حياتى باختصار,,,
 انا ساقية,, مربوط بحبل دايب مستعد,,, للانهيار
 ومفيش حد ساندى الا العلى الجبار
 وجنبى زرعه جَمِيلَة اسمها الصبار
 والناس شيفانى بطريقتها ,,, وياحسرتها 
اللى شايفنى صاحب كاس وغدار 
اللى شايفنى فلاتى وعايش حياتى
 اللى شايفنى كأيب , وبكره الصاحب حتى الغريب
 اللى شايفنى بحور واللى شايفنى بكبر
 اللى شايفنى شكاك خاين وبتغير
 اللى شايف فكرى مريض وقديم ولازمنى اللبس توب جديد يليق بالحاضرين 
ممكن اكون كل دول بس انا مش عايش بين الاولياء الصالحين
 انا ،،، ثم اما بعد.. 
انا مجرد ملامح بتعافر بتكابر لاجل الوصل مايفارقنى ويغادر 
انا هوا مليان غباااااااااااار الهم بس ساعات بنسى الغم
 انا دموع ويا جروح بس صابر ومش بنوح 
انا عند فى لحظه غضب وضعف فى لحظه عتب 
انا كيان ملوش مكان بس ليا قلمى الونسان 
انا آخر نقطه فى السطر وآخر خط فى الحبر لكن انسان
 انا اغنية حزينه جوه شريط مكسور
 انا الغريب فى بلد غريب عايش وحيد لكن مؤمن بربى قريب
 ليا صاحب بس مليش حبيب انسى معاه روحى ويكون لى طبيب مفيش حد بيبقى كله عايش عالوحدة
 ياما ناس كتيرعهدة ولا وفت ..... 
لا وفت...	
 وفت بوجع مؤلم حزين سكن جوه قلبى وحلف ما يغادر لسنين
 وفت بكسرة نفس كانت بتتمنى سماع صوتك وقت سوكاتك

 وفت بأهتمام الغير منا كنت زمان غير وسبتيه علشانى يبقى العيب مش فيكى العيب فى اللى اهتم بيكى وضيع ووقته وسخر روحه ليكى
اياكى كنتى فاكره هسبلك قلبى يضيع فى حبك الغريب
 اصلك غريب طبعك غريب كلك على بعضك غريب ازاى اسبلك روحى واكون لكى حبيب
 ولا عايزنى اشربك كاس من دم عشان تحسى وتهتم منا كنت دايما جنبك وناسى همى لاجل انسيكى همك 
واكون ونسك 
منا كنت ليكى قريب وصاحب وقت الضيق
 لا فى يوم شكيت ولا مليت وطول الوقت بهتم بيكى
 كانت نيتى صافية لاكن طلعتى مش صافية
 كنتى شايفه نفسك وعايزة كل الناس تبوس نعلك وتركعلك مش غريب عليكى قله اصلك ماهو من طبعك 
خسارة على مشاعرى اللى خرجتلك فى لحظه
 كنتى محتاجه فيها الامان يأويكى ويداويكى
 مش ذى اللى لعبو بيكى 
ما كنتى بين ايدى كان من السهل اللعب بيكى
 بس انا غير لانى حسيت بيكى 
ولا فكرت فى ماضيكى
 شفتك حلم بس يا خسارة وكمان خسارة فيكى كلمه خسارة عشان طلعتى وهم
 ذى الكمان بلا وتر
 عديمة الاحساس والنية بدون مزاق ولا مزيه
 من الاول شكلك مش طبيعية متلونه بمليون لون
 بتتصنعى ليه وعلى مين
 ما تقولى من الاول انا جايه اعيش معاك يومين 
سبتك اليومين 
بس انا سم عقارب على تعابين وانا حظرتك
 
اقولك حاجه من القلب والاحساس انتى اخرك كاس
 وهزه وسط وسط الناس مهو اللى زيك مداس
وبتقولى جواز
 روحى يا اللى كنت بناديكى روحى
 روحى لوحد شبهك يسمعلك وتخلقيلو حكايه جديده من وجعك
 ينسيكى ويسقيكى كاس العذاب 
مرارة اكتر من اللى فات 
ولا ليكى عازه وتكدبى وتقولى بعانى 
انتى اللى زيك يعانى من ريحه عفن جوه بدن عشق الخيانه 
مهو كله واقف على بابك مستنى دوره
 مهو دفع التمن
 انتى مشفتش معايا غير الطيبه والحنية
 والدلع والمشاعر باخلاص وصدق نيه واحترمتك كانسانه يا عديمة الانسانية 
روحى اللى شبهك فيكو من بعض كتير
 اما انا مشبهش غير نفسى كفايه عندى ضمير 
ومتحاوليش تحننى قلبى من تانى
 وتحسسينى انك انسانه   
 بتقدم الولاء والتمانى 
ومش قادره تنسينى وانك هتموتى من بعٌدى 
اسمعينى
 انا لو بايدى لاحفر قبر واسميه باسمك اللى كرهته لانه اسمك
 وادفن اليوم اللى جسمى فيه لمس جسمك
 وادفن نفسك ووصفك وقربك
 كل كلامك وايامك حتى سلامك 
كل حاجه حلوة فيها ريحتك وكيانك
وكرهت صورتى جنب صورتك متحددة بلون اسود ذى قلبك 

وانا قلبى مش محطه تغيرى فيها ماضيكى ووجع الاونطه 

ولا مفكره انى هصدقك وهنسيكى بجد
 انتى اصلا مش حد
 ومهما عملتى انتى اخرك قبر ووجبه لشويه دود تحت الارض 

قبل ما تمحى الذكريات 
وتقولى انا ضحية شويه كلاب
 اسالى نفسك كام واحد عدى عليكى وفات
 العيب مش فيهم 
العيب فى رخص نفسه ليهم 
لا انا شاعر ولا كاتب
 انا بكتب خواطر لاجل خاطرى اللى اتوجع لما لاقيكى
 وصدق روحه لما اواكى وخلى ليكى كيان 

كنت دايما ضهرك 
كنت قلقك وخوفك 
كنت دموع ويا دموعك 
كنت مزيكا ويا صوتك
 كنت امان ليكى وضميتك 
كنت سمعك ويا صوت نفسك 
عمرى ما استغليت ضعفك 
كنت ليكى عيون ما تنام
 كنت ليكى منبة رنان
 ياااااااوجع فوق جبينى اتكتب يوم ما حسيتك 
كانت عيونى عميت ولا رايتك 
ما كنت انا عايش مع غربتى ووحدتى وكنت حامد ربى على نعمتى
 انت ملكش وصف انت قلبك صدى من كتر الرخص 
رخص كلامك ومشاعرك
 حتى اخر مرة وانا بمسح دمعك 
محستكش كنت بارد
 مستغربش من الوصف انت عمرك ما هتحس
 وانا بحمد ربى انه قلبى مستسلمش.

حياتى بإختصار-الجزء الاول

Abdelazim suliman