آهنگ : علینقی وزیری 
شعر : حسین گل گلاب 
خواننده: روح انگیز  

چه شود گر فکنی بر من مسکین نگهی 
تو مهی بر آسمانــــی و منــم خار رهی 

روی خویش از عاشقـان جانا مکـن هرگز نهان 
نـــور مــاه از آسمـــان تابــد بر اطـــراف جهان 

به دست تو تیر جفاست ای صنم 
نشانــه ی تیــر تو کیست آن منم 

نخواهم از دام تو رسـت بی خطر 
دمی بر این بسته ی دام کن نظر 

ای گلعـــذارم ، بـــــردی قرارم،  دست از تو هرگز من برندارم 

با همــه جــور تــو من در ره دیگــر نروم 
بسته ام در دام صیاد که دگـر من نشوم 

چون کنون از جان خود من شسته ام دست ای حبیب 
کـــی مــــرا بیمــی بـــود از جـــــور و از کیـــــد رقیب 

گذشته در راه تو موج از سرم 
بگو کـز این در به که روی آورم 

خوش آن که اندر ره دوست جان دهد 
به راه عشــق آنچه نکــوست آن دهد 

آن روی مهــوش، آن موی دلکــش، یکباره افکــند بر جانم آتش

روح انگیز - چه شود گر فکنی

«إنّي ممّا یأمن القَلب خائِف…»
«من از آنچه قلب بدان آرام می‌گیرد هراسانم…»

روح انگیز - چه شود گر فکنی

AmirAhmad ZiaeePour