The Sound Collector

Spent is an exploration of deconstruction, abstraction, and assemblage of sounds to create a series of shifting spaces and contexts. Through the manipulation of a single sound source, I aimed to create a wealth of sound material with which I could piece together to create a new and evolving soundworld, with allusions to both real and abstract spaces and materials, free of all original context.

Spent

Weightless is an ambisonic composition inspired by the choreographic principles of Rudolf von Laban's effort theory. Recorded and manipulated sound is spatialized and given movement accoding to Laban's weightless movement characteristics. The piece was composed during my stay in IEM Graz. Vocals by Julia Janiak and flute sounds by Freya Frischknecht.

Weightless [field recodings, soprano voice, flute & electronics] 2023 - binaural (Ambisonic)

Βραδινό Ταγιέρ

Ποιήματα: Ζωή Κωνσταντίνου

-----------------------------------------------
If I’m lucky my coffee tastes good. 

I’m stuck listening to music I don’t really like. 
Maybe it’s the melody that draws me in. 
Maybe I do like that music.  
Voices flow in. 
They flung the door open. 
I listen, sit and smoke. 
Make coffee and sink into the same chair. 
On the same cushion.  
My legs are restless. 
I look outside the windows towards the same park, searching for the right voice.  


If I’m lucky my coffee tastes good. 

-----------------------------------------------

Μικροπράγματα 
 
Περιμένω να νυχτώσει για ν’ ανάψω το πρώτο τσιγάρο  
δεν μπορώ με τόσο ήλιο  
Πηγαινοερχόμουν στον διάδρομο και ήθελα να σου χτυπήσω την πόρτα 
Δούλευες πίσω απ’το τζάμι συνοφρυωμένος 
‘Ιδιος και απαράλλαχτος 
Κάθε μέρα σε θέλω όλο και πιο πολύ 

-----------------------------------------------

Βραδινό ταγιέρ
 
Ψάχνω μια στιγμή,
δεν μπορώ να κλείσω τα μάτια
αν δεν τη βρω.
Σπαταλώ άπειρες ώρες
να τη φέρω πίσω.
Έρχονται στιγμές που τρέχει η ζωή μου
σε κάτι που έζησα κι έπρεπε να θυμάμαι.
Δεν βλέπω καθαρά το μέρος,  με νιώθω όμως εκεί.  
Ξέρω που είναι.
Σαν τη θεία Φανή που έβλεπε τη ζωή σαν βραδινό ταγιέρ
και πέρασε μια ζωή ψάχνοντας τη κατάλληλη στιγμή
να το ξαναφορέσει.
Μάταια προσπάθησαν να το εξηγήσουν στο Μάρκο.
Ίσως γνώριζε και να μην το ήξερε.
Ψάχνω τη στιγμή που έψαχνε η Μίρκα και ο Μάρκος.
Μια στιγμή που έρχεται σε κάτι που ‘ζησα
ή νόμιζα πως έχω ζήσει.
Το ταγιέρ της Φανής.
Το παρελθόν στην ιδανική του μορφή.
Το φέρε ένα τραγούδι που τυχαίνει να ακούω
 σε διαφορετικούς σταθμούς
και με έστειλε Σκωτία.
Βλέπω ακόμα τη φωτογραφία που θελα να τραβήξω
και δεν τράβηξα.
Ένα ζευγάρι, ήταν ακόμη φοιτητές, της κρατά το χέρι
και περπατούν δίπλα σ’ ένα μωβ τοίχο.
Μετά σταμάτησε αυτή η σκέψη και δεν με νιώθω πλέον εκεί.
Ξέρω μόνο ότι το μέρος είναι μέσα μου
και δεν μπορεί να φύγει.
Φοβάμαι να γυρίσω πίσω
μήπως αυτή η στιγμή
δεν υπάρχει.
Μια στιγμή που φαίνεται εύκολη
αλλά  φεύγει την ώρα που πάω
να καταλάβω κάτι.
Πρόσφατα κατάλαβα ότι και οι άνθρωποι γίνονται στιγμές.
Μερικές φορές νομίζω ότι τους έχω ζήσει.
Το πρόσωπο τους γίνεται παρόν, παρελθόν και μέλλον.
Οι ίδιοι είναι παλιοί γιατί έχουν σταματήσει να υπάρχουν.
Δεν ακούνε πλέον στον χρόνο
‘Έγιναν το νόημα.
Ο χρόνος πλέον ακούει σε αυτούς.
 
 
Σ’αυτόν που κανονικά θα έπρεπε να ήτανε στους Πτυχιούχους.
 
-----------------------------------------------
 
Γράφω τώρα που ακούω τη φωνή σου
 
Κάθε φορά λέω στον εαυτό μου
Πως θα είναι η τελευταία.
Περνάω έξω απ την πόρτα
και κοιτώ το σακάκι σου που ναι στην καρέκλα.
Όταν δεν είναι εκεί ξέρω ότι έχεις φύγει
Είδα πάνω σου άλλους κόσμους.
Δεν έκανες τίποτα
και αυτά είναι που δεν φεύγουν.
Ίσως με τον καιρό ξεχνιούνται.
Έμαθα να αγαπώ ό,τι έχεις,
το θερμός σου, το ποτήρι στο γραφείο σου,
Τα άσχημα σου γράμματα,
μια φωνή που μ’εκνευρίζει,
Το σφράγισμα στο δόντι σου,
το σκληρό σαγόνι σου
και τα χέρια σου  που δεν μ αρέσαν.
Κάθε φορά είναι η τελευταία έλεγα
και κάθε τελευταία είναι η πρώτη.

-----------------------------------------------

Love etc. 

Your face was halfway lit - a big crease spreading on your cheek. The rest of you was pushed into the shadows. You could have been a child. Your hands looked small and bony. Your knuckles sharp. Went to touch you but I stopped. My seat was a breath away. I crouched. Kept listening to what you said. Went to touch you again but drew a cigarette. When you were done, I forced my cheek next to yours. Tentatively. You didn’t move. It was past eleven. I should go.

Βραδινό Ταγιέρ

created for 'Echoes at the Exhibition' at The Manchester Museum (10.5.23) 
This piece scores the Living Worlds room and invites the listener to consider their place within it. 

Originally created for quadraphonic ring, please email for quad version.

Very Much Alive (stereo reduction)

The piece was created using sounds from a sound installation featured at the 6th Open Nights inter-art festival in Larissa, Greece. The installation was showcased in the Roman Tank of Diocletian, a monument largely unfamiliar to the city as it is situated within a specially designed space in the basement of an apartment building. Sounds of water and debris, combined with noisy and melodic tones, create a soundscape within this space. The reservoir dates back to the late Roman and early Byzantine periods (3rd - 5th century AD) and served as a source of inspiration for the piece.

Awards
-Mention, Prix Russolo 2024, Annecy (Haute-Savoie, France)
-Finalist, B (50-year old and younger), 13th Biennial Acousmatic Composition Competition Métamorphoses 2024, Ohain (Belgium)

Lacuum [2022]

I edit the Desert Island Dicks podcast. At the end of Alistair Green's episode, he chatted to the host, Dan, about making podcasts. He mentioned that he'd need an editor. So I replaced Dan's side of the conversation with me, in an attempt to make Alistair Green laugh and win myself the job. It didn't work.

Alistair Green Needs an Editor

The UK has been engulfed in a cladding crisis, and my home is one of the buildings affected. 

Throughout 2023 and early 2024, the cladding/insulation on my flat has been replaced. I have recorded the sounds of the drills, lifts, builders etc. and combined them with the mundane sounds of my building (e.g. alarms, extractor fans, the opening/closing of blinds).

Clad In Fire-Resistant Armour

An octaphonic music composition with live electronics which describes the deconstruction (of our society, our morals, our values, our peaceful life).

Deconstruction

Me, my English and all the languages of my life
15’34’’
2014 

a co-production with atelier de création sonore et radiophonique (acsr) in Belgium, in the frame of the Project Empreinte.

~
Having lived a nomadic life travelling, living and working around the world, Anna Raimondo reflects on her relationships with the different languages of her life: Italian, Spanish, French, and English. At the same time, she attends a phonetic course to learn how to speak with a British accent. Caught somewhere between ridicule and seriousness, hesitation and encouragement, Anna's exploration invites listeners into a sonic soup of lingue / idiomas / langues / languages.

Me My English and All the languages of my life

This piece is an audio path, the musical / sonic experiences I have gained over the last 5 years studying in Corfu but also traveling the world. The piece develops concepts such as the journey, the transition, the passage and the idea of our instant existence in a natural or non-landscape. Following this idea, the piece projects scenes in different "spaces and places" others being presented by the sound horizon, others show up from the urban environment and others emerging from the underground.

Spaces & Places won the 3rd prize in the Iannis Xenakis International Electronic Music Competition (2021)

Nikos Kanelakis - Spaces And Places (2019)

Sound Artist and experimental composer based in Manchester

Spent

Cameron Naylor