ที่พักของจิต ขอบคุณมากครับ

พยายามรู้สึกตัวไว้ 
ความรู้สึกตัวเป็นจุดตั้งต้นของการปฏิบัติ 
พระพุทธเจ้าท่านก็บอก 
ท่านไม่เห็นธรรมะอย่างอื่นสำคัญเหมือนความรู้สึกตัว 
ถ้ารู้สึกตัวได้ก็จะละกิเลสที่มีอยู่ได้ 
แล้วก็กิเลสใหม่ก็ถูกปิดกั้น เกิดไม่ได้ เวลาที่เรารู้สึกตัวอยู่ 
กิเลสมันเกิดตอนเผลอเท่านั้นล่ะ 
แล้วเวลาที่เรารู้สึกตัวอยู่ก็มีสติอยู่ 
จิตใจอยู่กับเนื้อกับตัว ตัวนั้นคือกุศล 
ถ้าเรารู้สึกตัวบ่อยๆ กุศลมันก็เจริญขึ้นมา 
พัฒนาออกมา งอกงามออกมา 
เป็นศีล เป็นสมาธิ เป็นปัญญา เป็นวิมุตติ 
พัฒนาเป็นลำดับไป 

ความรู้สึกตัวเป็นของมีค่ามาก 
แต่คนส่วนใหญ่ก็ละเลย ไม่ใส่ใจ ไม่สนใจ 
ไปให้ความสำคัญกับคนอื่น กับสิ่งอื่น 
ละเลยความสำคัญของความรู้สึกตัว 
ฉะนั้นเราพยายามรู้สึกตัวไว้ 
ไม่ว่าเราจะทำอะไรก็รู้สึกตัวไว้ 

หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช
วัดสวนสันติธรรม
4 ธันวาคม 2565

CD 96

ความรู้สึกตัวสำคัญที่สุด :: หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 4 ธันวาคม 2565

เรามีศีลเพื่อสู้กับราคะ โทสะ โมหะ อย่างหยาบ 
ไม่ให้มันมาควบคุมจิตใจ 
จนกระทั่งเราทำความชั่วทางกาย ทางวาจา 
แล้วเรามาฝึกจิตให้มีสมาธิตั้งมั่นขึ้นมา 
เพื่อข่มกิเลสอย่างกลางคือนิวรณ์ 
นิวรณ์เป็นกิเลสที่ขัดขวางคุณงามความดี 
เวลาจะทำความดี นิวรณ์เกิดขึ้นมันก็ไม่มีแรงทำแล้ว 
ส่วนกิเลสละเอียด คือความไม่รู้ทั้งหลาย 
อาศัยปัญญา ไม่มีตัวอื่นจะมาช่วยได้ 
ศีลก็ไม่ได้ทำให้หายโง่ สมาธิก็ไม่ได้ทำให้หายโง่ 
เพียงแต่ศีลนั้นเกื้อกูลให้เกิดสมาธิ 
สมาธิเกื้อกูลให้เกิดปัญญา 
แล้วปัญญาเป็นตัวทำให้หายโง่ 
ฉะนั้นพวกเราต้องฝึก 
พยายามฝึกตัวเองให้มันได้ครบทุกอย่าง 
ศีลต้องรักษา ทุกวันต้องทำในรูปแบบ 
ทำกรรมฐานสักอย่างหนึ่งที่เราคุ้นเคย แล้วคอยรู้ทันจิตตัวเอง 

เราโน้มน้อมไปดูกายแล้วก็เห็นไตรลักษณ์ 
เรียกโน้มน้อมจิตไปเพื่อญาณทัศนะ 
เห็นจิตใจมันทำงาน จิตเราเป็นคนดู 
ก็เห็นจิตมันทำงานได้ ตั้งมั่นอยู่ 
หายใจพุทโธๆๆ เดี๋ยวหนีไปคิดได้ เห็นมันทำงาน 
อย่างนี้ก็เป็นญาณทัศนะ ได้เห็นอย่างมีปัญญา 
ค่อยๆ ดูไปเรื่อยๆ สุดท้ายปัญญามันก็เกิด 
ปัญญาเกิดมันก็ล้างความเห็นผิด 
ล้างความเห็นผิดนั้น คือตัวปัญญาที่สำคัญ 
ปัญญาทำหน้าที่ล้างความโง่เขลา 
แล้วกิเลสตัวละเอียดถูกทำลายไป 
กิเลสอย่างกลางมันก็ถูกทำลายด้วย 
กิเลสอย่างหยาบมันก็ถูกทำลายไปด้วย 
เพราะฉะนั้นตัดลงที่จิตอันเดียวนี้ 
เห็นแจ้งลงที่จิตอันเดียว ก็ล้างหมดเลย 


หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช
วัดสวนสันติธรรม
31 ธันวาคม 2565

วันสิ้นปี

ปัญญาทำหน้าที่ล้างความเห็นผิด :: หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 31 ธันวาคม 2565

พอมีจิตที่ตั้งมั่นมากพอแล้วก็เดินปัญญา 
เดินปัญญาขั้นแรกก็คือการแยกขันธ์ 
เห็นร่างกายมันนั่งอยู่ จิตเป็นคนรู้ 
เห็นสุขทุกข์เกิดขึ้น จิตเป็นคนรู้ 
เห็นดีชั่วเกิดขึ้น จิตเป็นคนรู้ หัดแยกไป 
พอแยกขันธ์ชำนาญแล้ว ต่อไปมันจะเห็น
แต่ละขันธ์นั้น ตกอยู่ใต้ไตรลักษณ์ 
เห็นซ้ำแล้วซ้ำอีก ถึงวันหนึ่งก็แจ่มแจ้ง 
ขันธ์ทั้งหมดเกิดแล้วดับทั้งสิ้น 
นี่คือภูมิธรรมของพระโสดาบัน และพระสกทาคามี
ขันธ์ทั้งหลายในส่วนของรูปนี้เป็นตัวทุกข์ 
เอาเป็นที่พึ่งที่อาศัยไม่ได้ 
มีแต่จิตเท่านั้น ยังเป็นที่พึ่งที่อาศัยได้ 
นี่เป็นภูมิธรรมของพระอนาคามี 
แล้วขั้นสุดท้าย ขันธ์ทั้งหมดนั่นล่ะคือตัวทุกข์ 
พอภาวนามาถึงจุดนี้ มันจะตรงกับที่พระพุทธเจ้าสอนแล้ว 
สิ่งที่เรียกว่าทุกข์ก็คือขันธ์ 5 นั่นล่ะคือตัวทุกข์ 
ฉะนั้นค่อยๆ เรียน ค่อยๆ ฝึกไปจนกระทั่งวางขันธ์ได้

หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช
วันสวนสันติธรรม
4 มีนาคม 2566

CD 97

สิ่งที่เรียกว่าทุกข์ก็คือขันธ์ 5 :: หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 4 มีนาคม 2566

สัมมาสมาธิ มาจากอะไร มาจากสัมมาสติ 
เจริญสติปัฏฐานให้มาก 
นอกจากสติจะดีขึ้นแล้ว จะได้ของแถมสำคัญคือสมาธิ 
พอสติอัตโนมัติเกิด สมาธิอัตโนมัติก็เกิด นี่ต้องฝึก 
สัมมาสติเกิดจากอะไร เกิดจากการที่เราทำสติปัฏฐาน 
ทำสติปัฏฐานที่จะทำให้ลัดสั้น ก็ทำมาที่จิตเลย 
เพราะสติปัฏฐานนี้จะบริบูรณ์ได้ ถ้ามีสัมมาวายามะเนืองๆ 
สัมมาวายามะ คือมีความเพียรชอบ 
อกุศลเกิดขึ้นรู้ทัน อกุศลก็ดับไป 
ในขณะที่มีสติอยู่ อกุศลใหม่ก็ไม่เกิด 
ในขณะที่มีสตินั้น กุศลได้เกิดขึ้นแล้ว 
ในขณะที่สติเกิดบ่อยๆ กุศลก็จะเจริญขึ้น

 เพราะฉะนั้นเราจะทำสัมมาสติได้บริบูรณ์ 
ต้องทำสัมมาวายามะให้บริบูรณ์ มีสติรู้ทันจิตตัวเองไป 
แล้วอกุศลที่มีอยู่จะดับ อกุศลใหม่จะไม่เกิด 
กุศลที่ยังไม่เกิดก็จะเกิด ที่เกิดแล้วก็จะงอกงามพัฒนาขึ้นไป จนถึงกุศลสูงสุด 
สิ่งที่เรียกว่ากุศลขั้นสูงสุด คือปัญญา 
ในบรรดากุศลทั้งหลาย ปัญญาเป็นกุศลสูงสุด 
พอมีปัญญา เมื่อกี้บอกแล้ว 
เห็นตามความเป็นจริงจึงเบื่อหน่าย คลายความยึดถือ หลุดพ้น

บางคนไม่สามารถดูจิตดูใจได้ 
ยังไม่สามารถทำสัมมาวายามะให้บริบูรณ์ได้ 
อย่างไปนั่งสมาธิ ทำความสงบไป จมอยู่กับกิเลส 
เผลอเพลิน มีความสุข อันนั้นไม่มีสัมมาวายามะ 
กิเลสไม่เร่าร้อน เลยไม่ได้แผดเผากิเลส 
ไม่มีอาตาปี ไม่ได้แผดเผากิเลส 
แต่เบื้องต้นบางคนก็ต้องดูกาย ดูเวทนาไปก่อน 
พอทำมากๆ เข้า ชำนิชำนาญขึ้น สติดีขึ้น มันก็เริ่มสังเกตจิตใจออก 
ตรงที่สังเกตจิตใจออก สัมมาวายามะก็จะเจริญขึ้น 
สัมมาสติก็จะเจริญ สัมมาสมาธิก็จะเจริญขึ้น


หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช
วันสวนสันติธรรม
11 มีนาคม 2566

CD 98

ทำสัมมาวายามะให้บริบูรณ์ :: หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 11 มีนาคม 2566

หน้าที่เรา ไม่ใช่ละขันธ์ ไม่ใช่ดัดแปลงขันธ์ 
แต่รู้กายอย่างที่กายเป็น รู้จิตใจอย่างที่จิตใจเป็น 
ในส่วนของจิตใจไม่ได้อยู่โดดๆ 
จิตใจก็ต้องอยู่กับสิ่งที่ปรุงแต่งจิตใจด้วย 
สุข ทุกข์ ดี ชั่ว อะไรพวกนี้ 
ความจำได้หมายรู้เป็นตัวที่เข้ามาปรุงแต่งจิตใจ 
เรียนรู้ลงไปเรื่อยๆ ถ้ามันแจ่มแจ้ง มันก็วาง 

เราปฏิบัติธรรมให้สมควรแก่ธรรม 
ธรรมะฝ่ายชั่ว ละเสีย ธรรมะฝ่ายดี เจริญขึ้นมา 
แต่ธรรมะทั้งชั่วทั้งดี ทั้งเป็นกลางๆ ให้รู้อย่างที่มันเป็น 
ถ้ารู้อย่างธรรมะฝ่ายชั่ว ถ้าเรารู้ มันก็ดับ 
อย่างโทสะเกิด เรารู้ มันก็ดับ 
วิธีดับกิเลส รู้ทันมัน 

ถ้าเรารู้ลงไป กิเลสเกิดหรือกุศลเกิดก็ตามเถอะ 
หรือร่างกายเคลื่อนไหวอยู่ รู้สึก 
สุข ทุกข์เกิด รู้สึก ดี ชั่วเกิด รู้สึก 
ถ้าเรามีสติรู้ทัน มันจะไม่ปรุงตัณหาขึ้นมาหรอก 
เมื่อไม่ปรุงความอยากขึ้น ตามอำนาจของกิเลส 
จิตใจก็จะไม่ดิ้นรนปรุงแต่ง 
จิตใจเราก็พ้นจากความปรุงแต่ง บางทีพ้นชั่วคราว 
ถ้าอย่างเรายังทำอยู่อย่างนี้ ก็พ้นชั่วคราว 
แต่มันจะพ้นถาวรได้ ถ้ารู้แจ้งแทงตลอดอริยสัจ 
รู้แจ้งแทงตลอดในขันธ์ 5 
ถ้ารู้แจ้งแทงตลอดแล้ว ขันธ์ 5 ทั้งหมดตกอยู่ใต้ไตรลักษณ์ 
ตัณหาจะไม่เกิดอีก ความปรุงของจิตจะไม่มี 
จิตก็จะพ้นจากความปรุงแต่งไป 

หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช
วันสวนสันติธรรม
12 มีนาคม 2566

รู้แจ้งแทงตลอดในขันธ์ 5 :: หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 12 มีนาคม 2566

การเจริญสติปัฏฐานเป็นการที่เรามีความเพียร 
คอยระลึกรู้กาย ระลึกรู้เวทนา คือความรู้สึกสุขทุกข์ 
ระลึกรู้จิตที่เป็นกุศล ที่เป็นอกุศล 
ระลึกรู้สภาวธรรมที่เป็นกุศลบ้าง อกุศลบ้าง 
เป็นรูปธรรมบ้าง เป็นนามธรรมบ้าง 
แล้วก็สูงสุดเลย ก็คือเรียนรู้กระบวนการของจิต 
ที่สร้างความทุกข์ขึ้นมาแผดเผาตัวเอง 
อันนั้นก็คืออริยสัจ หรือปฏิจจสมุปบาท

ในสติปัฏฐานมีตั้ง 4 อย่าง 
เรียกว่ากาย เวทนา เวทนาคือสุขทุกข์ 
จิตก็คือ จิตที่เป็นกุศล อกุศล 
แล้วก็ธรรมะทั้งกุศล ทั้งอกุศล กว้างขวาง 
ฉะนั้นตัวธัมมานุปัสสนา เป็นธรรมะที่กว้างขวางที่สุด 
ละเอียด ประณีตลึกซึ้งที่สุด 
ที่ง่ายๆ นั้นก็คือกายานุปัสสนา การดูกาย 
กับจิตตานุปัสสนา ดูง่ายๆ 
ที่จริงเวทนานุปัสสนา 
ถ้าเรารู้จักวิธีการพลิกแพลงสักนิดหนึ่ง ก็ง่าย 

ทำไมสติปัฏฐานต้องมีทั้ง 4 ด้าน 
มีกาย เวทนา จิต ธรรม ตั้ง 4 อย่าง 
ในความเป็นจริงแล้ว สำหรับคนๆ หนึ่ง
จะเริ่มต้นจากกายก็ได้ จากเวทนาก็ได้ จากจิตก็ได้ 
หรือถ้าบารมีสูงจริงๆ 
จะเริ่มที่ธัมมานุปัสสนาเลยก็ได้
สติปัฏฐาน 4 มันเหมือนประตูเมือง 4 ทิศ 
ไม่ว่าเราจะเข้าทางทิศไหน สุดท้ายมันก็เข้าเมืองได้
เพราะฉะนั้นสติปัฏฐาน 4 
ไม่ใช่ว่าอันนั้นดีกว่าอันนี้ อันนี้ดีกว่าอันนั้น ไม่ใช่ 
พระพุทธเจ้าแจกแจงเอาไว้ตั้ง 4 อย่าง 
เพราะว่าจริตนิสัย วาสนาบารมีของพวกเรามันไม่เท่ากัน

หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช
วันสวนสันติธรรม
18 มีนาคม 2566

มาริไทม์ ปาร์ค แอนด์ สปา รีสอร์ท จ.กระบี่

สติปัฏฐาน :: หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 18 มีนาคม 2566

พวกเราควรจะมีที่พักของจิต มีบ้านให้จิตพักผ่อนบ้าง 
เวลาเราทำงานตรากตรำมาก เรายังต้องกลับมาบ้าน 
ไม่มีบ้าน เราก็มีห้องเช่า เราไปอยู่ที่โน่นที่นี่ 
ไม่มีจริงๆ เราก็อยู่ใต้ต้นไม้ มันก็ต้องมีที่อยู่ 
พอเรามีที่อยู่ จิตใจเราก็มีความสุข 
มีเรี่ยวมีแรงขึ้นมา พร้อมที่จะต่อสู้กับกิเลสต่อไป 
ถ้าเป็นร่างกาย เราเหน็ดเหนื่อย เราก็พักผ่อน 
มีแรงแล้วเราก็พร้อมที่จะไปทำงานต่อ 
ส่วนจิตใจ งานของจิตใจของเราคือกรรมฐานทั้งหลาย
ให้จิตเราได้มีที่พักบ้าง 
มิฉะนั้นเราโหดร้ายกับจิตตัวเอง เคี่ยวเข็ญมันมากไป
จนมันไม่เคยมีความสงบเลย 
เหมือนเรามีทาสอยู่คนหนึ่ง เราก็ใช้มันทำงานทั้งวันทั้งคืน 
ไม่ให้มันพักเลย ไม่นานมันก็ตาย 
จิตนี้เราใช้งานมันตลอดเวลา 
ใช้คิด ใช้นึก ใช้ปรุง ใช้แต่ง 
แล้วมันก็ปนเปื้อน กระทบฝุ่นละออง คือกิเลส 
มอมแมมทั้งวัน ไม่มีความสุข ไม่มีความสงบ 
แล้วมันก็เสียธรรมชาติเดิมของมันที่มันประภัสสร 
ธรรมชาติเดิมของจิตประภัสสร ผ่องใส 
ฉะนั้นการที่เราทำสมาธิ 
เพื่อให้จิตมันรวมเข้ามาสงบ ประภัสสร 
แล้วถัดจากนั้นจิตเรามีกำลังมากพอแล้ว 
ก็จะก้าวไปสู่ขั้นการเจริญปัญญา 


หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช
วันสวนสันติธรรม
16 เมษายน 2566

ที่พักของจิต :: หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 16 เมษายน 2566

[คลิปสั้น] รู้เนือง ๆ หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 12 พ.ย. 65 (651112)

คอร์สปฏิบัติธรรมชาวจีน

หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วันสวนสันติธรรม 12 พฤษภาคม 2566

[คลิปสั้น] กลัวตายมากต้องทำอย่างไร หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 26 พ.ย. 65 (651126)

CD 99

หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม 31 พฤษภาคม 2566

มีสติ รู้กาย รู้ใจ ตามความเป็นจริง ด้วยจิตที่ตั้งมั่นและเป็นกลาง

ที่พักของจิต :: หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 16 เมษายน 2566

หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช

Recent comments

Jompol2002@hotmail.com

Related tracks