ความสุขในโลกธรรมดาอย่างที่พวกเรารู้จัก 
ความสุขจากการดูรูป จากการฟังเสียง 
จากการดมกลิ่น จากการลิ้มรส 
จากการสัมผัสทางกาย 
ความสุขอย่างนี้เร่าร้อนไม่ยั่งยืน 
ได้มายากเสียไปง่าย รักษาไว้ยาก 
ความสุขที่สูงขึ้นไป 
ความสุขในสมาธิได้มาก็ยาก 
ฝึกกันแรมปีเลยกว่าจะเข้าสมาธิเป็น 
แล้วก็เสื่อมง่าย สูญเสียง่าย 
เราเพลินในกามนิดเดียวเท่านั้นเสื่อมหมดเลย 
ฉะนั้นความสุขของโลก 
ไม่ว่าจะเป็นกามโลก รูปโลก อรูปโลก 
ไม่ยั่งยืนหรอก ได้มายากเสียไปง่าย 

(2)
เราค่อยๆ ฝึกตัวเอง 
ธรรมะอันนี้พวกเราทุกคนสามารถเข้าถึงได้ 
ขอเพียงเราอย่าหลงโลก 
แล้วตั้งอกตั้งใจภาวนาทุกวันๆ 
พอเราไม่หลงโลก เราภาวนาไปเรื่อย
ใจก็คลายออกจากโลกเป็นลำดับไป 
เราจะเข้าถึงความสงบสุข 
แล้วต่อไปไม่ว่าจะอยู่ตรงไหนก็สงบสุขตรงนั้น 
แล้วใครเข้าใกล้เรา 
ไม่ว่าจะลำบากแค่ไหนก็สงบสุขด้วย 
เข้ามาใกล้ก็มีความสุข 
ค่อยๆ ฝึก เดี๋ยววันหนึ่งเราจะได้รู้จักความสุขที่แท้จริง


หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช
วัดสวนสันติธรรม
8 มกราคม 2565

วันเด็กแห่งชาติ

ความสุขในโลกไม่ยั่งยืน :: หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 8 ม.ค. 2565

มีสติ รู้กาย รู้ใจ ตามความเป็นจริง ด้วยจิตที่ตั้งมั่นและเป็นกลาง

ความสุขในโลกไม่ยั่งยืน :: หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 8 ม.ค. 2565

หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช