Sana git diyemem 
Ama kal demek(te) gelmiyor içimden 
Son sözünü söyledin bana bırakıp giderken 
Ahh gün gelir olurda pişman olur dönersen 
Eskidendi Deyip gideceğim 


Git bırakıp uzaklara git 
Ardında yaşlı gözlere kıyıp git 
Git bırakıp uzaklara git 
İstesemde dön desemde hadi git 

Git yalan sevdalarına
Çaresiz yarınlarına
Bu yürek buna da dayanır
Alışırım gözyaşlarıma

Sana git diyemem 
Ama kal demek(te) gelmiyor içimden 
Son sözünü söyledin bana bırakıp giderken 
Ahh gün gelir olurda pişman olur dönersen
Eskidendi deyip gideceğim.... 
Ardından bakıp güleceğim

Ezo (Sana git diyemem )

Music Is Love, Love Is Music, Music Is Life, And I Love My Life ♥

سید محمدحسین بهجت تبریزی (۱۱ دی ۱۲۸۵ – ۲۷ شهریور ۱۳۶۷) متخلص به شهریار، شاعر ایرانی بود. او اهل تبریز بود و به زبان‌ ترکی آذربایجانی و فارسی شعر سروده‌است. شهریار در سرودن گونه‌های دگرسان شعر مانند قصیده، مثنوی، غزل، قطعه، رباعی و شعر نیمایی چیره‌دست بود . اما بیشتر از دیگر گونه‌ها در غزل شهره بود و از جمله غزل‌های معروف او می‌توان به «علی ای همای رحمت» و «آمدی جانم به قربانت» اشاره کرد. شهریار نسبت به علی بن ابی‌طالب ارادتی ویژه داشت و همچنین شیفتگی بسیاری نسبت به حافظ و فردوسی داشته‌است.
او در تبریز در خانواده‌ای بستان‌آبادی از روستای خُشکِناب به دنیا آمد و بنا به وصیتش در مقبرةالشعرای تبریز به خاک سپرده شد. ۲۷ شهریور را به واسطهٔ روز درگذشت او «روز شعر و ادب ملی» نامیده‌اند. مهم‌ترین آثار شهریار به زبان ترکی منظومهٔ حیدربابایه سلام و منظومه سهندیه است که از معروف‌ترین آثار ادبیات ترکی آذربایجانی به‌شمار می‌روند و شاعر در آنها از اصالت و زیبایی‌های روستای دوران کودکیش و کوه سهند یاد کرده‌است.
شهریار، از جمله سرایندگانی است که شعر را محلی نیک برای بیان این اندیشه‌ورزی‌ های ژرف‌نگرانه و پندآموز دانسته، و بسیاری از اندرزهای اخلاقی، تربیتی را در قالب‌های گوناگون شعری (به‌ویژه در قطعات، رباعیات و دوبیتی‌ها) باز می‌گوید.

Would you close your eyes, would you let it in?
Love is the answer and music is healin'

Ezo (Sana git diyemem )

Amir