Mówi się, że każde pożegnanie jest też powitaniem czegoś nowego. Ta myśl pokrzepia od razu, a natychmiastowe pokrzepienie to towar pożądany i wszechobecny na rynku. O pokrzepienie głębsze trudniej, bo wymaga ono wysiłku, innego podejścia, wprawy. Ja wprawiam się w akceptacji przemijania. Przemija wszystko to, co złe, i co dobre. Można zagłuszać ten fakt i odwracać od niego wzrok, ale koniec końców i tak stanie przed nami w całej okazałości.

Dlatego warto się z przemijaniem zaprzyjaźnić lub chociaż zaznajomić. Życie z akceptacją przemijania smakuje lepiej. Bardziej je doceniamy. Jak stare, cierpkie wino. Pojawiają się w nas nowe emocje, takie jak saudade czy mono-no-aware. Więcej pogody ducha i sił na przeciwności. W końcu przeminie też to, co trudne. Zgoda na przemijanie to też zgoda na to, by odeszło to, co już nam nie służy. A więc zgoda na życie, na to, by przyszło nowe.

O tym wszystkim są te teksty, to wszystko brzmi w tych melodiach. Chciałbym, żeby towarzyszyły Wam, gdy zamiast zagłuszania tego, co trudne, wybierzecie przeżywanie (a więc znowu – życie). Żebyście nie byli z tym samotni. Żeby była z Wami przynajmniej piosenka. I żeby towarzyszyła Wam przy wspomnieniach – gdy to, co przeminęło, wraca. Nic nie jest na zawsze, nic nie ginie bez śladu. A zatem – do widzenia.

Wasz Apolinary

Minialbum „Na do widzenia” ukazał się wyłącznie w postaci cyfrowej.

Apolinary POlek – śpiew, gitara akustyczna
Małgorzata Grabowska – śpiew, klawisze
Karolina Czerska – gitara basowa
Mariusz Wilke – gitary, klawisze

Na do widzenia

Gdy serce pęknie na mróz (feat. Małgorzata Grabowska)

Urodzony w 1980 r. w Łomży autor i wykonawca piosenek. Koncertuje na różnych scenach od 1999 r. Gra na gitarze akustycznej, harmonijkach ustnych i czasem na banjo. Jego repertuar to piosenki, w których odbija się przyroda, droga i to, co najgłębsze w człowieku. Gra swoje utwory solo lub z zespołem, akustycznie, dążąc do osiągnięcia pełni naturalnego brzmienia instrumentów i głosów. Żeby płynęło prosto z serc, człowieczych i drewnianych.

Mieszkał w Chełmie, w Krakowie, w Radomsku, w Łodzi, pod Olsztynem. Włóczył się po Polsce autostopem z gitarą, grając na ulicach. Był już grafikiem, doktorantem, ochroniarzem, scenarzystą, autorem gry komputerowej, dźwiękowcem i redaktorem, by osiąść wreszcie na wsi w okolicach Lidzbarka Warmińskiego, gdzie oddaje się mniej lub bardziej, lecz zawsze twórczym zajęciom.

Apolinary został uhonorowany pierwszymi nagrodami na Festiwalu Piosenki Innej, FPP Nadzieja, OTPPS Bazuna, Zajeździe Bardów i Powrocie do Korzeni, jest też trzykrotnym finalistą Międzynarodowego Festiwalu Bardów OPPA. Grał również gościnne koncerty na Oppie, Giełdzie Piosenki i na takich imprezach jak Kuźnia Talentów w Monachium, Ballads of Europe w Niepołomicach, Kropka w Głuchołazach, WPKS we Wrocławiu, Bakcynalia w Lublinie, Raz w Roku w Jerzwałdzie. Współpracował m.in. z Pawłem Orkiszem, z Markiem Gałązką (współtworząc festiwal ALTERSONG) oraz z projektem W górach jest wszystko co kocham. Udzielał się też gościnnie w różnych składach jako harmonijkarz bluesowy.

W 2009 r., po dziesięciu latach grania na małych i większych scenach Polski, Apolinary wydał debiutancki album pt. ***. W roku 2014 ukazała się kolejna płyta – „Cały kosmos”. Apolinary nagrał ją z założonym przez siebie zespołem Dobry Diabeł.

Jesteś organizatorem i chciałbyś zorganizować występ? Napisz: polek@apolinary.pl