söz: Aqşin Fateh, Elşən Xəzər

Əvvəl məni çox etdi əmin saxta gülüşlər.
Çəkdi mənə min dərd sitəmin saxta gülüşlər.
Çox çəkmədi zahirdə həmin saxta gülüşlər
Düz gəlmədi qəlbindəki niyyətlə, vəfasız.

Əzdin pak olan qəlbi xəyanətlə, vəfasız.
Bax indi uzaqdan mənə həsrətlə, vəfasız.

Bir dərdə düşəm, çarəmi səndən diləyərdim.
Lap istə şirin canımı qurban eləyərdim.
Vaxt vardı sənə gözlərimin nuru deyərdim,
İndi deyirəm mən sənə nifrətlə "vəfasız".

Nəqarət

Ey daxili iblis, üzü - ay nurlu mələyim,
Sınmış bu qürurum bir əlimdir, bir ətəyim.
Ağlım gücü çatmır, daha tab etmir ürəyim,
Çırpır özünü sinəmə şiddətlə vəfasız.

Nəqarət

Bəxtin şəmi söndü, amma qəlbin evi yandı.
Sevdim səni - yandım, yenə də pozmadım andı.
O vəddlər, o andlar nə bileydim ki yalandı.
Uydum o qara gözlərə heyrətlə, vəfasız.

Nəqarət

Buludlar - Vəfasız (Aqşin Fateh, Elşən Xəzər)

Akbar Aliyev