وطن کجاست که آوازِ آشنای تو چنین دور می‌نماید؟
امید کجاست
تا خود
       جهان
             به قرار
                     بازآید؟

هان، سنجیده باش
که نومیدان را معادی مقدر نیست!

معشوق در ذره‌ذره‌ی جانِ توست
                                       که باور داشته‌ای،
و رستاخیز
            در چشم‌اندازِ همیشه‌ی تو
                                            به کار است.
در زیجِ جُستجو
                  ایستاده‌ی ابدی باش
تا سفرِ بی‌انجامِ ستارگان بر تو گذر کند،
که زمین
         از اینگونه حقارت‌بار نمی‌مانْد
اگر آدمی
           به هنگام
                     دیده‌ی حیرت می‌گشود.

زیستن
و ولایتِ والای انسان بر خاک را
                                     نماز بردن؛
زیستن
و معجزه کردن؛
ورنه
    میلادِ تو جز خاطره‌ی دردی بیهوده چیست
هم از آن دست که مرگت،
هم از آن دست که عبورِ قطارِ عقیمِ اَسترانِ تو
از فاصله‌ی کویری میلاد و مرگت؟

مُعجزه کن مُعجزه کن
که مُعجزه
           تنها
               دست‌کارِ توست
اگر دادگر باشی؛
که در این گُستره
                     گُرگانند
مشتاقِ بردریدنِ بی‌دادگرانه‌ی آن
                                       که دریدن نمی‌تواند. ــ
و دادگری
معجزه‌ی نهایی‌ست.

و کاش در این جهان
مردگان را
           روزی ویژه بود،
تا چون از برابرِ این همه اجساد گذر می‌کنیم
تنها دستمالی برابرِ بینی نگیریم:
این پُرآزار
          گندِ جهان نیست
تعفنِ بی‌داد است.

و حضورِ گرانبهای ما
                       هر یک
چهره در چهره‌ی جهان
                           (این آیینه‌یی که از بودِ خود آگاه نیست
                           مگر آن دَم که در او درنگرند) ــ

تو
یا من،
آدمی‌یی
          انسانی
                   هر که خواهد گو باش
تنها
     آگاه از دست‌کارِ عظیمِ نگاهِ خویش ــ
تا جهان
         از این دست
                       بی‌رنگ و غم‌انگیز نماند
تا جهان
         از این دست
                       پلشت و نفرت‌خیز نماند.

یکی
    از دریچه‌ی ممنوعِ خانه
                               بر آن تلِّ خشکِ خاک نظر کن:
آه، اگر امید می‌داشتی
آن خُشکسار
               کنون اینگونه
                             از باغ و بهار
                                           بی‌برگ نبود
و آنجا که سکوت به ماتم نشسته
مرغی می‌خوانْد.

نه
نومیدْمردم را
               معادی مقدّر نیست.
چاووشیِ‌ امیدانگیزِ توست
                               بی‌گمان
که این قافله را به وطن می‌رساند.
 
احمد شاملو
 تیرِ ۱۳۵۹

Ahmad - Shamloo - Dar - Astaneh - Khatabeyeh - Asan, - Dar - Omid

Gilan

Mohammadreza Shajarian - Jame Tohee (Por Kon Pialeh Ra)

عزیز بشنه کنارم

بابلی کیجا

سرنا نوازی 
 استاد احسان عبدی پور 

سُرنا

Bakhtiyari-Lori-مونم بختیاری-رضا صالحی

A new song by The ways band, as named Oboor (Passing).

The Ways - Oboor

حبیب زاده

تک نوازی ترانه گل سنگم از خانم هایده
Recorded by Shure SM-58

Gole Sangam (by Lili Maljai) Piano-Solo (گل سنگم)

دی بـلال دی بـلال دی بلال آخی بلال بلـال ای گل بل تا بنالم
تش مَنه تش مَنه تش منه آخی پیواره دل ای یار یار تیه کالم

دی بـلال دی بـلال آخی بلال بلال ای وای بلاله رش بین
دیرا دیر دیرا دیر دیرا دیر آخی سیلم مکن ای گل دلمه مکن خین وای دلمه مکن خین
دی بلال دی بلال دی بلال آخی بلال بلال ای گل بل تا بنالم

تش مَنه تش مَنه تش منه آخی پیواره دل ای یار یار تیه کالم

دی بلال دی بلال آخی بلال بلال ای وای بلال رشقی

دیرا دیر دیرا دیر دیرا دیر آخی سیلم مکن ای گل دلمه مکن خین وای دلمه مکن خین

بی کسم بی دل آخی بی همدرنگم
بی وفا کافر آخی نکرده بنگم

آرمون داشتم بیای دس وه دلم کاشکی بنی کافر دله مو
دی نکن خین به دلم ای دودره ول کنم دلم سنگین دله مو

نصف دله انجید و ره از نو نمک پاشید و ره
زجر مونه فهمید و ره دیدی چطو خندید و ره

ای بی بفا کافر دله تش من دلش اوفتا
عاشق کشی بد رسمیه حیفه ز تو ای وا

دی بـلال آخی بلال بلال ای گل گل بختیاری
تون خدا تون خدا آخی رحمی بیار ای گل بیو وادیاری وای بیو وادیاری

بخت بد آخی طالع سیاه آخی بی همدرنگم
بی وفا بی وفا آخی کافر دلم آخی نکرده بنگم

دی بلـال آخی بلال بلال آخی بلاله یارم
ایل به وار آخی مال به گدار آخی بیو وادیارم وای بیو وادیارم

ترجمه به فارسی

دی بلال دی بلال، دی بلال آخه بلال بلال ای گل بذار تا ناله کنم
آتیش نذار؛ آتیش نذار؛ آتیش نذار آخه مثل پیوار (گیاهی خشک) است این دل؛ ای یار، یار چشم رنگی ام

دی بلال دی بلال، آخه بلال بلال ای وای بلال راهش رو ببین
دورا دور دورا دور، دورا دور آخه نگاهم نکن ای گل؛ دلم رو نکن خون (وای دلم رو نکن خون)

بی کسم، بی دل، آخه بی همزبونم
بی وفا! کافر! آخه نکرده صدایم

آرزو داشتم بیای دست به دلم کاشکی بذاری ای کافر دل
دیگه نکن خون به دلم ای دختره ول کنم دلم، ای سنگین دلِ من

نصف دل رو تیکه تیکه کرد و رفت، دوباره نمک پاشید و رفت
زجر کشیدن من رو فهمید و رفت، دیدی چطور خندید و رفت

این بی وفا کافردل است، آتیش توی دلش بیفته
عاشق کشی بد رسمی است، حیف است از تو! ای وای

دی بلال آخه بلال بلال ای گل، گل بختیاری
تو رو خدا (تو رو خدا آخه) رحمی بیار ای گل، بیا پیشمون (وای بیا پیشمون)

بخت بد (آخه) طالع سیاه (آخه) بی همزبونم
بی وفا بی وفا (آخه) کافردلم (آخه) نکرده صدایم

دی بلال آخه بلال بلال آخه بلال است یارم
ایل به وار آخه مال به گدار (۱) آخه بیا پیشم (وای بیا پیشم)

Ahmad - Shamloo - Dar - Astaneh - Khatabeyeh - Asan, - Dar - Omid

Amir