سرگذشت غمگین اسید علی میرزا.عاشقی ناکام وویرانه نشین

Bijan Mofid - Koja Miri Folooni ~ بیژن مفید - کجا میری فلونی

شعر و آهنگ این قطعه از استاد ایرج امیرنظامی است. ایشان متولد بروجرد و ساکن مشهد هستند. این آهنگ نخستین بار سال 50 برای فیلم پ. مثل پلیکان، پرویز کیمیاوی توسط مرحوم بهروز اجرا شد و پس از آن توسط خوانندگان زیادی اجرا شده است.

مریم چرا با ناز و با افسون و لبخندی!
به جانم آتش افكندی، مرا دیوانه كردی.
امشب كه با ناله، غمت در دیده می‌بارد 
دلم در سینه می‌نالد، مرا دیوانه کردی.
رفتی مرا تنها به دست غم رها كردی  
به جان من خطا كردی، مرا دیگر نخواهی    
پیدا شدی با غم، تو در جام شراب من
 از این حال خراب من، بگو دیگر چه خواهی
اشكی كه ریزد ز دیده‌ی من
آهی كه خیزد ز سینه‌ی من
رنگ تمنا ندارد 
تو آن گل مریم سپیدی
بی تو دلم شوری و امیدی
دیگر به دنیا ندارد
همچون نسیم از برم بگذر
یک لحظه در دیده ام بنگر 
شاید نشانی ز عشق و وفا
بینم به چشم تو بار دگر

‫ترانه مریم یا تو آن گل مریم سپیدی

خواننده: طاهر قریشی
سه‌تار و تنظیم: نیما هاشم‌پناه
مسترینگ: امید اسکندر
عکس: آرش دهقانی
لینک دانلود:
http://s5.picofile.com/file/8132973842/Taher_Maryam.mp3.html

"مریم" حاصلِ اولین همکاریِ من، طاهر و امیده؛ بدون هیچ امکاناتِ سخت افزاری. نسخه‌ی اصلی این بازخوانی رو می‌تونین با آهنگسازی و ترانه‌ی استاد ایرج امیر نظام و صدای عطا بشنوین.

مـریـم - طاهر قریشی (maryam - taher ghoreyshi)

آسمون

تنظیم موسیقی: کامبیز روشن‌روان
پیانو: اردشیر روحانی
صدای: مینو جوان
 (کانون پرورش فکری ۱۳۵۵)
مو چطو از چوبِ خُشک نعنا بچینُم
مو چطو بی دلبرم تنها نشینُم
آسمون به اون گپی، گوشه‌ش نوشته
هرکی یارش خوشگله، جاش تو بهشته
آی شیرین جونم، آی شیرین عُمرُم
گر بخوای بوسُم ندی، به زور می‌سونُم
بلال‌و بلالُم سی خودت لیلی
کردی کبابُم سی خودت لیلی

ای خدا از قلبِ ما گر او خبر شه
ای خدا گر شام ما یک‌دم سحر شه
آسمون به اون گپی، گوشه‌ش نوشته
هرکی یارش خوشگله، جاش تو بهشته
آی شیرین جونم، آی شیرین عُمرُم
گر بخوای بوسُم ندی، به زور می‌سونُم
بلال‌و بلالُم سی خودت لیلی
کردی کبابُم سی خودت لیلی

Asemoon-آسمون

Music,Dotar,Vocals:Abdi Behravanfar
Guitar,bass,Percussion,Mixing and Mastering:Sina Momtahan

Do vel (version 1 )دو وِِل

با من صنما
آهنگ :  فرامرز پایور
شعر: مولانا
خواننده: سولماز بدری
عکس: محمد نجفی، به روش کلودیون تر 
با سپاس از کیخسرو مختاری عزیز🌹
ضبط: آبان 1398

Ba Man Sanama با من صنما

قشنگه
اجرای دختران مدرسه شمس - پیش از انقلاب در یک برنامه رادیویی
بازخوانی اثری از هایده
ترانه‌سرا: امان منطقی
آهنگ‌ساز: انوشیروان روحانی
-----
غصه نخور عزیزم که زندگی قشنگه
پیر نمی‌شه تو دنیا کسی که شوخ و شنگه
دو رنگ نباش با هیچ‌کس که دنیا رنگوارنگه
سنگ می‌خوره تو دنیا به اون دلی که سنگه
غصه نخور عزیزم که زندگی قشنگه

اون‌که یه روزگاری عشقم و ایمونم
اون‌که فقط نگاهش دردم و درمونم بود
اما حالا می‌بینم که آفت جونم بود
سنگ می‌خوره تو دنیا به اون دلی که سنگه
غصه نخور عزیزم که زندگی قشنگه

یه عمر در انتظارش به گوشه‌ای نشستم
از همه دل بریدم از همه‌کس گسستم
دل به غریبه‌ها بست نمک نداره دستم
سنگ می‌خوره تو دنیا به اون دلی که سنگه
غصه نخور عزیزم که زندگی قشنگه


اگه اطلاعات بیشتری درباره‌ی این کار دارین کامنت بذارین.

قشنگه، دختران مدرسه شمس - that's beautiful, Shams school girls


چه بی تابانه می خواهمت
ای دوریت آزمون تلخ زنده به گوری!

چه بی تابانه تو را طلب می کنم!
بر پشت سمندی
گویی، نو زین
که قرارش نیست
و فاصله
تجربه ئی بیهوده ست
بوی پیرهنت
این جا، واکنون...

کوه ها در فاصله
سردند
دست، در کوچه و بستر
حضور مانوس دست تو را می جوید
و به راه اندیشیدن
یاس را، رج می زند
بی نجوای انگشتانت
فقط...

و جهان از هر سلامی خالی است...

Ahmad Shamloo - Che Bitabane Mikhahemat

نوبت عاشقی؛ جواد بدیع زاده

Sahar Mohammadi
Shoore Hasti
-
شور هستی
خواننده سحر محمدی
پیانو امیر بهزادی

Shoore Hasti - شور هستی

ريشه در خاک؛ شعر و صدای جاودان فريدون مشیری

 تو از این دشت خشک تشنه روزی کوچ خواهی کرد
و اشک من ترا بدرود خواهد گفت.
نگاهت تلخ و افسرده است.
دلت را خار خار نا امیدی سخت آزرده است.
غم این نابسامانی همه توش و توانت را ز تن برده است.
تو با خون و عرق این جنگل پژمرده را رنگ و رمق دادی.
تو با دست تهی با آن همه توفان بنیان کن در افتادی.
تو را کوچیدن از این خاک، دل بر کندن از جان است.
تو را با برگ برگ این چمن پیوند پنهان است.
تو را این ابر ظلمت گستر بی رحم بی باران،
تو را این خشکسالی های پی در پی،
تو را از نیمه ره بر گشتن یاران،
تو را تزویر غمخواران ز پا افکند.
تو را هنگامه شوم شغالان،
بانگ بی تعطیل زاغان،
در ستوه آورد.
تو با پیشانی پاک نجیب خویش،
که از آن سوی گندمزار
طلوع با شکوهش خوشتر از صد تاج خورشید است؛
تو با آن گونه های سوخته از آفتاب دشت،
تو با آن چهره افروخته از آتش غیرت،
که در چشمان من والاتر از صد جام جمشید است،
تو با چشمان غمباری،
که روزی چشمه جوشان شادی بود،
و اینک حسرت و افسوس بر آن سایه افکنده ست،
خواهی رفت.
و اشک من ترا بدروردخواهد گفت.
من اینجا ریشه در خاکم
من اینجا عاشق این خاک اگر آلوده یا پاکم.
من اینجا تا نفس باقیست می مانم.
من از اینجا چه می خواهم، نمی دانم.
امید روشنائی گر چه در این تیره گیها نیست؛
من اینجا باز در این دشت خشک تشنه می رانم.
من اینجا روزی آخر از دل این خاک با دست تهی،
گل بر می افشانم.
من اینجا روزی آخر از ستیغ کوه چون خورشید،
سرود فتح می خوانم.
و می دانم
تو روزی باز خواهی گشت....

‫ترانه مریم یا تو آن گل مریم سپیدی

Baabak

Recent comments

parham kh

shahrokh

Reza daraee

mohammadhossein

Related tracks