"ตำราชอบบอกเป็นที่รักของเทวดาและมนุษย์ 
เพราะฉะนั้นเราตั้งอกตั้งใจรักษาศีลไป 
แล้วเราจะมีความอบอุ่นใจ
พวกเทวดาเราไม่ได้นับถือเป็นสรณะเหมือนพระรัตนตรัย 
เราก็นับถือเขาในฐานะเขาเป็นคนดี 
แล้วพอมีความเป็นมิตรต่อกัน
ก็จะมีความรู้สึกคล้ายๆ เป็นพ่อแม่ เป็นลูกอะไรอย่างนี้ 
เทวดาช่วยได้เขาก็จะช่วยสงเคราะห์ให้ 
ถ้าเรามีศีลคล้ายๆ เรามีแบ็คที่ดี 
ตัวศีลเองก็รักษาเรา ตัวศีลช่วยรักษาเรา 

ทุกวันนี้เรื่องที่เกิดขึ้น
ในวงการพระวุ่นวายมากมาย 
เป็นเรื่องศีลทั้งนั้นเลย 
พวกหนึ่งละเมิดศีลเรื่องเงิน 
พวกหนึ่งละเมิดศีลพรหมจรรย์ 
เป็นพระต้องประพฤติพรหมจรรย์ 
บางคน เขาก็มั่วกับผู้หญิง 
บางคนเขาก็มั่วกับผู้ชายอะไรอย่างนี้ 
พอไม่มีศีลรักษา เห็นไหมผ้าเหลืองร้อนอยู่ไม่ได้ 
ปกปิดมาได้ยาวนาน 
ถึงเวลาที่กรรมจะให้ผลมันให้ผลปุบปับ นึกไม่ถึงเลย"

หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 
มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช
20 กรกฎาคม 2568

เรารักษาศีล ศีลรักษาเรา :: หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 20 ก.ค. 2568

[คลิปสั้น] อย่ายุ่งกับอบายมุข หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 11 ก.ค.68 (680711)

[คลิปสั้น] สะสมบารมีในการภาวนา หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 12 ก.ค.68 (680712)

[คลิปสั้น] อย่าไปซ้ำเติมคนหกล้ม หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 12 ก.ค.68 (680712)

[คลิปสั้น] ชาวพุทธศึกษาพระวินัยไว้บ้าง หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 13 ก.ค.68 (680713)

[คลิปสั้น] จิตเข้าสู่ความเป็นกลางด้วยปัญญา หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 13 ก.ค.68 (680713)

[คลิปสั้น] ความเป็นกลางอยู่ตรงไหน หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 13 ก.ค.68 (680713)

[คลิปสั้น] วิธีทำสมถะกับวิปัสสนาต่างกันอย่างไร หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 13 ก.ค.68 (680713)

"เห็นมานานแล้วว่าจุดอ่อนของฆราวาส
คือสมาธิไม่ดี ไม่มีจิตที่ตั้งมั่น 
แล้วรุ่นนี้แค่สงบก็ไม่สงบ 
อย่าว่าแต่ตั้งมั่นเลย สงบยังยากเลย 
หลวงพ่อก็ปล่อยมานานร่วม 20 กว่าปี 
ดูแล้วไม่ดีขึ้น ดีขึ้นช้าเหลือเกิน 
หลวงพ่อเลยวางมาตรการใหม่ 
ให้ไปเดินจงกรมวันหนึ่งสัก 3 ชั่วโมง 
ถ้าเดินได้ ดี แต่ตั้งเป้าไว้พยายามทำไป 
ทีแรกอาจจะไม่ได้ ทำไปเรื่อยๆ เดี๋ยวก็ได้ 
แต่บางคนอายุมากเดินไม่ไหวจริงๆ 
เจ็บป่วยเดินไม่ไหวจริงๆ จำเป็นต้องนั่งก็นั่ง 
ไม่ใช่ว่าเดินไม่ได้แล้วฝืนจนกระทั่งพิการไป 
แต่ถ้ายังหนุ่มยังสาวยังมีเรี่ยวมีแรงปฏิบัติ เดินไป 

แล้วเวลาเดินก็เห็นร่างกายเดิน ใจเป็นคนดูไป 
แล้วถ้าจิตหนีไปคิดเรื่องอื่น รู้ทัน 
จิตถลำลงไปเพ่งร่างกาย รู้ทัน 
เดินต้องเดินให้ถูกหลัก 
เดินแล้วก็มีสติรู้เท่าทันจิตตัวเอง 
เดินไม่ได้นั่งอยู่ ก็นั่งทำกรรมฐานไป 
จิตหนีไปคิด รู้ทัน 
จิตไปเพ่งกรรมฐาน รู้ทัน 
ใช้หลักอันเดียวกัน 
ไม่ว่าจะทำกรรมฐานอะไร
ใช้หลักอันนี้ทั้งนั้นเลย คือรู้ทันจิตไว้" 

หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 
วัดสวนสันติธรรม
1 สิงหาคม 2568

เร่งความเพียร :: หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 1 ส.ค. 2568

"เวลาทำกรรมฐาน ถ้าจิตหลงไปแล้ว
รู้จิตเผลอไปแล้วรู้ ฝึกบ่อยๆ 
ทีแรกก็จะหลงยาวหลงนาน 
พอฝึกชำนิชำนาญ จิตไหลแป๊บเห็นแล้ว 
จิตเคลื่อนปั๊บเห็นแล้ว จิตที่หลงก็จะสั้นลง 
แต่จิตที่หลงก็จะเกิดถี่ยิบเลย 
สลับกับจิตที่รู้ถี่ยิบเลย 
จิตก็จะมีกำลังขึ้นมาตั้งมั่นขึ้นมาได้ 

"ถ้าเราผิดในข้างเพ่ง 
เวลาเราไปเพ่งอย่าไปตกอกตกใจ 
นักปฏิบัติร้อยละร้อยคิดถึงการปฏิบัติเมื่อไรเพ่งเมื่อนั้น 
เพ่งก็คือการบังคับกายบังคับใจ 
แทนที่จะรู้กายอย่างที่กายเป็นรู้ใจอย่างที่ใจ 
ก็ไปบังคับกายบังคับใจ 
เริ่มปฏิบัติจะบังคับทันทีเลย 
พอเรารู้จักสภาวะของการเพ่งการบังคับ 
พอจิตไปเพ่ง เรารู้ทัน 
รู้ทันการเพ่งกับรู้ทันการเผลอต่างกัน 
จิตที่เผลอจิตที่หลงเป็นอกุศลจิต 
เพราะฉะนั้นทันทีที่เรารู้ว่าหลงรู้ว่าเผลอ 
อกุศลดับ จิตจะตื่นขึ้นทันทีเลย 
แต่การเพ่งเป็นการพยายามทำความดี 
ไม่ใช่ทำชั่วเป็นความปรุงดี 

ฉะนั้นเราไปเห็นการเพ่ง การเพ่งยังไม่ดับ 
ต้องรู้ลึกลงไปอีกชั้นหนึ่ง ที่เพ่งเพราะอยาก 
อยากปฏิบัติ อยากรู้ อยากเห็น อยากเป็น อยากได้ อยากดี 
พอมีความอยากเกิดขึ้นก็เลยเกิดการเพ่งขึ้น 
พอเราเห็นความอยาก ความอยากดับ การเพ่งก็ดับ"

หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 
วัดสวนสันติธรรม
28 กรกฎาคม 2568

รู้จักสภาวะเผลอกับเพ่งให้ดี :: หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 28 ก.ค. 2568

มีสติ รู้กาย รู้ใจ ตามความเป็นจริง ด้วยจิตที่ตั้งมั่นและเป็นกลาง