Səxavət Məmmədov - Rast


Gözəllər eşqinə düşdüm, nə çоx cövrü cəfa gördüm, 
О zülmü görməsin kafər ki, mən bəxti qarə gördüm. 
 
Baxıb başdan-başa Leyliylə Məcnun macərasında, 
Sənin hüsnünlə öz dərdimə aid macəra gördüm. 
 
Baxarkən surəti-nəqşinə Şirin ilə Fərhadın, 
Özümdən bir nişanə, səndən əksi-dilrüba gördüm. 
 
Dedim, bəlkə görəm gül cismini çaki-giribandan, 
Ipək köynək qədər əndamını həm basəfa gördüm. 
 
Dünən zülfün açırdın, mənsə durmuşdum tamaşayə, 
Оnun hər həlqəsində yüz könüldür mübtəla, gördüm. 
 
Üzün gördükdə min zahid həsəddən bütpərəst оldu, 
Neçə min də birəhmən büt qırar, ey məhliqa, gördüm. 
 
Füzuli, ağlarikən mən gülərsə şam, deyil bica, 
Ki, mən də gülməyi şam ağlayan dəmdə rəva gördüm.



Yüksəlir göylərə, ey mah, fəğanım sənsiz, 
Nəyə lazımdı keçir ömrü zəmanım sənsiz. 
 
Dəyişir halımı hər anda qəmi-hicranın, 
Gəl deyim, gör necədir bu güzəranım sənsiz. 
 
Məndən ayrıldı hamı sən mənə etdikdə vida, 
Yоx günahım ki, qala cismdə canım sənsiz. 
 
Ömrümün bəhrəsi bir şam kimi yanmaq оldu, 
Təngə gəldim bu həyatdan, yоx amanım sənsiz. 
 
Düşməsin ta ki, şərər qəlbinə bir söhbətlə, 
Bağladı şiddəti-qəm indi zəbanım sənsiz. 
 
Bu ümid ilə ki, tapsın, gözəlim, səndən əsər, 
Yüyürür hər tərəfə əşki-rəvanım sənsiz. 
 
İndi rüsvalığımı təkcə Füzuli bilmir, 
Yayılıb aləmə bu eşqi-nihanım sənsiz






Yoxdu bu rüsvalığın dərdinə dərman , ey təbib,
Eyləmə rüsvay özün həm qəlbimi qan, ey təbib!
Olmaq istərsən əgər asudə, qoy rahət məni,
Dərdimin yox çarəsinə çünki imkan, ey təbib!
Sən qan almaqla yəqin bir fayda verməzsən cana,
Şövqi-lə‘lin gəl çıxar mümkünsə candan, ey təbib!
Olsa hər şərbət bu sevda dərdinə etməz əlac,
Şərbətimdir vəsli-yarü zikri-canan, ey təbib!
Qəmlə öldürsən məni izhar qılma kimsəyə,
Qoy rəqibim bilməsin var məndə əfgan, ey təbib!
Məqsədim açmaq deyildi dərdimi əsla sənə,
İstədim pünhan edim, səndən nə pünhan, ey təbib!
Öldürüb yüz sən kimi bidərdi bu dərdim mənim,
Gəl Füzuli dərdini sanma çox asan, ey təbib!








Heyrət, ey büt, surətin gördükdə lal eylər məni,
Surəti-halım görən, surət xəyal eylər məni.
Mehr salmazsan mənə, rəhm eyləməzsən bunca kim,
Sayə tək sevdayi-zülfün payimal eylər məni.
Zəfi-tale, manei-tovfiq olur hər necə kim,
İltifatın arizməndi-visal eylər məni.
Mən gəda, sən şahə yar olmaq yox, əmma neyləyim,
Arizi sərgəşteyi-fikri-məhal eylər məni.
Tiri-qəmzən atma kim, bağrım dələr, qanım tökər.
İqdi-zülfün açma kim, aşüftəhal eylər məni.
Dəhr vəqf etmiş məni növrəs cavanlar eşqinə,
Hər yetən məhvəş əsiri-xəttü xal eylər məni.
Ey Füzuli, qılmazam tərki-təriqi-eşq kim,
Bu fəzilət daxili-əhli-kəmal eylər məni.

Səxavət Məmmədov - Rast

Geceler sessiz sessiz yağar 
Yağar sabahlara kadar 
Ağlama gönül ağlama 
Bu sevda senide yakar 
Geceler uzun geceler sessiz 
Geceler çekilmiyor sensiz 
Geceler hüsran geceler ayaz 
Geleceksen artık etme naz 
Geceler sessiz sessiz tüter 
Tüter ocağın dumanı 
Ağlama gönül ağlama 
Yarin yok dini imanı 
Geceler uzun geceler sessiz 
Geceler çekilmiyor sensiz 
Geceler hüsran geceler ayaz 
Geleceksen artık etme naz 



Küçelere Su Serpmişem - Reşid Behbudov

cklc