شاید روزی، بارانی دوباره صورتهای مارا بشوید، شاید چشمانمان را به حال دیگری باز کنیم و نقشهای دیگری ببینیم. هزاران شایدهای خاک خورده در خیال منست.

به تمام رفتنها، گذشتن‌ها ،از دست دادن‌ها، به تنهایی‌ها، به شروع های دوباره، به باران عزیز و خاطره‌هایی که برای ما می‌آورد و یادهایی که با خود می‌برد.
بگویم که حال روزهای غمگین مرا باران شست، 
باشد این قصه همینجا،
شاید،
 حال غمناک تو راهم،
روزی،
 با خود بُرد... 





ممنونم از بهادر دوستی ندیده که از لایو تهران پیگیر رکورد این قطعه بود.

والس باران Waltz for Rain

Mikis Theodorakis - State Of Siege

Waiting for the Rain, Keyhan Kalhor

a2rbeatz - Soul Train Rnb Soul Loop 90bpm (a2rbeatz x deekeysg)

Tangerines soundtrack -موزیک متن فیلم نارنگی ها نامزد اسکار بهترین فیلم 2013

Famous Blue Raincoat(Cover)
Leonard Cohen
Covered By Ramin Shahinkar
#melodica #harp #cello

Famous Blue Raincoat(Trio Harp & Melodica & Cello )

Download link : http://www.mediafire.com/download/glytz8lcpo4eiqp/Moslem_Rasouli_-_Number_5.mp3

Mim Rasooli - Number 5

Mehrdad Mehdi & Aso Kohzadi - Henna
مهرداد مهدی و آسو کُهزادی - حنا
|
آلبوم «درنادئون» اثری است از «مهرداد مهدی» و «آسو کهزادی». مهرداد مهدی پیانیست، آهنگساز، تنظیم‌کننده و نوازنده آثار پیاتزولا در ایران است. او پیش از این آلبوم «احوالات شخصی» را منتشر کرده بود. آسو کهزادی آهنگساز و نوازنده ویولن است. هردو تجربیاتی در زمینه ساخت موسیقی برای تئاتر و فیلم داشته‌اند. مجموعه حاضر در سبک پاپ و نیوایج و شامل بیست قطعه دونوازی آکاردئون و ویولن است. نوازندگی آکاردئون بر عهده مهرداد مهدی و نوازندگی ویولن بر عهده آسو کهزادی بوده است.
با دانلود آلبوم درنادئون به صورت قانونی از این زوج هنری حمایت کنید.
https://bit.ly/2LshLVt
|
درهم‌آمیختگی تکنیک نوازندگی آکاردئون و ذوقِ هم‌آهنگی و ملودی‌پردازیِ ویولون، موسیقی درنادئون را تغذیه کرده‌اند. از سوی دیگر نوع موسیقی این اثر در ایران کم‌رقیب است. استقبال از آن را هم که در نظر بگیریم، تا همین جا درنادئون را در موسیقی ِغیرپاپِ ایران باید یک آلبوم موفق بدانیم. می‌توان به جزئیات هر قطعه پرداخت، از الگوهای متنوعِ بسط و گسترشِ قطعات گفت و از این مسیر دلایل موفقیت اثر را در خود موسیقیِ آن بررسی کرد. اما درنادئون، راه را برای طرح موضوعاتی کلان‌تر نیز باز می‌کند:

- اگر این موسیقی به واسطه‌ی محتوا، تکنیک و سطح کمپوزیسیون‌ توانسته است از جذابیت‌های پاپیولارِ ژانر خود و از پاپیولار بودنِ ذاتی-تاریخی آن یک گام فراتر رود گام بعدی به کدام سمت‌ها می‌تواند باشد؟
یازده قطعه از بیست قطعه‌ی آلبوم مبتنی بر وزن سه‌ضربی هستند. شاید یکی از راه‌ها کندن از اینهمه وابستگی به ریتم‌ سنتی این ژانر، کمرنگ‌کردن این مؤلفه و برجسته‌تر کردن عناصر دیگرِ موسیقی باشد.
- اگر ندانیم این موسیقی در ایران تولید شده و دو نوازنده‌ی ایرانی آن را نواخته‌اند چقدر احتمال دارد که با گوش دادن به آن به ایرانی بودنِ‌ اثر پی ببریم؟ آیا نمی‌توان بیشتر قطعات درنادئون را نواخته‌های دوره‌گردهایِ فیلم‌های (برای مثال) انجلوپولوس تصور کرد؟
هرچند در اغلب بخش‌های درنادئون، در رنگ و آهنگ رمانتیک موسیقی، لحن اروپای شرقی و امریکای جنوبی آن هویداست اما با اینحال جستن برای یافتن نشانه‌های اینجایی در این اثر بی‌صید نمی‌ماند. ملودی و نوعِ فرود روی تونیک در قطعه‌ی «بازار» یا تأکیدهای ریتمیک قطعات «رقص بادبادک» و «هزار درنا» مواردی از این دست هستند. اما لحظاتی هم وجود دارند که اگر ایرانی‌بودنِ صریحی نمی‌شنویم لزوماً پیوندی با موسیقی اروپای شرقی هم در کار نیست (قطعه‌ی «مرغ آتش» را بشنوید و برافروخته‌شدنِ بطئی و التهاب‌آورِ تمِ مینیمالیستی‌اش را). این نیز مصداقی دیگر از فراتر رفتن از ژانر در خصوص مسأله‌ی هویت است.

Mehrdad Mehdi & Aso Kohzadi - Henna | مهرداد مهدی و آسو کُهزادی - حنا

كنعان (موسيقي فيلم) - كريستف رضاعي

از آلبوم : به خاطر سنگفرشی که مرا به تو می‌رساند

Mikis Theodorakis - State Of Siege

Atefeh Ab