ซีดี ๘๙ พระธรรมเทศนา หลวงพ่อปราโมทย์​ ปาโมชฺโช

หลวงพ่อปราโมทย์ ปราโมทย์โช

เข้านอน

Life - หลวงพ่อปราโมทย์

จริงๆ แล้ว เราเรียนในสิ่งที่พอดีกับเรา 
ไม่ต้องเรียนเยอะหรอก 
เรียนเยอะๆ แล้วท่องๆ เอาไว้สอบ
แล้วก็สอบเสร็จแล้วก็ลืม 
เรียนจริงๆ ย่อลงมาก็คือกายกับใจเรานี้ 
ดูกาย ถ้ากายไม่ใช่เรา ใจไม่ใช่เรา 
มันก็ไม่มีเราที่ไหนอีกแล้ว 
เฝ้ารู้เฝ้าดูลงไปเรื่อยๆ 
ปัญญามันเกิดมันก็ล้างความเห็นผิดได้ 



--
หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 
วัดสวนสันติธรรม 
14 กุมภาพันธ์ 2564 ไฟล์ 640214 ซีดีแผ่นที่ 89

CD 89

เรียนย่อลงมาที่กายกับใจ :: หลวงพ่อปราโมทย์ 14 ก.พ. 2564 (640214)

คนในโลกนี้เต็มไปด้วยความเห็นผิด 
เห็นของไม่ใช่ตัวเราว่าเป็นตัวเรา 
แล้วก็อยากได้ของซึ่งมันไม่เที่ยงให้มันเที่ยง 
อยากให้ของที่มันเป็นทุกข์หมดไปสิ้นไป ให้มีแต่ความสุข 
ปฏิเสธความจริงคือ อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา 
ยังปฏิเสธอยู่เพราะว่ายังไม่เข้าใจธรรมะ 

เพราะฉะนั้นต้องเรียน 
พาจิตมาเรียนรู้ความจริงของรูปธรรม ของนามธรรมทั้งหลายทั้งปวง ดูแล้วดูอีก 
บางคนเคยอบรมปัญญามาแต่ชาติก่อนๆ 
ชาตินี้พอมีสติขึ้นมา รู้สภาวะที่กำลังปรากฏ 
มีจิตตั้งมั่นขึ้นมา ปัญญามันก็เกิดอย่างรวดเร็ว 
ในที่สุดโลกุตระปัญญามันเกิด 
มันเห็นเลย สิ่งใดเกิดสิ่งนั้นก็ดับ 
ฉะนั้นจริงๆ แล้ว ไม่มีอะไรที่เป็นตัวตนเลย 
ขันธ์ 5 ไม่ใช่ตัวตน 
ไม่มีตัวเราในขันธ์ 5 
ขันธ์ 5 ไม่ใช่ตัวเรา 
ไม่มีตัวเรานอกเหนือจากขันธ์ 5 อีก 
ไม่มีตัวเราที่ไหนเลย 
มันจะเห็นแจ่มแจ้งอยู่อย่างนี้ 


--
หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 
วัดสวนสันติธรรม 
21 กุมภาพันธ์ 2564 ไฟล์ 640221 ซีดีแผ่นที่ 89

คนในโลกเต็มไปด้วยความเห็นผิด :: หลวงพ่อปราโมทย์ 21 ก.พ. 2564 (640221)

ตรงที่จิตมันตั้งมั่นขึ้นมาแล้ว มันเป็นจิตผู้รู้ขึ้นมา 
จิตดวงนี้ล่ะที่เรียกว่าจิตประภัสสร 
ตัวรู้มันประภัสสร มันผ่องใส 
เพราะตอนนั้นไม่มีกิเลสจรมา มีแต่กุศลจรมา 
คือเรามีสติอยู่ มันเป็นกุศล กิเลสมันไม่มา สติมันมา 
เราฝึกอย่างนี้ไปเรื่อยๆ ทุกวันๆ นานๆ 
บางคนฝึกไม่นาน บางคนต้องฝึกนาน 
แล้วแต่บุญวาสนา บารมี ของเก่าเราเคยสร้างมาแค่ไหน 
อย่างการที่เคยมีบุญมาก่อน ก็ถือว่าช่วยเราให้เราภาวนาง่าย 
ถ้าเราไม่ได้มีบุญมาก่อนเราก็ภาวนายาก 
บุญในอดีตมันยังไม่พอ ถ้าพอคงบรรลุมรรคผลไปแล้ว 
เราก็ต้องมาสร้างกุศลให้มากขึ้นๆ 

รักษาศีล ฝึกสมาธิ ฝึกจิตให้ประภัสสรผ่องใส
เป็นผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบาน ไม่หลงตามกิเลสไป 
แล้วก็มาฝึกจิตให้ผ่องแผ้วด้วยการเจริญปัญญา 
จิตผ่องแผ้วได้ด้วยการเจริญปัญญา 
จิตจะเจริญปัญญาได้ 
จิตต้องประภัสสรต้องเป็นผู้รู้ก่อน มันถึงจะเจริญปัญญาได้


--
หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 
วัดสวนสันติธรรม 
26 กุมภาพันธ์ 2564 ไฟล์ 640226 ซีดีแผ่นที่ 89

วันมาฆบูชา

ฝึกจิตที่ผ่องใสให้ผ่องแผ้ว :: หลวงพ่อปราโมทย์ 26 ก.พ. 2564 (640226)

การปฏิบัติธรรมมันมีเหตุมีผล มีขั้นตอนเป็นลำดับ 
อยู่ๆ ก็จะปล่อยวางจิตอะไรอย่างนี้มันทำไม่ได้หรอก 
มีโยมมาถามหลวงพ่อว่า ภาวนาต้องปล่อยวางจิตใช่ไหม
ใช่ แต่ไม่ใช่ตอนนี้ เบื้องต้นเรายังไม่ต้องพูดเรื่องปล่อยวางจิตหรอก 
ล้างความเห็นผิดก่อน ว่าตัวเรามีอยู่หรือไม่มีอยู่ 
เราเห็นผิดว่าตัวเรามีอยู่ ร่างกายนี้เป็นตัวเรา 
เวลาสุขทุกข์ ก็เราสุข เราทุกข์ 
เราจำได้ เราดี เราชั่ว 
เราโลภ เราโกรธ เราหลง 
เราดู เราฟัง เราได้กลิ่น เราได้รส เราสัมผัสทางกาย เราคิด 
มันมีเราอยู่ทุกหนทุกแห่ง 

ฉะนั้นเบื้องต้นยังไม่ต้องไปทำลายจิต 
ต้องมีจิตก่อน มีจิตที่เป็นผู้รู้ผู้ดูก่อน 
การทำลายผู้รู้ ทำลายจิต มันขั้นสุดท้ายของการปฏิบัติ 
ขั้นต้นๆ ถือศีล 5 ไว้ ต้องถือศีล 5 ให้ได้ก่อน 
แล้วก็ฝึกพัฒนาเครื่องมือที่จะใช้ในการปฏิบัติ 
พัฒนาสติ พัฒนาสมาธิขึ้นมา แต่ละอย่างๆ ไม่ใช่พัฒนาง่ายๆ 
อย่างสตินี่ พวกเราเคยชินกับการขาดสติ 
จะพัฒนาจนสติอัตโนมัติเกิด ไม่ใช่เรื่องง่าย 
ต้องฝึกกันหนักหนาสาหัส 
ต้องฝึกเจริญสติปัฏฐาน 


--
หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 
วัดสวนสันติธรรม 
27 กุมภาพันธ์ 2564 ไฟล์ 640227 ซีดีแผ่นที่ 89

เห็นจิตเป็นทุกข์จึงปล่อยวางจิต :: หลวงพ่อปราโมทย์ 27 ก.พ. 2564 (640227)

ภาวนาแยกธาตุแยกขันธ์ออกไป 
เราจะเห็นว่าชีวิตเราจริงๆ ก็ประกอบด้วยขันธ์ 5 เท่านั้นเอง 
มีรูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ 
รูป คือส่วนที่เป็นวัตถุ เนื่องด้วยวัตถุ 
เวทนา คือความรู้สึกสุข ความรู้สึกทุกข์ ความรู้สึกไม่สุข ไม่ทุกข์ 
สัญญา ความจำได้ ความหมายรู้ 
สังขาร ความปรุงดี ปรุงชั่ว ปรุงไม่ดี ไม่ชั่ว 
วิญญาณ ความรับรู้ทางตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ 
เราภาวนาเราแยกขันธ์ออกมาได้แล้ว 
เราจะเห็นขันธ์แต่ละขันธ์เกิดดับอยู่ในปัจจุบันนี้ 
เกิดดับสืบเนื่องกันไปตลอดเวลา 
จิตเองก็เกิดดับ จิตดวงหนึ่งเกิดขึ้น ดวงหนึ่งดับไปทั้งวันทั้งคืน เห็นอย่างนี้ 

ก่อนที่เราจะเห็นว่าจิตทุกอย่างเกิดแล้วดับ 
เราเห็นจิตทีละอย่างก่อน 
จิตสุขเกิดแล้วก็ดับ จิตทุกข์เกิดแล้วก็ดับ 
จิตไม่สุขจิตไม่ทุกข์เกิดแล้วก็ดับ 
จิตโลภเกิดแล้วก็ดับ จิตไม่โลภเกิดแล้วก็ดับ 
จิตโกรธ จิตหลงเกิดแล้วก็ดับ 
ทุกอย่างเกิดแล้วก็ดับไปหมด 
เห็นอย่างนี้ซ้ำๆๆ จะรู้ว่าจิตนี้เองเกิดดับอยู่ตลอดเวลา

--
หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 
วัดสวนสันติธรรม 
13 มีนาคม 2564 ไฟล์ 640313 ซีดีแผ่นที่ 89

จิตเกิดดับอยู่ตลอดเวลา :: หลวงพ่อปราโมทย์ 13 มี.ค. 2564

เราเห็นทุกข์เห็นโทษ เห็นความน่าเบื่อหน่าย 
อยากหนี แต่หนีไม่ได้ 
จะหนีจากกาย จะหนีจากใจ มันหนีได้ที่ไหน 
พอหนีไม่ได้ เราพยายามดูต่อไป อดทนเอา 
ตรงนี้หลายคนก็ผ่านไม่ไหว 
เห็นมันเบื่อเลยเลิกปฏิบัติไปเลย 
เห็นแต่ทุกข์เห็นแต่โทษ 
ทำไมชีวิตไม่รื่นเริงเหมือนชาวบ้านเขาบ้าง 
ได้เฮฮาปาร์ตี้ ไปกินเลี้ยง กินโต๊ะแชร์ 
เข้าผับเข้าบาร์ ดูมีความสุข 

พอเราภาวนา เราต้องอดทนนะตอนนี้ จิตมันจะท้อถอยแล้ว 
มันเห็นว่าหนีกลับไปอยู่กับโลกไม่เห็นจะทุกข์เท่านี้เลย 
อยู่กับโลกยังไม่เคยทุกข์ขนาดนี้เลย 
มาภาวนาทำไมมีแต่ทุกข์ขนาดนี้ 
ใจมันเบื่อหน่ายท้อแท้ ต้องอดทน รู้ทันลงไป 
กลับไปอยู่กับโลก ก็ไปอยู่กับความสกปรกโสมมเหมือนเดิมนั่นล่ะ 
แล้วชีวิตมันมีอะไรดีขึ้น 
คนในโลกน่าสงสารจะแย่แล้ว หาสาระแก่นสารไม่ได้เลย 
เราคอยรู้ๆ ไป อดทนไว้ อย่าถอย มันเป็นทางผ่าน 
มันเป็นด่าน เป็นกับดักอันใหญ่ที่จะดักเราไม่ให้ก้าวต่อไป 
เราไม่ถอดใจ สู้ ดูไปๆ 
กลับไปอยู่กับโลกแล้วมันได้อะไร 
โลกก็มีแต่ของไม่เที่ยง เป็นทุกข์ เป็นอนัตตาเหมือนกัน 
เพราะปัญหามันไม่ได้อยู่ที่ว่าอยู่ในวัด หรืออยู่ที่ในโลกธรรมดา 
ปัญหามันอยู่ที่กายนี้มันทุกข์ต่างหาก 
ปัญหามันอยู่ที่จิตใจเป็นทุกข์ต่างหาก 
ไม่ว่าหนีไปอยู่ที่ไหน มันก็ทุกข์ทั้งนั้น 
พอมันเห็นตรงนี้ จิตมันจะค่อยๆ เป็นกลาง 
แล้วมันก็จะดูสภาวะเกิดดับๆๆ ต่อไปเรื่อยๆ 
แต่คราวนี้ดูแบบไม่มีความหวังอะไรแล้ว 
เพราะมันแจ่มแจ้งแล้ว มันไม่พ้นหรอก 
กายนี้อย่างไรก็ทุกข์ ใจนี้อย่างไรก็ทุกข์ 
ถึงจุดหนึ่งจิตมันเป็นกลาง 
ตรงที่จิตเป็นกลางนี่มันเป็นจุดแตกหักแล้ว...

มันเห็นทุกอย่างเสมอกันไปหมด
ทุกอย่างมันเสมอกัน แล้วใจมันก็หยุดการดิ้นรน 
พอหยุดการดิ้นรนแล้วจิตมันจะรวม 
พอจิตมันไม่ดิ้นรนวุ่นวายแล้ว ไม่มีนิวรณ์แล้ว 
จิตเข้าสมาธิของมันเอง 
แล้วอริยมรรคอริยผลก็จะเกิดขึ้น นี่คือเส้นทางเดิน



--
หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 
วัดสวนสันติธรรม 
2 พฤษภาคม 2564 ไฟล์ 640502 ซีดีแผ่นที่ 89

กับดักบนเส้นทางปฏิบัติ :: หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 2 พ.ค. 2564

พอจิตมันเป็นผู้รู้แล้ว ถึงจะเดินปัญญาได้จริง 
ถ้าจิตมันไม่ตั้งมั่น มันเดินปัญญาไม่ได้จริงหรอก มันฟุ้งซ่าน 
ที่หลวงพ่อสอนมาตลอดตั้งแต่อยู่สวนโพธิ์ บอกไม่เผลอกับไม่เพ่ง 
ฟังแล้วดูตลก กรรมฐานอะไร 
บอกไม่เผลอกับไม่เพ่ง 
ที่จริงมันคือการปรับพื้นฐานของสมาธินั่นเอง 
สมาธิไม่มี ใจฟุ้งซ่าน เผลอไป 
สมาธิไม่ถูกต้อง เพ่งเอาไว้เคร่งเครียด 
ตรงที่ใจฟุ้งซ่านนั้นเราไม่สามารถรู้กายรู้ใจได้ 
ตรงที่เราเพ่งไว้เคร่งเครียด 
เรารู้กาย เรารู้ใจได้ 
แต่เราไม่สามารถจะเห็นความจริงของกายของใจได้

ฉะนั้นพยายามฝึกตัวเอง ทำสติให้มากๆ 
สมาธิที่ถูกต้องมันเกิดจากสติที่ถูกต้อง 
ถ้าสมาธิชนิดสงบ สุข  
เราน้อมจิตไปอยู่ในอารมณ์อันเดียวที่มีความสุข จิตมันก็จะสงบ 
แต่ถ้าเราอยากได้สมาธิที่จะใช้เดินปัญญา 
เราทำสมาธิแล้วเรารู้ทันจิตตัวเองไว้ 
สมาธิที่ถูกต้อง เป็นสัมมาสมาธิที่จะใช้เดินปัญญา มันก็จะเกิดขึ้น 
สัมมาสมาธิก็มี 2 อัน 
อันหนึ่งทำไปเพื่อความสงบให้จิตมีเรี่ยวมีแรง 
ถ้าจิตไม่มีกำลังก็ใช้ไม่ได้ 
อันหนึ่งทำให้จิตตั้งมั่น 
จะเห็นสภาวะทั้งหลายมันทำงานไป


--
หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 
วัดสวนสันติธรรม 
8 พฤษภาคม 2564 ไฟล์ 640508 ซีดีแผ่นที่ 89

ไม่เผลอ – ไม่เพ่ง :: หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 8 พ.ค. 2564

ภาวนา เราค่อยๆ สังเกตไป 
มันมีธรรมะอยู่คู่หนึ่งที่เราจะต้องเรียนรู้ 
คือเรื่องจิตกับอารมณ์เป็นของคู่กัน 
จิตเป็นธรรมชาติที่รู้อารมณ์ อารมณ์เป็นสิ่งที่ถูกจิตรู้ 
ฉะนั้นเราค่อยๆ ฝึก 
อยู่ๆ เราจะเห็นจิตใจตัวเอง มันก็เห็นไม่ได้ 
จะรู้ทันอารมณ์มันก็ไม่ค่อยรู้ 
ส่วนใหญ่มันถูกอารมณ์ย้อม ถูกอารมณ์ครอบงำ 
อารมณ์ที่เราจะใช้ในการปฏิบัติ
ก็คือพวกรูปธรรมกับนามธรรม 
ส่วนอารมณ์บัญญัติคือเรื่องราวที่คิด ใช้อะไรไม่ได้ มันฟุ้งซ่าน 
แต่ห้ามมันคิดก็ห้ามไม่ได้หรอก 
ถ้ามันจะคิดเราก็รู้ทัน 

จุดสำคัญ รู้รูปธรรมนามธรรม อันนี้เป็นของถูกรู้ 
แล้วจิตมันเป็นคนรู้รูปธรรมนามธรรม 


--
หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 
วัดสวนสันติธรรม 
9 พฤษภาคม 2564 ไฟล์ 640509 ซีดีแผ่นที่ 89

จิตกับอารมณ์เป็นของคู่กัน :: หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 9 พ.ค. 2564

งานหลักของพวกเราชาวพุทธ คืองานพัฒนาตัวเอง 
ในการจะอยู่กับโลกนั้น ก็อยู่กับมันอย่างรู้ทันมัน ไม่เป็นเหยื่อ 
อยู่กับโลก รู้ทันโลก เข้าใจโลก ไม่ติดในโลก 
ยิ่งฝึกใจเราก็ยิ่งสงบสันติมากขึ้นๆ 
เราก็จะยิ่งเคารพศรัทธาแน่นแฟ้น 
ธรรมะของพระพุทธเจ้านี้ท่านดีจริงๆ 
เราปฏิบัติแล้วเราทุกข์น้อยลง ทุกข์สั้นลง 
เห็นผลจริงๆ ด้วยตัวเอง 
ตรงกับคำว่า “ปัจจัตตัง เวทิตัพโพ วิญญูหิ” 
วิญญูชน รู้ด้วยตนเอง 
แต่ทรชนไม่รู้หรอก ต้องวิญญูชนถึงจะรู้ 

เราฝึกไปอย่างนี้เรื่อยๆๆ รักษาใจของเราไว้ให้ดี 
ถ้าเรารักษาใจของเราดี 
เวลาเราเจอครูบาอาจารย์ 
ธรรมะที่ท่านถ่ายทอดให้ก็จะประณีต 
หรือบางทีเราไม่ได้เจอครูบาอาจารย์นานๆ 
หลายเดือนหรือเป็นปี 
เวลาเราภาวนาจิตเราสงบตั้งมั่น 
คอยรู้เนื้อรู้ตัว มีสติรักษาจิตอยู่เนืองๆ 
ตรงไหนที่ติดขัด ธรรมะจะถ่ายทอดมาสู่จิตของเราได้

จิตของพระ จิตของครูบาอาจารย์ 
เหมือนสถานีวิทยุ มันแผ่กระแสธรรม 
แผ่กระแสเมตตาออกไปครอบโลก ครอบจักรวาลอยู่แล้ว 
อยู่ที่ใครจะรับได้ ถ้ายังมีบุญอยู่ก็รับได้ 
หรือมีการปฏิบัติที่ดี มันก็รับได้ 
คล้ายๆ เครื่องรับมันดี
อยู่กับครูบาอาจารย์ แต่เครื่องรับมันไม่ดี 
เครื่องรับมันบอด มันก็รับไม่ได้ 
มาเกาะชายจีวรอยู่ก็รับธรรมะไม่ได้ 
จะอยู่ที่ไหนก็ไม่เป็นไร ถ้าใจมันสมควรแก่ธรรมะ มันก็รับธรรมะได้


--
หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 
วัดสวนสันติธรรม 
15 พฤษภาคม 2564 ไฟล์ 640515 ซีดีแผ่นที่ 89

ใจที่พร้อมรับธรรมะ :: หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 15 พ.ค. 2564

เรามีสติรักษาจิตของตัวเองไว้ให้ดี 
การรักษาจิตนั้น อาศัยสติรักษา ไม่ใช่เรารักษา 
สติทำหน้าที่อารักขา สติเป็นผู้รักษาจิต 
ถ้าเรามีสติรักษาจิตอยู่ อกุศลที่มีอยู่มันจะดับ 
อกุศลใหม่จะเกิดขึ้นไม่ได้ในขณะที่มีสติ 
การที่เรามีสติรักษาจิตนั้น จิตมันจะเป็นกุศลอัตโนมัติ 
พอเรามีสติเนืองๆ กุศลมันก็เจริญขึ้นมา 
งอกงามขึ้นมาเป็นศีล เป็นสมาธิ เป็นปัญญา เป็นวิมุตติ 

หัดสังเกตจิตใจตนเองเนืองๆ 
หัดดู หัดรู้สึกจิตใจของตัวเองไป 
การดูจิตไม่ได้เอาตาไปดู 
จิตเป็นนามธรรมเรารู้ด้วยใจ 
นามธรรมทั้งหลายไปรู้ด้วยรูปไม่ได้ 
ตามันเป็นรูปไปดูนามธรรมไม่เห็น เรารู้ด้วยใจของเรา 
จิตมันสุข จิตมันทุกข์เราก็รู้เอา 
จิตมันดี จิตมันชั่ว เราคอยรู้เอา 

--
หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 
วัดสวนสันติธรรม 
22 พฤษภาคม 2564 ไฟล์ 640522 ซีดีแผ่นที่ 90

CD 90

มีสติรักษาจิต :: หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 22 พ.ค. 2564

สิ่งที่ศาสนาพุทธตอบโจทย์ก็คือ ทำอย่างไรจะไม่ทุกข์ 
การหาคำตอบว่าทำอย่างไรจะไม่ทุกข์ 
คนทั้งหลายสัตว์ทั้งหลายก็แสวงหา 
บางคนก็มองแค่ว่ามีกินมีใช้ 
ไม่เจ็บป่วยอะไรอย่างนี้ก็ไม่ทุกข์ 
พอเราได้รับความมั่นคงระดับพื้นฐานแล้ว 
มีกินมีใช้ มีที่อยู่อาศัยอะไรอย่างนี้ บางคนก็ยังทุกข์อีก 
ที่จริงก็คือทุกคนก็ยังทุกข์อยู่อีก 
มีแต่คำสอนของพระพุทธเจ้าที่จะตอบโจทย์
ให้ทุกคนสามารถจะมีชีวิตอยู่โดยไม่ทุกข์ได้ 

(2)
การที่เรามาเจริญสติ เจริญปัญญานั้น 
ทำให้เราเกิดความรู้ถูก ความเข้าใจถูก 
มีสัมมาทิฏฐิ มีตัววิชชา 
รู้ความจริงของธาตุของขันธ์ 
รู้ความจริงจนมันหมดความยึดถือ 
เมื่อมันหมดความยึดถือ
จิตใจมันก็เข้าถึงความสงบสันติ คือเข้าถึงพระนิพพาน 
เราก็รู้แล้ว เส้นทางที่เดินนั้นต้องเดินด้วยศีล สมาธิ ปัญญา
หรืออริยมรรคมีองค์ 8 
ไม่มีทางที่สองให้เดิน 
ฉะนั้นทุกข์เราก็รู้ สมุทัยเราก็ละ 
นิโรธคือนิพพานเราก็ทำให้แจ้งแล้ว สภาวะที่สิ้นตัณหา 
มรรคเราก็ได้เจริญแล้ว 
นี่คือเส้นทางที่พระพุทธเจ้าสอนเอาไว้ 


--
หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 
วัดสวนสันติธรรม 
16 พฤษภาคม 2564 ไฟล์ 640516 ซีดีแผ่นที่ 89

ทำอย่างไรจะไม่ทุกข์ :: หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 16 พ.ค. 2564

เราชาวพุทธเราอยู่กับปัจจุบันให้ได้ 
มีสติรู้กาย มีสติรู้ใจของตัวเองไป 
กายที่เราจะรู้ได้ก็คือกายในปัจจุบัน 
กายในอดีตไม่มีแล้ว 
อย่างร่างกายเมื่อเช้านี้ไม่มีแล้ว 
ร่างกายเมื่อปีก่อนไม่มี 
ร่างกายเมื่อชาติก่อนไม่มี 
มันเป็นอดีตไปหมดแล้ว เป็นแค่ความจำไว้ 

เราใช้จากสิ่งที่เรามีในขณะนี้ในเดี๋ยวนี้ 
เอามาใช้ประโยชน์ให้ได้ประโยชน์สูงสุด 
มีร่างกายเอาไว้ใช้ประโยชน์ได้อย่างไร 
เอาไปทำความดีงามทั้งหลาย 
อันนั้นก็จะเป็นประโยชน์ในทางโลก 
เราจะอยู่กับโลกอย่างมีความสุขมากขึ้นๆ 
ตายไปเราก็จะไปสู่ภพภูมิที่ดี 
อย่างมีร่างกายนี้ก็สร้างความดีไปเรื่อยๆ 
เรียกว่าเรารู้จักใช้ประโยชน์จากสิ่งที่มีให้มีคุณค่า เป็นคนดี 
แล้วถ้าจะดีกว่านั้นอีก 
เอาร่างกายมาภาวนา มาทำทาน รักษาศีล 
เจริญภาวนา ทำสมถะ ทำวิปัสสนา อาศัยร่างกายทั้งนั้น 
มีสติระลึกรู้ลงไปในร่างกาย 
มีจิตตั้งมั่นเป็นผู้รู้ผู้ดู คือจิตทรงสมาธิที่ถูกต้อง 
มีสติระลึกรู้ลงในร่างกาย 
ไหนๆ ก็มีร่างกายแล้ว แทนที่จะให้มันเป็นเครื่องมือของกิเลส 
เอามันมาใช้เป็นเครื่องมือผลิตสติผลิตปัญญาของเรา 
เราใช้ทรัพยากรใช้กรรมเก่าให้เกิดประโยชน์สูงสุดเลย


หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช
วัดสวนสันติธรรม
18 กันยายน 2564

CD 91

ใช้กรรมเก่าเป็นทรัพยากร :: หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 18 ก.ย. 2564

จับหลักให้แม่นๆ แล้วลงมือทำ จะได้ไม่พลาด 
ที่ภาวนาแล้วใช้เวลานานมาก เพราะภาวนาผิด 
ธรรมะของพระพุทธเจ้าไม่ใช่ของกระจอก 
ถ้าทำถูกแล้วทำพอ เราจะได้ผลในเวลาอันสั้น 
ธรรมะของพระพุทธเจ้าเป็นธรรมะที่ลัดสั้นไปสู่ความพ้นทุกข์ 
ไม่ใช่ทำกันนาน มองไม่เห็นผล ไม่เห็นฝั่ง 
ทำไปเรื่อยๆ ไม่รู้เหตุรู้ผล 
ไม่ใช่ลูกศิษย์ของพระพุทธเจ้าจริงๆ หรอก 
ยิ่งพระพุทธเจ้าเราเป็นปัญญาธิกะ 
ท่านเดินมาด้วยปัญญา ใช้สังเกตค้นคว้าพิจารณาเอาจนได้หลัก 

ฉะนั้นเราก็ใช้เหตุใช้ผลในการดำรงชีวิตของเรา 
ถ้าจะภาวนาเราต้องรู้เราจะภาวนาเพื่ออะไร 
เราภาวนาเพื่อให้เกิดปัญญา 
ให้รู้แจ้งเห็นจริงในรูปธรรมนามธรรมว่าเป็นไตรลักษณ์ 
งานหลักจริงๆ ของการทำวิปัสสนาเพื่อให้เกิดปัญญา 
ปัญญาคือความรู้ถูกความเข้าใจถูกในรูปนามขันธ์ 5 
เมื่อรู้ถูกเข้าใจถูก 
จิตก็จะเบื่อหน่ายคลายกำหนัดแล้วก็ปล่อยวาง 
เข้าถึงความบริสุทธิ์หลุดพ้น 
เพราะฉะนั้นท่านสอนบุคคลถึงความบริสุทธิ์ได้ด้วยปัญญา 


หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช
วัดสวนสันติธรรม
19 กันยายน 2564

เนิ่นช้าเพราะภาวนาผิด :: หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 19 ก.ย. 2564

"เราจะฝึกจิตใจ ๒ อย่าง
อันหนึ่ง ให้จิตใจมีความสงบสุข มันจะได้มีกำลัง
อีกอันหนึ่ง ก็คือฝึกจิตใจให้เกิดปัญญา
จิตใจจะมีปัญญาได้ ต้องมีสมาธิชนิดที่เรียกลักขณูปนิชฌาน
ต้องฝึกให้จิตตั้งมั่นเป็นคนดูให้ได้
ส่วนจิตใจที่สงบสุข ใช้อารัมมณูปนิชฌาน
สงบอยู่ในอารมณ์อันเดียว เป็นสมถะกรรมฐาน
งั้นอันหนึ่งเป็นเป็นสมถะกรรมฐาน
อันหนึ่งเป็นเป็นวิปัสสนากรรมฐาน"

-- พระธรรมเทศนา หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม
วันที่ ๓ กุมภาพันธ์ ๒๕๖๑ ซีดีแผ่นที่ ๗๔ ไฟล์ 610203A

CD 74

พัฒนาจิตใจตัวเอง :: หลวงพ่อปราโมทย์ ๓ ก.พ. ๒๕๖๑ (610203A)

"ความสุขของเราอิงอาศัยคนอื่น อิงอาศัยสิ่งอื่น
แล้วเราก็วิ่งหาความสุขตลอดชีวิต แต่วิ่งหาของไม่เที่ยง
มันถึง หยิบได้ก็หลุดมือไปทุกที
วิ่งหาของซึ่งเอาไว้ไม่ได้อย่างนี้ โง่หรือฉลาด 
ฉะนั้นอย่าหลงโลกนะ 
โลกมันหลอกคนโง่
มันหลอกให้เราหลงผิดสำคัญผิด

ภาวนาไป ดูของจริงจนหายโง่ 
เห็นมันเป็นของโลก แล้วคืนโลกมันไป
ใจมันจะคลายความยึดถือ
แล้วปล่อยวางได้ ก็ไม่ทุกข์"


พระธรรมเทศนาหลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม 
วันที่ ๔ กุมภาพันธ์ ๒๕๖๑ ซีดีแผ่นที่ ๗๔ ไฟล์ 610204A

ความสุขเหมือนภาพลวงตา :: หลวงพ่อปราโมทย์ ๔ ก.พ. ๒๕๖๑ (610204A)

ใจที่เมตตา มันภาวนาง่าย
ใจร้ายใจดำ ภาวนาไม่ขึ้นหรอก
ใจอ่อนโยนเมตตา เหมาะสำหรับธรรมะ
อย่างเราใจมีเมตตา ศีลเราก็มาแล้ว
ไม่ฆ่าสัตว์ ไม่ทำร้ายสัตว์ ไม่ทำร้ายคน
ถ้าเรามีความเมตตา เราก็ไม่ไปขโมยของใคร เดี๋ยวเขาเป็นทุกข์
เรามีเมตตา เราก็ไม่ไปเป็นชู้กับเมียชาวบ้าน เดี๋ยวเขาเป็นทุกข์
ไม่โกหกหลอกลวง เขาเข้าใจผิด เดี๋ยวเขาเป็นทุกข์
 
เจริญเมตตาไว้ ศีลมาตั้งเยอะ 
และถ้าเมตตาตัวเองด้วย ก็จะไม่ไปกินเหล้า
ไม่ไปติดยาเสพติด คนไปกินเหล้า มันไม่เมตตาตัวเอง
 
แค่เราเจริญเมตตา ศีลเรามีทุกข้อเลย
และการที่ใจเรามีเมตตา ใจอ่อนโยน นุ่มนวล
มีความสุข มีความสงบอยู่ เราได้สมาธิแล้ว

-- พระธรรมเทศนาหลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม
๑๖ มิถุนายน ๒๕๖๑ ไฟล์ 610616B ซีดีแผ่นที่ ๗๖

CD 76

เจริญเมตตาไว้ ศีลมาทุกข้อ :: หลวงพ่อปราโมทย์ ๑๖ มิ.ย. ๒๕๖๑ (610616B)

ศาสนาพุทธตอบโจทย์อยู่ข้อเดียว
ไม่ตอบว่าใครสร้างโลก
ไม่ตอบว่ามนุษย์มีกรรมมาตั้งแต่บรรพบุรุษ จริงหรือไม่จริง
ไม่ตอบเรื่องอื่นๆ เลย
ศาสนาพุทธตอบอยู่เรื่องเดียว
ว่าทำยังไงจะไม่ทุกข์ ต้องการแค่นี้เอง
มีชีวิตอยู่โดยไม่มีความทุกข์ มันดีไหม
ถึงเปลือกนอกจะนับถือศาสนาอื่น
แต่ถ้ารู้ศาสตร์ของพระพุทธเจ้าแล้ว มันไม่ทุกข์หรอก
คำสอนของพระพุทธเจ้า ศาสนาพุทธเป็นคำตอบโดยตรงเลยว่า
เรามีวิธีปฏิบัติยังไง เราจึงจะไม่ทุกข์
เราสามารถพิสูจน์ได้ด้วยตัวเอง ไม่ใช่ต้องเชื่อ
...
พระพุทธเจ้าไม่ใช่พระเจ้า
ไม่สามารถบันดาลอะไรให้เราได้สักอย่างเดียว
แต่ท่านสอนวิธีที่ทำให้เราหายโง่
คนมีความทุกข์เพราะโง่ ไม่เพราะอย่างอื่นเลย
วิธีที่จะไม่โง่ก็คือ เห็นโลกอย่างที่โลกเป็น
เมื่อเช้าบอกแล้ว โลกคือ รูปนาม กายใจ
เห็นกายอย่างที่กายเป็น เห็นใจอย่างที่ใจเป็น แล้วหายโง่

-- พระธรรมเทศนาหลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม
วันที่ 9 กุมภาพันธ์ 2562 ไฟล์ 620209B ซีดีแผ่นที่ 80

CD 80

ทำอย่างไรจะไม่ทุกข์ :: หลวงพ่อปราโมทย์ 9 ก.พ. 2562 (620209B)

ตัวจิตตสิกขาเป็นบทเรียนที่อาภัพที่สุด 
แล้วตัวนี้สำคัญ 
ถ้าพวกเราไม่ได้เรียนเรื่องจิต 
เราจะไม่ได้จิตที่มีสมาธิที่ถูกต้อง
เมื่อจิตไม่มีสมาธิที่ถูกต้อง การเจริญปัญญาจะเกิดไม่ได้
เพราะสัมมาสมาธิ เป็นเหตุใกล้ให้เกิดปัญญา
บางคนก็ได้ยินว่า เพราะสมาธิเป็นเหตุให้เกิดปัญญา
ฟังแบบสะเพร่า ท่านไม่ได้บอกสมาธิทำให้เกิดปัญญา
ท่านบอกสัมมาสมาธิ สมาธิที่ถูกทำให้เกิดปัญญา
และสมาธิที่ถูกทำได้ด้วยการเรียนรู้จิตตนเอง
ถึงเรียกบทเรียนที่จะได้สมาธินี้ ว่าจิตตสิกขา

-- พระธรรมเทศนาหลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม
วันที่ 6 เมษายน 2562 ไฟล์ 620406A ซีดีแผ่นที่ 81

CD 81

จิตตสิกขา :: หลวงพ่อปราโมทย์ 6 เม.ย. 62 (620406A)

จิตดวงหนึ่งเกิดขึ้น ดวงหนึ่งดับไปตลอดเวลา เกี่ยวเนื่องกันไปเรื่อยๆ 
ถ้าเราเป็นคนขี้โลภ เราใช้ความโลภของเรามาทำกรรมฐาน 
เหมือนเรามีขยะอยู่ เราเอาขยะมารีไซเคิลทำประโยชน์ได้ 
กิเลสของเราเหมือนขยะ รู้จักใช้มันก็เป็นประโยชน์ 
อาศัยกิเลสมาทำวิปัสสนากรรมฐานได้ 
คนไหนขี้โลภ เราก็คอยดูไป 
เดี๋ยวจิตโลภ เดี๋ยวจิตไม่โลภ ดูอย่างนี้ไปเรื่อยๆ 
ต่อไปก็เห็นจิตโลภก็ไม่เที่ยง จิตไม่โลภก็ไม่เที่ยง 
จิตโลภเราสั่งห้ามมันว่าอย่าโลภ มันก็ไม่เชื่อ 
จิตไม่โลภ เราชอบอยากให้มันอยู่นานๆ มันก็ไม่อยู่ 
เดี๋ยวมันก็โลภอีกแล้ว นี่คือเรียกอนัตตา 
ฉะนั้นดูจิตดูใจก็จะเห็น เดี๋ยวก็เห็นอนิจจัง เห็นอนัตตา 

(2)
เฝ้ารู้เฝ้าดู คนไหนขี้โลภก็เอาจิตโลภมาทำกรรมฐาน 
คนไหนขี้โกรธก็เอาจิตโกรธมาทำกรรมฐาน 
เหมือนเอาขยะมารีไซเคิล แล้วใช้ประโยชน์ใหม่ได้ 
ไหนๆ ก็มีกิเลสแล้ว แทนที่จะปล่อยให้มันแผดเผาเรา 
เราเอามาใช้ประโยชน์จากมันเสียเลย 
เอามาเป็นอุปกรณ์ทำกรรมฐาน 
มาเป็นอารมณ์กรรมฐาน ฝึกไปเรื่อยๆ อาจจะได้บรรลุมรรคผลก็ได้

--
หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 
วัดสวนสันติธรรม 
30 มกราคม 2564 ไฟล์ 640130 ซีดีแผ่นที่ 88

CD 88

ใช้กิเลสเป็นอุปกรณ์ทำกรรมฐาน :: หลวงพ่อปราโมทย์ 30 ม.ค. 2564 (640130)

มีสติ รู้กาย รู้ใจ ตามความเป็นจริง ด้วยจิตที่ตั้งมั่นและเป็นกลาง

จิตเกิดดับอยู่ตลอดเวลา :: หลวงพ่อปราโมทย์ 13 มี.ค. 2564

หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช