Shoor Angiz - Persian Music

Darde Eshghi Keshide Am Keh Mapors (Ghazale Hafez)

Emroozo Farda

نویسنده و گوینده: بنفشه طاهریان 
موسیقی: کورش بابایی

نوروزنامه خیام

با همکاری اساتید سیاوش بیدگانی (شجریان) همایون خرم، مجید نجاحی
غزل آواز از سعدی

پیش رویت دگران صورت بر دیوارند

انوار، گام های عبدالقادر مراغی - سپیده رئیس سادات

دکتر محمدرضا شفیعی کدکنی در سال ۱۳۱۸ در کدکن به دنیا آمد. کدکن در آن زمان از توابع شهرستان نیشابور در استان خراسان به شمار می‌آمد ولی در تقسیمات کشوری کنونی به شهرستان تربت حیدریه ملحق شده‌است. شفیعی کدکنی دوره‌های دبستان و دبیرستان را در مشهد گذراند و چندی نیز به فراگیری زبان و ادبیات عرب، فقه، کلام و اصول سپری کرد. او مدرک کارشناسی خود را در رشتهٔ زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه فردوسی و مدرک دکتری را نیز در همین رشته از دانشگاه تهران گرفت. او از جمله دوستان نزدیک مهدی اخوان ثالث شاعر خراسانی به شمار می‌رود و دلبستگی خود را به اشعار وی پنهان نمی‌کرد. دکتر محمدرضا شفیعی کدکنی، پنجشنبه ۵ شهریور ۱۳۸۸ تهران را به مقصد آمریکا ترک کرد. او برای استفاده از یک فرصت مطالعاتی به دانشگاه پرینستون رفت و پس از نزدیک به ۹ ماه دوری از وطن به ایران بازگشت و پس از بازگشت به ایران بر سر کرسی تدریس خود در دانشگاه تهران حاضر شد. شفیعی کدکنی سرودن شعر را از جوانی به شیوهٔ کلاسیک آغاز کرد. پس از چندی به سوی سبک نو مشهور به نیما یوشیج روی آورد. با انتشار دفتر شعر در کوچه باغ‌های نشابور نام‌آور شد. آثار شفیعی را می‌توان به سه گروه انتقادی و مجموعه اشعار خود وی تقسیم کرد. آثار انتقادی این نویسنده، شامل تصحیح آثار کلاسیک فارسی و نگارش مقالاتی در حوزه نظریه ادبی می‌شود، که بخشی از آن‌ها در زیر آورده شده‌اند. در میان آثار نظری شفیعی کدکنی کتاب موسیقی شعر جایگاهی ویژه دارد و در میان مجموعه اشعارش در کوچه باغ‌های نشابور آوازه بیشتری دارد.  شفیعی کدکنی را باید در زمره شاعران اجتماعی بدانیم. او در اشعار خود تصویری از جامعه ایرانی در دههٔ ۴۰ و ۵۰ خورشیدی را بازتاب می‌دهد و با رمز و کنایه آن دوران را به خواننده نمایانده، دلبستگی و گرایش فراوان به آیین وفرهنگ اسلامی و بخصوص خراسان را نشان می‌دهد.

به کجا چنین شتابان؟

گون از نسیم پرسید
- دل من گرفته زین جا

هوس سفر نداری
ز غبار این بیابان؟
- همه آرزویم اما
چه کنم که بسته پایم.

به کجا چنین شتابان؟

- به هر آن کجا که باشد
به جز این سرا، سرایم
- سفرت به خیر اما تو و دوستی، خدا را
چو از این کویر وحشت به سلامتی گذشتی
به شکوفه‌ها، به باران
برسان سلام ما را

به کجا چنین شتابان - محمدرضا شفیعی کدکنی

محمد صالح علا - سینه ام دکان عطاری است

دلکش کاش از اول من نمیدیدم تو را

تو من و دیوونه کردی دل ای دل. تو من و آواره کردی دل ای دل دل ای دل. تو من و بیچاره کردی دل ای دل دل ای دل. من از اون چشات می ترسم. من از اون نگات می ترسم. از اون دوتا چشم سیات 

bijan- mofid-del-ey-del

معصومه مهرعلی: آواز
ارژنگ سیفی زاده: تار
مهدی اصفهانی: تمبک

اجرای خصوصی 1378

Masoumeh Mehrali: Vocal
Arjang Seyfizadeh: Tar 
Mehdi Esfehani: Tombak

Dashti Improvisation - ساز وآواز خصوصی دشتی

ارژنگ سیفی زاده