รู้สึกตัวไว้ 
รู้สึกตัวไม่เป็น ภาวนาไม่ได้จริงหรอก 
ได้อย่างมากก็แค่ความสงบ 
แล้วสงบแบบลืมเนื้อลืมตัว 
แล้วพลิกไปเป็นมิจฉาสมาธิ 
เรื่องสมาธิเป็นเรื่องสำคัญ 
สมาธิเราไม่ถูก ไม่ได้ฝึกให้ดี 
เราจะถูกหลอก 2 อย่าง 
อันแรกเกิดนิมิต ทำความสงบไป 
พอจิตเริ่มสงบนิดหน่อย นิมิตมันก็จะเกิดขึ้น 
อีกอันหนึ่งไปเจริญปัญญาแล้วสมาธิไม่พอ 
จะเกิดวิปัสสนูปกิเลส 

ฉะนั้นถ้าสมาธิไม่ถูก สมาธิไม่พอ 
ไปทำสมถะโอกาสพลาดก็สูง หลงนิมิตเอา 
สมาธิไม่ถูก สมาธิไม่พอ ไปเดินวิปัสสนา 
ก็ถูกวิปัสสนูปกิเลสเอาไปกิน 
หลอก คิดว่าบรรลุธรรมแล้ว 
บางทีคิดถึงขนาดว่าเป็นพระอรหันต์แล้ว 
ฉะนั้นเลยต้องเรียนกันให้มากหน่อย เรื่องของสมาธิ 
คนที่ภาวนาแล้วพลาด ก็เรื่องพวกนี้ทั้งนั้น 
ภาวนาแล้วเพี้ยนบ้างอะไรบ้าง 
ไม่ได้เรียนถึงบทเรียนที่ชื่อจิตตสิกขา 
ถ้าเรียนรู้จิตตัวเองไม่ได้ 
สมาธิที่ดีที่สมบูรณ์เกิดไม่ได้หรอก 

หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 
วัดสวนสันติธรรม
2 พฤศจิกายน 2567

2567

มิจฉาสมาธิ ::  หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 2 พ.ย. 2567

มีสติ รู้กาย รู้ใจ ตามความเป็นจริง ด้วยจิตที่ตั้งมั่นและเป็นกลาง