ธรรมะคือความจริง 
ความจริงขั้นที่หนึ่งก็คือ 
ทุกอย่างที่ผ่านเข้ามาสู่ความรับรู้ของเรา 
อยู่ชั่วคราวแล้วก็ดับทั้งสิ้น 
ความจริงระดับกลางก็คือ 
ร่างกายนี้ไม่ใช่ของดีหรอก 
ร่างกายนี้คือทุกข์ 
มีแต่ทุกข์มากกับทุกข์น้อย 
ความจริงขั้นสูงก็คือ 
จิตใจนั่นล่ะมีแต่ทุกข์ 
ทุกข์มากกับทุกข์น้อย 
ตรงที่เห็นทุกข์เรียกว่าเรารู้ทุกข์ 
ถ้ารู้ทุกข์แจ่มแจ้ง กายนี้ทุกข์ ใจนี้ทุกข์ 
ความยึดถือในกายในใจก็ไม่มี 
ความอยากให้กายให้ใจเป็นสุข 
ความอยากให้กายให้ใจไม่ทุกข์ ก็ไม่มี 
นี่รู้ทุกข์ก็ละความอยากได้ 
เรียกรู้ทุกข์แล้วละสมุทัยได้ 

ทันทีที่เราละความอยากออกจากจิตได้ 
นิโรธคือภาวะที่พ้นจากความดิ้นรนปรุงแต่ง 
พ้นจากความอยากคือพระนิพพาน 
จะปรากฏขึ้นให้เรารับรู้ 

นิพพานคือสภาวะที่สิ้นตัณหาสิ้นความอยาก 
มันสิ้นความอยากได้เพราะมันรู้ทุกข์แจ่มแจ้ง 
การรู้ทุกข์ก็คือการรู้ความจริงของกายของใจอย่างแจ่มแจ้ง 
ก็จะละความอยากได้ ทันทีที่จิตหมดความอยาก 
จิตเข้าถึงความสงบสุข 
ความสงบสุขนั่นล่ะคือสภาวะของนิพพาน 

หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 
วัดสวนสันติธรรม
6 มีนาคม 2567

2567

ธรรมะคือความจริง :: หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 6 มี.ค. 2567

มีสติ รู้กาย รู้ใจ ตามความเป็นจริง ด้วยจิตที่ตั้งมั่นและเป็นกลาง