نه دیگه این واسه ما دل نمی‌شه - بیژن مفید

Singer: Milad Bagheri
Arrangements: Hooman Namdari
Mix & Master: Omid Rajabi
Guitar, Whistle sound: Milad Bagheri

Nemidunestom (نمی دونستُم)

هانی نیرو/پیمان قدیمی‌

باد

Based on Rumi's Poetry
Live from Bamahang Studio

Vocals: Shahab Baradaran, Sara Nejad
Bass: Reza Moghaddas
Piano: Saman Shahi
Music: Shahab Baradaran

Live Performance : https://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=08595p66ftw

تو دیدی هیچ عاشق را که سیری بود از این سودا
تو دیدی هیچ ماهی را که او شد سیر از این دریا
تو دیدی هیچ نقشی را که از نقاش بگریزد
تو دیدی هیچ وامق را که عذرا خواهد از عذرا
تویی دریا منم ماهی چنان دارم که می‌خواهی
بکن رحمت بکن شاهی که از تو مانده‌ام تنها
عذابست این جهان بی‌تو مبادا یک زمان بی‌تو	
به جان تو که جان بی‌تو شکنجه‌ست و بلا بر ما


Circle Band - To Didi | گروه دایره - تو دیدی

Gerye Kon (Crying now)
Original music of: Aref Qazvini
Cover by: Hossein RangChi
----------------
"گریه کن"

گريه کن که گر سيل خون گري ثمر ندارد
ناله‌اي که نايد ز ناي دل اثر ندارد
هرکسي که نيست اهل دل، ز دل خبر ندارد
دل ز دست غم مفر ندارد
ديده غير اشک تر ندارد
اين محرم و صفر ندارد
گر زنيم چاک
جيب جان چه باک
مَرد و جز هلاک
هيچ چاره‌ی دگر ندارد
زندگي دگر ثمر ندارد

Single

Gerye Kon (Crying now)

Golnar & Mahan - Negaaram
دانلود: https://t.me/MusicKhaane/482
گلنار شهیار و ماهان میرعرب - نگارم
از آلبوم درخت
@GoliShahyar
|
نقد مجله کادانس در مورد آلبوم درخت از گلنار و ماهان:
ما ایرانی‌ها به دلیل موقعیت ژئوپولیتیک سرزمین‌مان (و دلایل دیگر) میزبان و پذیرای فرهنگ‌های مختلفی بوده‌ایم. هنر ایرانی همواره عناصری از فرهنگ‌های اقوام دیگر را وام گرفته و متقابلا به هنر اقوام دیگر رخنه کرده است. آلبوم «درخت» سومین اثر مشترک #گلنار_شهیار و #ماهان_میرعرب (با همراهی امیر وَحْبا) پس از «چوب» و «سرنگ» نماینده‌ای از چنین رویکردِ پذیرایی است. آنچه در آلبوم درخت می‌شنویم سنتزی است همگن و همنوا از ملودی‌های اتنیک ایران، هارمونی‌های جز و کلاسیک، نغمه‌های سازی/آوازی غرب آفریقا به ویژه مالی و غنا، ریتم‌های لاتین، ادبیات نو و کهن ایران. ماهان میرعرب موسیقی بومی ایران و هارمونی‌های جز را به خوبی می‌شناسد و با تکنیک خود پلی میان این دو می‌زند. گلنار شهیار هم با صدایی صاف و تمیز خود، خوانشی درست، پر احساس و متنوع را ارائه می‌دهد. قطعاتی از این آلبوم با همراهی موزیسین‌های نامداری چون اِرکان اوگور و آلِیْن پِرز ضبط شده‌اند. در مجموع «درخت» تجربه موسیقایی و شنیداری روشن و رنگارنگی را به ارمغان می‌آورد که با عنوان فرعی «صدای معاصر ایران» منتشر شده‌است اما گلنار و ماهان بنا به توضیح خودشان نام درخت را برگزیده‌اند؛ چرا که درخت هم ریشه‌های عمیقی در زمین دارد و هم رو به آسمان رشد می‌کند.
#سینا_چراغی

Derakht

Golnar & Mahan - Negaaram | گلنار  و ماهان  - نگارم

اشک مهتاب
شعر: سیاوش کسرایی
آواز: علی‌محمد تهرانی

اشک مهتاب، سیاوش کسرایی - علی‌محمد تهرانی

Watch: https://youtu.be/S0OZunAyTbg

Sina Salimi: Santur, Songwriter, composer

Sina Salimi live @Studio13

Royaha Koja Miravand?

محمد صالح‌علا و بُمرانی | بندرِ تهران، از این طرف
|
کاری از حامد طاری
دانلود: https://t.me/haataarii/6
|
در "بندرِ تهران، از این طرف " محمد صالح‌علا شعری از خودش را روی موسیقی‌ای از مهرداد مهدی و آسو کُهزادی (که کمی تغییر داده شده) می‌خواند و در ادامه گروه بمرانی آهنگ "بندر تهران" را با شعری از سجاد افشاریان می‌خواند
|
جایی، یک دوست این داستان را نوشته بود:

شبی که فقط مختصری شب بود؛ در خانه «محمد صالح‌علاء» میهمان بودم. آقای صالح‌علاء ترانه جدیدشان را برایم خواند:

در جاده هراز | رودی پر از خروش | دشتی پر از علف
بر مرکبی سوار | گم کرده راه خویش | تنها و بی‌هدف 

دیدم کنار راه | جایی نوشته بود | تهران از این طرف 
یادت بهانه شد | کم‌کم ترانه شد | تهران از این طرف 

دیدم پرنده‌ای‌ | وک می‌زند به برف | با کوه گفت‌وگو | با قله‌ها به حرف 
پر زد پرک‌پرک | با بال‌های سرد | از شمشک و دیزین | تا دره‌ی اوین 

یادت بهانه شد‌ | کم‌کم ترانه شد | تهران از این طرف 
هر ساله نوبهار | در عالم خیال | رفتم سر قرار 

پایین لاله‌زار | میدان مولوی‌ | بالاتر از بهار 
یادت بهانه شد | کم‌کم ترانه شد | تهران از این طرف» 

از او پرسیدم کی و در چه حالی این ترانه را نوشتی؟ گفت یک‌بار که از شمال به تهران می‌آمدم، عبارت «تهران از این طرف» را در جاده دیدم و یک‌باره ترانه الهام شد.

در شبی که خیلی شب بود، در هتل نشسته‌ام. به ترانه فکر می‌کنم. تهران فقط عبارت تهران نیست. هر جایی که تو را به خلق ِشعر و عشق بکشاند تهران است. از پنجره اتاق هتل، به زمین چمن فوتبال نگاه می‌کنم. تنها هستم.

به دیوارهای روشن نگاه می‌کنم. میز چوبی در اتاق می‌خواهد حرف بزند اما بغض کرده است. دو جفت دمپایی از بس خسته‌اند روی زمین خوابیده‌اند. رخت‌آویز به من خیره شده است. از پنجره باز، باد خنکی به صورتم می‌خورد. به کارگری فکر می‌کنم که این پنجره را سال‌ها پیش نصب کرده است. به کارگاه نجاری فکر می‌کنم که دیرزمانی، کارگرانش همین میز چوبی را مهیا کرده‌اند و لابد بعدش نشسته‌اند و استکان چای داغی خورده‌اند. 

حالا احساس می‌کنم همه اشیاء شعرند. همه اشیاء و نوشته‌های روی در و دیوار شعرند. حالا با یاد کارگرانی می‌خوابم که میز می‌ساختند؛ عرق می‌ریختند و غروب‌ها به نانوایی می‌رفتند. با نانی و میوه‌ای در دست، به خانه می‌رفتند تا لبخندی از زنان‌شان ببینند. همان لبخند، تمام خستگی‌ها را تمام می‌کرد. حالا لابد کارگران پیر شده‌اند. 

عرب‌ها معتقد بودند منبع شعر اجنه هستند. به نظرم منبع شعر اشیا هستند. میزها و صندلی‌ها و زمین چمن‌ها و دمپایی‌ها و دیوارها و شب‌ها و هتل‌ها کم‌کم ترانه می‌شوند، اگر لبخند گم بشود میزها و زمین چمن‌ها و صندلی‌ها در یک دم غایب می‌شوند. اشیاء و آدم بی‌عشق به راحتی گم می‌شوند که اگر گم بشوند با هزار آگهی پیدا نمی‌شوند.
آقای محمد صالح‌علاء! تهران از کدام طرف است؟ هرکسی، تهرانَش به یک طرف است. 
|
شعر کامل بندر تهران از سجاد افشاریان

در بندر دلگیر تهران به غروبــ هایِ بی تو نگاه می کنم 
به کشتی ها ، نفتــ کش ها ، زن ها و خیابان ها 
و مستیِ پنهان مردان بر روی عرشه هایِ گوشه گیری و انزوا 
موج تا لب آ لب میدان آزادی می آید و بر می گردد
و مرغان دریایی مهر آباد در پرواز 
کاش یکی شان سوارم کند
و بر بالِ خود آرام ، آرام مرا با خود ببرد به هر کجا که دلش خواستــ
بالا بالاترها از نفتــ کش میلاد
این حجمِ دلگیری بی تو خفه ام می کند 
وقتی به یاد می آورم لنگرگاه هایِ میدان آرژانتین و ترمینال جنوب را 
و جنوبـــ را 
و می روم از شهری که هر روزهِ شبــ
فرزندان مستــ بسیاری را به دنیا می آورد 
که پنهان می کنند 
عشق را و بوسه را در لابه لایِ شاتــ هایِ شیری ِ شان
این روزها تنها دلخوشی من این استــ 
که هنــوز بر این بندرِ دلگیر 
صدای آکاردئونی ها شنیده می شوند 
و خیال می کنم 
هستند هنوزها دخترانی که در خانه هاشان 
می چرخند وُ می رقصند وُ می رقصند وُ می رقصند
و ای کاش که تو یکی از آنها باشی 
در این بندرِ دلگیرِ تهــران ...
|

Haataari

محمد صالح‌ علا و بُمرانی | تهران از این طرف

Lyric, Guitar: Armin Ebrahimi
Tombak: Alireza Besaaratdaar
Violin: Mehrzaad Besaaratdaar

(inspired by Yumeji's Theme)

Rakht e Sorkh e Tan e To

Armin Ebrahimi