Ebrahim Monsefi - Geleh

Ebrahim Monsefi - Deklame Ghazal Hafez 2

شعر و صدای فروغ فرخ‌زاد | از آلبوم: شعرهای فروغ فرخ‌زاد  | کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان - 1356
*
آن کلاغی که پرید
از فراز سر ما
و فرو رفت در اندیشه‌ی آشفته‌ی ابری ولگرد 
و صدایش همچون نیزه‌ی کوتاهی، پهنای افق را پیمود 
خبر ما را با خود خواهد برد به شهر

همه می‌دانند 
همه می‌دانند 
که من و تو از آن روزنه‌ی سرد عبوس 
باغ را دیدیم 
و از آن شاخه‌ی بازیگر دور از دست 
سیب را چیدیم 
همه می‌ترسند 
همه می‌ترسند، اما من و تو 
به چراغ و آب و آینه پیوستیم 
و نترسیدیم

سخن از پیوند سُست دو نام 
و همآغوشی در اوراق کهنه‌ی یک دفتر نیست 
سخن از گیسوی خوشبخت منست 
با شقایق‌های سوخته‌ی بوسه‌ی تو 
و صمیمیت تن‌هامان، در طراری 
و درخشیدن عریانی‌مان 
مثل فلس ماهی‌ها در آب 
سخن از زندگی نقره‌ای آوازی‌ست 
که سحرگاهان فواره‌ی کوچک می‌خواند

ما در آن جنگل سبز سیال 
شبی از خرگوشان وحشی 
و در آن دریای مضطرب خونسرد 
از صدف‌های پر از مروارید 
و در آن کوه غریب فاتح 
از عقابان جوان پرسیدیم 
که چه باید کرد

همه می‌دانند 
همه می‌دانند
ما به خواب سرد و ساکت سیمرغان، ره یافته‌ایم 
ما حقیقت را در باغچه پیدا کردیم 
در نگاه شرم‌آگین گُلی گمنام 
و بقا را در یک لحظه‌ی نامحدود
که دو خورشید به هم خیره شدند

سخن از پچ‌پچ ترسانی در ظلمت نیست 
سخن از روزست و پنجره‌های باز 
و هوای تازه 
و اجاقی که در آن اشیاء بیهده می‌سوزند 
و زمینی که ز کشتی دیگر بارور است 
و تولد، و تکامل، و غرور 
سخن از دستان عاشق ماست 
که پُلی از پیغام عطر و نور و نسیم  
بر فراز شب‌ها ساخته‌اند 

به چمنزار بیا
به چمنزار بزرگ 
و صدایم کن، از پشت نفس‌های گل ابریشم 
همچنان آهو که جفتش را

پرده‌ها از بغضی پنهانی سرشارند
و کبوترهای معصوم 
از بلندی‌های بُرج سپید خود 
به زمین می‌نگرند

فروغ  - فتح باغ

اي شاخ گل که در پي گلچين دوانيم
اين نيست مزد رنج من و باغبانيم

پروردمت به ناز که بنشينمت به پاي
اي گل چرا به خاک سيه مي نشانيم

آزمودم عقل دوراندیش را

Ebrahim Monsefi - Degam Nava

Lyra & Hymn

Mahi

▨ نام شعر: خود فریبی
▨ شاعر: ساعد باقری
▨ با صدای: ساعد باقری
▨ پالایش و تنظیم: شهروز
ــــــــــــــــــ
تا چند بسته ماندن در دامِ خودفریبی
با غیر، آشنایی با آشِنا غریبی

پابند خاک ماندیم، سوی وطن نراندیم
در این حصارِ غربت، ای دل چه می‌شکیبی

از داغ می‌سرایی وز سوز بهره‌ات نیست
آوازخوانِ دردی وز درد بی‌نصیبی

داغت به دل نشیند ای جان که سرد خویی
آتش به جانت افتد ای دل که بی‌لهیبی

در بستر قوافی تا چند هرزه‌بافی
پوسیدی آه شاعر در کنجِ خودفریبی
▨
ساعد باقری

ساعد باقری | خودفریبی

Bomrani - Piaderavi | بمرانی - پیاده روی

Singer: Ebrahim Monsefi
Album: Taranehaye Rami
Song: Tanhayi

Ebrahim Monsefi - Taranehaye Rami - Tanhayi

http://goo.gl/C1d74U

اوّلین دُت، اوّلین زن، اوّلین یارُم تو بُسِّش
اوّلین گلبوتِه ی غم، اوّلین خارُم تو بُسِّش

اَز مِه لحظِه ی که نگاهُم ، اَ چَشِ مستِ تو واکَت
هستی و بود و نبودُم، اَز زِرِ دست تو واکَت

راحتِ جونُم تو هسِّش، دینُ ایمونُم تو هِسِّش
لیلی نامهربون روح مجنونُم تو هِسِّش

بهترین کار مو هِش تو، آخرین یار مو هِش تو
اوّلین مهتاب روشن، تِه شُو ِتار مو هِش تو

مو همیشَه مبتلاتِم، مو همیشَه جون فَداتِم
تو مُگَه بَر مو غریبَه، مو همیشَه آشناتِم

مو خَزون اَندر خَزونِم، تو بهار اندر بهارِش
مو چُنِ خار بیابون، تو گُل سرخ اَنارِش

Ebrahim Monsefi - Avalin Dot


گِریخُم نَهُندِن، گِریخُم نَهُندِن
کسی نی که از مه بُپُرسه چه تِن تو

چه بودن که لاغرتِه بودِی
همیشَه سَرت بِی چه زیرن

چشِت بیِ چِه سُرخِن
گِریخُم نَهُندِن، گِریخُم نَهُندِن

تو خیلی خاشی
خاشتِر از سوره ی کُل هُوَلّا
که اُن وخَتُ ما رَفته مَختَب
اُ تو، تو چِشُن مه هِجّی تَکِردَه
مه یادُم نَرَفتن که مارفتَه ایسین
که تو باغ لیمو تو جیکو تخاردَه
مه پُشتِ دِرختُن مَگردی
اُ  تو فکرُنُم
روزُنِ شادِمُنی خو پیدا مَکردَه
مه وا کُوت و شلوالِ دومادیمُ

تو وا اُ هَمَه بَنگری
اُهَمَه اَشرفی روی سینَه ت
چه تور ِبهاره ی سَفیدی
اَگِی بلکه باپیر، آهسته رو تارَه
گازی نَکِردِن
گِریخُم نَهُندِن، گِریخُم نَهُندِن

Ebrahim Monsefi - Geleh

ahmd