شعر و آهنگ این قطعه از استاد ایرج امیرنظامی است. ایشان متولد بروجرد و ساکن مشهد هستند. این آهنگ نخستین بار سال 50 برای فیلم پ. مثل پلیکان، پرویز کیمیاوی توسط مرحوم بهروز اجرا شد و پس از آن توسط خوانندگان زیادی اجرا شده است.

مریم چرا با ناز و با افسون و لبخندی!
به جانم آتش افكندی، مرا دیوانه كردی.
امشب كه با ناله، غمت در دیده می‌بارد 
دلم در سینه می‌نالد، مرا دیوانه کردی.
رفتی مرا تنها به دست غم رها كردی  
به جان من خطا كردی، مرا دیگر نخواهی    
پیدا شدی با غم، تو در جام شراب من
 از این حال خراب من، بگو دیگر چه خواهی
اشكی كه ریزد ز دیده‌ی من
آهی كه خیزد ز سینه‌ی من
رنگ تمنا ندارد 
تو آن گل مریم سپیدی
بی تو دلم شوری و امیدی
دیگر به دنیا ندارد
همچون نسیم از برم بگذر
یک لحظه در دیده ام بنگر 
شاید نشانی ز عشق و وفا
بینم به چشم تو بار دگر

‫ترانه مریم یا تو آن گل مریم سپیدی

برای تو شدم بیمار و خسته
فرستادم برت گل دسته‌دسته
تو را تا مادرت گهواره بسته
دل ما را خدا یکبار بسته
جونی‌جونی
یار جونی
رشتی و مازندرونی
من میرم تنها میمونی
دل من همچون دیگ هی میزنه جوش
به حرف مردمان جان آمده جوش
سخناشون برام جایی نداره
دل من غیر تو یاری نداره
جونی جونی
یار جونی
رشتی و مازندرانی، من میرم تنها میمونی

جونی‌جونی، مینو جوان

تصنیف باران -استاد محمدرضا شجریان-آلبوم شب سکوت کویر

سلسله موی دوست-استاد محمد رضا شجریان

بجز غم خوردن عشقت غمی دیگر نمی‌دانم / که شادی در همه عالم ازین خوشتر نمی‌دانم

گر از عشقت برون آیم به ما و من فرو نایم / ولیکن ما و من گفتن به عشقت در نمی‌دانم

ز بس کاندر ره عشق تو از پای آمدم تا سر / چنان بی پا و سرگشتم که پای از سر نمی‌دانم

به هر راهی که دانستم فرو رفتم به بوی تو / کنون عاجز فرو ماندم رهی دیگر نمی‌دانم

به هشیاری می از ساغر جدا کردن توانستم / کنون از غایت مستی می از ساغر نمی‌دانم

به مسجد بتگر از بت باز می‌دانستم و اکنون / درین خمخانهٔ رندان بت از بتگر نمی‌دانم

چو شد محرم ز یک دریا همه نامی که دانستم / درین دریای بی نامی دو نام‌آور نمی‌دانم

یکی را چون نمی‌دانم سه چون دانم که از مستی / یکی راه و یکی رهرو یکی رهبر نمی‌دانم

کسی کاندر نمکسار اوفتد گم گردد اندر وی / من این دریای پر شور از نمک کمتر نمی‌دانم

دل عطار انگشتی سیه رو بود و این ساعت / ز برق عشق آن دلبر بجز اخگر نمی‌دانم

عطار


بجز غم خوردن عشقت غمی دیگر نمی‌دانم -استاد محمدرضا شجریان

Bidad

آلبوم بیداد (همایون) محمدرضا شجریان - روی ۱

ساز و آواز (درآمد کرد بیات)

پیام نسیم

شجریان - دلبر برفت و دلشدگان را خبر نکرد

گلچهره مپرس
گلچهره مپرس کان نغمه سرا از تو چرا جدا شد ؟ 
گلچهره مپرس پروانه تو بی تو کجا رها شد مپرس مپرس
مرنجان دلت را خدا را رها کن غمت را رها کن
مخور غم مخور غم نگارا
مخور غم مخور غم نگارا
گلچهره مپرس آن نغمه سرا چرا از تو چرا جدا شد؟
گلچهره بریز تو خون من عاشق خسته دل را

گلچهره - محمد رضا شجریان

 'ای امید دل من کجایی'
آواز : استاد غلامحسین بنان
آهنگساز : پرویز یاحقی 
ترانه سرا: اسماعيل نواب صفا 
 دستگاه شور
 
ای امید دل من کجایی ؟
همچو بختم کنارم نیایی
آشنا و سوز و دیرآشنایی
یا بلای دل مبتلایی
بی وفا ، بی وفا ، بی وفایی
تو غارتگر عقل و هوشی
به آزار جانم چه کوشی ؟
چو مِی بارم بر جان خروشی
تو غارتگر عقل و هوشی
به آزار جانم چه کوشی ؟
چو مِی بارم بر جان خروشی
چه خواهم از تو ، جز نگاهی ؟
چه خواهی از جانم ، چه خواهی ؟
ندارم جز عشقت گناهی
ندارم جز عشقت گناهی
بر سیه بختی من گواهی
چون دو چشم مستت ئل سیاهی
کو به غیر از آغوشت پناهی ؟
آتشی ، سرکشی ، فتنه جویی
آفتی ، خانه سوزی ، گناهی
عشق من جان را چه کاهی ؟
ماه من ! مجلس آرا تویی تو
عشق من ! شادی افزا تویی تو
روشنی بخش دل ها تویی تو
راحت جان شیدا تویی تو
سرگردان از چه با ما تویی تو ؟

Ey Omid Del Man Kojayi: Banan & Yahaghi |  ای امید دل من کجایی : پرویز یاحقی , غلامحسین بنان

آلبوم: بی تو بسر نمی‌شود

دل دیوانه‌ام دیوانه‌تر شی/ استاد محمدرضا شجریان

آهنگ : علینقی وزیری 
شعر : حسین گل گلاب 
خواننده: روح انگیز  

چه شود گر فکنی بر من مسکین نگهی 
تو مهی بر آسمانــــی و منــم خار رهی 

روی خویش از عاشقـان جانا مکـن هرگز نهان 
نـــور مــاه از آسمـــان تابــد بر اطـــراف جهان 

به دست تو تیر جفاست ای صنم 
نشانــه ی تیــر تو کیست آن منم 

نخواهم از دام تو رسـت بی خطر 
دمی بر این بسته ی دام کن نظر 

ای گلعـــذارم ، بـــــردی قرارم،  دست از تو هرگز من برندارم 

با همــه جــور تــو من در ره دیگــر نروم 
بسته ام در دام صیاد که دگـر من نشوم 

چون کنون از جان خود من شسته ام دست ای حبیب 
کـــی مــــرا بیمــی بـــود از جـــــور و از کیـــــد رقیب 

گذشته در راه تو موج از سرم 
بگو کـز این در به که روی آورم 

خوش آن که اندر ره دوست جان دهد 
به راه عشــق آنچه نکــوست آن دهد 

آن روی مهــوش، آن موی دلکــش، یکباره افکــند بر جانم آتش

روح انگیز - چه شود گر فکنی

AmirAhmad ZiaeePour