وطن کجاست که آوازِ آشنای تو چنین دور می‌نماید؟
امید کجاست
تا خود
       جهان
             به قرار
                     بازآید؟

هان، سنجیده باش
که نومیدان را معادی مقدر نیست!

معشوق در ذره‌ذره‌ی جانِ توست
                                       که باور داشته‌ای،
و رستاخیز
            در چشم‌اندازِ همیشه‌ی تو
                                            به کار است.
در زیجِ جُستجو
                  ایستاده‌ی ابدی باش
تا سفرِ بی‌انجامِ ستارگان بر تو گذر کند،
که زمین
         از اینگونه حقارت‌بار نمی‌مانْد
اگر آدمی
           به هنگام
                     دیده‌ی حیرت می‌گشود.

زیستن
و ولایتِ والای انسان بر خاک را
                                     نماز بردن؛
زیستن
و معجزه کردن؛
ورنه
    میلادِ تو جز خاطره‌ی دردی بیهوده چیست
هم از آن دست که مرگت،
هم از آن دست که عبورِ قطارِ عقیمِ اَسترانِ تو
از فاصله‌ی کویری میلاد و مرگت؟

مُعجزه کن مُعجزه کن
که مُعجزه
           تنها
               دست‌کارِ توست
اگر دادگر باشی؛
که در این گُستره
                     گُرگانند
مشتاقِ بردریدنِ بی‌دادگرانه‌ی آن
                                       که دریدن نمی‌تواند. ــ
و دادگری
معجزه‌ی نهایی‌ست.

و کاش در این جهان
مردگان را
           روزی ویژه بود،
تا چون از برابرِ این همه اجساد گذر می‌کنیم
تنها دستمالی برابرِ بینی نگیریم:
این پُرآزار
          گندِ جهان نیست
تعفنِ بی‌داد است.

و حضورِ گرانبهای ما
                       هر یک
چهره در چهره‌ی جهان
                           (این آیینه‌یی که از بودِ خود آگاه نیست
                           مگر آن دَم که در او درنگرند) ــ

تو
یا من،
آدمی‌یی
          انسانی
                   هر که خواهد گو باش
تنها
     آگاه از دست‌کارِ عظیمِ نگاهِ خویش ــ
تا جهان
         از این دست
                       بی‌رنگ و غم‌انگیز نماند
تا جهان
         از این دست
                       پلشت و نفرت‌خیز نماند.

یکی
    از دریچه‌ی ممنوعِ خانه
                               بر آن تلِّ خشکِ خاک نظر کن:
آه، اگر امید می‌داشتی
آن خُشکسار
               کنون اینگونه
                             از باغ و بهار
                                           بی‌برگ نبود
و آنجا که سکوت به ماتم نشسته
مرغی می‌خوانْد.

نه
نومیدْمردم را
               معادی مقدّر نیست.
چاووشیِ‌ امیدانگیزِ توست
                               بی‌گمان
که این قافله را به وطن می‌رساند.
 
احمد شاملو
 تیرِ ۱۳۵۹

Ahmad - Shamloo - Dar - Astaneh - Khatabeyeh - Asan, - Dar - Omid

در پایان هر هفته، مسعود بهنود روزنامه‌نگار مقیم لندن نگاهی می‌کند به مجله‌هایی که در ایران چاپ می‌شوند.‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏

‏مسعود بهنود این هفته نگاهی دارد به مجله‌های ترابران، دانش و امید، نگاه نو و نگاه آفتاب .‏

چشم‌انداز بامدادی رادیو بی‌بی‌سی از ساعت ۷ تا ۹ بامداد هر روز بر روی این امواج و فرکانس‌های رادیویی و ماهواره‌ای پخش می‌شود.

برای شنیدن سایر مطالب رادیوی بی بی سی، به صفحه رادیو مراجعه کنید یا برنامه‌های ما را بر روی ساوند کلاود بشنوید.‏

مرور هفتگی مجلات با مسعود بهنود / ۴ تیر ۱۴۰۰‏

www.emad-ram.com
Composer and singer : Emad Ram
آهنگساز و خواننده : عماد رام 

Emad Ram - Amadam  عماد رام - آمدم

بیات راجه و چهارمضراب.تکنوازی سنتور ساسان رسولی

دلم تنگه برای آسمونی که دیگه آبی نیست
دلم تنگه برا دل فولادم که دیگه تا شده،
خم شده، شکسته ست
دلم تنگه برا ابری که دلش پر گریه ست
دلم تنگه برا بارون
بارون، بارون، بارون

پرویز پرستویی-دلم تنگه

Kaveh Afagh - Parantez

بابلی کیجا

Artist: ESFANDIAR
https://www.instagram.com/esfandiar_music/
http://www.youtube.com/c/EsfandiarOfficialChannel
Subscribe to my Youtube Channel. &  Follow me Instagram & Soundcloud Thanks 

 Ba Tanzime Aghaye Ali Molaei 
Taar : Toomaj Mosaffa 
Beyade Ostad Dariush Rafiee

Golnar

بی تو با صدای کامران تفتی
موسیقی و تنظیم بهنام جلیلیان و ترانه‌ی میثم یوسفی
از آلبوم عکس زمستونی تهران
مدیر هنری میثم یوسفی
تهیه کننده آیدا مصباحی

Akse Zemestooniye Tehran

Bi To

Bi Dalil Single

Rastaak - Bi Dalil

زده شعله در چمن، در شب وطن، خون ارغوان ها

تو ای بانگ شور افکن، تا سحر بزن، شعله تا کران ها

که در خون خستگان، دل شکستگان، آرمیده طوفان

به آیندگان نگر، در زمان نگر، بردمیده طوفان

قفس را بسوزان، رها کن پرندگان را، بشارت دهندگان را

که لبخند آزادی، خوشه شادی، تا سحر بروید

سرود ستاره را، موج چشمه با آهوان بگوید

ستاره ستیزد و شب گریزد و صبح روشن آید

زند بال و پر ز نو آن کبوتر و سوی میهن آید

گرفته تمام شب، شاخه ای به لب، سرخ و گرده افشان

پرد گرده گسترد دانه پرورد سر زند بهاران

Ahmad - Shamloo - Dar - Astaneh - Khatabeyeh - Asan, - Dar - Omid

Amir