تو در قلبم ریشه دوانده ای و چون پیچکی دور سرم .. برگ های اریبِ رو چشمانم صوتیست که اندوه تو برمی آید.مادر لالایی های ناتمام

Well done Aida. I liked  the name and free association in this prelude. 

شب چشم

                مویت کلاف دود

                                       دامن سپید

                                                       سخی تن

گویی ,گل مرا

دستی غریب سرشته است

واندیشه ی مرا

یغماگری

در شاهراه باد نشانده است

 

و غمگنانه ترین سرنوشت را

دستانی آشنا

برکتیبه ی روحم

به خطی غریب نبشته است

 

 

شب چشم

                مویت کلاف دود

                                       دامن سپید

                                                       سخی تن

آن باغکوچه های معطر را

ذهن پریش من ز یاد زدوده است

در سینه ام مکاو که ...، سطلی است جای قلب

لب ریز از کثافت و مدفوع خاطرات

 

در شهر های کودکی من

پیری عصا به دست در گاهواره غنوده است

لالا بخواب کودک اهن

لالا بخواب کودک باروت

بگذار چهره ها دروغ بگویند

دیگر عصا شناسنامه ی پیری است

 

لا لا بخواب...،

                     لالا بخواب ...،

شب چشم

 

                مویت کلاف دود

                                       دامن سپید

                                                       سخی تن

بنگر چگونه دست تکان می دهم

گویی مرا برای وداع آفریده اند!

 

کنج لبان من

نام کدام گمشده ای جای مانده است

نامی ...،

کز آن شکفته گل یاس

 

مویت کلاف دود

میعاد درکجاست ؟

میعاد آخرین

در پنبه زار حاشیه ی نیل ؟

در کعبه ؟

در پکن ؟

در کوه طور

در سخره های خنده ی بودا

یا در حرمسرای محمد ؟

 

شب چشم

 

                مویت کلاف دود

                                       دامن سپید

                                                       سخی تن

بنگر چگونه دست تکان می دهم

گویی مرا برای وداع آفریده اند!

 

خنجر شکست

                 در لای کتف من

                 مویت کلاف دود

                  بدرود!

 

نوبت ز ما گذشت

شب از دریچه های چشم تو تابید

پیاله دور دگر زد!

خنجر نشست

تا دسته پشت " رم "

" رم " در  " سزار " مرد

تهمت عصای توست " بروتوس "

 

حق با کسی ست که پیروز است

حق دادنی است ، نه

حق حق گرفتنی است

ایمان خریدنی است

وطن را حراج کن !

 

حق با کسی است که از پشت

                                        شمشیر می زند

تاریخ جنده خانه ی خونینی است

بر این قباله ی جعلی

باور مبند

حق

    حق

         با کسی ست که با من

                                       شیون کشیده است :

                                                                      ـ اناالحق

 

شب چشم

بگذار چهره ها دروغ بگویند

دیگر عصا شناسنامه ی پیری است

شیرین فسانه ای است

روزی عصای موسی عمران ــ

                                        شد اژدها

امروز اژدها

در دست ما عصاست

بازی تمام گشت

پیاله دور دگر زد

از دوستی و عشق

بهتان گزیده شد.

 

در پشت نام " رم "

پنهان مکن رسالت خود را

اینان که در " سنا "ی نشستند

این پاسدارهای حرمت و آزادی

با دامن تو تبرئه کردند خویش را

 

محکوم جرم ندامت نگاه کن

در جای اتهام نشستند عادلان

در دستهایشان

تهمت غریب عصای مرصعی است

بگذار چهره ها دروغ بگویند

 

بازی تمام گشت

اینک تو و " سزار"

فاتحان جنده خانه ی تاریخ گشته اید

در پشت نام " رم "

تنها عمیق شکافی است

 

 

شب چشم

 

                مویت کلاف دود

                                       دامن سپید

                                                       سخی تن

آنک منم

فرزند قرن های پیاپی

و قاره های گمشده در اعصار

از یاد برده موطن خود را

وز ذهن خود زدوده قرن آهن و خون را

 

آنک منم

بنگر چگونه دست تکان می دهم

گویی مرا برای وداع آفریده اند

و با عصا

آرام در گاهواره غنوده ام

 

هان کاتبان، ثبّات ها

من را برای نسل های پیاپی صادر کنید

اینک منم شناسنامه ی تاریخ

پياله دور دگر زد - شعر و صدای نصرت رحمانی

And I still wonder whether we choose our own path or that it has already been chosen￼.

The path (راه)

آفتابکاران جنگل - سر اومد زمستون

The title of this album my attempt at translating the Farsi phrase قارچ‌های غربت to English. It comes from the poem "The Sound of Water's Footsteps" by Iranian poet Sohrab Sepehri. 

A more literal translation of the phrase would be Mushrooms of "Ghurba", an originally Arabic word that has several meanings, including senses of estrangement, alienation, loneliness, being away for home, and longing.

I composed many of these pieces during and after Israel's 12 day war on Iran in the summer of 2025. Being  an Iranian living abroad for 15 years, I had never felt Ghurba the way I felt it this summer, as I realized more and more that Iranian lives matter to exactly no one.
Ghurba and all its meanings overshadow most of the pieces in this album. 

The music heard on this post is the final track, which is an improv piece with the same title as the album.

In the album art, I tried to depict a mycelial network creeping up the piano and my body, and expanding into the ground, maybe a thread or two reaching the other side of the world where home is.

As Sepehri's poem says "Who cares if sometimes the mushrooms of ghurba start to grow?" 

You are right Sohrab, nobody does...

We Are Less than Nothing

waiting for you 11.17.25

سبز، تویی که سبز می‌خواهم،
سبز ِ باد و سبز ِ شاخه‌ها
اسب در کوهپایه و
زورق بر دریا.

سراپا در سایه، دخترک خواب می‌بیند
بر نرده‌ی مهتابی ِ خویش خمیده
سبز روی و سبز موی
با مردمکانی از فلز سرد.
(سبز، تویی که سبزت می‌خواهم)
و زیر ماه ِ کولی
همه چیزی به تماشا نشسته‌اند
دختری را که نمی‌تواندشان دید.
□

سبز، تویی که سبز می‌خواهم.
خوشه‌ی ستاره‌گان ِ یخین
ماهی ِ سایه را که گشاینده‌ی راه ِ سپیده‌دمان است
تشییع می‌کند.
انجیربُن با سمباده‌ی شاخسارش
باد را خِنج می‌زند.
ستیغ کوه همچون گربه‌یی وحشی
موهای دراز ِ گیاهی‌اش را راست برمی‌افرازد.
«ــ آخر کیست که می‌آید؟ و خود از کجا؟»
خم شده بر نرده‌ی مهتابی ِ خویش
سبز روی و سبز موی،
و رویای تلخ‌اش دریا است.

□

«ــ ای دوست! می‌خواهی به من دهی
خانه‌ات را در برابر اسبم
آینه‌ات را در برابر زین و برگم
قبایت را در برابر خنجرم؟…
من این چنین غرقه به خون
از گردنه‌های کابرا باز می‌آیم.»
«ــ پسرم! اگر از خود اختیاری می‌داشتم
سودایی این چنین را می‌پذیرفتم.
اما من دیگر نه منم
و خانه‌ام دیگر از آن ِ من نیست.»

«ــ ای دوست! هوای آن به سرم بود
که به آرامی در بستری بمیرم،
بر تختی با فنرهای فولاد
و در میان ملافه‌های کتان…
این زخم را می‌بینی
که سینه‌ی مرا
تا گلوگاه بردریده؟»

«ــ سیصد سوری ِ قهوه رنگ میبینم
که پیراهن سفیدت را شکوفان کرده است
و شال ِ کمرت
بوی خون تو را گرفته.
لیکن دیگر من نه منم
و خانه‌ام دیگر از آن من نیست!»

«ــ دست کم بگذارید به بالا برآیم
بر این نرده‌های بلند،
بگذاریدم، بگذارید به بالا برآیم
بر این نرده‌های سبز،
بر نرده‌های ماه که آب از آن
آبشاروار به زیر می‌غلتد.»

یاران دوگانه به فراز بر شدند
به جانب نرده‌های بلند.
ردّی از خون بر خاک نهادند
ردّی از اشک بر خاک نهادند.
فانوس‌های قلعی ِ چندی
بر مهتابی‌ها لرزید
و هزار طبل ِ آبگینه
صبح کاذب را زخم زد.

□

سبز، تویی که سبز می‌خواهم.
سبز ِ باد، سبز ِ شاخه‌ها.

همراهان به فراز برشدند.
باد ِ سخت، در دهان‌شان
طعم زرداب و ریحان و پونه به جا نهاد.

«ــ ای دوست، بگوی، او کجاست؟
دخترَکَت، دخترک تلخ‌ات کجاست؟»

چه سخت انتظار کشید
«ــ چه سخت انتظار می‌بایدش کشید
تازه روی و سیاه موی
بر نرده‌های سبز!»

□

بر آیینه‌ی آبدان
کولی قزک تاب می‌خورد
سبز روی و سبز موی
با مردمکانی از فلز سرد.
یخپاره‌ی نازکی از ماه
بر فراز آبش نگه می‌داشت.
شب خودی‌تر شد
به گونه‌ی میدانچه‌ی کوچکی
و گزمه‌گان، مست
بر درها کوفتند…

□

سبز، تویی که سبزت می‌خواهم.
سبز ِ باد، سبز ِ شاخه‌ها،
اسب در کوهپایه و
زورق بر دریا.

سبز تویی که سبز می‌خواهم ‌‌ـ شاملو ـ لورکا

01 - Prelude

11 - Blue Bird

رقصم گرفته بود
مثل درختکی در باد
آنجا کسی نبود. غیر از من و
خیال و
..تنهایی

رقصم گرفته بود
پیرانه سر
دیوانه وار
تنهـــــــــــــا
تنهـــــــــــــا
تنهـــــــــــــا
..رقصیدم

رقصم گرفته بود
پیرانه سر
دیوانه وار
تنهـــــــــــــا
تنهـــــــــــــا
تنهـــــــــــــا
..رقصیدم


رقصم گرفته بود
مثل درختکی در باد
آنجا کسی نبود. غیر از من و
خیال و
..تنهایی


Came To Dance - Sohail Nafisi


به پرنیان شفق زخون شراره دمید
 زسرخی اش شرری به هر ستاره رسید
 گلوله بارد که تا برآرد ز شط آتش و خون، زصبح توده نوید
 به سرخی هر ستاره اکنون نشسته در تن شب، نشان صبح سپید
 ببین که شهر و جنگل ها، زقهر آنان خونین است
 شهاب راه آینده، زخون آنان آذین است
 شکوه روشنی فردا، زخون برآرد سر
 بگو به میهن که خون بیژن ستاره گشت و از آن، چه سان شراره دمید
 به سرخی هر ستاره اکنون نشسته در تن شب، نشان صبح سپید
 به سرنگونی شب، کنون نگر همه جا
 به خشم و کینه ی خلق، شراره گشته به پا
 به نام هر یل که از سیهکل چو تندری دمد از، سرود آتش و خون
 شهادت هر ستاره سازد زسرخ چهره ی خویش، تلاش و کینه فزون
 رهائی خلق ایران، نبرد ما را آئین است
 و کهکشان فردایش، زخون آنان آذین است
 شکوه روشنی فردا، زخون برآرد سر
 بگو به میهن که خون بیژن ستاره گشت و از آن، چه سان شراره دمید
 به سرخی هر ستاره اکنون نشسته در تن شب، نشان صبح سپید 

پرنیان شفق

اجرای ما از تصنیف "هر چه کنی" اثر شوریده شیرازی که پیش از این به شیوه‌های مختلف اجرا و بعضی از این اجراها ضبط شده. سردار سرمست پیانو، سهیل پیغمبری کلارینت، ماکان اشگواری خواننده و حسام محمدیان‌پور پرکاشن.
ضبط توسط کاوه عابدین در استودیو صبا،  تهران ، زمستان نود 
برای داونلود می‌تونید برید به 
http://www.last.fm/music/Makan+Ashgvari  

Cover of an old Iranian song by Shouride Shirazi. Sardar Sarmast piano, Soheil Peyghambari clarinet, Makan Ashgvari vocal, Hessamedin Mohamadian Percussion. Recorded by Kaveh Abedin at Saba studio, Tehran, winter 2011

Ta'ne طعنه

Aida Shahghasemi is a Minneapolis based musician with roots in Iran. She studied Psychology and Anthropology at University of Minnesota with a focus on the cultural aspects of Persian Classical Music and the restrictions imposed on the voices of Iranian female vocalists. She received her Masters degree from New York University in Arts Politics where she also served as an adjunct instructor teaching a course she developed on arts activism in Iran. She has worked with a number of different Art and Social Advocacy groups in New York and Minnesota as a musician, graphic designer, and developer and has served as an Assistant Program Coordinator at Hamline University’s Making Waves Social Justice Theatre Troupe. She has been a touring member of Iron and Wine and Marketa Irglova’s band while also being a recording artist on two of Glen Hansard’s albums. Her three albums are “Wind Between the Horse’s Ears,” released in 2015, “Cypress of Abarkooh,” released in 2019 and “Chashmandaaze Rooydaad,” released in August of 2022. She is a McKnight Music Fellow and serves as an adjunct faculty in the MFA program at Minneapolis College of Art and Design. Aida is a mental health therapist at Hiraeth Psychotherapy and works primarily with adults and couples dealing with trauma.

01 - Prelude

Aida Shahghasemi

Recent comments

manila

mier

pvqa pvq

Emad Saedi

Related tracks