irani

موسيقى سنتي

new3

Afg|India

#اوهام 
رویاپردازی های یک زندانی را به تصویر میکشد.
#ساز بندی: #سه_تار #کمانچه #دایره #شیدا
#آهنگساز و اجرا #ارژنگ_حسینی

Oham. اوهام..

#MakeItFreestyle (prod by. prince lockett x fabes vg)

Runnin' - T-ezzy ft nevy

follow me on IG @paypachase_

song out now on all platforms!

Voxout - I Got A Bitch

Pre Order the Album 'Traces Of You'
Amazon: smarturl.it/TracesOfYouAmazon 
Itunes: smarturl.it/TracesiTunes



Preorder 

Anoushka Shankar - Unsaid (Featuring Norah Jones)

محمدرضا شجریان، آواز
حسین علیزاده، تار
کیهان کلهر، کمانچه
همایون شجریان، آواز، تنبک

آواز درمانده
غزل عطار
دل ز دستم رفت و جان هم، بی دل و جان چون کنم
سر عشقم آشکارا گشت پنهان چون کنم
هرکسم گوید که درمانی کن آخر درد را
چون به دردم دایما مشغول درمان چون کنم
چون خروشم بشنود هر بی خبر گوید خموش
ی‌تپد دل در برم می‌سوزدم جان چون کنم

آواز : درد شوق
غزل حافظ
 
دل از من برد و روی از من نهان کرد
خدا را با که این بازی توان کرد
شب تنهاییم در قصد جان بود
خیالش لطف‌های بی‌کران کرد
صبا گر چاره داری وقت وقت است
که درد اشتیاقم قصد جان کرد


ساز خاموش-ساز و آواز دشتی

دلی دیرم که بهبودش نمی‌بو 
نصیحت میکرم سودش نمی‌بو
ببادش میدهم نش میبرد باد 
در آتش می‌نهم دودش نمی‌بو

https://facebool.com/Khosousi
https://plus.google.com/+KhosousiM
http://khosousi.com

دلی دیرم که بهبودش نمی‌بو - اجرای خصوصی شجریان و مشکاتیان

Anoushka Shankar - Lasya

شود رازومه بلند ـ دل نیگره جا
یار مو چی برگ گل ـ خوسیده تینا

عزیزم سوزه

Mojdeh Bahar

جام جم
اجرای خصوصی محمدرضا شجریان و محمد موسوی


به احتمال زیاد در خانه‌ی جناب صادق طباطبایی این کار ضبط شده است...

سال‌ها دل طلب جام جم از ما می‌کرد
وآن چه خود داشت ز بیگانه تمنا می‌کرد
گوهری کز صدف کُوْن و مکان بیرون است
طلب از گمشدگانِ لبِ دریا می‌کرد
مشکل خویش برِ پیرِ مُغان بردم دوش
کو به تاییدِ نظر حلّ معما می‌کرد
دیدمش خرم و خندان، قدحِ باده به دست
واندر آن آینه صد گونه تماشا می‌کرد
گفتم: «این جام جهان‌بین به تو کِی داد حکیم؟»
گفت: «آن روز که این گنبد مینا می‌کرد»
گفتمش «سلسلهٔ زلف بتان از پی چیست؟»
گفت: «حافظ گله‌ای از دل شیدا می‌کرد!»


http://01.khosousi.com
https://fb.com/Khosousi
https://plus.google.com/+KhosousiM

جام جم - اجرای خصوصی محمدرضا شجریان و محمد موسوی

عزیزم سوزه، عبدالوهاب شهیدی

"بیداد"

تنظیم و آهنگسازی مجدد ماهان فرزاد
آواز: محمدرضا شجریان
سنتور: پرویز مشکاتیان

All sounds and instruments are composed by me
except: Mohammadreza Shajarian's Vocal
and Meshkatian's Santour

Song's title means (Rage)

you can listen to the original Shajarian song here:
https://www.youtube.com/watch?v=YwgatzPZOe8

(تصویر ساختگی است)
(the picture is made up)

Bidad (بیداد)

Vocal: Mohammadreza Shajarian
Ney: Jamshid Andalibi
Trumpet: Ibrahim Maalouf

Piano, Back Vocal, Electric Guitar, Composition: Mahan Farzad

Cold Silence Of Time (سکوت سرد زمان)

تصنیف سماع

با صدای: محمد حسین سیفی زاده
آهنگساز: مهدی آذرسینا
کلام از: زنده یاد حسین منزوی

تاریخ ضبط: 1359
استودیو مرکز حفظ و اشاعه موسیقی

این اثر در زمان اجرا پشت خط قرمز ممیزی زمین گیر شد و در رسانه ها پخش نشد، سپاس ایزد را که امروز میتواند پیشکش گامهای مبارک استاد شجریان بشود. 
محمد حسین سیفی زاده


در به سماع آمده است از خبر آمدنت
خانه غزل خوان شده از زمزمه در زدنت

خانه بی جان ز تو جان یافته جا نا! نه عجب
گر همه من جان بشوم بر اثر آمدنت

از همه شیرین دهنان، وز همه شیرین سخنان
جز تو کسی نیست شکر- همه دهنت، هم سخنت

 عشق پی بستن من، بستن جان و تن من
بافته زنجیری از آن زلف شکن در شکنت

بی که فراقت ببرد روشنی از چشم ترم
یوسف من! چشم دلم باز کن از پیرهنت

سماع - محمد حسین سیفی زاده - مهدی آذرسینا - حسین منزوی

The transformation of Ustad Ravi Shankar.

Voice Of The Moon 'Anoushka Shankar France Concert 2014'

ترانه سپند و آذر از ترانه های قدیمی ساخته استاد حسین یاحقی و اصغر ساسان و با سروده استاد رحیم معینی کرمانشاهی، سالهای دور توسط استاد زنده یاد منوچهر همایونپور خوانده شده و در رادیو پخش گردیده. قطعه حاضر باز اجرا و باز خوانی همان کار با تنظیم جدید است.

سپند و آذر - نسترن آقاجانی

Be Souye to-Mehran Zahedi

M.R. Shajarian & Seventh Soul - Nedaye Eshgh

 'ای امید دل من کجایی'
آواز : استاد غلامحسین بنان
آهنگساز : پرویز یاحقی 
ترانه سرا: اسماعيل نواب صفا 
 دستگاه شور
 
ای امید دل من کجایی ؟
همچو بختم کنارم نیایی
آشنا و سوز و دیرآشنایی
یا بلای دل مبتلایی
بی وفا ، بی وفا ، بی وفایی
تو غارتگر عقل و هوشی
به آزار جانم چه کوشی ؟
چو مِی بارم بر جان خروشی
تو غارتگر عقل و هوشی
به آزار جانم چه کوشی ؟
چو مِی بارم بر جان خروشی
چه خواهم از تو ، جز نگاهی ؟
چه خواهی از جانم ، چه خواهی ؟
ندارم جز عشقت گناهی
ندارم جز عشقت گناهی
بر سیه بختی من گواهی
چون دو چشم مستت ئل سیاهی
کو به غیر از آغوشت پناهی ؟
آتشی ، سرکشی ، فتنه جویی
آفتی ، خانه سوزی ، گناهی
عشق من جان را چه کاهی ؟
ماه من ! مجلس آرا تویی تو
عشق من ! شادی افزا تویی تو
روشنی بخش دل ها تویی تو
راحت جان شیدا تویی تو
سرگردان از چه با ما تویی تو ؟

Ey Omid Del Man Kojayi: Banan & Yahaghi |  ای امید دل من کجایی : پرویز یاحقی , غلامحسین بنان

معصومه مهرعلی: آواز
ارژنگ سیفی زاده: تار
مهدی اصفهانی: تمبک

اجرای خصوصی 1378

Masoumeh Mehrali: Vocal
Arjang Seyfizadeh: Tar 
Mehdi Esfehani: Tombak

Dashti Improvisation - ساز وآواز خصوصی دشتی

غرق تو تباهی / معلق بی فردا 
من نشستم پشت ارابه ی  مرگم 
شلاقم از جنس آتیش /جاده ها پر از سرب 
از آهن اسبم 
با درد که بی انتها شدیده 
یه بی راهه از تو جاده ها رمیده بود 
دستمو کردم تو سیاهی فهمیدم 
مرز بین دیدن و بلعیدن پدیده رو 
تا بوفالو ها گذشتن از کنارم این 
بی راهه های پر از سنگ و لاخ
شکستن استخون چرخ ارابه رو 
اما ادامه می داد اسب آهنی
لخته لخته جون/ هوای کدر 
زرد زرد نور / بعد مه 
تنفس جرم /آبشار خون 
رو ریه ی ترکیده ی زمین سرنگون 
گذشت تا تالار اول ...
بازار پرچما و کارزار و خطر و تباهی 
خوک خوک رو می درید 
پوک استخون مرده ها / زیر سم اسبم خورد می شد هر کنار 
خوک ها ی سیر دست ها رو جفت چشا / می ریزن اشک سوگ بالا سر کشته ها 
افسار کشیدم سرعتم شه کم / شیهه رو شنیدن و زل زدن به من 
....
حمله می کنن بهم / گیر می کنم تو شن 
می زنم شلاق و / می کنم هی
ارابه در نمیاد فرو می رم بین شن 
نزدیک شد خر و  خر / تا در اومد از تو چاله اسب آهنی 
به سمت تالار دوم ...
گله ی گرازا ی گنگ/ همون تالار زندگی که با سایه پر شد 
نفس کشیدیم دالان جرم رو 
راه رو بسته صخره / گله حاضره به حمله / گرازا دسته دسته / بعد فریاد حرکت 
می زنن به گرد راه / تو خط صاف 
با شعار جنگ تا افتخار ..
جنگ جنگ خون حط صاف/ سنگ از تو صخره می شد پرتاب 
لنگ لنگ گرازا به پیش / اونا حتی ندیدن اطرافشون رو 
گرازا ندیدن کجا می رن اونقدر/ غرق بودن که حتی سوالی نموند 
دونه دونه می خوردن تو صخره / صخره ها ریختن اما گرازی نموند 
رسید به تالار سوم ...
تالار عشق 
بدون چشم 
تیکه پاره آش و لاش 
آواز سحر می خوندم..
فریاد کشیدم به پیش بی نقاب 
اسبم پاشو کشید روی خاک 
ادامه رو پیاده میرم..
پشتم گلهای مرده / پیش گیر خار..
بعیده این مهیب جا بشه اصلا/ تو و  کلمه ها جاکش رنجن 
تو و کل این تابشت از دم / وقتی که رسیدن ارضا بشه طنزن 
اما با این همه از خودت پر کن / من سوز تو رو خوب می شناسم اوه اوه اوه ... 
بدون تو جسارت می خشکه / منو برم دار تا لباسم بیفته... 
اِاِاِنگار افتادم از ارتفاع
چشمامو باز کردم معلقم تو هوا 
نمی دونم تا کجا 
قراره ادامه بدم به این اضطراب 
عشق بوسه ی خون بود 
این تالار تا ابد لوپ سقوطه 
واسه ادامه ی جنگ/ رسید اسب آهنی و ارابه ی مرگ 
غرق تو تباهی /معلق بی فردا / من نشستم پشت ارابه ی مرگم 
شلاقم از جنس آتیش /جاده ها پر از سرب / از آهنه اسبم 
با درد که بی انتها شدیده / یه بی راهه از تو جاده ها رمیده بود 
دستمو کردم تو سیاهی فهمیدم / مرز بین دیدن و بلعیدن پدیده رو

Gavazn

Harkat (Arrabeye Marg) [Prod. Dehghan]

صحنه ی اول 
تو راسته ی بازار ماهی فروشا / غروب شلوغ بندر / ازدحام داد و ستد / عربده های بلند یه شهر 
مرطوب، شرجی / غرق عرق مردان یه سرزمین پر از رعشه و جنگ 
تو عرصه ی تنگ از همدیگه ..
یه تور سید جمعی / با اتصال مردن 
گره های فردی / از افتخار محکم 
و شکار و طعمه ان / گره های شل تر 
تو راسته ی بازار ماهی فروشا که صیاد و شکار هر دو یه لقمه ان 
ناخدا جلال /رئیس بزرگ بازار 
ترس ماهی گیرا / دستاش همیشه بوده یه اخطار 
عصبانی پر فریاد / عصبانی بود و عزادار 
سیاه بود از زخم / داد زد بیا تو اسد..
ناخدا جلال :
به تو نگفته بودم که مرزاتو بپا ؟
ول کردی که چی چاهتو داری دریا رو چه کار ؟
گفتم بگیر قلابو بکش دستاتو کنار از تور 
یادته گفتم بگیر دستاتو کنار و الا میذارم دستاتو کنار 
اسد:
جلال خلافم نگو
غلافم نکن 
اون چاه کوچیکه 
خواستم باشم کفافم نبود 
تازه چطور /به ما حرام به تو واجبه کی / دریا سند گرفته اصلا / کی شیش دانگش رو داده به تو ؟
ناخدا جلال:
اسد ....
این دریا ناموسته / کوری از نور فانوسته / کوری هنوز به والله / هنوز زبونت جاسوسته 
کور می کنید صحرا رو از رسیدن به ساحل فردا / میوه ی کوسه است سوغاتتون اگه بگیرید درخت دریا رو 
راوی :
اسد بی تاب و قرار دید واسه ادامه هیچ  راهی نداره 
اسد:
تو خفه شو راوی کی بی تاب و قراره ؟
این قصه بین ما و جلاله 
جلال دریا تو غروب فقره / همه خوندن سرود غرق 
چطور بگم به مردم دروغ برگ / بگم به دریا دروغ سد ؟
یه قلاب دادی دست ما / میگی از چاه بگیرید غذا
باز کن این بن بست لا مذهب را رو 
ما یاد می گیریم شنا رو /می کشیم همه کوسه ها رو 
سیاه کردی روز ما رو جلال 
ناخدا جلال :
اسد...
نمی بینی آماج حمله ی کوسه رو ؟
پاداش بدیم به دندونای تیز ؟
ساحل رو بدیم به تاراج؟
تو چه می دونی که پهن کردی تورت رو 
همه رو هم که خبر کردی 
اون راوی کی بود که قطع کردی بحث رو 
یه لحظه با کی صحبت کردی اسد؟
راوی :
من خالقتونم 
اسد:
خالق ما ؟ 
جلال این دیوانه که پا سفت کرده به قتل ما واسه ادامه ی شعر جدید رو بکش تا که وا بشه دریا ..
راوی :
یعنی من عاملم؟
ناخدا جلال و اسد :
بله خودتی عامل ما 
میندازیمت توی دریا خودت رو آماده بکن واسه شنا..

صحنه ی دوم
دست و پا می زنم تو این دریا ی بی ساحل / نمی دونم کجامو ساحل از کدوم راهه؟
نگه می دارم باز چشمای بی جونمو / من تو این دریای بزرگ شنا نمی دونم 

صحنه ی سوم
 تاره و تار
تاره و تار 
تاره و تار
تصویرا پشت غبار 
یه بچه فشار میده سینه امو آب می زنه بیرون از دهنم
با گیجی و مات 
می گم تو کی هستی ؟
میگه حصار بعد میره کنار 
پا میشم می بینم زیر چشاش کبوده 
یه قلاب توی کیفشه باهاش 
میره به سمت مرداب 
می پرسم اسم تو چی بود ؟ 
دوباره میگه حصار
من بچه ی اسدم / پدرم به جرم فتح دریا / دستاش موند توی دست جلاد ..
کیفشو وا می کنه میگه نگاه کن / دستاش هنوزم همرامه / تنها دلیل نفس هامه 
پا می شه پاهاشو می ده به راه / میگم کجا؟
میگه مرداب
میرم دنبالش..