"พอรู้หลักแล้วก็เร่งให้ภาวนาให้มาก 
พอทำถูกแล้วต้องทำให้พอ
ทำให้มากเจริญให้มาก เจริญสติให้มาก 
ตอนนี้พวกเราจำนวนมากจิตมันก็ตั้งมั่นขึ้นมา 
เมื่อจิตตั้งมั่นจิตมันตื่นขึ้นมาแล้ว 
ตั้งมั่นนี่มันตื่น มันรู้ มันตื่น มันเบิกบาน 
เราก็ได้ลิ้มรสชาติของสภาวะแห่งความตั้งมั่น 
ความตั้งมั่นก็คือสมาธินั่นล่ะ 
สมาธิแปลว่าความตั้งมั่น

ภาวนาให้ถูก ภาวนาให้พอ 
เดี๋ยวมันก็เห็นเองล่ะว่าทางที่จะเดิน เดินไปทางไหน 
แล้วแต่ละก้าวที่เดิน มันจะมีความรู้สึกเลย 
แต่เดิมเราเหมือนอยู่ในป่าที่ทึบมองไม่เห็นแสงเดือนแสงตะวัน 
คลำๆ เหมือนคนตาบอด 
พอเราภาวนารู้ทิศรู้ทาง ค่อยๆ คลำๆ ไป 
เราก็ออกมาสู่ที่โล่งขึ้นๆ จากป่าทึบก็มาเป็นป่าโปร่ง 
จากป่าโปร่งก็ออกมาเป็นไร่อ้อยไร่มันอะไรอย่างนี้ 
สุดท้ายก็ออกมาเจอถนนได้ 
ค่อยๆ ทำ ตั้งอกตั้งใจเข้า"

หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 
วัดสวนสันติธรรม
9 สิงหาคม 2568

ทำถูกแล้วต้องทำให้มาก :: หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 9 ส.ค. 2568

มีสติ รู้กาย รู้ใจ ตามความเป็นจริง ด้วยจิตที่ตั้งมั่นและเป็นกลาง