(๑)
สิ่งที่หลวงพ่อสอน
ถือศีล ๕ ไว้ ทุกวันทำในรูปแบบ
วันไหนฟุ้งซ่าน ทำความสงบ
วันไหนสงบแล้ว เจริญปัญญา 
ทำวิปัสสนา ตอนที่ทำรูปแบบอยู่

ถ้าจะทำสมถะ ก็ใช้ใจที่มีความสุขไปรู้อารมณ์อันเดียว
มีความสุขอย่างต่อเนื่อง ใจก็จะสงบ
ถ้าจะทำวิปัสสนา ก็ต้องฝึก ๒ อัน
ฝึกให้มีสติตัวหนึ่ง กับฝึกให้ใจตั้งมั่นอีกตัวหนึ่ง
 
(๒)
เวลาที่เหลือในชีวิตธรรมดา
ให้ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจกระทบอารมณ์ไป
กระทบแล้ว จิตสุขให้รู้ จิตทุกข์ให้รู้
จิตดีให้รู้ จิตชั่วให้รู้ รู้ไปเรื่อยๆ
เราจะรู้ได้ ถ้าเราเคยฝึกในรูปแบบมาจนชำนาญแล้ว
ใจโกรธ รู้ 
ใจโลภ รู้
ใจสุข รู้ 
ใจทุกข์ขึ้นมา ก็รู้
มันจะรู้อัตโนมัติ

เวลาอยู่ในชีวิตประจำวัน
กรรมฐานที่ดีที่สุดคือการดูจิต
ให้ทวารทั้ง ๖ ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจกระทบอารมณ์ไป
แต่กระทบแล้ว จิตเราเป็นอย่างไร
รู้อยู่ที่จิตอันเดียวเท่านั้นเอง 
เฝ้ารู้อยู่ที่จิตอันเดียว เห็นจิตมันเปลี่ยนแปลง 
เดี๋ยวสุข เดี๋ยวทุกข์ เดี๋ยวดี เดี๋ยวร้าย
แค่นี้เอง ง่ายๆ 

ไปกินข้าวไป เวลากินข้าว คือเวลาปฏิบัติในชีวิตประจำวัน
กินข้าวไปแล้วก็รู้ทันจิตใจของตัวเองไป

-- พระธรรมเทศนาหลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม
วันที่ ๑๘ สิงหาคม ๒๕๖๑ ไฟล์ 610818A ซีดีแผ่นที่ ๗๗

CD 77

สิ่งที่หลวงพ่อสอน :: หลวงพ่อปราโมทย์ ๑๘ ส.ค. ๒๕๖๑ (610818A)

ถ้าโลกภายในไม่กระเพื่อม โลกภายนอกก็ไม่กระเพื่อม
เราเรียนรู้ลงมาในร่างกายนี้ เรียกเรียนรู้โลก
อันนี้เป็นโลกภายใน หรือเรียนรู้จิตใจตัวเอง 
แล้วจะเห็นเลยว่า ทุกสิ่งที่จิตไปรู้เข้า มันเป็นของชั่วคราว
ความสุขที่เกิดขึ้นมาให้จิตรู้ เป็นของชั่วคราว
ความทุกข์ที่เกิดขึ้น ก็ของถูกรู้ เป็นของชั่วคราว
เรื่องที่ดีใจ เสียใจ ผ่านเข้ามาก็อยู่ชั่วคราว เดี๋ยวก็หายไป

เฝ้ารู้ เฝ้าดู จนจิตมันมีปัญญา
มันรู้เลยว่า ทุกสิ่งที่เกิด ดับทั้งสิ้น
คราวนี้ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นให้จิตใจเรารับรู้
จิตใจจะไม่หวั่นไหว เพราะจิตใจฉลาดเสียแล้ว
รู้ว่าทุกอย่างชั่วคราว ทุกอย่างเกิดแล้วต้องดับ
เรื่องที่เสียใจ เกิดแล้วก็ดับ
เรื่องที่ดีใจ เกิดแล้วก็ดับ
สุข ทุกข์ ดี ชั่ว เกิดแล้วดับทั้งหมดเลย
 
พอเรียนโลกภายในคือจิตใจของเราสำเร็จแล้ว
เวลาเราไปรู้โลกภายนอก มันก็ไม่มีอะไร
เพราะอย่างนั้น เข้าใจโลกภายในแล้ว
คือรูป นาม กาย ใจของเราแล้ว
เราจะอยู่กับโลกข้างนอกได้แบบเหนือโลก

-- หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม
วันที่ 9 กุมภาพันธ์ 2562 ไฟล์ 620209A ซีดีแผ่นที่ 80

CD 80

เรียนรู้โลก :: หลวงพ่อปราโมทย์ 9 ก.พ. 2562 (620209A)

ความอยากเกิดขึ้นทีไร ความทุกข์เกิดขึ้นทุกที
ความอยากเกิดทั้งวัน
ความดิ้นรนของใจก็เกิดทั้งวัน
ความทุกข์ก็เกิดทั้งวัน 
ผู้มีสติ มีปัญญาเห็นตามความเป็นจริง จะเบื่อ
ชีวิตนี้ไม่มีอะไรเลย มีแต่ความกระเพื่อมไหวของจิต
ไม่ว่าอารมณ์จะดี จะวิเศษแค่ไหน ก็ทำให้จิตกระเพื่อมไหว

พอเห็นบ้างไหม
เวลามีความอยากขึ้นมา ใจกระเพื่อม
แล้ววันหนึ่ง ๆ ห้ามความอยากได้ไหม
ห้ามไม่ได้  เกิดทั้งวัน ใจนี้กระเพื่อมหวั่นไหวอยู่ตลอดเวลา
หาความสงบสุขไม่ได้สักที
วันใดสิ้นตัณหา ใจก็หมดความดิ้นรน
หมดความกระเพื่อมหวั่นไหว
ใจเข้าถึงสันติสุขที่แท้จริง สันติคือนิพพาน

-- หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม
วันที่ 16 กุมภาพันธ์ 2562 ไฟล์ 620216 ซีดีแผ่นที่ 80

อยากเมื่อไร ทุกข์เมื่อนั้น :: หลวงพ่อปราโมทย์ 16 ก.พ. 2562 (620216)

บางครั้งจิตมันก็ปล่อยวางจิต 
บางครั้งจิตมันก็หยิบฉวยจิต 
เราสั่งมันไม่ได้หรอก 
พอเราเห็นว่ามันเป็นไตรลักษณ์ เป็นอนัตตา จิตมันก็วาง

เราบังคับจิตไม่ได้ จิตเป็นอนัตตา 
เราดูจิตให้เห็นไตรลักษณ์ไปเรื่อยๆ 
มันก็คือการทำวิปัสสนากรรมฐานนั่นเอง 
แต่ว่าใช้ตัวจิตผู้รู้เป็นอารมณ์ 
ภาวนามาเป็นลำดับๆ  
ใจมันก็คลายออกจากความทุกข์มาเรื่อยๆ 
ก็รู้ว่าความอยากเกิดเมื่อไหร่ ใจก็ดิ้นรน 
ใจดิ้นรน ใจก็มีภาระ ใจที่มีภาระก็คือใจที่มีความทุกข์
ฉะนั้นจิตยังปล่อยวางจิตไม่ได้ จิตก็มีความทุกข์ 

--
หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 
วัดสวนสันติธรรม 
30 พฤษภาคม 2563 ไฟล์ 630530 ซีดีแผ่นที่ 86

CD 86

จิตหยิบฉวยจิต :: หลวงพ่อปราโมทย์ 30 พ.ค. 2563 (630530)

ถ้าหากเอาเวลาที่เราอยู่ตามลำพังมาภาวนา มันก็ต้องดีบ้างล่ะ 
ถ้าเราเอาเวลาไปวุ่นวายกับคนอื่นตลอดเวลา ไม่มีทางดี 
บางทีไม่ไปเจอตัวเขาก็เจอกันทางอินเทอร์เน็ต 
เล่นเฟส เล่นไลน์ อะไรอย่างนี้ ก็คือการคลุกคลี 
ตราบใดที่ยังคลุกคลีอยู่อย่ามาพูดเรื่องสมาธิเลยไม่มีหรอก 

หลวงพ่อถึงบอกพวกเราอย่าเล่นเยอะอินเทอร์เน็ต 
สมัยก่อนหลวงตามหาบัว กระทั่งมือถือ 
มือถือมันยังไม่ Smart เหมือนรุ่นนี้
ท่านยังว่าเลย ท่านเรียกเทวทัต 
ถ้าท่านมาเจอรุ่น  Smartphone นี่
ไม่รู้ท่านจะเรียกว่าอะไรแล้ว เรียกเทวทัตไปแล้ว 
ยิ่งกว่านี้ก็หาคำมากกว่านี้ไม่ได้ 
ต้องบอกเทวทัตกำลัง 2 ต้องอย่างนั้น 
เพราะมันขวางการปฏิบัติของเรามากเลย

--
หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 
วัดสวนสันติธรรม 
8 สิงหาคม 2563 ไฟล์ 630802 ซีดีแผ่นที่ 86

ความขี้เกียจไม่เคยพาใครให้ได้ดี  :: หลวงพ่อปราโมทย์ 8 ส.ค. 2563 (630808)

สังเกตตัวเอง ช่วยตัวเองให้มากๆ หน่อย 
พยายามฝึกตัวเองอย่างนี้ทุกวันๆ ไป 
ชีวิตเราก็จะรุ่งเรืองขึ้นเรื่อยๆ 
คุณงามความดีที่ไม่เคยมีมันก็จะมีขึ้น 
ความชั่วที่เคยมีอยู่มันจะค่อยลดค่อยละไป 
พอเราได้ปฏิบัติธรรม 
ตอนไหนควรเจริญวิปัสสนาได้มีกำลังพอ เราก็ทำวิปัสสนา 
ทำวิปัสสนาไม่นานหรอก กำลังก็จะหมด 
จิตมันก็ไม่มีแรง เราก็มาทำสมถะ 
สลับกันไปอย่างนี้ ส่วนใหญ่อาจจะเป็นการทำสมถะ 
แล้วก็มีกำลังขึ้นมาเดินปัญญาได้นิดหน่อย ได้ทีละนิดๆ 
แต่อย่าดูถูกปัญญาทีละนิด 
ตอนที่อริยมรรคเกิด 
โลกุตตระปัญญาเกิดขณะจิตเดียวเท่านั้นเอง 
นิดเดียว ไม่เกิดเยอะหรอก 

เพราะฉะนั้นเราพยายามสะสมของเราไป 
มีสติ มีสัมปชัญญะ 
รู้ว่าตอนนี้ควรทำสมถะ ตอนนี้ควรทำวิปัสสนา 
ทำสมถะนี้ควรใช้อารมณ์อะไร 
ทำวิปัสสนาควรจะใช้กรรมฐานตัวไหน ใช้อารมณ์ตัวไหน 
ตัวนี้เรียกสัมปชัญญะ 
แล้วก็มีสติคอยระลึกรู้อารมณ์ ระลึกรู้จิตของเราไปเรื่อยๆ 
จนกระทั่งมันเห็นไตรลักษณ์ 
ทีนี้เราก็จะเจริญได้ ชีวิตเราก็จะดีขึ้นดีขึ้น 

--
หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 
วัดสวนสันติธรรม 
9 สิงหาคม 2563 ไฟล์ 630809 ซีดีแผ่นที่ 87

CD 87

ชาวพุทธที่แท้จริง ต้องดูจากของจริง  :: หลวงพ่อปราโมทย์ 9 ส.ค. 2563 (630809)

ธรรมะที่หลวงพ่อสอนให้ฟังจาก YouTube หรือดูวิดีโอ 
ทุกวันนี้ก็มีไลฟ์สดให้ฟัง 
ธรรมะเหล่านี้ถ้าเราฟังแล้วลงมือปฏิบัติจริงๆ มีผลแน่นอน 
การปฏิบัติมีผลแน่นอนถ้าทำถูก 
แต่ถ้าปฏิบัติผิดก็มีผลที่ผิด 
เช่น สะสมมิจฉาทิฎฐิให้มากกว่าเก่า 
ปฏิบัติแล้วกูเก่งๆ  กูรู้มากกว่าคนอื่น 
ปฏิบัติแล้วตัวกูเบ้อเร่อเลย อันนั้นทำผิดแน่นอน 
ถ้าปฏิบัติถูก ตัวกูมันจะค่อยๆ เหี่ยวเฉาเล็กลงไป 
เวลามันเกิดทิฏฐิมานะขึ้น 
กูอย่างโน้น กูอย่างนี้ 
สติระลึกรู้ปุ๊บ มันจะละอายแก่ใจ 
เวลา self เกิดขึ้นมา มันจะรู้สึกละอาย
มันไม่ใช่เรื่องน่าภูมิใจอย่างแต่ก่อนแล้ว 
ถ้าเราภาวนาถูก เราจะเห็นความเปลี่ยนแปลงของตัวเอง

--
หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 
วัดสวนสันติธรรม 
15 สิงหาคม 2563 ไฟล์ 630815 ซีดีแผ่นที่ 87

ถ้าปฏิบัติถูก ตัวกูจะเล็กลง :: หลวงพ่อปราโมทย์ 15 ส.ค. 2563 (630815)

พระพุทธเจ้ามีสัพพัญญุตญาณ 
มีญาณทัศนะครอบคลุมหมดแล้ว 
สิ่งที่ท่านเลือกมาสอนเรา ไม่ใช่ธรรมะทั้งหมดที่ท่านรู้ 
แต่ท่านเลือกมาสอนเราเท่าที่จำเป็น 
ที่มีประโยชน์ ที่เราทำได้ 
ฉะนั้นสิ่งที่ท่านเลือกมาให้แล้วนั้น เราก็เรียนตามพวกนี้ ง่ายดี
ถ้าอาจารย์รุ่นหลังเลือกมาให้เรา มันจะสับสนวุ่นวาย 
อย่างบางอาจารย์เขาบอกให้เราไปขอขมา
แก้กรรมโน้นแก้กรรมนี้ แล้วจะภาวนาดี 
แค่เชื่อว่าคนนั้นเป็นเจ้ากรรมนายเวรของเรา ก็ต้องฟังคนอื่นแล้ว 
ฟังคนอื่นเขาบอก คนนี้ล่ะเจ้ากรรมนายเวรของเรา 
ชาวพุทธเราไม่มีอย่างนั้น

ธรรมะของพระพุทธเจ้าชัดเจนแจ่มแจ้ง ไม่มีความกำกวม 
ถ้ายังมีกำกวม ใช่เหรอๆ ไม่ใช่ของพระพุทธเจ้าแล้ว 
ธรรมะของพระพุทธเจ้าไม่มีความกำกวม 
ยกตัวอย่าง ถ้าเรามีอบายมุข
กินเหล้า กินยาเสพติด เที่ยวเตร่เฮฮาปาร์ตี้ทุกคืน 
เพลิดเพลินดู เดี๋ยวนี้ดูซีรีส์ ดูทีไรก็ดูโต้รุ่งเลย 
อย่างนี้มันเจริญได้ไหม 
ในทางธรรมไม่มีทางเจริญหรอก มันเป็นทางเสื่อม
มันเจริญไม่ได้ มันเป็นอบายมุข 
ดื่มน้ำเมา เที่ยวกลางคืน ดูการละเล่น 
เล่นการพนัน คบคนชั่วเป็นมิตร เกียจคร้านในการงาน 
นี่คือพระพุทธเจ้าบอกว่าเป็นทางเสื่อม 
ลองไปทำแล้วให้เจริญดู มันทำได้ไหม 
มันทำไม่ได้ สิ่งที่ท่านสอนมันตรงไปตรงมาที่สุดเลย

(2)
ธรรมะของพระพุทธเจ้านั้นชัดเจน 
เช่น ถ้าเรามีตัณหา เราจะต้องทุกข์ทางใจ 
ถ้ามีตัณหาเมื่อไร ใจต้องทุกข์ทันทีเลย 
อันนี้ไม่มีใครเถียงได้ 
ถ้าเรามีศีล สมาธิ ปัญญา 
ถึงจุดหนึ่งโลกุตตรธรรมก็ปรากฏขึ้น 
เกิดมรรคเกิดผลขึ้นมา…

เราดูให้ดีเถอะ
ทุกครั้งที่มีความอยาก ใจจะมีความทุกข์
จริงหรือไม่จริง ไปพิสูจน์ด้วยตัวเองเลย 
ถ้าไม่ใช่ ก็แสดงว่าพระพุทธเจ้าไม่ใช่สัพพัญญูแล้ว 
พระพุทธเจ้าสอนผิดแน่นอนแล้ว 
แต่เรากล้าท้า ไปทำให้ถูกเถอะ 
แล้วอย่างไรเถียงพระพุทธเจ้าไม่ออกหรอก 
ศิโรราบกับพระพุทธเจ้าเลย

--
หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 
วัดสวนสันติธรรม 
22 สิงหาคม 2563 ไฟล์ 630822 ซีดีแผ่นที่ 87

ธรรมะของพระพุทธเจ้าชัดเจนแจ่มแจ้ง :: หลวงพ่อปราโมทย์ 22 ส.ค. 2563 (630822)

หลวงพ่อสอนวันนี้ก็คือ ให้รู้ทุกข์
ก็คือคอยรู้กายรู้ใจตัวเองบ่อยๆ 
ร่างกายหายใจก็รู้ ร่างกายยืนเดินนั่งนอนก็รู้ 
ร่างกายเคลื่อนไหว-หยุดนิ่งก็รู้ รู้บ่อยๆ 
เดี๋ยวก็เห็นเองว่าร่างกายมันทุกข์ 
จิตใจก็รู้มันไปเรื่อยๆ 
เดี๋ยวสุข เดี๋ยวทุกข์ เดี๋ยวดี เดี๋ยวร้าย 
หาสาระแก่นสารอะไรไม่ได้ ดูมันไปเรื่อยๆ 
สุดท้ายมันก็รู้เอง นามธรรมทั้งหลาย 
ทั้งจิตทั้งเจตสิก สุดท้ายมันก็ทุกข์ทั้งหมด 
มันไม่มีสาระแก่นสาร 
ใจก็หมดความยึดถือ เข้าสู่ความพ้นทุกข์ 
ดับสนิทแห่งทุกข์ ถึงพระนิพพาน 

คนจำนวนมาก ทำบุญก็ “นิพพาน ปัจจโย โหตุ” 
ให้เป็นปัจจัยแห่งพระนิพพาน 
ทำอะไรก็อ้างให้เป็นปัจจัยแห่งพระนิพพาน 
แต่ไม่เคยเจริญสติ ไม่มีนิพพานหรอก ได้แต่ขอ 
ลองเจริญสติ รู้กายรู้ใจไปเรื่อยๆ สิ แล้วจะรู้ว่านิพพานมีจริง 
การที่เรามีสติรู้กายรู้ใจเรื่อยๆ ไป เรียกว่าเราทำสติปัฏฐาน 
พระพุทธเจ้าถึงบอกว่า ถ้าเรายังทำสติปัฏฐานอยู่ ยังมีผู้รู้ธรรมอยู่ 
ผู้รู้ธรรมไม่ใช่ใคร ก็พวกเราที่ทำสติปัฏฐาน 
มีสติคอยรู้กาย มีสติคอยรู้ใจ 
ฝึกให้มากๆ ไม่ใช่ขาดสติลืมกาย ขาดสติลืมใจ
อย่างนี้กี่ปีกี่ชาติก็ไม่ได้บรรลุอะไรหรอก 

(2)
ปล่อยให้กายมันทำงาน 
ปล่อยให้จิตมันทำงาน 
มีสติตามระลึกรู้มันไป 
เดี๋ยววันหนึ่งก็รู้ความจริง 
กายนี้คือตัวทุกข์ ใจนี้คือตัวทุกข์ 
รู้ทุกข์เมื่อไรก็เห็นธรรมเมื่อนั้น 
รู้ทุกข์แจ่มแจ้งก็คือถึงที่สุดแห่งทุกข์ สิ้นโลก 
สิ่งที่เรียกว่าโลก ก็คือรูปกับนาม รูปธรรมนามธรรม 
หลวงปู่เทสก์ท่านก็สอนว่า สิ้นโลกเหลือธรรม 
ไม่ใช่สิ้นโลกก็สิ้นธรรม สิ้นโลกแล้วเหลือธรรม เป็นอย่างนั้นจริงๆ 
ฉะนั้นพวกเราเอาการบ้านไปทำ รู้สึกกายรู้สึกใจบ่อยๆ   


--
หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 
วัดสวนสันติธรรม 
23 สิงหาคม 2563 ไฟล์ 630823 ซีดีแผ่นที่ 87

รู้ทุกข์แจ่มแจ้ง คือถึงที่สุดแห่งทุกข์ :: หลวงพ่อปราโมทย์ 23 ส.ค. 2563 (630823)

เราค่อยๆ เรียนรู้ตัวเอง ค่อยๆ เข้าใจไป 
แต่ขั้นแรกง่ายๆ เลยก็คือใจอยากขึ้นมาแล้วรู้ ๆ 
อยากดูก็รู้ อยากฟังก็รู้ อยากได้กลิ่นก็รู้ 
อยากได้รสก็รู้ อยากได้สัมผัสทางกายก็รู้ 
อยากได้ธรรมารมณ์ อารมณ์ทางใจที่ถูกอกถูกใจก็รู้ 
พอได้มาแล้วอยากรักษาไว้ก็รู้ 
อยากให้หมดไปก็รู้ คอยรู้ไป 

เฝ้ารู้เฝ้าดูอย่างนี้บ่อยๆ 
เรียกว่าเราสู้กับตัณหาด้วยสติ 
ทันทีที่เรารู้ว่าจิตอยาก ความอยากจะดับโดยอัตโนมัติ 
เราไม่ต้องไปดับมัน มันดับของมันเอง 
เพราะตัวความอยากนั้นมันเป็นตัวโลภะ 
เป็นตัวโลภ เป็นตัวกิเลส 
เป็นโลภะที่มีกำลังแรง กลายเป็นตัณหา ความอยาก 
ทีนี้ทันทีที่เรามีสติรู้ทันใจที่อยาก 
สติเกิดปุ๊บนี่กิเลสมันทนสติไม่ได้ 
ตัณหาความอยากมันจะดับอัตโนมัติ 
ไม่ต้องไปดับมัน ไม่ต้องหาวิธีต่อสู้กับมัน 
อย่างที่ได้กลิ่นดอกไม้หอม แล้วไปตัดดอกไม้ทิ้งอย่างนี้ 
อันนั้นไม่ได้พ้นตัณหาหรอก 
ทำตามแต่ทำตามในเชิง negative ในเชิงปฏิเสธ 
เรามีสติรู้ลงไปเท่านั้น 
ใจมันอยาก ก็รู้ๆ ความอยากจะดับอัตโนมัติ 
ขั้นต้นฝึกไปอย่างนี้ สู้มันด้วยสติ 
ต่อไปสู้ด้วยปัญญา จะเห็นลึกซึ้งลงไป 
ตรงนั้นต้องเห็นปฏิจจสมุปบาทในขั้นละเอียดลงไปอีก 
พวกเราตอนนี้ยังไม่เห็น ถ้าเห็นละเอียดลงไป เราจะรู้เลยตัณหาเกิดจากอะไร

(2)
การรู้ทุกข์นั้นสำคัญ แต่ขั้นแรกนี่รู้ใช้สติรู้ตัณหาไปก่อน 
แล้วต่อไปมันจะค่อยๆ รู้ลึกซึ้งไปถึงต้นเหตุ 
ต้นเหตุที่ให้เกิดตัณหาคือตัวอวิชชา 
การไม่รู้ความจริงในกายในใจของเรา 
แล้วขุดค้นลงไปถึงจิตถึงใจ เกิดปัญญาอย่างถ่องแท้ขึ้นมา 
ปัญญาขั้นสูงตรงนี้ เขาเรียกว่าวิชชา 
รู้แจ้งแทงตลอดในกองทุกข์ รู้ในอริยสัจ 4 
เรียกว่าวิชชาเกิด อวิชชาตาย ถูกทำลายไป ตัณหาจะไม่เกิดอีก

--
หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 
วัดสวนสันติธรรม 
6 กันยายน 2563 ไฟล์ 630906 ซีดีแผ่นที่ 87

สู้กับตัณหาด้วยสติและปัญญา :: หลวงพ่อปราโมทย์ 6 ก.ย. 2563 (630906)

จุดเริ่มต้นของการปฏิบัติ
เราไปดูได้จากธรรมเทศนากัณฑ์แรกของพระพุทธเจ้า 
ท่านสอนหลักของการปฏิบัติไว้หมดเลย เริ่มต้นท่านบอกว่า
“มีสิ่งอยู่สองสิ่งที่บรรพชิตไม่ควรส้องเสพ” เป็นภาษาโบราณ 
ทีนี้พวกเรายังไม่ใช่บรรพชิต เราเป็นฆราวาส เราเป็นนักปฏิบัติ
มันก็มีสองสิ่ง อันเดียวกันที่เราไม่ควรส้องเสพ 
ไม่ควรทำอันหนึ่งคือกามสุขัลลิกานุโยค 
การปล่อยใจปล่อยกายตามกิเลสไปเรื่อย 
วันๆ ก็เฮฮาปาร์ตี้ไปเรื่อย เที่ยวเล่นเที่ยวคุยไม่ได้เรื่อง 
อันที่สอง เรียกว่าอัตตกิลมถานุโยค 
สิ่งที่ให้ทำก็คืออริยมรรคมีองค์แปด 
อยู่ในทางสายกลางที่ไม่สุดโต่งไปสองฝั่งนั้น 
เราก็รู้ทัน ใช้วิธีคอยรู้ทัน 
นั่งสมาธิเดินจงกรมอยู่ ใจลอยรู้ทันว่าใจลอย 
ทันทีที่รู้ทันว่าใจลอย ใจจะหายลอย 
หรือนั่งสมาธิเดินจงกรมอยู่ แล้วเครียดตึงไปหมด 
ร่างกายก็ตึง จิตใจก็ตึง 
สังเกตลงไปถ้าไปดูที่ตึงยังไม่หายหรอก 
การเพ่งไว้ไม่ใช่กรรมชั่ว เป็นกรรมดี 
การบังคับควบคุมตัวเองเป็นกรรมดี 
แต่การปล่อยเนื้อปล่อยตัวตามกิเลสอันนั้นเป็นกรรมชั่ว

(2)
เวลาภาวนา อย่าผิดสองอย่างนั้นก่อน แล้วลงมือทำกรรมฐานไป 
มีความเพียร เช่น หายใจเข้าพุทหายใจออกโธไป 
แต่ไม่ได้ทำเพื่อเอาความสงบ 
ไม่ได้ทำเพื่อเอาความสุข 
ไม่ได้ทำเพื่อเอาความดี
ทำเป็นเครื่องรู้เครื่องอยู่ของจิตเท่านั้นเอง 
พยายามฝึกตัวเองทุกวันๆ 
เดินจงกรมด้วยความมีสติ 
ไม่ล่องลอยไป ไม่บังคับตัวเอง 
นั่งสมาธินั่งด้วยความมีสติ 
ไม่ปล่อยจิตล่องลอยไป แล้วก็ไม่บังคับตัวเอง 
ต่อไปจิตใจอยู่กับเนื้อกับตัวแล้ว 
มีกิเลสอะไรเกิดขึ้นคอยรู้ทันไว้


--
หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 
วัดสวนสันติธรรม 
26 กันยายน 2563 ไฟล์ 630926 ซีดีแผ่นที่ 87

ไม่เผลอ ไม่เพ่ง :: หลวงพ่อปราโมทย์ 26 ก.ย. 2563 (630926)

มีสติ รู้กาย รู้ใจ ตามความเป็นจริง ด้วยจิตที่ตั้งมั่นและเป็นกลาง

เรียนรู้โลก :: หลวงพ่อปราโมทย์ 9 ก.พ. 2562 (620209A)

หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช

Related tracks