มันไม่มีอะไรที่แน่นอนสักอย่างเดียวเลย 
เพราะฉะนั้นความดีใดๆ ก็ตาม 
จะเป็นทาน เป็นศีล เป็นภาวนา 
ความดีใดๆ ก็ตาม มีโอกาสทำให้รีบทำ 
อย่าเอาไว้ก่อนเอาไว้ก่อนเอาไว้ก่อน แล้วไม่ได้ทำ 
แล้วเราจะเสียใจทีหลัง

ไม่ว่าชีวิตจะดีหรือจะเลว 
สุดท้ายเราก็อยู่ในโลกนี้ชั่วคราวเท่านั้นล่ะ 
จากไปโดยมีสมบัติติดตัวไปหรือว่าไม่มี 
จะต้องรอรับส่วนบุญของคนอื่น 
เราทำเอาเองได้ทั้งนั้น

มางานศพทั้งที 
คนตายเขาได้แสดงธรรมะให้เราดู 
ว่าเกิดแล้วตายแน่นอน 
พวกเรายังไม่ทันจะตาย 
เรามาฟังธรรมะเพื่อเตรียมตัวตายอย่างมีศักดิ์ศรี 
เตรียมตัวตายอย่างคนมีปัญญา แบบลูกศิษย์มีครู 
ไม่ใช่ตายแบบอนาถา 
ตายแล้วก็ต้องมาวิ่งตะกาย ขอให้คนแผ่ส่วนบุญให้ 
หวังพึ่งอะไรอย่างนั้น 
พวกผีพวกเปรต อายุมันยืนกว่าคน 
สมมุติว่าเราไปเป็นเปรต 
ลูกหลานเราทำบุญให้เรา 
เหลนเราตายแล้ว เรายังไม่ตายเลย 
ไม่มีใครทำบุญให้แล้ว 
ต่อไปก็เป็นผีไร้ญาติจนได้ 
พูดง่ายๆ อายุยืนกว่ามนุษย์ 
เพราะฉะนั้นทำไว้ด้วยตัวเองปลอดภัยที่สุด 

หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 
สำนักสงฆ์โสธรธรรมนิมิต
6 เมษายน 2567

2567

เตรียมตัวตายอย่างคนมีปัญญา :: หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 6 เม.ย. 2567

อย่าเริ่มต้นการปฏิบัติด้วยความอยาก : หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 8 เม.ย. 2567

[คลิปสั้น] ขึ้นวิปัสสนาตรงเห็นไตรลักษณ์ หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 18 พ.ย. 66 (661118)

[คลิปสั้น] สัญญาคือมุมมองของจิต หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 18 พ.ย. 66 (661118)

[คลิปสั้น] รู้ว่าอะไรควรแก่ตัวเอง หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 19 พ.ย. 66 (661119)

[คลิปสั้น] คำพูดเหมือนแต่เนื้อในไม่เหมือน หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 19 พ.ย. 66 (661119)

ไม่ว่าจะทำกรรมฐานอะไร 
สิ่งสำคัญที่สุดคือความรู้สึกตัว 
เพราะพระพุทธเจ้าบอกว่าความรู้สึกตัว 
เป็นจุดตั้งต้นของการปฏิบัติ
ที่จะล้างอาสวกิเลสทั้งหลายได้ 
ถ้าปราศจากความรู้สึกตัว 
โอกาสยากมากที่จะสู้กิเลสได้ ก็หลงทั้งวัน 
มันก็กลายเป็นเครื่องมือของกิเลสทั้งวัน หลงตลอดเวลา 
โมหะเอาไปกินเอาไปครอบงำไว้ทั้งวัน ไม่เคยรู้สึกตัว 
พระพุทธเจ้าถึงบอกว่าท่านไม่เห็นธรรมะใดสำคัญเท่ากับความรู้สึกตัว 
ธรรมะที่เป็นไปเพื่อจะลดละกิเลส 
เพื่อจะพ้นจากอาสวะทั้งหลาย 
เพราะฉะนั้นความรู้สึกตัวเป็นสิ่งสำคัญที่สุด 

เพราะฉะนั้นเราทำกรรมฐานสักอย่างหนึ่ง 
ทำไปด้วยความรู้สึกตัว 
ถ้าอานาปานสติหายใจออก รู้สึกตัว หายใจเข้า รู้สึกตัว 
ถ้าดูอิริยาบท 4 ยืน รู้สึกตัว นั่ง รู้สึกตัว เดิน รู้สึกตัว นอน รู้สึกตัว 
ทำสัมปชัญญบรรพ เคลื่อนไหว รู้สึก หยุดนิ่ง รู้สึก เน้นตรงที่รู้สึก 
แล้วการที่เรารู้สึกอยู่ในอารมณ์อันเดียวอย่างต่อเนื่อง 
สิ่งที่เกิดขึ้น นอกจากความรู้สึกตัวแล้ว 
สิ่งที่เกิดขึ้นคือความสงบ คือสมาธิ 
เพราะฉะนั้นถ้าหากเราทำกรรมฐานโดยเน้นที่ความรู้สึกตัว 
เราจะได้สมาธิชนิดที่ตั้งมั่น เป็นผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบาน

หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 
วัดสวนสันติธรรม
7 เมษายน  2567

สิ่งสำคัญที่สุดคือความรู้สึกตัว ::  หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 7 เม.ย. 2567

[คลิปสั้น] ว่างจอมปลอม หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 20 พ.ย. 66 (661120)

บางคนภาวนาง่าย ๆ แล้วก็ได้ผลเร็วด้วย 
อันนั้นเพราะกิเลสเขาเบาบาง แล้วก็บารมีเขาเยอะ กุศลสะสมมาก็เยอะ
บางคนภาวนาสบายๆ แต่ได้ผลช้า 
อันนี้กิเลสเบาบาง บารมีก็ไม่มากด้วย บางทั้งสองข้าง
บางคนกิเลสหนา แล้วบารมีก็น้อย 
พวกนี้ภาวนายาก ต้องทนมาก ๆ เลย บรรลุก็ช้า ใช้เวลา 
บางคนภาวนายากแต่ได้ผลเร็วก็มี
คือกิเลสก็แรง แต่กุศลก็แรง

ดีกับชั่วมันไม่ลบล้างกัน มันไม่ใช่คิดค่าเฉลี่ยออกมา
บางคนกิเลสมันแรงมาก การภาวนาจะลำบาก 
ต้องทนมาก ๆ  นั่งสมาธิมาก ๆ เดินจงกรมมาก ๆ
บางคนต้องอดนอน อดอาหาร กินน้อย ๆ นอนน้อย ๆ 
บางคนกินเท่าไหร่ก็ได้ นอนเท่าไหร่ก็ได้ 
วัน ๆ ไม่เห็นจะเดินจงกรมนั่งสมาธิเลย ทำไมภาวนาง่าย
ถ้าเรามีกิเลสแรง จะภาวนาลำบาก
ถ้ากิเลสเบาบาง จะภาวนาสบาย เป็นสุขาปฏิปทา
...
มันเป็นความยุติธรรม
ถ้าเราสะสมกิเลสไว้เยอะ เราก็ต้องสู้หนักหน่อย
ถ้ากิเลสน้อย มันก็ไม่ต้องสู้รุนแรง
ถ้าสะสมอินทรีย์แก่กล้า โดยเฉพาะปัญญาแก่กล้า จะได้ผลเร็ว 
เรียกขิปปาภิญญา บรรลุเร็ว
บางคนสะสมบารมีมาน้อย สะสมปัญญาน้อย 
ศรัทธาเยอะ วิริยะเยอะ แต่ปัญญาไม่มาก ก็จะใช้เวลาเยอะ
ถ้าเดินด้วยศรัทธา ด้วยวิริยะ ก็ใช้เวลามากหน่อย
ถ้าปัญญาแก่กล้า เดินด้วยปัญญาก็ไปได้เร็ว

เดินด้วยปัญญา เดินอย่างไร
สิ่งที่หลวงพ่อสอนนั้น สอนเจริญปัญญาเป็นหลัก 
ใช้ความสังเกตเอา สังเกตใจของเราเอง
กุศลหรืออกุศลเกิดที่จิตทั้งนั้น ไม่เกิดที่อื่น เกิดอยู่ที่จิตที่เดียว 
มีสติ แล้วสังเกตจิตใจของตัวเองไปเรื่อย

-- หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม
19 กุมภาพันธ์ 2562 ไฟล์ 620219A ซีดีแผ่นที่ 80

วันมาฆบูชา

ภาวนายากหรือง่าย ได้ผลช้าหรือเร็ว :: หลวงพ่อปราโมทย์ 19 ก.พ. 2562 (620219A)

มีสติ รู้กาย รู้ใจ ตามความเป็นจริง ด้วยจิตที่ตั้งมั่นและเป็นกลาง