Motherland- Music : Arash bayat

زندگی- آوای مهر- حسین علیزاده

پیغام اهل دل یا همایون‌مثنوی. این اثر در آذر سال ۱۳۶۳ اجرا و در سال ۱۳۷۴ منتشر شد. این اثر در دستگاه همایون و مرکب‌خوانی اجرا شده‌است.غزل‌های خوانده شده در این آلبوم، از فخرالدین عراقی و فیض کاشانی است.
اعضای گروه:
خواننده: محمدرضا شجریان
سنتور: منصور صارمی
تدوین: همایون شجریان

ادامهٔ آواز، قرایی، رهاب، عراق، نهیب، حزین، جامه‌دران و فرود | محمد رضا شجریان

ندارد پای عشق او دل بی‌دست و بی‌پایم
که روز و شب چو مجنونم سر زنجیر می خایم

میان خونم و ترسم که گر آید خیال او
به خون دل خیالش را ز بی‌خویشی بیالایم

خیالات همه عالم اگر چه آشنا داند
به خون غرقه شود والله اگر این راه بگشایم

منم افتاده در سیلی اگر مجنون آن لیلی
ز من گر یک نشان خواهد نشانی‌هاش بنمایم

همه گردد دل پاره همه شب همچو استاره
شده خواب من آواره ز سحر یار خودرایم

ز شب‌های من گریان بپرس از لشکر پریان
که در ظلمت ز آمدشد پری را پای می سایم

اگر یک دم بیاسایم روان من نیاساید
من آن لحظه بیاسایم که یک لحظه نیاسایم

رها کن تا چو خورشیدی قبایی پوشم از آتش
در آن آتش چو خورشیدی جهانی را بیارایم

که آن خورشید بر گردون ز عشق او همی‌سوزد
و هر دم شکر می گوید که سوزش را همی‌شایم

رها کن تا که چون ماهی گدازان غمش باشم
که تا چون مه نکاهم من چو مه زان پس نیفزایم

دیوان شمس - ندارد پای عشق او دل بی‌دست و بی‌پایم

احمد بحرینی عزیز، سال‌ها پیش این متن خوبش رو برای یک پادکست دوستانه و خصوصی خونده بود. این قسمت از پادکست اما ماندگار شد توی قلب شنوندگان محدودش. حیف بود که در فضای عمومی، منتشر نکردیمش. با اجازه ازش، اینجا آپلودش میکنم، برای همه کسانی که مبتلا به دوستی‌های عمیق مجازی هستند. دوستی‌هایی با جبر جغرافیایی.
.
میکسش رو با موسیقی پس‌زمینه‌ش امیرحافظ انجام داده بود که دیرزمانی است اطلاعی ازش نیست. آخرین بار شنیدیم که عاشق لیلایی شده در بندر و از شیراز رفت به سمت بندر و دیگه خبری ازش نشد.

به یاد آن جمع و هیاهوهایش.

احمد بحرینی - مجازی نبوسم، چه کنم؟

ساز و آواز با نی
محمدرضا شجریان
محمد موسوی

از آلبوم نوا
بیات ترک، گشایش، فرود به نوا، رُهاب

Nava

محمدرضا شجریان، محمد موسوی - آواز بیات ترک از آلبوم نوا

در سرود گل افسانه رسايی و و پوريا اخواص آواز می خوانند. نيما و صبا پسرهای دوقلوی حسين عليزاده رباب و کمانچه می زنند. حسين عليزاده "شور انگيز" می نوازد و علی بوستان نوازنده سه تار هست. مجيد خلج هم تمبک و دف می زند.اشعار این آلبوم از آثار شاعرانی چون مولانا ، حافظ نيما و فريدون است
از جمله کتابهای آموزشی که توسط علیزاده نگارش شده اند می توان به:
ده قطعه برای تار ۱،۲،۳،۴ آموزش سه‌تار‌ دوره مقدماتی ،آموزش تار و سه‌تار دوره‌ متوسطه ‌ بوسه‌های باران ردیف مقدماتی تار و سه‌تار (کتاب سوم هنرستان) اشاره کرد.
یکی از آثار معروف علیزاده چهار مضراب ماهور است. که در ۱۰ قطعه برای تار منتشر شده است. در آلبوم زردی خزان هوشنگ کامکار این اثر را به صورت بسیار زیبایی در فرم کنسرتو تنظیم کرده است. قابل ذکر است تکنواز تار این اثر حمید متبسم است نه خود علیزاده.
از آلبوم همنوایی

تصنیف کردی افشاری هه روایه با همنوازی علیزاده و داریوش زرگری

هوشنگ ابتهاج (سایه) پنجمین و آخرین شاعر شب چهارم است. فریدون تنکابنی با ذکر این‌که «موقعی که من خودم دانش‌آموز بودم، شعرهای سایه رو می‌خوندم» از او می‌خواهد تا به عنوان «حسن ختام» آن شب چند شعر بخواند. ابتهاج به ترتیب شعرهای «بوسه»، «سنگواره»، «بگذر شبی به خلوت این همنشین درد»، «پرواز»، «صبوحی»، «در کوچه‌سار شب»، چند بند از «ساقی‌نامه»، «تشویش» و «سرو آزاد» را می‌خواند. غزل بگذر شبی به خلوت این همنشین درد، ساقی‌نامه و سرو آزاد در کتاب ده شب چاپ نشده‌اند. ابتهاج چند بار از جمعیت اجازه می‌خواهد به دلیل شدت گرفتن باران شعرخوانی‌اش را تمام کند و حتا قول می‌دهد «فرداشب» بیاید و شعر بخواند اما حاضران از او می‌خواهند ادامه دهد. در پایان شعرخوانی سایه صدای درگیری شرکت‌کننده‌گان با فرد یا افرادی که گویا مشغول عکس گرفتن از جمعیت بوده‌اند شنیده می‌شود.

(شب چهارم | شعرخوانی هوشنگ ابتهاج (سایه

مویه
________________________
اذان سلیم موذن زاده

Kian Pourtorab - In Samt

مویه زنان لر- یغما

مویه

نگارينا دل و جانم ته داري

همه پيدا و پنهانم ته داري


نمي دونم که اين درد از که ديرم

همين دونم که درمانم ته داري

همين دونم که درمانم ته داري

Mohammadreza Shajarian جان عشاق سوز و گداز

روزها سالها / از آن حسرت ناب می گذرد/ که در بامدادی در میدانی/ در ازدحام سبزی و گل و گیاه/ گم شد...ء

دیوان شمس - ندارد پای عشق او دل بی‌دست و بی‌پایم

Alireza