ترجمه قطعه شِلال‌گُل:

هم جونم ولا هم ایمونم یار مهربونوم/کلی سَر دای تَشُم زدی ولا تا گِر نُخونوم (هم جانم، هم ایمانم، یارِ مهربانم؛ از نوک سر تا نوک ناخن پایم را آتش زده‌ای)
------------------------------
دیدمه ولا شلال گلی ولا دم او در نشهسه/دست کنیت ولا زر بغلم خدا قدمه شکَهسه (یارِ بلندبالایی را در پهنای در دیده‌ام؛ یاری‌ام دهید که بایستم چرا که غم عشقش کمرم را شکسته است)
-----------------------------
اومشویه خدا چهارده شویه والا دلِ کُر و درده/دَرمونِ والا دلدرد کُر خدا تی جومه زرده (با امشب چهارده شب است که عاشق "کُر" دلش درد می‌کند؛ و درمان دلدرد او نزد یارِ پیراهن زرد است)
------------------------------
هم جونم ولا هم ایمونم خدا هم جی خیشونوم/کلی سَر دای تَشُم زدی ولا تا گِر نُخونوم (هم جانم، هم ایمانم، تو برای من همه‌ کس هستی؛ از نوک سر تا نوک ناخن پایم را آتش زده‌ای)
------------------------------
یه گلی ولا من مالمون ولا ره وو غریبی/هَر کَمون ولا نازک دلیم ولا سیش بگریویم (گُلی "معشوق" از دیارمان به غریبی رفته است؛ هر که‌مان نازک‌دل و دلتنگیم برایش بگرییم)
....................
چه سخته ولا مال بار کنه ولا گلته نبینی/ دهسهَ زونیت بگری ولا غمگین بشینی (سخت است آبادی کوچ کند و گُل به همراهشان برود و تو او را دیگر نبینی/ دست به زانو بگیری و غمگین بنشینی)
------------------------------
هم جونم ولا هم ایمونم ولا هم جی خیشونوم/کلی سَر دای تَشُم زدی ولا تا گِر نُخونوم (هم جانم، هم ایمانم، تو برای من همه‌ کس هستی؛ از نوک سر تا نوک ناخن پایم را آتش زده‌ای)
--------------------
مالَلِ خدا سرحد نشین والا بِهسه و روشیر/هر کسی خدا هُمسی گله والا وانیبوهه پیر ( آبادی‌های مناطق سردسیر در کرانه‌ی "روشیر" اتراق کرده‌اند؛ گُلِ من " یارِ من" آنجاست و هر کسی همسایه‌ی اوست همیشه زنده و جوان است)
-------------------
هم جونم ولا هم ایمونم ولا هم جی خیشونوم/کلی سَر دای تَشُم زدی ولا تا گِر نُخونوم (هم جانم، هم ایمانم، تو برای من همه‌ کس هستی؛ از نوک سر تا نوک ناخن پایم را آتش زده‌ای)

(Shelal Gol)شِلال گُل

که ایران چو باغیست خرم بهار
شکفته همیشه گل کامکار
اگر بفکنی خیره دیوار باغ
چه باغ و چه دشت و چه دریا، چه راغ
نگر تا تو دیوار او نفکنی
دل و پشت ایرانیان نشکنی
کزان پس بود غارت و تاختن
خروش سواران و کین آختن
زن و کودک و بوم ایرانیان
به اندیشه بد مَنه در میان
همه سر به سر دست نیکی بَرید
جهانِ جهان را به بد مسپرید
نخوانند بر ما کسی آفرین
چو ویران بود بوم ایران زمین
دریغ است ایران که ویران شود
کُنام پلنگان و شیران شود
ز ضحاک شد تخت شاهی تهی
سر آمد بر او روزگار مهی
چنین است کردگار گردان سپهر 
گهی درد پیشت آرد ، گاه مهر
به کام تو گردد سپهر بلند
دلت شاد بادا تنت بی گزند
چنین روز روزت فزون باد بخت
بداندیشگان را نگون باد بخت
بیا تا همه دست نیکی بریم
جهانِ جهان را به بد مسپریم
وزین پس بران کس کنید آفرین 
که از داد آباد دارد زمین
بسازید و از داد باشید شاد
تن آسان و از کین مَگیرید یاد
کسی باشد ار بخت پیروز و شاد
که باشد همیشه دلش پر ز داد

ایران زمین فردوسی علیرضا قربانی

ای عشق شکسته ایم مشکن ما را/ فریدون مشیری/ جواد معروفی/اجرا: رضا غنوی

Che bi neshat Bahari

A Sample, Recorded in 2014. 

Song: Golnar
Sibarg Ensemble
Kamancheh: Niloufar Shiri
Dayereh: Arian Khoroushi
Piano and Vocal: Hesam Abedini


Golnar-Sibarg

نوای قریه-زلفای یاروم بی نظیره

▨ نام شعر: تو را با چه نامی بخوانم؟
▨ شاعر: م. آزاد (محمود مشرف آزاد تهرانی)
▨ با صدای: م. آزاد (محمود مشرف آزاد تهرانی)
▨ پالایش و تنظیم: شهروز کبیری
ــــــــــــــــــــــــ
تو را دوست دارم
تو را با همین چشم‌های هراسان
تو را دوست دارم
تو را در زمستانِ بیداد
تو را ای صدایِ صداها
تو را ای خیالِ رهایی
در این شب که یلداست
در این عسرت، این وهم، این بی‌پناهی

تو را با چه نامی بخوانم؟
به نامی که زیباترین است،
نامی که داری؟
بخوانم تو را بختِ بیدار
بنامم تو را روشنی، روشنایی؟
تو را ماه
تو را مهر
تو را مهربان، مهربانی؟
تو را با چه نامی بخوانم؟
▨ 
م. آزاد

م. آزاد | تو را با چه نامی بخوانم؟

▨ نام شعر: یاد
▨ شاعر: نیما یوشیج
▨ با صدای: احمد کیایی
▨ پالایش و تنظیم: شهروز
ـــــــــــــــــ
یادم از روزی سیه می‌آید و جای نموری
در میانِ جنگلِ بسیار دوری.
آخرِ فصلِ زمستان بود و یک‌سر هر کجا در زیر باران.
مثل این که هر چه کِز کرده به جایی،
بر نمی‌آید صدایی.
صف بیاراییده از هر سو تمشک تیغ‌دار و دور کرده
جای دنجی را.
یاد آن روز صفابخشان!
مثل اینکه کنده بودندم تن از هر چیز
می شدم از روی این بامِ سیه
سوی آن خلوت گل‌آویز،
تا گذارم گوشه‌ای از قلب خود را اندر آن‌جا
تا از آن جا گوشه‌ای از دل‌ربای خلوت غم‌ناک روزی را
آورم با خود.

آه! می‌گویند چون بگذشت روزی
بگذرد هر چیز با آن روز.
باز می‌گویند خوابی هست کار زندگانی
زان نباید یاد کردن
خاطرِ خود را
بی‌سبب ناشاد کردن.
بر خلافِ یاوه‌ی مردم
پیشِ چشمِ من ولیکن
نگذرد چیزی بدون سوز
می‌کشم تصویر آن را
یاد من می‌آید از آن روز!
▨ 
نیما یوشیج
بهمن ۱۳۲۰

نیما یوشیج | یاد | صدای احمد کیایی

Ricci Broomandan: Vocals
Nader Davari: Guitar
Lyrics: Baba Taher
Mastering: Ali Kamali (arkwaves.com)
Special Thanks To: Baubak Baghi
Inspired by the sound track of Bab' Aziz film composed by Arman Amar/Salar Aghili
--------------------------------
Facebook Page Link:
https://www.facebook.com/#!/riccibroo...

Ricci Broomandan|Nader Davari Ashianam Bash|آشیانم باش

https://www.facebook.com/groups/215561911841183/
همچو شمع بزم می سوزم زبان خویش را
کز چه روشن ساختم راز نهان خویش را
آن حباب خانه بر دوشم که در دریای عشق
ساختم بر موج طوفان آشیان خویش را
چون صبا سرگشته ام در وادی آوارگی
 می روم تا گم کنم نام و نشان خویش را

ساز و آواز مخالف سه گاه - آلبوم قدر محبت

هوشنگ کامکار در سال ۱۳۲۵ در سنندج به دنیا آمد. موسیقی را نزد پدرش استاد حسن کامکار آموخت و مدت ۲ سال در هنرستان عالی موسیقی تهران به تحصیل موسیقی پرداخت. در سال ۱۳۵۴به اخذ درجه لیسانس در رشته آهنگسازی از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران نایل آمد و سپس در کنسرواتوار سانتاچی چیلییای رم به تحصیل کنترپوان و فوگ پرداخت و درجه لیسانس موسیقی را در ایالات متحده آمریکا از دانشکده سانفرانسیسکو دریافت کرد.او به مدت ۱۰سال در دانشگاه هنر به تدریس موسیقی پرداخت و مدیریت گروه موسیقی این دانشگاه را به مدت ۶ سال(از سال ۱۳۷۲ تا سال ۱۳۷۸) عهده دار بود. وی سرپرستی گروه موسیقی کامکارها را برعهده دارد.



کجایید ای شهیدان خدایی		
بلاجویان دشت کربلایی
کجایید ای سبک روحان عاشق		
پرنده‌تر ز مرغان هوایی
کجایید ای شهان آسمانی		
بدانسته فلک را درگشایی
کجایید ای ز جان و جا رهیده		
کسی مر عقل را گوید کجایی
کجایید ای در زندان شکسته		
بداده وام داران را رهایی
کجایید ای در مخزن گشاده		
کجایید ای نوای بی‌نوایی
در آن بحرید کاین عالم کف او است		
زمانی بیش دارید آشنایی
کف دریاست صورت‌های عالم		
ز کف بگذر اگر اهل صفایی
دلم کف کرد کاین نقش سخن شد		
بهل نقش و به دل رو گر ز مایی
برآ ای شمس تبریزی ز مشرق		
که اصل اصل اصل هر ضیایی
آثار مولوی دیوان شمس


کجایید ای شهیدان خدایی - هوشنگ کامکار

afshari_2000_7