موسیقی :
Olafur Arnalds
1995 (Island Songs II)

اگر ها

Guitar & Vocal ~ Houman Ajdari
Ukulele & Back Vocal ~ Safa Haratian

Love Song from Mines ~ عاشقانه‌ی دریاچه‌ی ماینز

محمد رضا شجریان
"گلچهره" از موسیقی فیلم "دل شدگان"

گلچهره مپرس آن نغمه سرا از تو چرا جدا شد
گلچهره مپرس پروانهء تو بی تو کجا رها شد
مپرس
مپرس

مرنجان دلــت را
رها کن غمت را رها کن
مخور غم مخور غم نـــگارا

گلچهره مپرس آن نغمه سرا از تو چرا جدا شد...
مپرس
مپرس





Shajarian - golchehre "گلچهره" از موسیقی فیلم "دل شدگان"

شعر ازمارک استرند
با ترجمه‌ای از محمدرضا فرزاد
با صدای خودم که اقیانوسی هستم به عمق یک بند انگشت!
موسیقی متن: دله یامان، با صدای زارا مگویان
(دله یامان، آهنگی ارمنی برای ابراز دلتنگی برای یار است. کومیتاس، کشیش و موسیقی‌دان ارمنی سال‌ها تلاش کرد تا موسیقی محلی و روستایی ارمنی را جمع‌آوری کند و این آهنگ هم محصول زحمات اوست. سرگذشت او مانند این آهنگ غمناک است. او از آنچه در سال ۱۹۱۵ در ترکیه عثمانی می‌گذشت نجات یافت اما مشاهده درد و رنج دیگران باعث شد تا سلامت روانی‌اش را از دست بدهد. منبع: سایت گوشه)

هیچ چیز جلو‌دارت نبود
نه لحظه‌های خوش. نه آرامش. نه دریای مواج.
تو مشغول مردنت بودی.
نه درختانی
که به زیرشان قدم می‌زدی، نه درختانی که سایه سارت بودند
نه پزشکی
که بیمت می‌داد، نه پزشک جوان سپید مویی که یک‌بار جانت را نجات داد.
تو مشغول مردنت بودی.
هیچ چیز جلودارت نبود. نه پسرت. نه دخترت
که غذایت می‌داد و از تو باز، بچه‌ای ساخته بود.
نه پسرت که خیال می‌کرد تا ابد زنده خواهی ماند.
نه بادی که گریبانت را می‌جنباند.
نه سکونی که زمین گیرت کرده بود.
نه کفش‌هات که سنگین‌تر می‌شدند.
نه چشم‌هات که به جلو نگاه نمی‌کردند.
هیچ چیز جلودارت نبود.
در اتاقت می‌نشستی و به شهر خیره می‌شدی و
مشغول مردنت بودی.
می‌رفتی سر کار و می‌گذاشتی سرما بخزد لای لباس‌هات.
می‌گذاشتی خون بتراود لای جوراب‌هات.
رنگ صورتت پرید.
صدایت دو رگه شد. بر عصایت یله می‌دادی.
و هیچ چیز جلودارت نبود.
نه دوستان‌ات که نصیحتت می‌کردند.
نه پسرت‌. نه دخترت که می‌دید نحیف و نحیف‌تر می‌شوی.
نه آه‌های خسته‌ات
نه شش‌هایت که آب انداخته بود.
نه آستین‌هایت که حامل درد دستهایت بود.
هیچ چیز جلو‌دارت نبود.
تو مشغول مردنت بودی.
وقتی که با بچه‌ها بازی می‌کردی، مشغول مردنت بودی.
وقتی می‌نشستی غذا بخوری
وقتی شب، خیس از اشک از خواب پا می‌شدی و زار می‌زدی
مشغول مردنت بودی.
و هیچ چیز جلودارت نبود.
نه گذشته.
نه آینده با هوای خوش‌اش.
نه منظره‌ی اتاقت‌، نه منظره‌ی حیاط گورستان.
نه شهر. نه این شهر زشت با عمارت‌های چوبی​اش​(سنگی‌اش)​.
نه شکست‌. نه توفیق.
هیچ کاری نمی‌کردی فقط مشغول مردنت بودی.
ساعت را به گوشت می‌چسباندی
حس می‌کردی داری می‌افتی.
بر تخت دراز می‌کشیدی.
دست به سینه می‌شدی و خواب دنیای بی‌ تو را می‌دیدی.
خواب فضای زیر درختان.
خواب فضای توی اتاق.
خواب فضایی که حالا از تو خالی‌ست.
و مشغول مردنت بودی.
و هیچ چیز جلودارت نبود.
نه نفس کشیدن‌ات. نه زندگی‌ات.
نه زندگی‌ای که می‌خواستی.
نه زندگی‌ای که داشتی.
هیچ چیز جلودارت نبود.
تو مشغول مردنت بودی...

تو مشغول مردنت بودی

تصنیف قاصدک
اثر استاد پرویز مشکاتیان

Ghasedak

او می رود 

ای ساربان آهسته ران کآرام جانم می رود 
آن دل که با خود داشتم با دلستانم می رود
او می رود دامن کشان من زهر تنهایی چشان 
دیگر مپرس از من نشان کز دل نشانم می رود

#حضرت_سعدی

Ou Miravad - Hossein Pirhayati - koosha vahdati

Alireza ghorbani

amin ramezannia's Album

تا منزل جانان

آن زمان من هم جوان بودم

باران-میلاد درخشانی

مهم: رفقای عزیز لطفاً در کامنت‌ها، داستان را لو ندهید.
داستان کوتاه «چگونه وانگ‌فو رهایی یافت»، نوشتۀ مارگریت یورسنار، به ترجمۀ ابوالحسن نجفی. راوی: حسین شنبه‌زاده.
با تشکر از حسین صادقی و ابوالفضل حدادی بابت «مسترینگِ» کار یا همچی چیزي.
اجرا تقدیم به رفقای توئیتری
کلمات:
نَوَرد: (در اینجا) پارچه، پارچه‌اي که رویش نقاشی می‌کشیدند.
شَرّابه: منگوله‌های کنار آستین.
مُحاذی: برابر.

how Wang-Fo was saved

Asb Baaldaar Shaakhdaar 2sar