ข้อที่หนึ่ง อย่าอยากรู้แล้วเที่ยวแสวงหาว่าตอนนี้จิตเป็นอย่างไร 
ให้ความรู้สึกเกิดขึ้นก่อนแล้วค่อยรู้ว่ามันรู้สึกอะไร 
กฎข้อที่สอง ระหว่างรู้ อย่าถลำลงไปรู้ 
จิตต้องเป็นผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบาน 
จิตผู้รู้ก็ต้องอาศัยการฝึกอย่างที่ว่า 
ทำกรรมฐานสักอย่างหนึ่ง 
แล้วรู้ทันจิตที่มันหลงไปไหลไป 
กฎข้อที่สามของการดูจิตก็คือ 
อย่าเข้าไปแทรกแซงสภาวะ 
ความสุขเกิด ไม่ต้องไปหลงยินดีมัน 
ถ้าหลงยินดีให้รู้ทัน 
ความทุกข์เกิด ไม่ต้องไปยินร้าย 
ถ้ายินร้ายเกิด ให้รู้ทัน 
จิตมันจะเป็นกลาง ตั้งมั่น 
มันมาในขั้นที่สอง ต้องตั้งมั่นแล้ว 
ขั้นที่สาม รู้ซื่อๆ  คือขั้นของความเป็นกลาง
 เพราะฉะนั้นเวลาสภาวะใดๆ เกิดขึ้น 
แล้วจิตยินดีให้รู้ทัน จิตยินร้ายให้รู้ทัน 
จิตก็จะเป็นกลางต่อสภาวะทั้งหลายทั้งปวง 

เพราะฉะนั้นหลวงพ่อถึงสรุปการปฏิบัติเอาไว้ในประโยคสั้นๆ 
“ให้เรามีสติรู้กายรู้ใจตามความเป็นจริง ด้วยจิตที่ตั้งมั่นและเป็นกลาง” 


หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช
วัดสวนสันติธรรม
24 เมษายน 2565

CD 93

กฎของการดูจิต 3 ข้อ :: หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 24 เม.ย. 2565

"รู้สึกตัวไว้ อย่าปล่อยให้ใจมันหนีไปเที่ยว 
รู้สึกไว้ ฝึกไว้ให้เคยชินที่จะรู้สึก 
พวกเราเคยชินที่จะหลง 
พยายามพัฒนาตัวเอง 
ใจเราจะไหลไปตลอดเวลา 
ส่วนใหญ่ก็ไหลไปคิด 
ให้รู้ทันตรงที่ใจเราไหลไป 
เราห้ามไม่ได้แต่รู้เอา 
ถ้าเรารู้ทันใจที่ไหลไปคิดได้ 
ใจเราจะตื่นขึ้นมา 
หลุดออกจากโลกของความคิด 
มาอยู่ในโลกของความรู้สึกตัว 
คอยรู้สึกกายรู้สึกใจไป 
ฝึกให้เคยชิน มีเวลาว่างนิดๆ หน่อยๆ อะไร 
ก็รีบรู้สึกตัวไว้"

หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 
วัดสวนสันติธรรม
23 สิงหาคม 2568

รู้สึกตัวไว้ :: หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 23 ส.ค. 2568

[คลิปสั้น] ตัณหาคือเจ้านายของจิต หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 27 ก.ค.68 (680727)

[คลิปสั้น] ธรรมะที่ทำให้เนิ่นช้า หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 27 ก.ค.68 (680727)

[คลิปสั้น] การสอนในภาคปฏิบัติ หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 2 ส.ค.68 (680802)

[คลิปสั้น] ไม่ได้เรียนเอาเรื่อง หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 2 ส.ค.68 (680802)

[คลิปสั้น] เคยบวชแล้วติดอาบัติสังฆาทิเสสต้องทำอย่างไร หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 2 ส.ค.68 (680802)

[คลิปสั้น] มีเครื่องอยู่เพื่อสังเกตจิตตัวเอง หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 3 ส.ค.68 (680803)

[คลิปสั้น] ระบบการสอนของพระกรรมฐาน หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 3 ส.ค.68 (680803)

"พอรู้หลักแล้วก็เร่งให้ภาวนาให้มาก 
พอทำถูกแล้วต้องทำให้พอ
ทำให้มากเจริญให้มาก เจริญสติให้มาก 
ตอนนี้พวกเราจำนวนมากจิตมันก็ตั้งมั่นขึ้นมา 
เมื่อจิตตั้งมั่นจิตมันตื่นขึ้นมาแล้ว 
ตั้งมั่นนี่มันตื่น มันรู้ มันตื่น มันเบิกบาน 
เราก็ได้ลิ้มรสชาติของสภาวะแห่งความตั้งมั่น 
ความตั้งมั่นก็คือสมาธินั่นล่ะ 
สมาธิแปลว่าความตั้งมั่น

ภาวนาให้ถูก ภาวนาให้พอ 
เดี๋ยวมันก็เห็นเองล่ะว่าทางที่จะเดิน เดินไปทางไหน 
แล้วแต่ละก้าวที่เดิน มันจะมีความรู้สึกเลย 
แต่เดิมเราเหมือนอยู่ในป่าที่ทึบมองไม่เห็นแสงเดือนแสงตะวัน 
คลำๆ เหมือนคนตาบอด 
พอเราภาวนารู้ทิศรู้ทาง ค่อยๆ คลำๆ ไป 
เราก็ออกมาสู่ที่โล่งขึ้นๆ จากป่าทึบก็มาเป็นป่าโปร่ง 
จากป่าโปร่งก็ออกมาเป็นไร่อ้อยไร่มันอะไรอย่างนี้ 
สุดท้ายก็ออกมาเจอถนนได้ 
ค่อยๆ ทำ ตั้งอกตั้งใจเข้า"

หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 
วัดสวนสันติธรรม
9 สิงหาคม 2568

ทำถูกแล้วต้องทำให้มาก :: หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 9 ส.ค. 2568

"พิจารณาอสุภะมันมีข้อดีสำหรับพระ 
พระหนุ่มเณรน้อยอะไรอย่างนี้ กามราคะมันแรง 
พระไม่ใช่ว่าพอบวชปุ๊บแล้วไม่มีราคะเสียเมื่อไร 
เป็นโยมมีราคะอย่างไรมาบวชแล้ว
ราคะมันก็อยู่อย่างนั้นล่ะ 
แล้วเป็นโยมมันยังมีการผ่อนคลาย 
เป็นพระมันเก็บกด เก็บกดมากๆ เครียดมากๆ ก็เพี้ยนไป 
ทีนี้การพิจารณาปฏิกูลอสุภะเลยเป็นข้อดี 
เพราะมันเป็นสมถกรรมฐานที่ใช้ข่มราคะโดยตรง 
เพราะฉะนั้นส่วนใหญ่ครูบาอาจารย์กรรมฐาน
ท่านจะสอนลูกศิษย์ให้พิจารณาร่างกายเป็นปฏิกูลเป็นอสุภะ
วิธีพิจารณาปฏิกูลอสุภะทำได้หลากหลาย 
แล้วแต่กลวิธีของใคร 
บางคนก็ผลิตวิธีการใหม่ๆ ขึ้นมา 
ทำได้ทั้งนั้นล่ะ เพราะมันเป็นเรื่องของการคิด 
คิดอย่างไรก็ได้ให้มันลงอสุภะให้ได้ 
อย่างนี้ใช้ได้ทั้งนั้นล่ะ"

 หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 
วัดสวนสันติธรรม
10 สิงหาคม 2568

พิจารณาปฏิกูลอสุภะ :: หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 10 ส.ค. 2568

มีสติ รู้กาย รู้ใจ ตามความเป็นจริง ด้วยจิตที่ตั้งมั่นและเป็นกลาง