Name: Abdi Behravanfar - Raftam Sare Kooche by Alizdh in m
Duration: 6 min 59 s
Description: This is a song which tells the story of Abdi Behravanfar when he was young!

this os one of my favorite songs of all time...love it so much..

هر وقت فاز گم میشه این آهنگ کمکم میکنه.مرسی از مهران که اینو بهم معرفی کرد

A Song about Persian New Year "Norooz" and Spring
بهـار و عیـــد

بوی بهارو عیـد میاد پنجره هارو وا کنیم 
واسه همه پرنده ها در قفس را وا کنیم 
کینه اگر مونده بدل بیا بدست باد بدیم 
درس قشنگ آشتی رو توی کلاسها یاد بدیم 

گوشه کنار این دیار گلهای رنگارنگ داره     دلم همیشه می خونه هرگلی یک بویی داره
دل همیشه عاشقم عاشق گلدون گل       عاشق بوی نسترن   مرده ی بوی سنبل

به یمن مقدم بهار اسپند و کندر دود کنیم    چشم بدو ازمن و ما واسه همیشه دورکنیم 
هفت سین آرزوی من دیدنیه تو این دیار   عزیزترین سوغاتی ی  هرجادیدی برام بیار

سلامت تن یاران         سبزباش همچون بهاران 
سلام بردشمن و دوست   سرافرازباشی هرروز
سعادتمند و سرخوش      سفرکن با دل خوش 
                                                                      ایران 1983

Bahar O Eid

Faragh is a perian old track previously performed by susan

Faraagh

Dang Show i close my eyes

Siyavash Ghomeyshi- Bi To

Eendo
Waltz-e Chaman  |  والس چمن
Album: Hamin Lahzeh

Lyrics: Sheida Dayani   |   ترانه و طرح: شیدا دیانی
Music based on "Wedding Waltz" by Eleni Karaindrou
Arranged by Ardalan Payvar

Musicians:
Shadi Yousefian: Vocals
Ardalan Payvar: Piano, Accordion
Tara Kamangar: Violin
Misha Khalikulov: Cello
Safa Shokrai: Upright Bass
Aaron Kierbell: Drums

Mixing: Ardalan Payvar
Mastering: Piper Payne

Buy album: www.cdbaby.com/cd/eendo5
Facebook: http://www.facebook.com/eendomusic
Instagram: http://www.instagram.com/eendoofficial
YouTube: https://www.youtube.com/eendomusic
Website: www.eendo.com
-------------------------------

والس چمن – ایندو
ترانه : شیدا دیّانی

رنگ وارنگ پاییز
بهارای گل ریز
برفای ریز و ریز
ساحلای شلوغ تابستونا

چترای آفتابی
مهتاب شبتابی
شبای بی خوابی
پشه بندای باز پشت بونا

دونه دونه دونه می آن می رن با باد
هر چی باید بگن می گن درِ گوشِ دلای شاد:

می گن فراموش کن و
ترک آغوش کن
دنیا پیش روته
بخون از دل آواز و صداش بکن

می گن بهار اینه
که پروانه می گه
هر دم رو یه گل و
از هر چمن گلی چین و گذر کن

خونه خونه خونه آواز هر بومه
هر چی دل شاده گوش داد
به جز دل من که مونده
اسیر چشات.

خوابای تو بهار
پاییزای تبدار
بوی زمستونا
گنجیشکا و جیک جیکای مستونا

مستای خیابون
خنده های پرسون
آتیشای قلیون
شرابای کهنه ی تاکستونا

همه یه چیز گفتن، خوندن ره رفتن
تو گوش هر دلی جز یک، دل اون هم بوده-دل من

موندم اسیـ....
...رِ عشق تو
بستم لب از
جز حرف تو
شاید بَرَد
پروانه ای خبر
از یک گل به دگر
از حال من به پیشت.

دونه دونه دونه می آن می رن با باد
هر چی باید بگن می گن درِ گوشِ دلای شاد:

می گن فراموش کن و
ترک آغوش کن
دنیا پیش روته
بخون از دل آواز و صداش بکن

می گن بهار اینه
که پروانه می گه
هر دم رو یه گل و
از هر چمن گلی چین و گذر کن

خونه خونه خونه آواز هر بومه
هر چی دل شاده گوش داد
به جز دل من که مونده
اسیر چشات.

تو گوش هر دلی خوندن ره رفتن
با هر دل شادی حکایتی گفتن
دونه دونه دونه می آن می رن با باد
ترانه شون موند از گل چیدن و رفتن.

Waltz-e Chaman  |  والس چمن

A new collaboration by Shahrzad Sepanlou & Dang Show based on the classic by Kouros Sarhangzadeh. 
Download this song and other songs by Shahrzad on itunes: http://itunes.apple.com/us/artist/shahrzad-sepanlou/id127528825

به دامن این آسمان خدا یک ستاره ندارم
 گوهر که نگو در زمانه یکی سنگ خاره ندارم
 کجا بروم، با که می بزنم، آشنای دلم کو
 به گریه مگر غم رود ز میان, من که چاره ندارم
به دامن این آسمان خدا یک ستاره ندارم
ترانه عاشقی دگر شد افسانه که مانده تنها بجا نشانه پروانه در این زمانه 
چه کردم ای ماه من تو این چنین سرکش
 به هر زمان می کشی مرا به صد آتش به یک بهانه
به دامن این آسمان خدا یک ستاره ندارم
 کجا بروم، با که می بزنم، آشنای دلم کو
 به گریه مگر غم رود ز میان, من که چاره ندارم
به دامن این آسمان خدا یک ستاره ندارم
 
ترانه عاشقی دگر شد افسانه که مانده تنها بجا نشانه پروانه در این زمانه 
چه کردم ای ماه من تو این چنین سرکش
 به هر زمان می کشی مرا به صد آتش به یک بهانه
به دامن این آسمان خدا یک ستاره ندارم

ShahrzadSepanlou-DangShow-1-3-tar-hich (Starless)

Please support us by purchasing this song from this link : www.cdbaby.com/cd/rhythmandvibes

Vocal: Sara Ahmadieh & Nima Ahmadieh
Guitar: Nima Ahmadieh
Percussion : Siavash Mahdavi
Bass: Semco Salehi

Lyrics By Sara Ahmadieh
Music By Nima Ahmadieh

Mix by Reza Moghaddas
Master by Kambiz Mirzaei

Lyrics:
صدا کن مرا میان حجم تاریک این اتاق 
صدا کن مرا که میگردم پی آن نگاه 
بیا و بنشان مرا پنهان از همه دیده ها 
بیا و خواب کن مرا بخوان در گوشم نغمه ها 
از روزهای شیرین بی فکر و خیال 
از لبخندهایی که نمیشن تمام 
بیا باش تا همیشه کنار من 
که دنیا برقصه به این حال شاد من 
بیا که بشینه لبخند روی لبهای من 
انگار همه دنیاس تو دستای من 
از روزهای شیرین بی فکر و خیال 
از لبخندهایی که نمیشن تمام

Seda Kon Mara - صدا کن مرا

والس. مرا رودی بدان.

تقدیم به همه ی دوستان گلم 
دوستدار شما _ صادق

Oon rooza_Siyavash Ghomeyshi

رستنی ها

This is a song which tells the story of Abdi Behravanfar when he was young! 

Abdi Behravanfar - Raftam Sare Kooche

محمد صالح‌علا و بُمرانی | بندرِ تهران، از این طرف
|
کاری از حامد طاری
دانلود: https://t.me/haataarii/6
|
در "بندرِ تهران، از این طرف " محمد صالح‌علا شعری از خودش را روی موسیقی‌ای از مهرداد مهدی و آسو کُهزادی (که کمی تغییر داده شده) می‌خواند و در ادامه گروه بمرانی آهنگ "بندر تهران" را با شعری از سجاد افشاریان می‌خواند
|
جایی، یک دوست این داستان را نوشته بود:

شبی که فقط مختصری شب بود؛ در خانه «محمد صالح‌علاء» میهمان بودم. آقای صالح‌علاء ترانه جدیدشان را برایم خواند:

در جاده هراز | رودی پر از خروش | دشتی پر از علف
بر مرکبی سوار | گم کرده راه خویش | تنها و بی‌هدف 

دیدم کنار راه | جایی نوشته بود | تهران از این طرف 
یادت بهانه شد | کم‌کم ترانه شد | تهران از این طرف 

دیدم پرنده‌ای‌ | وک می‌زند به برف | با کوه گفت‌وگو | با قله‌ها به حرف 
پر زد پرک‌پرک | با بال‌های سرد | از شمشک و دیزین | تا دره‌ی اوین 

یادت بهانه شد‌ | کم‌کم ترانه شد | تهران از این طرف 
هر ساله نوبهار | در عالم خیال | رفتم سر قرار 

پایین لاله‌زار | میدان مولوی‌ | بالاتر از بهار 
یادت بهانه شد | کم‌کم ترانه شد | تهران از این طرف» 

از او پرسیدم کی و در چه حالی این ترانه را نوشتی؟ گفت یک‌بار که از شمال به تهران می‌آمدم، عبارت «تهران از این طرف» را در جاده دیدم و یک‌باره ترانه الهام شد.

در شبی که خیلی شب بود، در هتل نشسته‌ام. به ترانه فکر می‌کنم. تهران فقط عبارت تهران نیست. هر جایی که تو را به خلق ِشعر و عشق بکشاند تهران است. از پنجره اتاق هتل، به زمین چمن فوتبال نگاه می‌کنم. تنها هستم.

به دیوارهای روشن نگاه می‌کنم. میز چوبی در اتاق می‌خواهد حرف بزند اما بغض کرده است. دو جفت دمپایی از بس خسته‌اند روی زمین خوابیده‌اند. رخت‌آویز به من خیره شده است. از پنجره باز، باد خنکی به صورتم می‌خورد. به کارگری فکر می‌کنم که این پنجره را سال‌ها پیش نصب کرده است. به کارگاه نجاری فکر می‌کنم که دیرزمانی، کارگرانش همین میز چوبی را مهیا کرده‌اند و لابد بعدش نشسته‌اند و استکان چای داغی خورده‌اند. 

حالا احساس می‌کنم همه اشیاء شعرند. همه اشیاء و نوشته‌های روی در و دیوار شعرند. حالا با یاد کارگرانی می‌خوابم که میز می‌ساختند؛ عرق می‌ریختند و غروب‌ها به نانوایی می‌رفتند. با نانی و میوه‌ای در دست، به خانه می‌رفتند تا لبخندی از زنان‌شان ببینند. همان لبخند، تمام خستگی‌ها را تمام می‌کرد. حالا لابد کارگران پیر شده‌اند. 

عرب‌ها معتقد بودند منبع شعر اجنه هستند. به نظرم منبع شعر اشیا هستند. میزها و صندلی‌ها و زمین چمن‌ها و دمپایی‌ها و دیوارها و شب‌ها و هتل‌ها کم‌کم ترانه می‌شوند، اگر لبخند گم بشود میزها و زمین چمن‌ها و صندلی‌ها در یک دم غایب می‌شوند. اشیاء و آدم بی‌عشق به راحتی گم می‌شوند که اگر گم بشوند با هزار آگهی پیدا نمی‌شوند.
آقای محمد صالح‌علاء! تهران از کدام طرف است؟ هرکسی، تهرانَش به یک طرف است. 
|
شعر کامل بندر تهران از سجاد افشاریان

در بندر دلگیر تهران به غروبــ هایِ بی تو نگاه می کنم 
به کشتی ها ، نفتــ کش ها ، زن ها و خیابان ها 
و مستیِ پنهان مردان بر روی عرشه هایِ گوشه گیری و انزوا 
موج تا لب آ لب میدان آزادی می آید و بر می گردد
و مرغان دریایی مهر آباد در پرواز 
کاش یکی شان سوارم کند
و بر بالِ خود آرام ، آرام مرا با خود ببرد به هر کجا که دلش خواستــ
بالا بالاترها از نفتــ کش میلاد
این حجمِ دلگیری بی تو خفه ام می کند 
وقتی به یاد می آورم لنگرگاه هایِ میدان آرژانتین و ترمینال جنوب را 
و جنوبـــ را 
و می روم از شهری که هر روزهِ شبــ
فرزندان مستــ بسیاری را به دنیا می آورد 
که پنهان می کنند 
عشق را و بوسه را در لابه لایِ شاتــ هایِ شیری ِ شان
این روزها تنها دلخوشی من این استــ 
که هنــوز بر این بندرِ دلگیر 
صدای آکاردئونی ها شنیده می شوند 
و خیال می کنم 
هستند هنوزها دخترانی که در خانه هاشان 
می چرخند وُ می رقصند وُ می رقصند وُ می رقصند
و ای کاش که تو یکی از آنها باشی 
در این بندرِ دلگیرِ تهــران ...
|

Haataari

محمد صالح‌ علا و بُمرانی | تهران از این طرف

روزای یخ زده
چشای شیشه ای
ژستی به نام غم
بغضی کلیشه ای
شبای لعنتی ... طعم گس بهار
تحویل سال نو ... تنها سر مزار

Bahar - abdi behravanfar

نفرین/
شعر: پرویز وکیلی/ آهنگ:پرویز مقصدی/هم آواز:سپیده وحیدی/آواز،تنظیم،گیتار،ضبط، میکس و مستر:مسیح محقق (شیدی)

Nefrin          "نفرین"

ريشه در خاک؛ شعر و صدای جاودان فريدون مشیری

 تو از این دشت خشک تشنه روزی کوچ خواهی کرد
و اشک من ترا بدرود خواهد گفت.
نگاهت تلخ و افسرده است.
دلت را خار خار نا امیدی سخت آزرده است.
غم این نابسامانی همه توش و توانت را ز تن برده است.
تو با خون و عرق این جنگل پژمرده را رنگ و رمق دادی.
تو با دست تهی با آن همه توفان بنیان کن در افتادی.
تو را کوچیدن از این خاک، دل بر کندن از جان است.
تو را با برگ برگ این چمن پیوند پنهان است.
تو را این ابر ظلمت گستر بی رحم بی باران،
تو را این خشکسالی های پی در پی،
تو را از نیمه ره بر گشتن یاران،
تو را تزویر غمخواران ز پا افکند.
تو را هنگامه شوم شغالان،
بانگ بی تعطیل زاغان،
در ستوه آورد.
تو با پیشانی پاک نجیب خویش،
که از آن سوی گندمزار
طلوع با شکوهش خوشتر از صد تاج خورشید است؛
تو با آن گونه های سوخته از آفتاب دشت،
تو با آن چهره افروخته از آتش غیرت،
که در چشمان من والاتر از صد جام جمشید است،
تو با چشمان غمباری،
که روزی چشمه جوشان شادی بود،
و اینک حسرت و افسوس بر آن سایه افکنده ست،
خواهی رفت.
و اشک من ترا بدروردخواهد گفت.
من اینجا ریشه در خاکم
من اینجا عاشق این خاک اگر آلوده یا پاکم.
من اینجا تا نفس باقیست می مانم.
من از اینجا چه می خواهم، نمی دانم.
امید روشنائی گر چه در این تیره گیها نیست؛
من اینجا باز در این دشت خشک تشنه می رانم.
من اینجا روزی آخر از دل این خاک با دست تهی،
گل بر می افشانم.
من اینجا روزی آخر از ستیغ کوه چون خورشید،
سرود فتح می خوانم.
و می دانم
تو روزی باز خواهی گشت....

Abdi Behravanfar - Raftam Sare Kooche

Alizdh

Recent comments

Soheil Hsk

Biseda

MO

Related tracks