورای عالی ارزیابی کشور و وزارت ارشاد بود. وی در سال ۱۳۸۵ (چند سال پیش از مرگش) به عنوان چهرهٔ ماندگار برگزیده شد.
نوری در تهران زاده شد و در جوانی آواز را نزد خانم اولین باغچه‌بان و تئوری موسیقی را نزد سیروس شهردار و فریدون فرزانه، اساتید هنرستان عالی موسیقی، فراگرفت. وی شیوهٔ آواز خود را متأثر از بافت و غنای زخمه‌ایِ اساتیدی چون حسین اصلانی، ناصر حسینی، و محمد سریر می‌داند.

دههٔ بیست، دوران آغاز نوعی تفکر در شعر و موسیقی آوازی درمیان مردم ایران، به‌ویژه نسل جوان بود که بخشی را می‌توان متأثر از نشر و پخش وسیع‌تر موسیقی علمی و آثار فولکلور کشورهای مختلف جهان ازطریق رادیو و صفحات گرامافون دانست. «محمد نوری» در همین سال‌ها - سنین نوجوانی - با خواندن اشعار نوینی که برروی نغمه‌های روز مغرب‌زمین و برخی قطعات کلاسیکِ آوازی سروده شده‌بود، کار خوانندگی را آغاز کرد. او طی سال‌های بعد، با تکیه بر تحصیلات هنرستانی و دانشگاهی خود، توانست هویت مستقلی به این اندیشه و گرایش ببخشد و با اجرای آثار اساتیدی که قبلاً ذکر آنان رفت، فضای متفکرانه‌ای به گونهٔ آوازیِ خویش دهد.

آوازهای این استاد، طی پنج دهه، درمیان سه نسل، شأن و اعتبار ویژه‌ای کسب کرده‌است. این هنرمند در حاشیهٔ سال‌های پرتلاش، با اجرای بیش از سیصد قطعهٔ آوازی، تقریر و ترجمهٔ مقالات و سرودن اشعاری از ترانه‌های ماندگار، بیش از پیش خود را در دل مردم این مرزوبوم جا داد. او اخیراً چند اجرا به نفع بیماران خاص داشت. صدای او برای نسل گذشته یادآور لحظه‌های خوب و مهربانی‌های سرشار، و برای نسل امروز، آفرینندهٔ شیرین‌ترین خاطرات است. وی ترانه‌های میهنی زیادی اجرا کرده‌است. یکی از مهمترین و معروف‌ترین ترانه‌های وی، جان مریم نام دارد که آهنگ زیبای آن از ساخته‌های خود نوری است.

نوری در کنار تحصیل در رشته ادبیات زبان انگلیسی و رشته نمایش، آواز ایرانی را نزد اسماعیل مهرتاش آموخت. بعد از آن نزد اساتید هنرستان عالی موسیقی «سیروس شهردار» و «فریدون فرزانه» و«مصطفی پورتراب» رفت و از آن‌ها تئوری موسیقی، سلفژ و نوازندگی پیانو را فراگرفت. آواز کلاسیک را نزد اولین باغچه بان و فاخره صبا آموخته و شیوه آوازی خود را با تاثیر از استادانی چون حسین اصلانی، ناصر حسینی پیدا کرد و رفته رفته به شیوه منحصر به فرد خود دست یافت. شیوه‌ای که به سختی می‌توان آن را در زیر شاخه‌ای از شاخه‌هایی چون پاپ، کلاسیک و... گنجاند.او پس از انقلاب اسلامی و پس از مدتی سکوت، فعالیت هنری خود را با آلبوم در شب سرد زمستانی همراه با فریبرز لاچینی و احمدرضا احمدی در سال ۱۳۶۸ از سر گرفت و این همکاری بعدها با آلبوم آوازهای سرزمین خورشید ادامه یافت. اندگار]] موسیقی انتخاب و معرفی شد. او فارغ‏‌التحن اشعاری از ترانه‌های ماندگار، بیش از پیش خود را در دل مردم این مرزوبوم جا داد. او در سال‌های صیل از هنرستان تئاتر، زبان و ادبیات انگلیسی از دانشگاه تهران، و مبانی تئاتر از دانشکدهٔ علوم اجتماعی بود. وی به لحاظ پایبندی به اخلاقیات و پرهیز از دروغ و فریب به جایگاه والایی در بین مخاطبان و در اجتماع دست یافت.این استاد، طی پنج دهه، درمیان سه نسل، شأن و اعتبار ویژه‌ای کسب کرد. این هنرمند در حاشیه سال‌های پرتلاش، با اجرای بیش از سیصد قطعه آوازی، تقریر و ترجمه مقالات و سرودآخر عمر چند اجرا به نفع بیماران خاص داشت. صدای او برای نسل گذشته یادآور لحظه‌های خوب و اجرای ترانه‌های مختلف محلی آذری، گیلکی، شیرازی و... او همچون «جان مریم»، «شالیزار»، «واسونک»، «جمعه بازار» و... به لحاظ احساس و لهجه در نهایت زیبایی و استادی است.در سال ۱۳۸۵ او از سوی سازمان صدا و سیما به عنوان [[چهره مانی‌های سرشار، و برای نسل امروز، آفریننده شیرین‌ترین خاطرات است. وی ترانه‌های میهنی زیادی اجرا کرده‌است که هر یک اوج حس وطن دوستی را در دل ایرانیان بیدار می‌کند. یکی از مهم‌ترین، زیباترین و معروف‌ترین ترانه‌های وی، جان مریم نام دارد.سرانجام پس از سال‌ها مبارزه با بیماری سرطان مغز استخوان و وخامت وضعیت جسمانی در شامگاه ۹ مرداد ۱۳۸۹ در بیمارستان جم در تهران به دیار باقی شتافت


نمی شه غصّه ما رو ٬ یه لحظه تنها بذاره
نمی شه این غافله ٬ ما رو تو خواب جا بذاره
ما رو تو خواب جا بذاره
دلم از اون دلای ٬قدیمیه از اون دلاست 
که می خواد عاشق که شد ، پا روی دنیا بذاره 
پا روی دنیا بذاره
دوست دارم یه دست ، از آسمون بیاد ما دوتا رو
ببره از اینجا و ٬ اون ور اَبرا بذاره
تو دلت بوسه می خواد، من می دونم امّا لبت 
سر هر جمله ی دلش ، می خواد یه امّا بذاره
بی تو دنیا نمی ارزه ،تو با من باش و بذار 
همه دنیا منو ، همیشه تنها بذاره

نمی شه غصّه ما رو ٬ یه لحظه تنها بذاره
نمی شه این غافله ٬ ما رو تو خواب جا بذاره
ما رو تو خواب جا بذاره
دلم از اون دلای ٬قدیمیه از اون دلاست 
که می خواد عاشق که شد ، پا روی دنیا بذاره 
پا روی دنیا بذاره

من می خوام ،تا آخر دنیا ، تماشات بکنم
اگه زندگی برام چشم تماشا بذاره
دوست دارم یه دست ، از آسمون بیاد ما دوتا رو
ببره از اینجا و ٬ اون ور اَبرا بذاره
تو دلت بوسه می خواد، من می دونم امّا لبت 
سر هر جمله ی دلش ، می خواد یه امّا بذاره
بی تو دنیا نمی ارزه ،تو با من باش و بذار 
همه دنیا منو ، همیشه تنها بذاره

آرزوها - محمد نوری

به یاد ناصر ملک‌مطیعی
اجرای نخست ترانه‌ی «ای خدا»(داش‌غلام)
ترانه‌ی لب‌خوانی در فیلم « غلام ژاندارم» - سال 1350
کلام‌پرداز: امان منطقی
آهنگ‌ساز: انوشیروان روحانی
خواننده: عارف

Gholam Jandarm Soundtracks

به یاد ناصر ملک‌مطیعی - اجرای نخست ترانه‌ی «ای خدا»(داش‌غلام)- تبدیل شده از روی ("1/4 ریل)مرجع

لالایی ارواح_دنگ شو | Lalayie arvah_Dang show

ترانه سرا: بیژن ترقی | آهنگساز: پرویز یاحقی | سه تار: حسین مجیدیان | آلبوم: خزان و آرزو

www.facebook.com/delnavazan.playlist

به رهی دیدم برگ خزان
پژمرده ز بیداد زمان
كز شاخه جدا بود
چو ز گلشن رو كرده نهان
در رهگذرش باد خزان
چون پیك بلا بود
ای برگ ستم دیده ی پاییزی
آخر تو ز گلشن ز چه بگریزی
روزی تو هم آغوش گلی بودی
دلداده و مدهوش گلی بودی
ای عاشق شیدا، دلداده ی رسوا
گویمت چرا فسرده ام
در گل نه صفایی، باشد نه وفایی
جز ستم ز وی نبرده ام
بار غمت در دل بنشاندم
در ره او من جان بفشاندم
تا شود نو گل گلشن دیده شود
رفت آن گل من از دست
با خار و خسی پیوست
من ماندم و صد خار ستم
این پیكر بی جان

به رهی دیدم برگ خزان | ایرج بسطامی

آمدنوبهار-سیمین غانم

marjan آهنگساز : عماد رام 
شاعر : میبدی , خواننده : مرجان

آمدنوبهار-سیمین غانم

a_k_nox