ma songs

شنیدنی

deep

Untitled Playlist

7.Sabok

04 Daeman (feat. Behzad Leito & Zakhmi)

Range To 
Thanks alot Tenzu being such an awesome Label and awesome Support.
Cover art : Terme Ziaei

Range To

Hiphopologist - "Sogand"

Available on all platforms!
streamlink.to/Capsule

Music Producer: Atour, Ashkan Kagan
Beat Producers: Atour, Ashkan Kagan
Publish mgmt. : Arda

Spotify: https://spoti.fi/3HcE5lC
YouTube: https://bit.ly/3B6XSPy
Apple Music: https://apple.co/3H7bFJH
Deezer: https://bit.ly/3HeAbsf
Amazon Music: https://amzn.to/3gTNhRa

Sogand [Prod. Kagan, Atour]

Hiphopologist - "Misoozam Too Shahr (feat. Sinazza)"

Available on all platforms!
streamlink.to/Capsule

Music Producer: Ashkan Kagan
Beat Producers: Ashkan Kagan, HoMi
Publish mgmt. : Arda

Spotify: https://spoti.fi/3HcE5lC
YouTube: https://bit.ly/3B6XSPy
Apple Music: https://apple.co/3H7bFJH
Deezer: https://bit.ly/3HeAbsf
Amazon Music: https://amzn.to/3gTNhRa

Misoozam Too Shahr (feat. Sinazza) [Prod. Kagan, HoMi]

هیچکس - ما ادامه داریم

شعر، اجرا، آهنگسازی: هیچکس

قسمت ۱

گفت ما ادامه داریم
هیچوقت ما رو حذف نمی‌شه کرد
به رنگین‌کمون سنگ نمی‌شه زد
می‌رسه پایان شب، سپیده دم
به زور قلب‌ها رو فتح نمی‌شه کرد

زخم‌هایی که می‌شونیم، به عمق فکرن
به عمق نکبت
نسیم آزادی گفت به دریای خون که «تعظیم کن جلوی ملت»
شد موج نفرت
خرچنگ پرچم رو می‌کشیم تو عمق ذلت

سازهای مخالف به سلیقه‌ی دشمن کوک نمی‌شن
ما مجوز نمی‌گیریم
انقلاب‌ها با شرط و شروط نمی‌شن
و ما ادامه داریم
تا وقتی ترانه‌های انقلاب خونده می‌شن

با سرنخ جنایت‌ها لب‌ها دوخته می‌شن 
و بوسه‌ها طعم خون می‌دن
اشک‌هامون گوله می‌شن
چون سرهای قطع شده هیچوقت خوب نمی‌شن

ما ادامه داریم
این روزها هیچوقت از یاد نمی‌ره
مبارزی که پنجره تو اتاق کشیده 
تا نور امید اشکها رو بخار کنه و آیینه‌ی دق رو بخار بگیره
و روش بنویسیم «مرگ بر ظلمات»
شغال بمی‌ره

ما ادامه داریم
تا وقتی دیگه دشمن ادامه نمی‌ده 
و گره‌ی کور طناب دار سقوط نظام رو ببینه 
و از پشت‌بوم بیت جنازه بریزه

ما ادامه داریم
جنگ بین ما و اون‌ها جنگ خیر و شره
خوب و بد
نور و تاریکی
روز و شب
صدای توپ جنگ
«بوم»
ریخت خون و نفت
جوره بوم و رنگ
درد می‌کشیم
قلم پا شکسته
پر می‌کشیم
ادامه داریم

تیک تیک بمب‌های ساعتی نبض جنگن 
و تا وقتی قاتل‌هامون تو کتاب‌هان، درس‌ها همه جبرن
چند تا رو با خودمون می‌بریم قبل رفتن
براندازیم
حرف آخر، حرف اول


حرف آخر، حرف اول

ادامه داریم
ما ادامه داریم
ما ادامه داریم
ادامه داریم
ما ادامه داریم
ما ادامه داریم

قسمت ۲

ما ادامه داریم
برای امروز
برای فردا
بدون ترس از بیان ترس‌ها
توان ایستادگی، توان فریاد
با تمام وجودمون، تمام زخم‌ها

ما ادامه داریم
این یه عهده
یه تهدید
تسمه‌ی چرخ خشونت یه تسبیح
یه واقعه‌اس
یه تصمیم

ما ادامه داریم
چشمی که توی کوچه گم شده
بین ما ترک خون خشک شده
تا فتح قله‌های پیروزی پشت ابرای شیمیایی
یه کوه گم شده

ما ادامه داریم
برای آخرین بار
برای اولین
برای بیشترین
برای کم‌ترین
شیرهای شهریم جلو سگ‌های رهبری

ما ادامه داریم
هنوز پابرجا
هنوز استوار
از کلمه پر می‌شن خشاب جمله‌ها
وسط رگباریم
وسط شعله‌ها
به یاد کشته‌ها
زنده بودن جرم ما

ما ادامه داریم
تا آخرین نفس
آخرین قدم
تا اینکه بشکنه آخرین قفس
قسم به اولین و آخرین وطن

که ما ادامه داریم
تا انقلاب شراره
صلح‌جویی واسه برده افتخاری نداره
به مادرم بگین که چشم به راه نباشه
تا پرچم رو سیمرغ به اهتزاز درآره

ما ادامه داریم 
مثل بارون می‌باریم
بال و پر می‌گیریم
برق چشم‌های راسخ
رعد سیلی
به هیچی تن نمی‌دیم
اومدیم فقط ایران رو پس بگیریم

تا آخرین شهر
آخرین کوچه
سالیان سال این خاک اسیر بوده
فراری می‌دیم دشمن رو از آخرین لونه
تا آخرین روستا
آخرین خونه

ما ادامه داریم
این انتقام شیرهاست
خستگی راه و تکیه‌گاه ایمان
گوش کن
صدای انقلاب شیواست
زنده باد آزادی
زنده باد ایران


https://twitter.com/HichkasOfficial
https://www.instagram.com/HichkasOfficial
https://www.t.me/HichkasOfficial

Ma Edame Darim

Lyrics & Vocals: @Bamdadamman X @BahramNouraei
Music Producer: @Peymandegar
Mixing & Mastering Engineer: @AshkanMousavi
Cover Art: Pashna • https://linktr.ee/pashnas
Release Date: 25 Jan 2024 
© ℗ 2024 @Peeleh • https://peeleh.com

(بامداد)
تو جوابای گذشته پیدا نمیشه حال
سوت میکشه تو گوشم قطارِ فردا و فال
رمه رمه فرد فرد بدون توجه بهم
بار بدوش سنگین 
باهم و تنها
منتظر اتفاق که آماج آمال تیر بلند بال رو به آغوش نکشید
گودال اشک شد چشم 
و جنازه‌ی وجدان دریای توی سینه‌هارو به آشوب نکشید
ستون‌های جامعه بنا شد رو گل شل
که رپکنی مثل من پس داد با دل پر
تاریکیم قاتل صبح     
نگاهم سارق خورشیدِ دروغای مفت گرونِ قابل شرب
بدون شک و شرطِ باخت یا برد 
میبُرم شاهرگ‌های خشکیده بعد سال‌های عمر
هنوز سرگردون تو تهرون میکنم طی
تمام وجودم جزء به جزء پر از غیظ به کل
میزنم نفس نفس وقت تحرک و تفکر
با خیالم درجا زدم تو توهمِ تسلط
دنبال مسیر خودم بودم بین این دو راه
که زندگی یا مرگ فقط انتخاب دوپاست
همش دروغ    فقط دروغ
پژمرد و فِسُردَم از این کرور
که برگ زرد میریزم به امید باد
ولی ته دلم سبزه و عاشق و شاد
از دست احدی ندیدم بچکه یه قطره
یا یکی بهم بگه چیه با الگوها فرقت
مارو با زنجیری پنهان به رکودمون دوختن
خونه‌مون شد زندان     حیوون آدم‌تر از انسان
گذشته قرن بعد قرن بعد قرن
از اولین آجر کجه انتقام من
واژه‌ها رو پس گرفتن    جا بریدن دست گرفتن
اینه انقلاب خشم تپنده‌ی قلب من

(بهرام)
من به گوشم
حرفات قشنگ و پوچن
آه مردمم رو دوشم
بجنب
سهم خودتو بردار

(بامداد)
منو ببین یه مشت از خروار
تو دهن ارباب بزن
بمون محکم و سرپا

(بهرام)
من به گوشم
حرفات قشنگ و پوچن
آه مردمم رو دوشم
بجنب
سهم خودتو بردار

(بامداد)
منو ببین یه مشت از خروار
تو دهن ارباب بزن
ریشه شو بکن از جا

(بهرام)
خشم از صورت سردم بشور
که من زندگی نکردم اگه کردم به زور
خلقم، هدف از خلقم از عقلم به دور
آینده تو از چروکای تو دستم بخون
آرزوی یکی بودم باهاش رفتم به گور
لعنت به اون که گفت تو این جنگل بمون
که بشی درنده خو
بچشنم بگو
تا که بفهمن طعممو که چه تلخم چه شور
انقدر هارم که چیزی نمی کنه اذیتم
فرق دارم با هر کی تحمیل کرد بهم وضعیتم
چه سخت بود ببینم خودمو بخشی از جمع
و قایم کنم فرهنگمو پشت طبیعتم
عددا غنیمتن همه پی کمیتن
دنبال پر کردن سوراخای شخصیتن با عدد
من هم تعیین کردم منطق این بازی نگیرتم
بعدم دادم هزینه شم
زدم زیر بقیه ش
خاک برام هویت نساخت
وقتی کسی باز بذری از جنس ما نکاشت
وقتی کسی دیگه به عمق چیزی فکر نکرد
وقتی کسی دیگه وضع متفاوتی نخواست
نه تو مثل ما نباش ازین قصه ها نباف
بذا قصه فقط واسه خواب بگن برات
پناه بگیر زیر خیک چروک حضرات
و سد بساز از دروغ جلو خروش نظرات خب؟
خیلی واضح ست
اینا به چی می نازن؟
واقعیتو ندیدم من تو این فیلما که می سازن
تو این خبرا که هر روز از شبکه پخش میشن
تو این سریالا که زنا توش با روسری می خوابن
ما باند کردیم باهم
تریبون ساختیم از کاغذ
ریشه هامون خشک نشد از ترس تازیانه ت
ما می دونستیم ساده نیست این راه پر مانع ست
این تویی که نمی دونی با کی طرفی شاید

(بامداد)
من به گوشم
حرفات قشنگ و پوچن
آه مردمم رو دوشم
بجنب
سهم خودتو بردار

(بهرام)
منو ببین یه مشت از خروار
تو دهن ارباب بزن
بمون محکم و سرپا

(بامداد)
من به گوشم
حرفات قشنگ و پوچن
آه مردمم رو دوشم
بجنب
سهم خودتو بردار

(بهرام)
منو ببین یه مشت از خروار
تو دهن ارباب بزن
ریشه شو بکن از جا

Begoosham

Begoosham [Prod. Peymandegar]

Rapper: Bamdad
Producer: Tahrang @tahrangrap
Mix&Mastering: Yarapelak @yarapelak
Artwork: Noor @Noorcreate
Publisher: Pelak Records
Lyrics:
فکر کنم باید تیکه‌هامو از خودم بکنم
تا خودی نمونه که بخوام به هواش بپرم
هیچی قند نمیشه واسه این کام پر زهر
وقتی گم میشم تو خودم از خودم گم تر
انگار نوک شمشیر تا دم دسته رفته تو
افقی جر داده شکمم پاره یجور
که کف دستم شده تخت خواب روده‌هام
سرپام تا گلو غرق خون، گوشم از زوزه‌ها
سیر از اضطراب ، طرد شدن از اجتماع
انسان و معمای سیاهچالِ انتها
بی‌باور و کم‌سواد، دست به دستِ باد
یه مستانه رقصه قاتل انضباط
کشنده، کمر شکسته، دل که پوکه
خورد شده دستی که همیشه سازش کوکه
از بامداد و صدای چیک چیکِ آشپزخونه
این ریتم یه باتلاقه که منو می‌کِشه تو خودش
تا غروب، صدای رُفت و روب کفِ جمجمه
یه تیکه دیگه هم ازم مُرد، چال شد تو خودش
چالش کن تو خودت احمق، رو پُله جفت‌پات
که نه مُردی نه زنده فقط کندی خود رو از خودت
یه ت مونده که تک و تنهاست و ترسو
تمام حقیقتش اینه که باشه جنگجو
چه دست و پا زدنی وقتی تمومش مسخرست
کش اومدن این زجر طلسم عقربه‌ست
تفرق یه عادته تو وجودم نه استثنا
هرچی شعر نوشتم تو عمرم بوده استفراغ
نه از خاکستر دلم که سوخته اثریه
نه اسید تنفر تو معدم جای غلطی
غلط منم که خودمو فروختم
تنمو جر دادم لبامو بهم دوختم
ندیدم جز وفا از سگ، و سگ‌ها
بهترین دوست‌های منن تو فصل سرما


فکرم بیدار شد تموم تنم خواب رفت
اشک از رخم بار بست به وطن باد رفت
هرکی تو قبرستون دلم خودشو جا کرد
دنبال من نگشت دنبال خودش و پاش رفت
من چه سود بود برام از این همه شکستن
چاره چیه تنومندم به غرور نرفتن
ظهور این همه کلام از غیبت چشم بود
مردمک فلک خیسه از هیبت عشق
هرکی پی قدرته ظاهر فریب نهان زشت
قدرت محبت قطرست که یاور کِشت بود
عصر سریع رسیدن به مقصدِ جهیدن
یه زندونه که زنده‌ها توش میله‌ای ندیدن
و هرکی مرد آسوده بود و میراثش جاودان
این ملوان خسته کشتی رو سپرد به بادبان
با متانت و نرمی گفت از این موج هم میگذرم
تو آب آزاد فکرم از جزیره‌ها میپرم
تا وقتی هستم کار میکنم جون میکنم
تا وقت نبودم آغوشم رو به گورم می‌تَنَم
اگه قبلش بشه ساحلِ دستاشو بگیرم
هیچی نمیخوام زین جهانِ بدقولِ بی‌شرف
از سکه کندم از خودنمایی کندم
هم پستم هم بلندم هم طعمه هم کمندم
رهایی یه گره کور زد به بند بندم
بهای نوره مرگ مشعل تو بورانِ سردم
هنوز رود عمر نریخته به دریای پایان
روح صداقت نمی‌بازه به زبانِ نادان
هنوز می‌تونم پاشم چه بد چه خوب و شادان
طلوع میکنه خورشید از دل غمگساران
وقتی رسیدن وهمه ولی مسیر سبزه
چشم بدوز به افق و مرزش همین بسه
هیچ گنجی نیست جز درون و قناعت به درد
مگر به آتیش محبت ببازه فصل سردت
.

Fasle Sarma [Prod. Tahrang]

Ali Sorena - Booseye Yahooda | Official Audio

https://www.instagram.com/a.sorena
https://twitter.com/sorenaofficial
https://www.youtube.com/@Sorenaofficial

Monday - 2024 15 January
______________________________________
سورنا-بوسه یهودا
شعر و اجرا:سورنا
آهنگ:فرشاد 
جلد:گروه دژ
دوشنبه، ۲۵ دی ۱۴۰۲
_______________________________________
قسمت اول 
بر اساس حادثه 
اینجام با انتقام از ضربات فاجعه 
از یه زور که از توی نظم نگاهمون می کرد 
با دستور آسمون رو به قانون می بست 
نسل نسل توی حصار جون میدادن 
هی تکرار می کردن فکر می کردن دژاوو میشن
من زوزه سیاه شب یه سوز حس عاصی از شکاف مرگ 
روییدم از خون اختیار 
با لمس عشق توی مرز ممنوعه با تجربه عمیق ترین بوسه سیاسی 
برهنه شدم از قفل به نماد دیدم بین زور و قانونتون حفره هواست 
قرار دادتون مورفین رو داد تو دستم 
یه گوزن وحشی با حکم قوه قضا 
خواستم تیم بشم با بچه ها به ضد بابا ها 
با باباهاشون تیم شدن زدن زیر پام 
دفن شد یه دنیا ستاره پشت سرم 
عمقی نموند تو هر نگاه مختصر 
یه دره عمیق آنی خالی شد از جادو 
شد یه ارتفاع مختصر 
از گناه شعر سرود هرزگی 
تا تثلیث مقدس عشق، جنون، برهنگی
مکش منو برد توی حافظه خالی 
این خلع مرز من بود یه فاصله تا آسیب 
شراب شلاق و شراره های شک وقت شام شیرین آخر 
یه قاب تلخ آزاد 
که توش خواستم حکام رو لو بدم به حضار 
اما حضار منو لو دادن به حکام 
مثل تن لخت گلوله مامورا 
لخت تنم صدام از زوزه هیولا 
پی حقیقتی شام آخر رو بچین دوباره 
من فقط مسیح مجرم پشت بوسه یهودام 
اما بی سرود مرگ 
زل می زد تو چشم بی فروغ من 
تموم تعهداتم رو کشتم به جز هنر 
نمی شد بخرنم می فرختن 
نگه نداشت از مسیر علامت منو 
مسیر بدون مقصد سراسر تب و 
من فهمیدم از سلولای آهنی رو آغوش 
شکاف مرز له میکنه پناهنده رو 
بگو کجاست مرز رهایی ؟ 
من که خارم تو درز سیاست 
استعاره ها شاهدان قتل رقصن 
من عیانم تو قلب ضیافت شعر 
تجربه رسوا تر از رفتن مرگ تا خرخره 
با هشدار نترسیدم 
من نیستم سگ نگهبان نگاه مرده 
پس مسیر محدود رو نشخوار نکردم 
گرم و گستاخ زدم شکستن سنت ها 
تا خونی شه بازار صورتش 
ما زدیم زیر ستون انگ وطن 
بکش کنار تا نریزه آوار رو تنت 
خطر خاک زخم تیغ تراژدی ته طبقه ها 
رقص با ریتم تاریک 
کمدی تبعیض تف به قانون 
من بیرونم از هر روند سیستماتیک 
کجای کاری زدیم از بیخ به لاشیا 
با بتهای تاریخ ما خود گناه بازیمون 
حالا میل به زهد رو کجا بذاریم 
مثل سینه سازمون صدای سرخ سربه 
ما خون بدن خیابون صحنه جنایت 
مرز رعشه صداقت دروغ کفتار و شیر 
یعنی رفتن مکش تا ته بی حمایت 
حتی پاره میکنه باز نعره جنازم 
منو اهلی نکن 


قسمت دوم 
مکش من رو برد تو سرگذشت زور 
افتادم تو مردمان کور 
نعمت از تو آسمون می ریخت 
پر می کردن بسته بسته تور رو 
این یه قرارداد بود بین زمین و آسمون 
که نظم بده آشوب رو 
مرد خدا گسسته شد امنیت 
موند یه جمع ترسو تر و فکر شعله های جنگ 
روز بعد جمع و بار کینه شون  رو از تو فقر کشیدن به کار بی ته 
عصر تراکتور های دو پای بی قلب با شخم امنیت و کشت مالکیت 
سود تولید صدور بسته بسته نور و شلاق استبداد که کور کرد کور سو رو 
و نور خدا که بسته شد به میله و علمی که اثبات نکرد این شکست نور رو 
من رو ببوس من یه دو پای وحشی ام 
فارغ از دکور اندیشه ترور 
مکان من بی رحم و ثبات و امنیت 
اون گلوله که زد بیرون از تو سینه یه کلت 
اما اما بی فرود تو اولین هدف 
و پارگی رو ترجیح دادم به سرزمین 
مگر که بوسه عشق جایی می بود واسه آخرین وطن 
یه فاصله بین فرهنگ و مذاب طبیعت
و هر دوگانگی از جنس انتخاب و جبر 
که از پیش انتخاب تصمیم غیر شد 
یهودا زمان رو تسلیم شعر کن 
که بوسه ما هر مکان رو پس می گرفت 
تلو بده به خنده ات 
مستم کن منو گرو بده به ترس اما 
دست از بوسه برندار تو جمع حضار 
این شومی تفاوت هامو لو بده به وحدت 
به نام محرومان به نام دلشکستگان 
به نام تن فروشان به نام خستگان 
به نام بی دستگان به نام هرویین 
به نام اعتیاد و زخم 
صدای تروریسم 
تصویر قاصدک های خاور میانه 
سرخی خبر 
به نام دست بستگان و خشکی خطر رو پوست نازک زمین 
و خون و خون که سمت قبله می رفت و غیر از شمشیر هیج حادثه ای نیست 
به نام زنجیر شکستگان و زخم هر جهش 
که مثل سینه ام تنتون یه قصه بی مقصده 
به نام تو که تشنه می بندنت تو استعمار و استبداد و ظلم 
هزار صلیب هزار شعر بی اسلحه و حذف شدگان که پوچی رو نمی پذیرن اتفاقا هر روز می میرن 
زنده میشن تهش
#Rap #hiphop #سورنا  #Sorena  #AliSorena

Booseye Yahooda

Booseye Yahooda [Prod.Farshad]

هیچکس - تیغم روی رگت

کلام: هیچکس
آهنگساز: عرف




********


نشستیم توی کمین
امشب شبیخون می‌زنیم
شما هموطن نیستین، ما دشمن همیم
همه زنگ خطرها رو هم زدیم

(شما اشغال‌گرها ۵۷ زدین با شریک‌هااتون یه ملتو بدبخت کردین.
دشمنای ایران و آزادی و رفاه.
تف تو کمونیست و مجاهد و اسلامگرا. ۵۷ی.)

بیا

گفت


قسمت ۱:

کبابت می‌کنیم، بلال
گوله می‌کاریم توی جمجمه، نهال
می‌رسه بهار
جونتو به لب می‌رسونیم، با یه پس‌گردنی از دهنت درآد
ببین،
چرا نمی‌میری؟ بمیر
کار داریم، باس زود بریم
چهارپایه رو باید از زیرت کشید
همه آویزون می‌شید
پیام به دستت رسید؟
صداتو بیرون نمی‌شه شنید
می‌گی یه پارچه آقایی
مثل روسری بسوزونیمت، یا با دستامون جرت بدیم؟
کابوس می‌بینی ما خرسیم
شرتت می‌شه رنگ قبر خمینی
وزنی نداری بگیم شعری
ولیکن بیت رهبرتو دو شقه می‌کنیم بشه دوبیتی
کاری می‌کنیم موهاتو دونه دونه بکنی شب‌ها
دیگه در نیاد
تو دروازه‌ی شهر نفهمن این سر روی نیزه‌است یا آبنبات
تنهایی، مثل یه جزیره
بهتت زده، کیش و مات
بچه‌ها می‌گن «بیایین نصفش کنیم، ۲ تا شه، از تنهایی درآد»


همخوان:

تیغم روی رگت
سرت بالا داره جای سر ما
دیگه داره تنگ میشه طناب‌ها
هرچی داری و نداری می‌شه برا ما
×۲


قسمت ۲:

فکر نکن شهادت دوره
رفیقت داره می‌سوزه
نمی‌بینی، چون توی چشمت دوده
یه جوری می‌خوابونیمت که زخم بستر بگیری
به سیخ می‌کشیمت جوجه
سگ‌های رهبری زوزه
بگو گه خوردی توله
با زنت کار نداریم
باجناقت دستمونه
گفتن شرایط بده
گفتی اربابم و اربعین ارجحیت دارن
کشیدی عربده
فقط عر عر شنیدیم همه
امنیت نداری خره
یهو از یه جا فرو می‌ره قمه
وایتکس می‌ریزیم تو حلقت واسه پاک‌سازی، اگه دلت واسه شهادت لک زده
یه لیست داریم همه آقازاده‌ان
آره این خون‌های رو دیوار تازه‌ان
انگشت‌هامون روی ماشه‌ان
رفیق‌هات پاره‌ان
مخبرها آهسته میان، آهسته می‌رن
انگار در حال تمرین باله‌ان
تو هم میگی موسیقی حرومه، ولی ۲ بار بندری می‌زنی واسه‌م
یه بار از ترس
یه بار موقع جون دادن


همخوان:

تیغم روی رگت
سرت بالا داره جای سر ما
دیگه داره تنگ میشه طناب‌ها
هرچی داری و نداری می‌شه برا ما
×۲


قسمت ۳:

اینجا هر شب شب ضربته
یقه جر میدیم، یقه
ازمون بپرسی «چرا این همه؟»
یه دلیل محکم میاریم، بشکنه سرت
بچه‌ها دنبال ریشه‌ان
فصل انتقامه، پر کینه‌ان
نمی‌فهمی، سر دربیاری هم سرتو چیده‌ان
نافمونو با گیوتین بریده‌ان
از منبر می‌کشیمت پایین
می‌ندازیمت توی صندوق ماشین
همه‌ی جاده‌ها خلوت و تاریک
ایست بازرسی می‌ره زیر آتیش
دنبال حامی
زنگ بزن فامیل
بگو همه چی رو بکنن واریز
لپ‌های گل‌انداخته‌اتو می‌چینیم
شخم می‌زنیم، زیر چشم بادمجون بکاریم
چپ و راستت می‌کنیم، فکر کنی می‌خوای از خیابون رد شی
شک توش نیست
یه چک می‌زنیم تو گوشت همه فکر کنن جغدی، سرگردون شی
خون‌خورها همیشه نمی‌مونن
این ملت اونقدرها هم صبور نی
نموندن، نموند، نموندی
صرفت می‌کنیم، تموم شی

Tigham Rooye Raget

Buy Zurvan EP: https://pelakrecords.com/zurvan
.
Rapper: @Bamdadamman
Producer: @trpnek
Mix&Mastering: @yarapelak
Artwork: @Noorcreate
Publisher: Pelak Records
.
تکراری بودن هرروزِ روزهام
عادت‌هام منو ساختن، نداشته باد و بوران
اثر، آتیش زبون‌کِش حرف، یا گور جامو
نکرده آب جاری پُر رگِ رودهامو
مغز من بهم میگه هرچند شکمت سیره
نمی‌میره درد، تا نداری پول تو جیبت
باهوش‌ترین آدم‌ها هم حرف‌های مفت می‌زنن
اون‌که پول می‌ریده الان تو گور کپیده
غیر اینه؟ یادگار ما یه تیکه سنگه
که مجوسی رو تنش نوشته زندگی قشنگه
هر چی مهمه از روحمه که از قلمم خون میاد
خودمم با نوکش کور کنم از دماغم تو میاد
در می‌زنه جمجمه‌ام، کسی خونه نیست
همه مشتری‌هاش پریدن، نداشتن پول پیش
کلی شعرِ نشنیده، مچاله زیر میز
کلی کودکِ مُرده، کلی گورکنِ پیر
می‌خونن سرودِ رفتن با سازِ زنده‌ها
نیاکانِ من می‌گفتن مرگ نیست انتها
گمم از حقیقت، بیچاره‌ترین مردمم
بی‌سرزمینم، از خدا طرد، از حقیقت گمم
ببین زبونم رو می‌فهمی یا ساده‌تر بگم؟
سوادم کمه، توانش هم نمی‌بینم تو خودم
و زندگی یه زنجیره از گند زدناست
قطاری که میره خالی سزاش سنگ زدناست
نگاهم کرد و خندید، گفت حرف‌هات چرت و مسخرست
کی نگام کرد یا چی گفت؟ تو چی بود دغدغه‌ات؟
رو سنگ اسمتو نوشتی یا نوشتن یاد دادی؟
چی ازت می‌مونه وقتی زیر خاک باشی؟
دِ لعنتی فکر کن! چرا بچه‌دار میشی؟
چرا تو عصری زاده شدی که سواد داری؟
چرا نمی‌پرسی از خودت  که پشت لب این سنگ
چه دستی مجسم کرد خنده با تراشکاری؟

چه پَستم! یار من از بلندا بگو
زمینم گشت دور شمس، از مولا بگو
بگو که تشنم، که مُحتاجم، چه شرم می‌کنم
از مرض بی‌تفاوتی به دردا بگو
مبتلا به قصه‌های آدم‌هایی مثل ما
دنیای زنده‌ها مونده بدونِ اشتها
این جماعت مسیحش رو می‌کشه صلیب
!این قبیله دلداده‌ی جهله، چه عجیب
من هر روز از خودم می‌پرسم چرا تردید؟
اسیرِ آزادی‌ام که می‌میره به هر ترتیب
سماعِ سیاره ببین، بدونِ شرط عاشقه
باید چرخید و پرستید و گفت نور غالبه
ولی کیو می‌بینی، یه روزنه بده بهت؟
از آینده بگه و سکه نذاره رو چشمت؟
یه عهد ببنده باهات که وفادار باشه
کی معنی اسم خودش‌رو یاد گرفته؟
بچگی همه‌مون کنج دل جا گرفته
از پنجره‌ی ماشین تو مشتش باد گرفته
هر چی هم بهش بگی، پشت من راه بیا
از وقتی آرزو می‌کنه بال گرفته
میگه زنده‌ایم و خدا گِل ما سرشته
رسمِ هفت‌شهرِ عشق رو بی‌روال نوشته
واسه آرامش خونه بچه میشه مسلح
چون رنگِ صلحش رو از سرِ زال گرفته

Buy Zurvan EP: pelakrecords.com/zurvan
.
Rapper: @Bamdadamman
Producer: @Yarapelak
Mix&Mastering: @Yarapelak
Artwork: @Noorcreate
.

میون خلائی که هیچ چیز نبود
یعنی هیچ بود و هیچ بود و هیچ بود و هیچ
شروع و پایان و زندگی و مرگ نه
من تنها بودم و من بود و من
نه رنج بود و درد نه انزجار بود
جهان تو فکر من به عادتش تو خواب بود
زبون من چرخید گوشم صدا شنید
و این ایده، نقطه‌ی انفجار بود
چشم زدم بهم دیدم تیله‌ها رنگ رنگ
منظم، متعادل، محرک به هر سمت
تو دامنم یه سیاره افتاد از خاک و باد
آبی و شاد، سبز و روشن‌نژاد
ماهی تو دلش شنا کرد پرنده پر زد
حس کردم روح میوه‌هاشو مثل فرزندم
هزاران هزاره به تماشا نشستم
تا بچه‌هاش زبون وا کردن به اسمم

خدای سنگ بودم، خدای مَه و خورشید
و خدایی بودم که خوب و بد آفرید
خدای تن خدای سر، کلام و عقل
یه خط صاف، بی‌ بازگشت به عقب
همیشه جاری بودم همیشه تو سفر
همیشه کنارشون موندم با بودنم
یاد دادن نسل به نسل خندیدن و فهمیدن
چه کوتاه و بلندپرواز روح زمین رو دیدن
از خاکش گرفتن، به خاکش بخشیدن
تو طبیعت افسار بذر رو به نظم کشیدن
با تنور شدن اهلی، از وحشی ترسیدن
با تمدن و اخم دیوار دور هم کشیدن
من قصه‌ی بچه‌های مادرِ زمین رو دیدم

توی غار خزیدن
از این شاخه به اون شاخه جهیدن
و به تماشای عقاب رویای پریدن دیدن
همه آرزوهاشون رو توی نقش می‌کشیدن
تو موسیقی رودخونه صدای نی شنیدن
سرنیزه‌ی تیز رو نشون به دل میگیرن
هیچکدوم نمیدونن کی سیرمونی میگیرن
چه سخت به دنیا میان و راحت میمیرن
خودشون رام شدن، طبیعت رو رام ندیدن
ریشه‌ی تنفر رو دَووندَن از ترس دَوییدَن
خون چکید تو کاسه شد مرهم زخم
چه عمیق و پر چرکه جراحت ابدیت
یه سری مَلّاک شدن یه سری تاجر
خیلی‌ها سرباز، اندکی گوشه گیر و عاقل
سیاهچال واسه نادم شکنجه واسه زندان
شمشیرها کوفته شدن بین کلی پُتک و سندان
زدن زمین شخم به وسعت کلاغ‌ها با جرأت
به مترسک‌های پَروار داروغه ندادن فرصت
به ظاهر عظیم ولی شُل و پوکن دُوَل
آغاز و پایان هیچ و هیچ، رسم چرخ کهن
روزگار آدم‌ها داس مرگ دست گرفت
زودتر از زمان مقدر، قدر رقم گرفت
از وقتی بشر دوتا تاس سنگی زد بهم
جرقه زد به چارچوب آتشش شَرَر گرفت
چرخ ساخت و زد زیر بار گاو و الاغ
از رودِ زندگی‌بخش کشید نهری به باغ
چکش داد کوبید به بیدادِ بشر
اسب و پیل رام کردم واسه نبرد و تَشَر
هر شهری خدایی ساخت هر دِهی کدخدایی
به عشق کجا رفتن کشتی داره ناخدایی؟
تو روی هم زدن تیغ به کمر هم کوفتن
با تیر و کمون پای دشمن رو به زمین دوختن
رو پشت چهارپا از هم سر و دست بریدن
دوتا پای استوارشون رو زنجیر کشیدن
تا زندن اسیرن راه آدمی همینه
پر پیچ‌وخم، مرگه راحت آرمیدن

زل زده به من یه سرخپوست با دماغ کج
نماد شکست رفیق زمین دوست شب
میگه «کجا کج رفتم که اینه عاقبت
چرا قوی شریف رو میکشه تو این باغ‌وحش؟
نبودی جای من، نبوده عدالت
رسم نوازش این جهان سراسر بداهه‌‍ست
مثل من زیاده، تشنه‌ی یه جرعه
اجدادم مُرده، نَوادِگانم مُرده
انقراض یعنی بازدَم، دَم یعنی بقا
هوس‌باز یعنی آدم، دمدمی مزاج
کلی خیره موندن زردپوست تا سیاه‌سر
هرچی سکه طلاتر رنگ برده سیاه‌تر
من که دست ندارم! بیاد کاری ازش بر!»
گفتم کارمو کردم فقط ناظرم تا آخر
به مرور رشد میدم، در دمی میکشم
قادر مطلق منم، با غمی می‌خوشم
هنوز تو نور دیده می‌رقصند این دو شمع
حقیقت انسان نیست پی بیش و کم 
درکی فراتره پشت استخون جمجمه‌‍ش
حکایت میخ و سنگ، فانیه سیم و زر
با سکوت و صبر می‌فهمه زبانِ جهان
تو زمان محدود عمرش ساکن و دوان
هرچی بدونه بیشتر می‌فهمه هیچی ندونه
بیرونت می‌جوشه علم ولی آگاهی درونه
اراده‌ی آدمی اینه حتی با جسم ناقص
میشه پُر روح بی‌کرانش با مِهر خالص
اشک و لبخند می‌تونن دو روی یه سکه‌‍شَن
با احترام به طبیعت و استادی عاشق
زُروانه قاصر از وصف این دوپا
موجودی مدعی و ناطق و اهلِ قیل‌ و قال
ولی مرام من اینه وقت رفتنش که شد
تو بگو هیچ‌وقت نبوده انگار، هیچ کجا!


جای انسان خالی
ببینه بعد تولد و مرگ فصل رو
جای انسان خالی
ببینه تعادل از ریشه‌ها تا برگ رو
جای انسان خالی
ببینه صلح ممکن شده
جای انسان خالی
نبودش واسه نابودی مشکل شده
جای انسان خالی
ببینه شهاب‌سنگ چجوری زخم میزنه
جای انسان خالیه
بشنوه سکوت از خوشحالی چَه میزنه
جای انسان غمه
غم نبودن فردی که منو درک کنه
جای انسان مرگه
تو لحظه‌ای که حس بدنش رو ترک کنه
جای انسان سلاح
دست، پا، سر، زبون قطع کنه
جای انسان قحطی
با سیلی صورت سرخش رو زرد کنه
جای انسان سبو
پر از چشمه های آب شیرین تورو مست کنه
جای انسان قایق
دریای بی صاحبش رو فتح کنه

در دایره‌ی قسمت ما نقطه‌ی تسلیمیم» (حافظ)«

بجز خاطراتم نیست هیچ جایی جای اون
(...)
متاسفانه باقی شعر اینجا جا نشد...!

Zurvan

Website : WWW.DEEPHOUSETEHRAN.NET
Soundcloud: @deephouse-tehran
Facebook: www.facebook.com/Deephousetehran
Instagram: www.instagram.com/deephousetehran/
Email : Info@deephousetehran.net

Born and raised in Shiraz, the cultural capital of Iran, Peymandegar brings a vibrant and dynamic vibe into the Iranian electronic music scene. He explores a unique fusion of different modern genres and tells a story that doesn’t need a single word to be understood. His atmospheric and groovy instrumentals are rich in concept and complex in form but relatable at the same time. An exquisite balance between electronic music and abstract hip hop

DOWNLOAD

Tehran Night #210 Peymandegar

Words: Shapur
Music: Mahdyar
فقط مونده باتوماتون شک کنن
تف به حکومت که تش کشیدیم قد 
لا سانسورای هرج و مرج
لالاییمون لیست بازجوهای شصت و هفت
جمع کن بساط تبلیغ فکریتو
یه روز قبول نکنن این تفتیش ذهنی‌ رو
خشتکت پرچمه، زیاد نمونده
تاریخ مصرف ریاستاتون تو خطره
وابسته به یه خبر ساده‌س دیگه
که تو گوشی یه فقره آدم نفوذ می‌کنه بعد نادخ می‌شه

مثل زالو افتاده به جون قشر لاکار 
اونکه بیشتره از بقیه اسکناساش
همه‌جا هست اطلاعات
مثل زالو افتاده به جون قشر لاکار 
اونکه بیشتره از بقیه اسکناساش
انصار حزب آقا با وزارت و نصف سپاه دنبالشن همه
همه‌جا هست اطلاعات

می‌گن لازمه واسه امینت
باید ازش حفاظت بشه 
می‌گه فکر کردی بُر خوردی لای جمعیت
ولی‌ همیشه هست نگاهم بهت
واجا، ناجا، قایم شدن لابه‌لای کاجا
بپا نزنی‌ پس حرفای خطری
چون مثل خیار می‌فروشتت همسایه بغلی
اشرار استخدام امینت ملی‌ست
پاداش برا قتل، ضرب و شتم جسمی‌ست
دلارا، یوانا، ریالا، یوروها، کرونا
بزن سطح ضریحو هی‌ لیس، مهم نیست
رفتگرا می‌شورن غروبا خون
پُر فحشه توی گوش تک تک شنوداشون
می‌خوای باشی‌ از کدوماشون؟
برو باشون، آقاهاشون بد نجومیه حقوقاشون

مثل زالو افتاده به جون قشر لاکار 
اونکه بیشتره از بقیه اسکناساش
همه‌جا هست اطلاعات
مثل زالو افتاده به جون قشر لاکار 
اونکه بیشتره از بقیه اسکناساش
انصار حزب آقا با وزارت و نصف سپاه دنبالشن همه
همه‌جا هست اطلاعات

خونه‌های ویلایی، پاسداران 
کفخوابای مبله‌نشین، یافت‌آباد
غزه سنگش پرته سمت غریبه
ایرانی‌ سنگ پرت می‌کنه سمت بسیجش  
نصف محله رو چشمبند زدن دارن می‌برن
صدا تیر میاد، می‌زنن، می‌زنن
کله‌ها عینهو تشتک می‌پرن و
آزاد می‌شن نوه‌هاشون رسماً بی‌سند
بعد عکس می‌گیرن زیرش هشتگ می‌زنن
وعده وعید بسه
تا آخوند هست عمراً وضع عوض شه
 باس این برگ برعکس شه مثل جنگ و شلمچه
هی‌ اصل و نسب له، ارتباطا قطع مثل دست و پا
چون بد می‌ترسه بازجوشون اطلاعات رد و بدل شه

مثل زالو افتاده به جون قشر لاکار 
اونکه بیشتره از بقیه اسکناساش
همه‌جا هست اطلاعات
مثل زالو افتاده به جون قشر لاکار 
اونکه بیشتره از بقیه اسکناساش
انصار حزب آقا با وزارت و نصف سپاه دنبالشن همه
همه‌جا هست اطلاعات 

 حالا هی الکی جو بدید که اطلاعات تخمیتون همه‌جا هست پفیوزا
ملتو از چی می‌ترسونی جلاد؟

Shapur - Ettelaat

#JedimindTricks#Remix#db#JMT#Roody#Hiphop#Oldschool&NewSchool #JMTREMIX

Qeyme O Mast ( JMT X db Remix By Roody)

Neesh X Farsea - Ayeneh
Producer: Farsea
Mix & Master: mr.mp 
Cover Art: shayan Khosravi 

نیش - آیینه
آهنگساز : فارسی
میکس و مستر : مستر ام پی
 کاور : شایان خسروی

[قسمت ۱]
میزنم ترس کنار ، جنگ
دارم با خودم و شناختن
غریقی تو عمق شنا کرد
غریبی که تو عمر بگا رفت
ولی خوب خم نشد
تخمم قانون جنگلُ
میگیرم میرم به جنگ نفسم خوب
عوض شد ولی اصل دست نخورد
اگه نباشم امریکا، تجریش ولیعصر جمعم کن
تو با تفنگت من با خنده ام خوب 
هَ کشتم زدم رفتم
تو آیینه ندیدم فرقمو
چه شبایی صبح ، چه صبحایی شب نشد 
فکرم بازه بزنی حتی کلمو
دنبال کشفم
قدمم گنده جا کفشم
تهران خماره وزنم
ساغی کلمات، شعرا نسخن دوباره لنگن
صاف راه میرم ریتم لنگم
فارسی می کوبه بی خاله طوران این آهنگه هیت قشنگ
عمیق‌ِ شعرا تو سطحی بگو شیرجه نرن
درس عشق تخمم اصن ۲۰ بهم ندن
تو کجا بودی؟ وقتی که من میشکستم 
خورده شیشه هارو جمع کردم که الان نیش طرحم

[ ۲x همخوان]
 در میرم  در میرن از
فهمیدن فهمیدم پس 
هرچی که فهمیدم پشم
تش زیر خاک میریم 
بی لباس میریم 
عریان شدیم
نبینم ترس

[قسمت ۲]
همش یه خوابه دم اونی گرم که تعبیرم کرد
نیستیم اصن درویشم نه
۲۰ لیتر عرق شرم و ۲۰ لیتر عرق کشمش
کویرم بد
بارون ببار آروم بخواب بگو اصن یه سیر شریعت چند
اینارو زمزمه می کردم وقتی به طویله ام بر می گشتم
لای گوسفندا پی تغییرم من
گرگی نگاییدم
تو خرجین طلایی اصل
اینا که یه شبم زیر آسمون خورشید نخوابیدن
یه چایی ترکی دوای درد و
روشن کردیم شبای شهر و
خراب جمعا 
پس تفریقیم
رپ تفریح نیس
تا اوس کریم نشسته بالا درس پس میدیم
خاکی منش ایده هارو فلسفیدیم
تو بیا تو گود بینم اصن چند چند میشیم
هرکی بگرده یه جهان توشه
واس همین نمیرسه کلان زورش
بما 
صدا
قویتر از لباس ما 
طبیعتم ببار ببار
تجربه اصل کتاب کنار
نمیبینه چشات انگار
لنگ امضا ارشاد کساد
کاسبی 
کاسه دستت پی جنس خارجی
از تو اصل تریم حتی خارجیم
لباس لش پاره جین
یه روز بهم گفتش میشی گنده رپ فارسی طالع بین

[ ۴ x همخوان]

 در میرم  در میرن از
فهمیدن فهمیدم پس 
هرچی که فهمیدم پشم
تش زیر خاک میریم 
بی لباس میریم 
عریان شدیم
نبینم ترس

Ayeneh

Neesh X Farsea - Ayeneh

حالا چی؟
شعر و اجرا و طراحی جلد : رودی
میکس و مسترینگ : سهند ام زد

Hala Chi?

طلب" منتشر شد"

کلام و اجرا: فرزان،میرتک
آهنگساز: آرش چاوشی
میکس و مستر: کائن
جلد:خاکستری
ناشر : دورخیز
تاريخ انتشار: شانزدهم دیماه ۱۳۹۹


دریافت از تلگرام دورخیز :
@Doorkhizrap

Talab - Farzan X Mirtak

غرق تو تباهی / معلق بی فردا 
من نشستم پشت ارابه ی  مرگم 
شلاقم از جنس آتیش /جاده ها پر از سرب 
از آهن اسبم 
با درد که بی انتها شدیده 
یه بی راهه از تو جاده ها رمیده بود 
دستمو کردم تو سیاهی فهمیدم 
مرز بین دیدن و بلعیدن پدیده رو 
تا بوفالو ها گذشتن از کنارم این 
بی راهه های پر از سنگ و لاخ
شکستن استخون چرخ ارابه رو 
اما ادامه می داد اسب آهنی
لخته لخته جون/ هوای کدر 
زرد زرد نور / بعد مه 
تنفس جرم /آبشار خون 
رو ریه ی ترکیده ی زمین سرنگون 
گذشت تا تالار اول ...
بازار پرچما و کارزار و خطر و تباهی 
خوک خوک رو می درید 
پوک استخون مرده ها / زیر سم اسبم خورد می شد هر کنار 
خوک ها ی سیر دست ها رو جفت چشا / می ریزن اشک سوگ بالا سر کشته ها 
افسار کشیدم سرعتم شه کم / شیهه رو شنیدن و زل زدن به من 
....
حمله می کنن بهم / گیر می کنم تو شن 
می زنم شلاق و / می کنم هی
ارابه در نمیاد فرو می رم بین شن 
نزدیک شد خر و  خر / تا در اومد از تو چاله اسب آهنی 
به سمت تالار دوم ...
گله ی گرازا ی گنگ/ همون تالار زندگی که با سایه پر شد 
نفس کشیدیم دالان جرم رو 
راه رو بسته صخره / گله حاضره به حمله / گرازا دسته دسته / بعد فریاد حرکت 
می زنن به گرد راه / تو خط صاف 
با شعار جنگ تا افتخار ..
جنگ جنگ خون حط صاف/ سنگ از تو صخره می شد پرتاب 
لنگ لنگ گرازا به پیش / اونا حتی ندیدن اطرافشون رو 
گرازا ندیدن کجا می رن اونقدر/ غرق بودن که حتی سوالی نموند 
دونه دونه می خوردن تو صخره / صخره ها ریختن اما گرازی نموند 
رسید به تالار سوم ...
تالار عشق 
بدون چشم 
تیکه پاره آش و لاش 
آواز سحر می خوندم..
فریاد کشیدم به پیش بی نقاب 
اسبم پاشو کشید روی خاک 
ادامه رو پیاده میرم..
پشتم گلهای مرده / پیش گیر خار..
بعیده این مهیب جا بشه اصلا/ تو و  کلمه ها جاکش رنجن 
تو و کل این تابشت از دم / وقتی که رسیدن ارضا بشه طنزن 
اما با این همه از خودت پر کن / من سوز تو رو خوب می شناسم اوه اوه اوه ... 
بدون تو جسارت می خشکه / منو برم دار تا لباسم بیفته... 
اِاِاِنگار افتادم از ارتفاع
چشمامو باز کردم معلقم تو هوا 
نمی دونم تا کجا 
قراره ادامه بدم به این اضطراب 
عشق بوسه ی خون بود 
این تالار تا ابد لوپ سقوطه 
واسه ادامه ی جنگ/ رسید اسب آهنی و ارابه ی مرگ 
غرق تو تباهی /معلق بی فردا / من نشستم پشت ارابه ی مرگم 
شلاقم از جنس آتیش /جاده ها پر از سرب / از آهنه اسبم 
با درد که بی انتها شدیده / یه بی راهه از تو جاده ها رمیده بود 
دستمو کردم تو سیاهی فهمیدم / مرز بین دیدن و بلعیدن پدیده رو

Gavazn

Harkat (Arrabeye Marg) [Prod. Dehghan]

صحنه ی اول 
تو راسته ی بازار ماهی فروشا / غروب شلوغ بندر / ازدحام داد و ستد / عربده های بلند یه شهر 
مرطوب، شرجی / غرق عرق مردان یه سرزمین پر از رعشه و جنگ 
تو عرصه ی تنگ از همدیگه ..
یه تور سید جمعی / با اتصال مردن 
گره های فردی / از افتخار محکم 
و شکار و طعمه ان / گره های شل تر 
تو راسته ی بازار ماهی فروشا که صیاد و شکار هر دو یه لقمه ان 
ناخدا جلال /رئیس بزرگ بازار 
ترس ماهی گیرا / دستاش همیشه بوده یه اخطار 
عصبانی پر فریاد / عصبانی بود و عزادار 
سیاه بود از زخم / داد زد بیا تو اسد..
ناخدا جلال :
به تو نگفته بودم که مرزاتو بپا ؟
ول کردی که چی چاهتو داری دریا رو چه کار ؟
گفتم بگیر قلابو بکش دستاتو کنار از تور 
یادته گفتم بگیر دستاتو کنار و الا میذارم دستاتو کنار 
اسد:
جلال خلافم نگو
غلافم نکن 
اون چاه کوچیکه 
خواستم باشم کفافم نبود 
تازه چطور /به ما حرام به تو واجبه کی / دریا سند گرفته اصلا / کی شیش دانگش رو داده به تو ؟
ناخدا جلال:
اسد ....
این دریا ناموسته / کوری از نور فانوسته / کوری هنوز به والله / هنوز زبونت جاسوسته 
کور می کنید صحرا رو از رسیدن به ساحل فردا / میوه ی کوسه است سوغاتتون اگه بگیرید درخت دریا رو 
راوی :
اسد بی تاب و قرار دید واسه ادامه هیچ  راهی نداره 
اسد:
تو خفه شو راوی کی بی تاب و قراره ؟
این قصه بین ما و جلاله 
جلال دریا تو غروب فقره / همه خوندن سرود غرق 
چطور بگم به مردم دروغ برگ / بگم به دریا دروغ سد ؟
یه قلاب دادی دست ما / میگی از چاه بگیرید غذا
باز کن این بن بست لا مذهب را رو 
ما یاد می گیریم شنا رو /می کشیم همه کوسه ها رو 
سیاه کردی روز ما رو جلال 
ناخدا جلال :
اسد...
نمی بینی آماج حمله ی کوسه رو ؟
پاداش بدیم به دندونای تیز ؟
ساحل رو بدیم به تاراج؟
تو چه می دونی که پهن کردی تورت رو 
همه رو هم که خبر کردی 
اون راوی کی بود که قطع کردی بحث رو 
یه لحظه با کی صحبت کردی اسد؟
راوی :
من خالقتونم 
اسد:
خالق ما ؟ 
جلال این دیوانه که پا سفت کرده به قتل ما واسه ادامه ی شعر جدید رو بکش تا که وا بشه دریا ..
راوی :
یعنی من عاملم؟
ناخدا جلال و اسد :
بله خودتی عامل ما 
میندازیمت توی دریا خودت رو آماده بکن واسه شنا..

صحنه ی دوم
دست و پا می زنم تو این دریا ی بی ساحل / نمی دونم کجامو ساحل از کدوم راهه؟
نگه می دارم باز چشمای بی جونمو / من تو این دریای بزرگ شنا نمی دونم 

صحنه ی سوم
 تاره و تار
تاره و تار 
تاره و تار
تصویرا پشت غبار 
یه بچه فشار میده سینه امو آب می زنه بیرون از دهنم
با گیجی و مات 
می گم تو کی هستی ؟
میگه حصار بعد میره کنار 
پا میشم می بینم زیر چشاش کبوده 
یه قلاب توی کیفشه باهاش 
میره به سمت مرداب 
می پرسم اسم تو چی بود ؟ 
دوباره میگه حصار
من بچه ی اسدم / پدرم به جرم فتح دریا / دستاش موند توی دست جلاد ..
کیفشو وا می کنه میگه نگاه کن / دستاش هنوزم همرامه / تنها دلیل نفس هامه 
پا می شه پاهاشو می ده به راه / میگم کجا؟
میگه مرداب
میرم دنبالش..

Nakhoda Jelal [Prod. Dehghan]

صحنه ی اول
تو اون سالها بیابونی بود تو خاکه های داراب / بیابونی بی آب و علف 
تموم چشمه های جوشان آب تلف شد ..
جوونه ها قبل رسیدن به باغ / آروم می رفتن توی قصه خواب
کسی نموند جز چند خانوار / که بعد کلی کار کندن چند چاه آب
در کنار هم زندگی رو کردن آغاز /صبح کار و شخم شب دعا و آواز
بعد مدتی کارگر شد دعاها و زمینشون بارور شد ..
خرما، سیب، بادام کوچک / شدن آغاز بازار کوچک 
کشت پنبه نخ ریسندگی / روسری پوشیه تا شال کوچک
بابا باد و ننه صحرا توی اون فصل ها ازدواج کردن 
مدتی گذشت صحرا مادر شد یه دختر کوچیک اسمش رو گذاشت مریم 
مریم بزرگ شد با دار و قالی / همیشه افسرده و تار و خالی 
غمگین می پرسید از مادرش صحرا / که توی کل دنیا همین داراب رو داریم ؟
این سوال بود توی فکر مریم / توی داراب نبود به شکل مریم 
مگه انتهای رویا دارابه؟ 
همه فکر می کنن دنیا داربه .
صحنه ی دوم
گذشت و کارگر شد / کشت پنبه نخ ریسی بارور شد 
کدخدا با فکر صادرات پارچه/ دستور داد بکنن باز مرز رو
کم کم دهات دیلاق تالاب / تبدیل شد به ییلاق داراب
مالکین اطراف با خریدن ملک و زمین / شدن هم پیمان داراب
چکاد قد بلند فریبنده/ پسر یکی از ملاکین کوهستان 
حسادت پسر های توی داراب/ و حسرت دخترای زیر پوشیه 
آخرای هفته تو تعطیلات کوه/ توی داراب در حال گشتن بود 
اهل بیرون این کوی و برزن / شاید بهترین پاسخ سوال مریم بود 
چرا قدتون بلنده ؟ چرا نگاهتون با ما پر از فرقه ؟
چی شد که شدید مسافر داراب ؟ چی میگذره پشت کوه مجاور داراب؟
چکاد تو این گستره تنهاست / درگیر مریم شد و لکنت حرفاش 
بین این عشق یه دره فاصله است / بین پسر کوهستان و دختر صحرا 
نزدیک مریم می کشه نفس / شرم دختر رو می کشه عقب 
مریم تو فکرش با تکفیر کدخدا/ به دور پرنده ی عشق می کشه قفس 
هر روز همین بود پاشو پس می کشید / چکاد نقشه ای از هوس می کشید 
یا میای با من سمت کوه های کولی وش / یا به کدخدا می گم دارم مو های بریده ات رو 
مریم ترسید تو دست های زنجیر / گفت یه بازنده ام تو دست های تقدیر 
مو ج مو های بیرون از پوشیه / یعنی جزر و مد دریای تکفیر 
فردا تو بازار یه جنجال خون / راه افتاده بود تو چنگال شوم 
خبر بی عفتی دختر صحرا / چکاد ایستاد با چند تار مو..
قلب مریم یه گوشه چکید / رکاب زخمیه خون نگین
بعد تکفیر داراب / واسه مدتی خونه نشین شد 
ننه صحرا غم تو نگاش بود / می گفت این ننگ باید از ما جدا شه 
مادر نگام کن دامن من پاکه / اون موهای من نبود / موها م سر جاشه 
موهام سر جاشه 

صحنه ی سوم  
تا که یک روز داراب رو صدا کرد 
عزادارارو نگاه کرد 
شالش رو برداشت 
از حجابش دفاع کرد 
قصه به اونجا رسید که داراب با حیرت 
این گستاخی رو نگاه کرد 
دوباره تکفیر رو امضا کرد

Daar (Dastane Maryam) [Prod. Dehghan]

آدم عادی
#پلاک
https://www.youtube.com/pelakrecords

Gur

Bamdad